در مراسم بزرگداشت عبدالعظيم قريب عنوان شد: قريب پدر كتاب‌هاي درسي و احياكننده‌ي زبان فارسي است

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: در مراسم بزرگداشت عبدالعظيم قريب عنوان شد: قريب پدر كتاب‌هاي درسي و احياكننده‌ي زبان فارسي است

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات

همايش بزرگداشت عبدالعظيم قريب (سير تحول دستور زبان فارسي از آغاز امروز) به كار خود ادامه داد.

به گزارش خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، فرشته رهنما - نوه‌ي دختري عبدالعظيم قريب - در اين همايش كه امروز (سه‌شنبه) در دانشگاه تهران برگزار مي‌شود، از اين استاد فقيد به عنوان انساني بزرگ كه نقش بسزايي در عرصه‌ي فرهنگ ايران داشته است، ياد كرد و او را فردي با اخلاق شايسته دانست و گفت، به‌طور اتفاقي، شرح حالي را در مدارك مادرش پيدا كرده كه بي‌مناسبت نيست در مراسم ارائه كند و در ادامه به ارائه‌ي يادداشت مادرش درباره‌ي پدربزرگش - عبدالعظيم قريب - پرداخت.

اما ناصرالدين شاه‌حسيني با موضوع روش و شيوه‌ي علمي استاد سخن گفت و با اشاره به اين‌كه خود از دانشجويان عبدالعظيم قريب بوده است، تصريح كرد: در تمام سال‌هاي حضور در خدمت ايشان، نكته‌اي را آموختم و آن اين بود كه در مسائل علمي بسيار دقيق و سخت‌گير بود و هر كاري كه ارائه مي‌شد، اول اسناد آن را جويا مي‌شد و مي‌گفت مأخذش از كجاست.

اين استاد دانشگاه در ادامه‌ي صحبت به آن‌چه سعدي در حوزه‌ي زبان فارسي و احياي آن پس از حمله‌ي مغول انجام داده است، پرداخت و از تلاش قريب نيز در مقياسي ديگر با عنوان احياكننده‌ي زبان فارسي ياد كرد.

به گزارش ايسنا، همچنين جليل تجليل با طرح مقدماتي به بيان خاطره‌اي از «كليله و دمنه» به تصحيح عبدالعظيم قريب پرداخت و گفت: با وجود تصحيح‌هاي ديگري كه از اين اثر هست؛ اما تا امروز به تصحيح قريب علاقه‌ي خاصي دارم.

او در ادامه با اشاره به سير تطور زبان فارسي، از بي‌توجهي به منابع كهن در تدوين دقيق كتابي در زمينه‌ي دستور زبان فارسي انتقاد كرد و گفت: چرا ما نمي‌توانيم از منابع خود يعني از منابع ايراني امهات نكات دستوري و بلاغي و ديگر حوزه‌هاي زبان را بيرون آوريم و استفاده كنيم؟ آيا كوشيده‌ايم از اين اصالت‌هاي فرهنگي ايران استفاده كنيم؟ درواقع بايد از نه خويشتن خويش غافل بمانيم و نه از جريان‌هاي امروز بي‌خبر باشيم.

تجليل همچنين تأكيد كرد: ضرورت دارد جريانات جديد زبان را بدانيم و مقالات خود را ارائه كنيم كه خارجي‌ها بدانند استادان ايراني دست روي دست نگذاشته‌اند و ديده‌ايم وقتي يك نكته‌ را از گنجينه‌ي زبان فارسي بيرون مي‌آوريم و بيان مي‌كنيم، ديگران استفاده مي‌كنند.

سپس سليم نيساري - از ديگر شاگردان مستقيم عبدالعظيم قريب - قدرشناسي نسبت به استادان را يك امر اخلاقي دانست و درباره‌ي استاد خود گفت: قريب با سابقه‌ي 50 سال تدريس دلبستگي عميقي به معلمي داشت و درواقع، شخصيتي بود كه براي معلمي ساخته شده بود. وقتي در سن 20سالگي براي تدريس در مدرسه‌اي دعوت شده بود، با كمال شوق اين كار را آغاز كرد. اين كار را باارزش و نشاط بخش مي‌دانست و از همين‌رو بود كه نياز به تأليف كتابي در زمينه‌ي دستور زبان را درك كرد.

همچنين در اين مراسم، مهرانگيز نوبهار با موضوع بررسي فرآيند ابهام در رسانه‌هاي گروهي به ايراد سخن پرداخت و در هفت بخش به علت‌هاي ابهام در رسانه‌هاي گروهي اشاره كرد و مهم‌ترين آن‌ها را جابه‌جايي سازه‌هاي جمله و حذف سازه‌هاي يك جمله دانست و به ارائه‌ي شواهدي در اين زمينه پرداخت.

اما بدرالزمان قريب در آغاز سخن با اشاره به سابقه‌ي شاگردي نزدعبدالعظيم قريب، گفت: چطور حق استادم را ادا كنم؛ شايد بهتر باشد با سخنان خودش اين كار را بكنم. «اكنون كه 58 سال است به تربيت فرزندان اين سرزمين مشغول هستم، افتخار دارم هنوز از پا نيافتاده‌ام و همچنان اين كار را دنبال مي‌كنم.» اين سخنان قريب بود كه درباره‌ي فعاليت خودش ذكر كرده بود.

اين استاد زبان‌هاي باستاني در ادامه با اشاره به اظهار نظر سعيد نفيسي درباره‌ي عبدالعظيم قريب، به بحث خود با موضوع ساختار ضمير در زبان سغدي پرداخت.

همچنين حسن ذوالفقاري از عبدالعظيم قريب با عنوان پدر كتاب‌هاي درسي ياد كرد و متذكر شد: او تنها در حوزه‌ي دستور زبان فارسي به تأليف كتاب براي مقاطع دبستان نپرداخت؛ بلكه در حوزه‌هاي ديگر نيز آثاري را براي دانش‌آموزان تأليف كرد.

استاد دانشگاه تربيت مدرس در ادامه به ارائه‌ي گزارشي از زندگي علمي عبدالعظيم قريب پرداخت.

غلامحسين غلامحسين‌زاده هم با موضوع آموزش صدا‌ها و خط فارسي در كتاب‌هاي دستور زبان فارسي، يادآور شد: اولين چيزي كه دستور‌نويس بايد تكليف خود را با آن روشن كند، اين است كه با چه نگاهي به زبان و خط‌ نگاه مي‌كند و زبان فارسي را چگونه مي‌بيند و اين‌كه در نگاه اول، زبان فارسي را چگونه مي‌بيند و واحدهاي زبان را چه مي‌داند. متأسفانه مي‌بينيم در اندك كتاب‌هاي دستوري به واحدهاي زبان توجه كرده‌اند و اصلا به اين‌كه واحدهاي زبان از چه ‌چيزي تشكيل شده، كم‌تر توجه شده است. چنان‌چه درواقع ندانيم واحدهاي زبان فارسي از چه درست شده است، اصلا ادامه‌ي بحث براي‌مان در زمينه‌ي دستور زبان فارسي روشن نيست.

كاظم كهدويي نيز با موضوع برهمني پارسي‌گوي و صرف فارسي، گفت: برهمني فردي هندويي ا‌ست كه فارسي آموخته و در سال 1241 كتابي مي‌نويسد به نام «دستور پارسي».

او سپس به توضيحاتي درباره‌ي اين كتاب پرداخت.

انتهاي پيام
سه شنبه 7 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 248]