محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826823711
انواع مارمولک ها
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: babi 00729th November 2008, 11:38 AMانواع مارمولک ها کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند مارمولك ها در دنيا از اندازه ۲ سانتي متر (گكوهاي پلنگي) تا حدود ۵/۳ متر(اژدهاي كومودو) ديده مي شوند و نبايد مارمولك هايي مانند اژدهاي كومودو را كه داراي اندازه درشتي هستند با تمساح و كروكوديل اشتباه گرفت. سوسمارها به مانند ساير خزندگان موجوداتي خونسرد هستند. اين بدان معني است كه دماي بدن آنها تابع درجه حرارت محيط بوده و با هر تغييري در درجه حرارت محيط اطراف تغيير مي كند. لذا در درجه حرارت هاي پايين به ويژه در پاييز و زمستان به خواب زمستاني و در روزهاي گرم تابستان به خواب تابستاني فرو مي روند. تقريبا مي توان گفت سوسمارها در همه جاي ايران پراكندگي دارند. از بيابان هاي پست با زمين هاي داغ گرفته تا مناطق مرطوب و جنگلي شمال، سواحل درياي خزر و خليج فارس و درياي عمان، ارتفاعات كوه هاي البرز و زاگرس و مناطق مسكوني بيشتر سوسمارها حشره خوارند و بسته به اندازه و جثه شان از بندپايان و گاهي جوندگان تغذيه مي كنند. بعضي از مارمولك هايي كه روي ديوار خانه ها ديده مي شوند آنها به قصد شكار بندپاياني از قبيل عنكبوت ها، رتيل ها و حشراتي كه دور نور لامپ ها جمع شده اند به آنجا مي آيند. ارزش اكولوژيك مارمولك ها از آنجايي كه مارمولك ها از بندپايان تغذيه مي كنند، بنابر اين يكي از فاكتورهاي طبيعي كنترل كننده جمعيت بندپايان به حساب مي آيند. در نتيجه از لحاظ اكولوژيكي در هرم انرژي داراي ارزش بالايي هستند. انسان با از بين بردن مارمولك ها از چرخه طبيعت به واقع يكي از فاكتورهاي اصلي را حذف خواهد كرد. امروزه متخصصان علوم كشاورزي و محيط زيست به اين نتيجه رسيده اند كه ديگر از سموم آفت كش براي مبارزه با حشرات آفت استفاده نكنند زيرا اين سموم آثار مخربي را بر محيط زيست وارد كرده و هر چند سال يك بار بايد نوع سم به كار رفته را به علت ايجاد مصونيت در آفات تعويض كرد و سم هاي قوي تري را به كار برد. اين امر خود به مراتب آثار وارد بر محيط زيست را بيشتر خواهد كرد. از اين رو بشر به فكر پرورش و استفاده از انواع مختلفي از بندپايان، مارمولك ها و پرندگاني مانند جغد به قصد مبارزه با آفات مزارع افتاده است. اين روش مبارزه كه امروزه در بسياري از كشورها رواج پيدا كرده تحت عنوان مبارزه بيولوژيك نام گرفته است. همان طور كه ذكر شد، مارمولك ها با كنترل جمعيت حشرات، بشر را در جهت برداشت محصول بيشتر و سالم تر از زمين ياري مي كنند. آيا مارمولك ها سمي هستند؟ وجود سم در حيوانات نوعي وسيله دفاعي مي باشد و اين زماني است كه حركت در آن حيوان آرام بوده و جانور بخواهد به واسطه اين سم از جان خود دفاع كند. مانند برخي مارها. اگر به حركت در اين جانوران توجه كنيد خواهيد ديد كه آنها موجوداتي آرام هستند ولي موجودات غيرسمي مانند مارهاي غيرسمي اكثرا در زمان احساس خطر بلافاصله و با سرعت زياد فرار مي كنند. مارمولك ها نيز در زمان احساس خطر روش هاي متفاوتي را اعمال مي كنند كه عبارت است از: ۱- فرار: برخي مارمولك ها بلافاصله پس از احساس خطر به سرعت فرار مي كنند مانند اسكينك ها. اين مارمولك ها خيلي از لانه خود دور نمي شوند. ۲- برخي مارمولك ها مانند سوسمارهاي خاردم از دم خاردار خود براي دفاع از جانشان و دور كردن حيوان مهاجم استفاده مي كنند به نحوي كه بلافاصله داخل سوراخ خود فرار كرده و با حركت دادن دم تيغ دارشان و ايجاد ضربات محكم، جانور شكارچي و يا حتي انسان را از خود دور مي كنند و برخي مارمولك ها مانند بزمجه ها علاوه بر وارد كردن ضربات قوي توسط دم، گازهاي محكمي نيز مي گيرند. ۳- مكانيسم ديگري كه در اكثر مارمولك ها ديده مي شود قطع شدن دم به صورت ارادي است. دم برخي از مارمولك ها در زمان ايجاد تماس توسط دشمن به طور ارادي طي عمل انقباض ماهيچه هاي دم كنده مي شود. دم كنده شده به علت باقي ماندن خاصيت عصبي- عضلاني به طور موقت شروع به جنبيدن كرده و حواس جانور شكارچي را به خود جلب مي كند. در اين حين خود حيوان فرصت فرار مي يابد. مردم بر اين عقيده اند كه مارمولك ها دم خود را به اين علت جا مي گذارند تا موجود شكارچي آن را خورده و به واسطه وجود سم در آن(نظرات خرافي در مورد وجود سيانور يا تركيباتي از آن) بميرد. گاهي شاهد درج خبرهايي هستيم كه بيانگر افتادن يك مارمولك در ديگ غذا يا قوري چاي و مردن عده اي آدم بوده ايم. بايد گفت كه هيچ يك از اين اخبار پايه علمي ندارند. طبق مطالعات انجام شده توسط محققان خزنده شناس دانشگاه بركلي كاليفرنيا، آقايان پروفسور اندرسون و پروفسور پاپنفوس، و ويژه نامه چاپ شده توسط مجله رپتايلز مورخ آگوست سال ۲۰۰۲ اين قضيه به اثبات رسيده است كه هيچ مارمولكي داراي سم نيست و علت قطع شدن دم در آنها گمراه كردن جانور شكارچي است. خدمت به انسان طي مطالعات به عمل آمده توسط مهندسين ژنتيك و متخصصين بيوتكنولوژي بر روي ژن ها و ساختار دم مارمولك ها احتمال اين مي رود كه بتوان اين خاصيت را (رشد مجدد يك عضو مانند دم در مارمولك ها) در مورد انسان هم اعمال كرد، بدين نحو كه فردي كه عضوي از بدنش مانند دست يا پا بر اثر يك سانحه قطع شده است بتواند دوباره آن را به دست آورد.همان طور كه ذكر شد، مارمولك ها يا سوسمارها از نظر اكولوژيكي داراي ارزش بالايي بوده و به دليل از بين رفتن آنها و برخي موجودات ديگر كه از بندپايان تغذيه مي كنند(مانند، خفاش) شاهد وجود جمعيت زيادي از حشرات اعم از سوسك ها و پشه ها در جوامع شهري هستيم. همچنين ديده مي شود كه جمعيتي بزرگ از ملخ ها كه آفت گياهان زراعي هستند به مزارع حمله كرده و محصولات را از بين مي برند. اگر جمعيت موجودات حشره خوار مانند مارمولك ها حفظ شود و هر شخصي به هر علتي از جمله خرافات و ذهنيات غلط اقدام به كشتن اين موجودات مفيد نكند، شايد ديگر جامعه بشري شاهد چنين پديده هايي نباشد و هر يك از افراد در محيط شهري به واسطه از بين رفتن يا كاهش جمعيت حشرات آلوده از بهداشت و سلامت فردي بيشتري برخوردار شود. نوشته : کامران کمالی م.رحمتی28th January 2009, 10:49 AMمارمولکهای خاردم این مارمولکها دارای جثه متوسط 50 تا 60 سانتی متر ، اغلب گیاه خوارندو در مناطق بیابانی زیست میکنند. که در اینجا تصویر دونمونه از آنهارا میبینیم :Loricatus – Uromastya Aegypitus کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند مارمولك‌هاي خاردم از دم خاردار خود براي دفاع از جانشان و دوركردن حيوان مهاجم استفاده مي‌كنند به نحوي كه بلافاصله از داخل سوراخ خود فرار كرده و با حركت دادن دم تيغ‌دارشان و ايجاد ضربات محكم، جانور شكارچي يا حتي انسان را از خود دور مي‌كنند. م.رحمتی28th January 2009, 10:53 AMانواع مارمولک خانگی کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند حداقل 6گونه مارمولك خانگي وجود دارد كه در زير به آنها پرداخته مي‌شود: ۱) Cyrtopodion scabrum: این گونه معمولی‌ترین گونه مارمولکهای خانگی است و تقریبا در تمام خانه‌های ایران یافت میشود. زادآوری این‌گونه در طول سال بسیار زیاد است، اما هر دفعه یک یا دو تخم میگذارند. اين نوع، دارای خال‌هایی در پشت و انگشتانش ساده است. ۲) Hemidactylus flaviviridis: این‌گونه از گونه قبلی بزرگتر است و در خانه‌های مسکونی استان‌های جنوبی ایران زیست مي‌كنند. انگشتان این گونه به دو نیم تقسیم شده است. بدن این گونه خال‌های منظم یا غیرمنظم دارد. ۳) Hemidactylus persicus: این گونه نیز همانند گونه قبلی در استان‌های جنوبی ایران پراکنده شده است. انگشتان این گونه به دو قسمت تقسیم شده است. بدن این گونه یکدست است و خالی روی بدنش مشاهده نمیشود. ۴) Asaccus elisae: این گونه با داشتن انگشتانی مثلثی شکل کاملا قابل شناسایی هستند. اندازه بدنشان کوچک است شبیه گونه اول. این گونه خال‌هایی در پشت دارد. گونه مذکور در نقاط محدودی در زاگرس پراکنده شده است و در خانه‌های مسکونی سرپل ذهاب (کرمانشاه) و معمولان (لرستان) دیده شده است. ۵) Asaccus kurdistanensis: این گونه تازه کشف شده و در استان کردستان پراکنده شده است، اما مطالعات جدید نشان داده که این گونه مارمولك در برخی روستا‌های استان كرمانشاه از جمله روستای پالنگان نيز پراکنده شده‌اند. ۶) Asaccus griseonotus: این گونه نیز دارای انگشتانی مثلثی شکل است. گونه مذکور در خانه‌های مسکونی در خرم آباد لرستان و گنجدره دلفان (لرستان) پراکنده شده است. بدنشان دارای خال‌های حلقوی یا عرضی به صورت منظم یا غیر منظم است. ۷) Cyrtopodion heterocercum: این گونه در مناطق محدودی پراکنده شده است، اما میتوان تعداد فراوانی از آن را در خانه‌های مسکونی نورآباد لرستان مشاهده كرد. این گونه دارای خط‌های عرضی در پشت است. انگشتان آنها نیز ساده است. بزرگترین اندازه از گونه‌های بالا را Hemidactylus flaviviridis (حدود ۸ سانتیمتر، بدون دم) دارد و کوچکترین اندازه بدن را Asaccus elisae و Cyrtopodion scabrum (حدود ۳ سانتیمتر، بدون دم) دارند. در كتاب «زيست‌شناسي جانوري» نوشته ابوالقاسم امين و محسن شكوهي‌نژاد در مورد مارمولك‌ها آمده است: «بدن اغلب گونه‌ها باريك و از دو طرف يا از ناحيه بطني-ظهري پهن است. زوائد حركتي ممكن است كوتاه يا بلند، نازك يا ضخيم باشند. پاره‌اي از اين جانوران عاري از زائده حركتي هستند. در خشكي زيست مي‌كنند و حركت آنها همانند مار يا كرم است. در مارمولك‌هاي دونده، حركت دم، به‌توازن جانور كمك مي‌كند. مهره‌هاي دمي اغلب گونه‌هاي مارمولك‌ها، كاملا استخواني نشده است. هنگامي كه قسمتي از دم در اثر حادثه‌اي از دست برود، دو مرتبه ترميم مي‌گردد. پوست اين جانوران معمولا انعطاف‌پذير و كم و بيش به سستي به بدن مي‌چسبد. پولك‌هاي جلدي به صورت رديف‌هاي طولي، عرضي يا مورب به چشم مي‌خورد. sara_tokli22nd May 2009, 08:49 PMمارمولک هاي خانگي در ايران در فلات ایران تعداد زیادی مارمولک خانگی پراکنده شده است. این مارمولک ها را تحت عنوان جکو میشناسند. برخی از آنها در نواحی محدودی زیست میکنند و برخی دیگر در تمام خانه های ایران. مارمولک های خانگی یا جکو ها سمی نمیباشند. در فلات ایران تنوع زیستی سوسماران یا مارمولک ها زیاد میباشد. در فلات ایران تعدادی از گونه های مارمولک در خانه ای مسکونی زیست میکنند. اما در مناطق مختلف نوع آنها یا بهتر گونه آنها متفاوت میباشد. مارمولک های خانگی که در خانه های روستایی و یا شهری زیست میکنند تحت عنوان جکو شناخته میشوند. جکو ها بدنی لطیف و ظریف دارند که پوشیده از پولک های ریز است. رنگ آنها در حالت طبیعی تقریبا روشن میباشد. بررسی خاضر نتیجه فعالیت های تحقیقاتی مرکز تحقیقات FTEHCR در فلات ایران میباشد (۱-۱۳). حداقل تعداد ۶ گونه مارمولک خانگی وجود دارد که به شرح مختصری از آنها میپردازیم. ۱) Cyrtopodion scabrum : این گونه معمولی ترین گونه مارمولک های خانگی میباشد و تقریبا در تمام خانه های ایران یافت میشود. زادآوری این گونه در طول سال بسیار زیاد میباشد، اما هر دفعه یک یا دو تخم میگذارند. دارای خال های دی پشت و انگشتانش ساده میباشد ۲) Cyrtopodion heterocercum: این گونه در مناطق محدودی پراکنده شده است اما میتوان تعداد فرامانی از آن را رد خانه های مسکونی نورآباد لرستان مشاده نمود. این گونه دارای خط های عرضی در پست است. انگشتان نیز ساده میباشد. ۳) Hemidactylus flaviviridis : این گونه از گونه قبلی بزرگتر میباشد و در خانه های مسکونی استان های جنوبی ایران زیست میکنند. انگشتان این گونه به دو نیم تقسیم شده است. بدن این گونه خال های منظم و یا غیر منظم دارد. ۴) Hemidactylus persicus: این گونه نیز همانند گونه قبلی در استان های جنوبی ایران پراکنده شده است. انگشتان این گونه به دو قسمت تقسیم شده است. بدن این گونه یکدست میباشد و خالی روی بدنش مشاهده نمیشود. ۵) Asaccus elisae: این گونه با داشتن انگشتانی مثلثی شکل کاملا قابل شناسایی هستند. اندازه بدنشان کوچک میباشد شبیه گونه اول. این گونه خال هایی در پشت دارد. گونه مذکور در نقاط محدودی در زاگرس پراکنده شده است و در خانه های مسکونی سرپل ذهاب (کرمانشاه) و معمولان (لرستان) دیده شده است. ۶) Asaccus kurdistanensis: این گونه جدیدا کشف شده و در استان کردستان پراکنده شده است. اما مطالعات جدید توسط نویسنده نشان داد که این گونه در استان کرمانشاه نیز پراکنده شده است. این گونه در برخی روستا های این استان ها از جمله روستای پالنگان کرمانشاه پراکنده شده اند. ۷) Asaccus griseonotus: این گونه نیز دارای انگشتانی مثلثی شکل است. گونه مذکور در خانه های مسکونی در خرم آباد لرستان و گنجدره دلفان (لرستان) پراکنده شده است. بدنشان دارای خال های حلقوی و یا عرضی به صورت منظم و یا غیر منظم است. بزرگترین اندازه از گونه های بالا را Hemidactylus flaviviridis (حدود ۸ سانتیمتر، بدون دم) دارد و کوچکترین اندازه بدن را Asaccus elisae و Cyrtopodion scabrum (حدود ۳ سانتیمتر، بدون دم) دارند. هیچ کدام از این مارمولک ها سمی نمیباشند بلکه برای خانه های شهری یا روستایی مفید میباشد، چرا که از حشرات موذی و تخم های آنها تغذیه میکنند. جکوها مارمولک هایی بسیار زیبا میباشند و بهتر است که آنها را نکشیم و بگذارند در خانه هایمان زندگی نمایند. جکوهای خانگی در شکاف ها و درزهای یا جاهای تاریک از جمله زیر زمین ها به خوبی تخم گذاری میکنند. وجود مارمولک در خانه ها نشان دهنده کثیف بودن آن خانه نیست بلکه با این موضوع بایستی به طور کاملا عادی رفتار شود. مرکز تحقیقات اکولوژی و خزنده دوزیست شناسی Discjockey24th May 2009, 02:59 PMممنون سارا جان. کاش چند عکس هم از گونه های مختلفش برامون تهیه می کردید! sara_tokli25th May 2009, 12:23 AMاينم مارمولك خوشگل براي شما کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند wall-E5th May 2011, 01:24 PMنگهداری از گکو های پلنگی به عنوان حیوان خانگی کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند گکوهای پلنگی (Eublepharis macularius) ، بیش از ۳۰ سال است که در ایالات متحده آمریکا پرورش داده میشوند و یکی از محبوب ترین خزندگان خانگی به حساب می آیند. این سوسمار های مقاوم، در طرح ها و رنگهای متفاوتی یافت میشوند. این گونه جزو بهترین ها برای نگهداری در خانه محسوب میشود. مارمولکی را تصور کنید که میتواند از خود صدا تولید کرده و چشمانش را به راحتی با زبانش شست و شو دهد. براستی که آنها نمادی از دایناسور های کوچک هستند. فراهمی گکوهای پلنگی پرورشی را امروزه میتوان در پت شاپ ها، نمایشگاه های خزندگان و در سراسر اینترنت پیدا کرد. خیلی از پرورش دهندگان وبسایت هایی دارند که در آنها میتوان مطالبی درباره ی نحوه ی نگهداری آنها مطالعه کرد و در صورت تمایل یکی از آنها را انتخاب و سفارش داد. قیمت این گکوها در صورت سلامت بین ۲۰ تا ۳۰۰۰ دلار است. بازار بزرگی برای کلکسیون دار های طرح خاص این گکو ها در سراسر دنیا وجود دارد. اندازه تازه متولد شده ها اندازه ای در حدود ۹ تا ۱۲ سانت دارند. ماده های بالغ معمولا بین ۲۱ تا ۲۴ سانت و نر ها بین ۲۴ تا ۳۰ سانت هستند. بعضی از نرهای گونه های بزرگ تقریبا به اندازه ی ۱ فوت میرسند. طول عمر گکو های پلنگی در مقایسه با بسیاری از خزندگان از طول عمر زیادی برخوردارند. به طور میانگین، شما میتوانید از حیوان خود طول عمری بین ۶ تا ۱۰ سال را انتظار داشته باشید، ولی با این حال بسیاری از نر ها بین ۱۰ تا ۲۰ سال عمر میکنند. حداقل در کلونی من، یک نر ۲۸ ساله وجود دارد که هنوز هم توانایی تکثیر را دارد. محفظه سازی یک محفظه ی ۱۰ تا ۲۰ گالنی میتواند براحتی یک یا دو گکوی پلنگی را از زمان تولد تا بلوغ در خود جای دهد. محافظ بزرگتر باعث میشود تا گکو ها از مناطق پنهان شدن و نواحی دمایی گرم خود دور بیفتند. خیلی از افراد از محافظ پلاستیکی استفاده میکنند، هر چند که قدرت دید را کاهش میدهد. هر محفظه ای که انتخاب میکنید، باید حداقل ۳۰ سانتیمتر ارتفاع داشته باشد. حتما در بالای محفظه سرپوشی قرار دهید که بتوان روی آن یک سیستم لامپ گرماده نصب کرد، سوراخ های تهویه ای تعبیه نمود و حیوان را از سایر جانوران مهاجم در امان نگهدارد. یک جعبه برای پنهان شدن حیوان که با بستری از خاک مرطوب و ورمیکولیت پوشیده شده باشد نیز احتیاج است تا حیوان براحتی بتواند پوست بی اندازد. در صورت تمایل به پرورش آنها، اقدامات امنیتی خاصی نیز در این مورد باید انجام دهید. برای زیباسازی محفظه، میتوانید از گیاهان طبیعی یا مصنوعی استفاده کنید. نوردهی و دما بهترین راه برای گرم کردن گکویتان این است که از بخاری های زیرتانکی استفاده کنید. آنها را براحتی میتوان در پت شاپ ها، داروخانه ها و یا فروشگاههای انلاین پیدا کرد. گرم کردن یک سوی محفظه بهترین کار است که باعث میشود در محفظه گوناگونی دما برای حیوانتان وجود داشته باشد. از آنجا که سنگ های گرماده برای گکو ها خیلی داغ هستند، استفاده از آنها توصیه نمیشود. برای دید بهتر، میتوان از یک لامپ معمولی و کم وات در بالای محفظه استفاده کرد که ۱۲باید ساعت در روز روشن باشد. از آنجایی که گکوهای پلنگی موجوداتی شبگرد هستند، احتیاجی به استفاده از لامپهای UV نیست. گکو های پلنگی زال یا آلبینو، در چندین سال اولیه ی زندگیشان نسبت به نور حساسیت زیادی دارند که به ندرت رفع میشود. دمای مناسب در جعبه ی پنهان شدن باید همیشه حول و حوش ۳۰ تا ۳۲ درجه سانتیگراد باشد. دمای عادی محفظه ی آنها را میتوان در حدود ۲۲ درجه نگهداشت. بستر روزنامه (بدون سرب)، شن نخودی،چمن مصنوعی و کاغذ بسترهای مناسبی هستند. یک گکوی جوان و یا ناتوان ممکن است شن هایی را که به عنوان بستر استفاده شده اند را اشتباهی بخورد که ممکن است به انسداد روده ای بی انجامد. گکو های پلنگی معمولا یک قسمت از محفظه خود را به “دستشویی” خود اختصاص میدهند، که شما براحتی میتوانید آن ناحیه را بدون ایجاد اختلال در زندگی آنها تمیز کنید. هرگز از بسترهایی مانند خاک گلدان و یا ماسه هایی که حاوی کود و مواد آفت کش است استفاده نکنید. تغذیه حشرات زنده برای جوانترهای لازم هستند، چرا که آنها از سبزیجات تغذیه نمیکنند. بهترین گزینه ها میل ورم ها و جیرجیرک ها هستند، ولی میتوان از واکس ورم ها و سوپر ورم ها هم بصورت هفتگی استفاده کرد. ما از سال ۱۹۷۸ از میل ورم های معمولی (Tenebrio molitor) استفاده کرده ایم و تا کنون به مشکلی از نظر سلامت حیوانمان بر نخورده ایم. از دادن بچه موش به گکو ها پرهیز کنید. حداقل ۱۲ ساعت قبل از تغذیه ی حیوان، تمامی حشراتی که برای تغذیه استفاده میکنید، ابتدا خود باید با مواد مغذی و مورد نیاز گکو و ویتامین های مکمل تغذیه شوند. این فرایند شکم پرکنی نامیده میشود و امری مهم در سلامت حیوان شما محسوب میشود. شما برای این کار براحتی میتوانید حشرات را در محفظه ای که غذاها قرار دارند به همراه یک سیب زمینی به عنوان منبعی از آب تنها بگذارید و سپس از آنها استفاده کنید. آغشته کردن حشرات با ویتامین ها و مکمل ها هم یکی دیگر از راههای رساندن مواد مورد نیاز گکو به وی است. حشرات و پودرهای ویتامینه و مکمل را میتواند با هم در کیسه ای قرار داد و سپس آنرا به آرامی تکان داد تا با هم مخلوط شوند. هنگامی که حشرات آغشته به پودر را در محفظه قرار میدهید، مراقب باشید پودرها وارد چشم گکویتان نشود. راه دیگر قرار دادن ظرفی از ویتامین ها و مکمل های پودر شده در محفظه ی حیوان به مدت تمام وقت است. از آنجایی که حیوان نیازهای بدنی خود را میشناسد، در مواقع لازم به قدر کافی از آنها استفاده خواهد کرد. مقدار غذایی را که به حیوان باید داد را میتوان از اندازه ی وی تعیین نمود. به ازای هر ۳ سانت طول گکو، ۲ حشره به وی باید داد. حیوان را میتوان هر دو سه روز یکبار تغذیه نمود. بنابراین، یک گکوی بالغ ۲۴ سانتی، در طی یک هفته باید ۲۴ میل ورم در قالب ۳-۴ وعده دریافت کند. برای گکو ها خوردن پوست انداخته شده ی خودشان امری طبیعیست. آب یک ظرف کم عمق حاوی آب تمیز همواره باید در اختیار حیوان قرار داشته باشد. این ظرف باید بگونه ای مستقر شده باشد که با تکانهایی که حیوان به آن وارد میکند بر نگردد. بستر محفظه باید همواره خشک نگه داشته شود، پس حواستان را جمع کنید که آبی از ظرف به روی آن نریزد. اطمینان حاصل کنید که گکوهایتان براحتی میتوانند به ظرف وارد و از آن خارج شوند. ویتامین های افزودنی نباید به آب افزوده شوند. خلق و خو و در دست گیری به طور کلی، نباید گکو های پلنگی را در دست گرفت مگر زمانی که آرام باشند و بیش از ۱۸ سانتیمتر طول داشته باشند. وقتی که حیوان به اندازه کافی بزرگ شد، میتوان آن را طی برنامه های ۱۵ دقیقه ای روزانه روی زمین قرار داد و اجازه داد که به میل خود روی دست شما بشیند تا کم کم به شما عادت کنند. این پروسه بین ۵ تا ۷ روز زمان میبرد. هرگز یک گکو را از دم نگیرید چرا که ممکن است آنرا قطع کند. دمهای قطع شده طی دوره ای ۴۰ روزه رشد خواهند کرد. سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 3213]
-
گوناگون
پربازدیدترینها