تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815956788
پوشش زن ايرانی از نگاه تاريخ
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: MAAAH20th October 2008, 09:32 PMجستجو در مورد هويت ايراني و اسلامي به عنوان يک زن شايد در اذهان تعداد زيادي از ما شکل گرفته باشد و ما را ساعتها به تفکر واداشته و ما را وادار به مطالعه در اين خصوص کرده چرا که اگر هويت خود را نيابي مرتبا به دنبال گمشده ات به هر جايي سري مي زني تا با تقليد فرهنگ اين و آن که شامل نوع پوشاک، شيوه کلا م، نوع غذا، نحوه آرايش و چيدمان منزل و... خود را ارضا نمايي. پذيرفتن و بکارگيري شيوه رفتاري و نوع زندگي فرهنگ ها تيشه اي است بر ريشه بنيان و فرهنگ خود! و با اين عمل ذره ذره به سبک و سياق ايشان در ميآيي و ديگر نمي داني که بودي و به کجا مي روي. از جمله معضلا ت جامعه ما در حال حاضر نداشتن اطلا عات لا زم از بنيان و ريشه ماست که به سالهاي دور باز مي گردد و از فرهنگ کهن نشات مي گيرد البته تنوع امري است ضروري ولي در صورتي که در چارچوب فرهنگ هر ملتي منجر به از بين رفتن آن نشود. البته به دلا يل نامعلومي از دستيابي به نحوه زندگي و پوشاک مردم سرزمين خويش قبل از ورود آريايي هاي مهاجر سندي در دست نيست. به نيت شناخت لباس زنان ايران باستان که خود پيش زمينه اي است براي شناخت هويت اصيل ايراني. به بيان گذرا و کوتاه درخور تحرير به آن مي پردازيم. رديابي پوشاک مردم يک سرزمين کاري است که در نوع خود احتياج به دقت و تحقيق فراوان دارد. آدمي از زماني که از برهنگي خود احساس شرم کرد با وسائل لا زم خود را پوشانيد، از برگ درختان انجير گرفته تا دوران پوستين که اهدايي خداوند بوده (تورات) تا آن زمان که ادريس پيامبر دست به اختراع لباس زد. از مجسمه هاي کشف شده در کوه رنگان بهبهان يا تصاويري که در تخت جمشيد با طرح برجسته وجود دارد بيانگر آن است که بانوان پارسي با لباس پوشيده پيراهني بلند با آستين کوتاه و دامني با ريشه هاي بلند در محافل حاضر مي شدند. در نقش برجسته آشوري که بانوان دوره مادها و فرزندانشان نقش زده شده اند بانوان با پيراهن بلند و روپوشي کوتاهتر که با دامني نيمگرد و آستيني کوتاه بر روي آن پوشيده شده ظاهر مي شدند. اين روپوش گاهي چون شنل بدون آستين نشان داده شده و موي سر آنان به سان زنان منقوش در کوه رنگان در پشت سرشان آويخته. پوشاک زيباي زنان در دوره مادها در اثر مهارت دوزندگان چيره دست با چين هاي ريز و مجلل نقش زده شده است. در دوران پارسي زنان عموما از لباس مردان استفاده مي کردند چنانکه در پازيرک سيبري فرشي از دوران هخامنشي به دست آمده که روي آن زناني منقوش شده با لباس هاي پرچين و چادري کوتاه و نازک با دامن نيم گرد ديده مي شود و تنها تفاوت آنها با لباس مردان تزئينات پيش سينه و شکل يقه آنان است. در دوران اشکانيان بانوان اصيل ايراني از باشکوه ترين و ساده ترين لباس استفاده مي کردند. پيراهن بلندي است که تا روي زمين رسيده گشاد و پرچين، آستين ساده و يقه راسته و پيراهن، ديگري به حالت سارافون امروزي که کوتاه تر از لباس زيري بوده روي آن مي پوشيدند و روي اين دو پيراهن چادري به سر مي کردند. آنها از لباس هاي پرچين دست دوزي شده با تزئينات فراوان و براي سرشان از کلاه هاي با ابهتي استفاده مي کردند. نقاش برجسته اي از پالمير در موزه لوور وجود دارد که بانويي از دوره اشکانيان روي آن منقوش است که چادري بر سر دارد و عمامه اي روي سر آن نمايان است و همين طور تنديسي در موزه پالميردر دمشق وجود دارد که مجسمه اي با پيراهني گشاد با آستين سرخود نشسته و چادري روي او را پوشانده که مربوط به دوره اشکانيان است. همچنين لباس بانوان ايراني در دوران ساساني از پيراهن بلند بسيار پرچين و گشاد که گاهي با بندي به عنوان کمربند بسته مي شده اين پيراهن بلند با آستين هاي بلند با يقه اي گرد و جلو باز و چادري که از دوره هاي پيش از زمان پارسي ها به بعد مورد استفاده بانوان ايراني بوده در عصر ساساني ها نيز مورد استفاده قرار مي گرفت. بانوان اين دوره جبه هايي به تن داشته اند که نمونه آن را در طاق بستان مي توان ديد. شلوار بانوان اين دوره نيز نظير دوره اشکانيان پرچين بوده و با بندي آن را جمع مي کردند. ايران با تمدني کهن 3 هزار سال پيش از ميلاد به تهيه پارچه مشهور بوده در زمان مادها و پارسي ها صنعت بافندگي رواج داشته و زمان اشکانيان و ساسانيان تجارت ابريشم با چين و بافندگي پارچه يکي از مشاغل آن دوره بوده است، بنابراين ايرانيان هميشه داراي پوشاک مرغوب و باشکوه و بي نظير بوده اند و پارچه هاي ابريشمي و تجارت آن که حتي بعد از منقرض شدن دوران ساسانيان همچنان ادامه داشته. بعد از ورود اسلام پوشاک زنان دستخوش تغييرات مهم و بنيادين شد و پوشيدگي خاص و ساده خاصه اين دوره درخشان است و اين تغيير در بين ساير ملل تازه مسلمان به مانند ايران که از تمدن و فرهنگ کهن برخوردار بوده قابل ملاحظه نيست. بعد از ورود اسلا م به ايران چنان که از شواهد برميآيد بهره گيري از لباس مشروط به شرايط خاصي بوده چرا که پيامبر مردان را از پوشيدن لباس زنان و زنان را از پوشيدن لباس مردان و همچنين از پوشيدن لباس بسيار بلند منع مي کردند و مي فرمودند باعث کبر و غرور و استکبار باطني مي شود (فروع من الکافي ج 6) بلندي لباس باعث ناپاکي لباس مي شود و در نهايت به ناپاکي باطن و ناپاکي ظاهر است. (فروع من الکافي ج 6 ص 457) همچنين دستورات اسلا م درباره رنگ و نوع لباس هم قابل بررسي است اسلا م ديني است بنا شده بر فطرت و سرشت انساني و هيچ گاه موجب انفکاک اين دو نگشته، بلکه علا قه به زيبايي و هنردوستي او را در تمام احکام خود ملا حظه کرده است و زمينه هاي هنر و زيبايي را براي او آفريده است (اعراف آيه 3) و زيبايي دوستي محبوب و مطلوب خداوند است و منبع تمام زيبايي ها و زيبايي مطلق رب العالمين است (دعاي سحر ماه مبارک) و در آيه 138 سوره بقره مي فرمايد: رنگآميزي خدا و چه کسي بهتر است از خداوند در ايجاد نقش زيبا. بنابراين با ورود اسلا م نه تنها لباس زيبايي خود را از دست نداده بلکه زيباتر گشته و اصولي تر چرا که از نقوش به دست آمده روي ديوارها و پارچه هاي مربوط به قرن چهارم و پنجم هجري مرغي را نشان مي دهد که تصوير منقوش به زني را برگرفته و پرواز مي کند که اين زن هاله اي بر دور سر دارد و موي سرش پرپشت و انبوه است، قبايي ابريشمين بلند و پرچين پوشيده و دامن اين پيراهن از زير آن پيداست. کمربند پهن با گدکمر که در ميانش بسته و دست هايش را از دو طرف به کمرش تکيه داده است دم آستينش پرچين و قبايش گشاد است و نقش دو بازوبند نيز بر روي آستين هاي قبا دراز دو يقه اش گرد است. مهمترين اثر کمال الملک که نقاشي از قرن هشتم و نهم است باغي را به تصوير کشيده شده است که بانواني در آن باغ حضور دارند و بانويي که در حال گل چيدن است داراي يک پيراهن بلند است که تا پشت پا مي رسد و با آستيني بلند و بر روي اين پيراهن قبايي به حالت سارافون امروزي پوشيده و جلوي آن بسته است اين پيراهن منقوش و دست دوزي قلاب دوزي است. سرپوش اين بانوان عرق چين، چارقد، لچک نوار يک نوع روسري توري يا پارچه اي تشکيل شده و گاهي تاجي دانه نشان تهيه مي شده و در وسط آن جقه اي کار گذاشتند و به سر مي گذاشتند. همچنين بانوان گاهي موهاي خويش را با توري محافظت مي کردند و بانوان ايراني در زمان تيمور از پارچه سفيدي که سراپاي آنان را مي پوشانده ونقابي از موي اسب بر چهره مي افکندند که کسي آنها را نشناسد. اما در عصر صفويه که مربوط به قرن دهم هجري است پوشاک زنان ايران ظاهري متفاوت پيدا مي کند. پيراهن هايي که از قبل کوتاهتر با دکمه هاي به هم نزديک و بند بند و شلوار و چادري سفيد که سرتاپاي بانوان را مي پوشاند و روبنده و جوراب نيز اضافه مي شود و انواع و اقسام سرپوش که به عنوان تزئين استفاده مي شد. در زمان شاه عباس صفوي اين دستارها به صورتي آويزان به صورت شال هاي امروزي استفاده مي شد. مشهورترين پارچه هاي قابل استفاده آن زمان را زري و مخمل که با ابريشم منقوش شده تشکيل مي داده است. زنان دوران صفويه چهار حجاب داشته اند دو تا در خانه به سر مي کردند و دو تاي ديگر را هنگام خروج که سر خويش را با آن کاملا مي پوشاندند و دستمالي که به روي صورت مي کشيدند و منفذي که براي ديدن روي آن قرار داشت. پوشاک بانوي دوران صفوي عبارت بوده از شلوار و پيراهني به نام قميص که از جلوي گردن چاک داشته و بالا پوش که تا پاشنه پا مي رسيده، روسري، چارقد، روبند و چادر. شاردن سياح فرانسوي مي نويسد: پوشاک ايرانيان اغلب از پارچه هاي زربفت اطلس ضخيم توري و يراق هاي زرين سيمين و قلا بدوزي تهيه مي شده و برخي پوشاک را نيز با پوست هاي گرانبها تزئين مي کردند. زنان در دوران صفوي به هنگام سوارکاري برخلاف زنان اروپا پاهاي خود را بر دو طرف اسب مي انداختند. در سفرنامه شرلي هم آمده زن ايراني چادر و روبند بر سر دارد به طوري که آفتاب هيچ وقت به صورت آنها نمي تابد. پوشاک زنان اديان ديگر در زمان شاه عباس اول به اين صورت بوده زنان زرتشتي که لباسشان هيچگونه مشابهتي با لباس ديگر زنان ايراني نداشته نوعي شلوار نازک بر پا مي کردند. بالا پوش يا قبايي بسيار گشاد مي پوشيدند که تا قوزک پايآنان مي رسيده، آستين هاي اين بالا پوش بسيار دراز و شبيه لباس زنان عرب بوده، زن هاي (زرتشتي سر و موي و گردن خود را طوري مي پوشاندند که جز صورتشان پيدا نبوده و روسري هايي شبيه زنان سالمند اسپانيايي به سر مي کردند. و اما بانوان ارامنه ايران از روپوش سياه و قهوه اي رنگ بلندي تا سر زانو استفاده مي کردند و روسري آنان شبيه زنان دهقان اسپانيايي از پشت سر گره مي خورده و مانند زنان عرب و ايراني شلوار به پا مي کردند و برخلا ف زنان مسلمان حتي در منزل نيز در صورتي که ازدواج کرده بودند حجاب داشتند و فقط کشيشان و اقوام نزديک مي توانستند آنها را ملا قات کنند و اما در دوران افشاريه و زند پوشاک زنان ايراني شبيه دوران صفويه بوده سرهنگ گاسپاردروويل مي نويسد دستار آنها از پارچه اي از شال کشميري است که با مهارت پيچيده شده با مرواريد و جواهرات گوناگون آن را آراسته و پيراهني با دکمه هاي زرين و براي بيرون رفتن از خانه خود را با چادري مي پوشاندند. چادري از قماش نخي سفيد دوخته شده و روبندهايي با پارچه هاي نخي و داراي شکاف. «موقعيت اجتماعي زنان را از روي کفش و چادر مي توان حدس زد.» پوشاک زنان قاجار از زبان «کلودانه»: به نظر من زنان ايراني بيش از تمام کشورهاي مشرق زمين مقيد به حجابند و با دقت و وسواس بيشتري قد و بالا و چهره خود را مي پوشانند وقتي از خانه خارج مي شوند سرتا پاي خود را در چادر سياه بزرگي با جنس لطيف مي پيچند. اين چادر در قسمت بالا يعني محلي که صورت قرار دارد باز مي شود و زن ايراني دوست ندارد حتي چشمان خود را به کسي نشان دهد به همين جهت نيز در جلوي چهره خويش دستمال بلند و سفيدي که بالا ي آن مشبک است مي افکند برخلا ف آنچه ظاهر پوشيده در حجاب زنان ايراني نشان مي دهد چنين به نظر مي رسد که همين زنان در زندگي خويش از آزادي زيادي برخوردارند بيشتر آنها هر وقت دلشان بخواهد و بي آنکه کسي همراهشان باشد از خانه خارج مي شوند. بلوشر هم در سفرنامه اش مي نويسد: «چادر براي زنان فوايدي نيز داشت نخست اينکه مطلوب ترين پوشش از نظر آنان به شمار مي رفت، ديگر آنکه به آنان اين امکان را مي داد که بي آنکه شناخته شوند از بعضي آزادي ها برخوردار شوند. آزادي هايي که بدون حجاب فکر برخورداري از آنها را نيز به خاطرش خطور نمي داد. خانم هاي ايراني در زير چادر که به آنها امکان پوشيدن لباس هاي شيک و مرتب را مي داد از بهترين نوع دوخت و بهترين پارچه لباس تهيه مي کردند.» اما در زمان پهلوي رضاخان دستوري صادر کرد مبني بر تغيير لباس ايرانيان وترک لباس هاي محلي و قديمي و زنان جوان را به سمت لباس هاي اروپايي تشويق کرد و در واقع آنان را برده لباس پوشيدن زنان فرانسوي و انگليسي کرد. با نگاهي گذرا به تاريخچه پوشاک بانوان ايراني در مي يابيم که ايراني هميشه از تاريخ، فرهنگ و تمدن خاصي برخوردار بوده، حتي قبل از ورود اسلا م به ايران نيز به نحوي لباس مي پوشيده که شان ايراني بودن را حفظ مي کرده چرا که حجاب قبل از اسلا م که در ميان بعضي از ملل و اقوام وجود داشته از پوشش سخت تري تشکيل مي شده است. ايراني هميشه فرهنگ پوشش و متانت را در تاريخ خود به نحو چشمگيري اجرا مي کرد بنابراين بانوي ايراني حجاب را مانعي براي حضور در اجتماع نمي داند بلکه حجاب را دليلي براي حضور در جامعه و تحقق آرمانها و اهداف خويش مي دانند در اين راستا الگوهاي ديني ما را به اين باور مي رسانند مانند حضور بانوي اول اسلا م حضرت خديجه (س)، حضرت زهرا (س)، حضرت زينب (س). اسما» بنت اميس که در زمان خويش براي احقاق حق بانوان در محفلي مردانه شرکت کرد و حق خود و زنان را از پيامبر(ص) مطالبه کرد. در اين اجتماع او با ادب و ظاهري اسلا مي حاضر مي شود و خود را نماينده خانم هايي در غرب و شرق عالم مي داند. سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 504]
-
گوناگون
پربازدیدترینها