واضح آرشیو وب فارسی:قدس: تو هم در سيستم حل شدي ؛ زامبيا به جاي آلمان و انگليس
* امير وفايي *پيروزي تيم ملي برابر زامبيا تيم ملي فوتبال ايران در راستاي برنامه هاي آماده سازي خود براي حضور در رقابت هاي مقدماتي جام جهاني 2010، عصر ديروز برابر زامبيا صف آرايي كرد و در پايان اين ديدار با نتيجه 3 بر 2 از سد اين تيم آفريقايي گذشت. در اين ديدار كه از ساعت 17 در ورزشگاه آزادي آغاز شد، جواد نكونام(13- پنالتي)، غلامرضا رضايي(35) و هادي عقيلي(88- پنالتي) براي تيم ملي فوتبال ايران گلزني كردند و كليفور مولنگا(60) و راجرز فولا(62) گلهاي تيم زامبيا را به ثمر رساندند. تيم ملي كشورمان در حالي در آخرين ديدار خود قبل از رويارويي با تيم ملي امارات به پيروزي رسيد كه عملكرد اين تيم نگرانيهايي را براي ديدار با امارات ايجاد كرد. اين تيم بازهم در نيمه مربيان شكست خورد. شاگردان علي دايي در ديدار با كويت و بحرين نيز نيمه هاي دوم را به حريفان واگذار كرده بودند. مسعود مرادي داور ديدار تيمهاي ايران و زامبيا در حالي كه براي پايان اين بازي پنج دقيقه وقت اضافه اعلام كرده بود، در اقدامي كم سابقه 7 دقيقه زمان تلف شده محسوب كرد كه اين اتفاق با اعتراض علي دايي به داور چهارم همراه شد. *** اولين اظهارنظرهاي علي دايي در قامت سرمربي تيم ملي ايران كنايه آشكاري بود به اعضاي كادر فني سابق تيم ملي و شخص امير قلعه نويي؛ «مطمئن باشيد از اين به بعد خبري از بازي تداركاتي با تيم هاي درجه سه و چهار خارجي نخواهد بود، علاقه زيادي به محك خوردن تيم در مصاف با قدرتهاي بزرگ دارم. ما مي توانيم با تيم سوم جامائيكا بازي كنيم و هشت گل بزنيم اما با اين روند در بازي هاي كليدي و رسمي به جايي نمي رسيم.» امروز بازي با تيم ملي بوسني لغو مي شود و فدراسيون فوتبال با هزار اما و اگر با زامبيا به توافق مي رسد. پيش از بازي با كويت به مصاف بحرين مي رويم و خوشحاليم از اينكه در يك شوي از پيش طراحي شده با شش گل سايپا را شكست مي دهيم. علي دايي حالا واقعيت ها را از نزديك لمس مي كند و شباهتي ميان جاه طلبي هايش و تشكيلات مديريتي و ساختاري فوتبال ايران نمي يابد. تيم ملي در فاصله كمتر از دو هفته مانده به بازي مقابل امارات رودرروي زامبيا مي ايستد و اميدوار است حريف چيزي در چنته داشته باشد. ساده انگارانه است كه تصور كنيم كادر فني تيم ملي و فدراسيون نشين ها با آگاهي از شيوه بازي زامبيا و شباهت احتمالي سبك اين تيم با امارات ترتيب بازي تداركاتي با كشور نه چندان صاحب فوتبال آفريقايي را داده است. اين هم يكي از آن فراخوان هاي عمومي با همان مضمون هميشگي است: «به يك حريف تداركاتي نيازمنديم. علاقه مندان به رويارويي با تيم ملي فوتبال ايران با فدراسيون مربوطه تماس بگيرند.» علي دايي كماكان به بازي با برزيل، انگليس و آلمان فكر مي كند اما به احترام سرود ملي زامبيا به پا مي خيزد و اميدوار است نقاط ضعف و قوت تيمش در مسابقه اي كه هيچ كس نمي داند حريف كيست و چه خواهد كرد، عيان شود. ... و اين همان واقعيتي است كه خارج از گود نشستن و منتقد بودن را به دوست داشتني ترين حرفه عرصه ورزش ايران- و البته ساير عرصه ها- تبديل كرده. خارج گود كه باشي به بازي با تيم سوم جامائيكا ايراد مي گيري و با يك پوزخند تمسخرآميز همه چيز را به آتش مي كشي، اما آستين هايت را كه بالا مي زني تازه مي فهمي در چه معركه اي گرفتار شدي. آلمان مي شود بوسني، بوسني مي شود زامبيا و زامبيا عذر مي خواهد از اينكه بازيكنان اصلي اش را در اختيار ندارد. علي دايي كه پوزخند مي زد و قرار بود در بازي هاي تداركاتي به ميهماني ابرقدرتها برود، در بايدهاي دردآور فوتبال ايران غرق شده و چاره اي جز تن دادن به آنها ندارد. آيا بايد منتظر يك داستان تكراري باشيم؟ تيم ملي شكست مي خورد و پس از تغيير و تحولات، مسؤولان قبلي از ضعف امكانات و بي توجهي و كارنابلدي مديران حرف مي زنند و كسي نمي پرسد «چرا زماني كه مسؤوليت داشتيد دم بر نياورديد؟» كسي هم اگر بپرسد پاسخ روشني نمي شنود. صدايي غير از سكوت نمي شنويم. وقتي بازي با زامبيا نهايي مي شود، يعني سرمربي تيم ملي ايران به همين ميزان تداركات راضي است كه اگر ناراضي بود، بايد واكنش مناسبي هم نشان مي داد. علي دايي حالا كه وسط گود است سكوت مي كند و تن مي دهد. همه جاي دنيا حريف تداركاتي را شخص سرمربي مشخص مي كند و ما خوب مي دانيم زامبيا را فدراسيون فوتبال انتخاب كرده، نه سرمربي تيم ملي ايران. اينجا منافع جمعيتي كه پست هاي كليدي را اشغال كرده اند در هماهنگي و چشم بستن بر كمبودها خلاصه مي شود، اما فردا كه فرايند مقصريابي آغاز شود، همه يكديگر را نشان مي دهند و شانه خالي مي كنند، چون ديگر منافع مشتركي وجود ندارد. واضح است كه رقباي تداركاتي لزوماً نبايد به لحاظ سبك بازي شبيه حريفان رسمي باشند، اما انتخاب تيم هايي كه به ندرت دعوتنامه اي براي مسافرت به كشوري ديگر و برگزاري مسابقات دوستانه دريافت مي كنند، رسمش نيست. يك نفر كه وسط گود بود برخلاف رسم هميشگي به سياست هاي فدراسيون اعتراض كرد و چون حاضر نشد حرفش را پس بگيرد اخراج شد. او يك سنت قديمي را زير پا گذاشت و به سزاي عملش رسيد. علي كريمي فراموش كرده بود اشاره به نقاط ضعف متعلق به پس از ناكامي ها و در انحصار كميته بررسي علل شكست است. او فراموش كرده بود بايد تيمي عمل كند و جملات تشكرآميز و تمجيدگونه به زبان بياورد. ناكامي در دو بازي جاري مقابل تيم ملي امارات چه بسا به منزله حذف در مرحله پيش مقدماتي جام جهاني 2010 تمام شود. آن وقت آقايان يكي يكي از كمبودها پرده برداري مي كنند و به جبهه علي كريمي مي پيوندند. شايد دايي اميدوار است با ستاره هايش بر مشكلات فائق شود اما در هر صورت حل شدن مرد هميشه منتقد در سيستم ناكارآمد، اتفاق هشداردهنده و عبرت آموزي است.
دوشنبه 6 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 245]