خدمت به پرسپوليس شرط نمي‎خواهد سعيد عزيزيان: هدف اصلي قهرماني در آسياست

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: خدمت به پرسپوليس شرط نمي‎خواهد سعيد عزيزيان: هدف اصلي قهرماني در آسياست

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: ورزشي - فوتبال

سعيد عزيزيان گفت: براي فصل آينده هيچ شرايطي ندارم و اگر باشگاه صلاح بداند دوست دارم در خدمت تيم پرسپوليس باشم.

به گزارش ايسنا، مربي دروازه‎بانان پرسپوليس در گفت‌وگو با سايت رسمي اين باشگاه گفت‌وگو كرد كه مشروح آن در زير مي‎آيد:

*ابتدا درباره‌ي قهرماني و آن روز به ياد ماندني بگوييد.

اگر قبل از به ثمر رسيدن گل دوم چهره مرا ديده بوديد به راحتي به اين موضوع پي مي‎برديد كه در حال سكته بودم و نمي‎دانستم پاسخ اين همه محبت هواداران را چگونه بايد بدهيم اما پس از به ثمر رسيدن گل قهرماني، با فرياد و اشك‎هاي فراوان توانستم از حالت سكته دور شوم و از همين‌جا به همه دوستداران پرسپوليس اين قهرماني را تبريك مي‎گويم.

*تا به حال اين تعداد تماشاگر را آن‌هم قرمزپوش در آزادي ديده بوديد؟

خير. در ديدارهاي داربي تهران اين جمعيت را ديده بودم اما نه اين همه قرمزپوش ولي خيلي خوشحالم كه پاسخ اين همه تشويق و شور و حمايت را با قهرماني داديم.

*آيا داشتن دو دروازه‎بان ملي پوش ايجاد مشكل نكرد؟

دروازه‎بان‌هاي ملي پوش پرسپوليس با افكار كاملاً حرفه‎اي تلاش مي‎كردند و حتي در مواقع حساس پشتيبان هم بودند و نمونه بارز آن فرشيد كريمي بود كه در يك ديدار دچار افت روحي شد و ما توانستيم اين مسئله را با تلاش مضاعف پشت سر بگذاريم. من به عنوان مربي دروازه‎بانها سعي كردم رفاقت را اصل كار قرار دهم و همين‌طور هم شد و من از آنها چيزهاي زيادي آموختم.

*فصل آينده در پرسپوليس خواهيد بود و آيا پيشنهاد يا شرايطي داريد؟

براي فصل آينده هيچ شرايطي ندارم و اگر باشگاه صلاح بداند دوست دارم در خدمت تيم قهرمان پرسپوليس و هواداران خوب سرخپوشان باشم. خدمت به پرسپوليس شرايط نمي‎خواهد.

*اگر مهدي واعظي و حسن رودباريان بخواهند از پرسپوليس بروند، آيا گزينه‎اي را در نظر داريد؟

اول اينكه من دوست دارم با آنها كار كنم ولي اگر شرايط رفتن آنها مستلزم موفقيت بيش از پيش آنها باشد، براي آنها دعا مي‎كنم و گزينه‎هايي را نيز در نظر گرفته‎ايم.

*كادر فني چند درصد روي پيشنهاد شما براي دروازه‎بانها در ديدارهاي پرسپوليس حساب مي‎كرد؟

تقريباً صد در صد. من بهترين و آماده‎ترين دروازه‎بان را از نظر روحي و آمادگي به كادر فني معرفي مي‎كردم و تصميم نهايي با آنها بود.

*با كدام مربي راحت تر كار مي‎كنيد؟

براي كسي كه بخواهد وظيفه‎اش را انجام دهد، فرقي نمي‎كند كه با كدام مربي راحت‎تر باشد. وظيفه من آماده سازي و رعايت نكاتي بود كه از سوي كادر فني بايد در خصوص آن تمرين مي‎كرديم.

*چرا از عليرضا حقيقي استفاده نشد؟

عليرضا دروازه‎بان خوب و آينده‎داري است كه فقط بايد بازي كند تا به شرايط بازي در تيم بزرگي چون پرسپوليس برسد و ما نمي‎توانيم ريسك كنيم و دروازه‎بانهاي ملي‎پوش‎مان را كنار بگذاريم و از او استفاده كنيم. با توجه به اين كه اين تيم پرسپوليس است با هواداراني صد در صد عاشق و متعصب.

*چگونه به پرسپوليس آمديد؟

تيم محبوب من پرسپوليس است و به پيشنهاد حبيب كاشاني و حميد استيلي كه از دوستان قديمي‎ام هستند به اين تيم آمدم.

*شرايط در پرسپوليس 86 چگونه بود؟

تيم پرسپوليس كه از اول براي قهرماني بسته شده بود با تلاش و حمايتهاي هيأت مديره، باشگاه، مدير عامل، مسئولان، كادر فني و بازيكنان توانست با اتحاد و يكدلي، جام هفتم ليگ را بدست آورد. از همه مهمتر حمايت و حضور هواداراني بود كه به نظر من بي‎سابقه بودند و من معتقدم اين قهرماني براي آنها كمترين هديه از طرف ماست و اميدوارم پرسپوليس با اين حمايت‎ها بتواند جام قهرماني باشگاههاي آسيا را هم بدست آورد.

*آقاي عزيزيان اگر امكان دارد از بازيها، مربيگري و افتخارات خودتان بگوئيد.

من فوتبال را در سن 14 سالگي در زمين اكبرآباد منطقه 10 آموزش و پرورش تهران شروع كردم و در آن زمان به تيم جوانان پرسپوليس دعوت شدم.

علي پروين پس از دو جلسه تمرين، بازي مرا پسنديد و از آن به بعد من در تيم بزرگسالان پرسپوليس تمرين مي‎كردم و در تيم جوانان پرسپوليس به ميدان مي‎رفتم. مدت 4 سال در تيم جوانان پرسپوليس بودم.

از سال 65 جهت انجام سربازي به تيم نيروي زميني رفتم و پس از آن در تيم مخابرات كه هدايت آن بر عهده صفر ايرانپاك بود بازي كردم. در سال 67 به تهرانجوان رفتم و سال 68 دروازه‎بان فيكس استقلال شدم. در سال 69 به تيم محبوبم پرسپوليس آمدم و با قرمزپوشان تهراني به قهرماني باشگاههاي تهران و قهرماني رقابتهاي جام در جام آسيا در سال 70 دست يافتم، ضمن اينكه از سال 67 تا 70 در تيم ملي كشورمان نيز حضور داشتم. در تيم ملي مقابل تيمهاي لهستان، شوروي و ژاپن درون دروازه ايستادم.

در تمرينات پرسپوليس با برخورد با فرامرز ميرزايي پايم شكست و دكترها گفتند بايد با فوتبال خداحافظي كنم! اما با تلاش و اراده‎اي قوي پس از 4 سال به فوتبال بازگشتم اما اين‌بار نه در پرسپوليس كه در تيم راه آهن از ليگ دو در سال 74 شروع كردم و بعد از آن به تيمهاي ذوب آهن و فجر شهيد سپاسي رفتم.

در سال 77 به تيم ملي بزرگسالان دعوت شدم. در سال 79 به دعوت ناصر حجازي به تيم استقلال رشت رفتم و در ديدار تيمهاي استقلال رشت و استقلال تهران در يك زمين گل آلود با گرفتن پنالتي مهدي هاشمي نسب بازيكن استقلال، آبي‎پوشان تهراني را با نتيجه يك بر صفر شكست داديم و در ليگ مانديم. در سال 80 به دعوت دكتر ذوالفقارنسب به تيم مس كرمان رفتم. دو سال هم در تيم هما بازي كردم و در سال 82 با بازيگري خداحافظي كرده و به مربيگري روي آوردم.

در سال 83 به همراه حميد علي دوستي مربي دروازه‎بانهاي تيم ملي جوانان شدم و بعد از آن به تيم اميدهاي صبا باتري رفتم. در سال 85 با تيم پيكان برنده دو ديدار حساس مقابل تيمهاي پرسپوليس و استقلال بوديم. در سال 86 نيز با تيم هميشه قهرمان پرسپوليس به هفتمين جام ليگ برتر دست يافتم.

انتهاي پيام
سه شنبه 7 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 349]