واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: سيماى اهل بيت(ع)
قرآن مجيد، كتاب هدايت و ضامن سعادت دنيا و آخرت بشر است، اعتقاد به وحيانى بودن اين كتاب و تحريف ناپذيرى آن، بر همه واجب و فكر آن از جرگه دينداران بيرون است. درك عظمت قرآن مجيد از توان بشر عادى خارج است، مگر اين كه از راسخون فى العلم باشد. قرآن كتاب عمل است و سعادت بشر در آن نهفته است. با توجه به حديث شريف ثقلين بعد از رسول خدا رابطه ناگسستنى بين قرآن و عترت برقرار است. بنابراين تبيين و تفسير قرآن به عهده عترت مى باشد. چنانچه در روايات فراوان اين حقيقت روشن است، ولى متاسفانه اهل سنت با آن كتاب هايشان پر از رواياتى است كه پيروى از مكتب اهل بيت را عامل سعادت بشر شمرده ولى به عترت بى اعتنايند. ايشان چه در اصول و چه در فروع دين از عترت پيامبر بهره اى نگرفته اند. از همه مهم تر و محكم تر براى اتحاد وحدت ميان مسلمانان تمسك به اهل بيت است. از قرآن در روايات ثابت است كه تمسك به اهل بيت واجب است و همه مسلمانان اهل بيت را قبول دارند، بنابراين اگر همه مسلمانان فقط به اهل بيت تمسك جويند بلا ترديد وحدت و اتحاد اسلامى در جهان برقرار خواهد شد و سعادت دنيوى و اخروى نصيب مسلمانان خواهد شد. تفسير تطبيقى سيماى اهل بيت در آيه مودت از نظر فرقين به اين معناست كه جايگاه و منزل اهل بيت را با توجه به آيه مودت به روش تفسيرى تطبيقى و تاكيد به منابع تفسيرى و روايى شيعه اهل سنت بيان نمايد. مودت قربى در اجر رسالت شأناً داخل است و بدين سان، مودت قربى، اجر رسالت است، اگرچه پيامبر اكرم (ص) از مردم هيچ اجر مادى را قبول نكرده است، به عبارت ديگر، مقام رسالت از اين بالاتر است كه مردم در مقابل آن اجر بدهند. مقام نبى(ص) ارفع است كه در مقابل رسالتش از مردم سوال مادى بكند، شان رسالت بالاتر از اين است كه مردم قادر به پرداختن اجر رسالت باشند و بناى عقلا بر اين است كه عوض در ازاى منافع به مردم رسيده است، پس عوض جز آنچه نبى خواسته چيز ديگرى نيست و نبى جز مودت اهل بيت از مردم چيز ديگر نخواسته است. ممكن است اين مودت را به سبب دو امر به عنوان اجر خواسته باشد. يكى آن كه اهتمام به مودت به قرباى رسول خدا نزد خداوند از همه حسنات ارشد و بزرگ تر بوده كه اين مودت قابل شد عوض رسالت بشود. ديگرى اين كه بيان مودت قربى را نبى (ص) به عنوان اجر رسالت مى رساند كه جز مودت چيز ديگرى نداشته كه قابل اجر رسالت واقع شود، پس مودت قربى را اجر رسالت قرار دادن عظمت و مقام و منزلت اهل بيت را مى رساند كه شان آنها چقدر عظيم بوده كه مودت و محبت آنها اجر رسالت قرار گرفته است. جالب اين است كه اجر رسالت را هم چيزى قرار داده كه همه مقدور بوده و هيچ كس نمى تواند براى اداى آن عذرتراشى كند يا بعضى بتواند ادا كند و ديگران محروم شوند و عذرى باقى بماند. مودت محبتى ويژه است، محبتى كه بازتاب و كشش بيرونى در پى داشته باشد. به عبارت ديگر، مودت نوعى دوستى است كه در آن محبت و علاقه وابستگى خويش را به محبوب اظهار مى دارد. مودت چون مصدر است و آن براى ثبات و دوام، قوت و شدت تاثير فعل است و تاثير كه در آخر آن افزوده شده تاء تانيت يا وحدت نيست بلكه تاء مبالغه است. بنابراين مودت عبارت است از محبت پايدار، ماندگار و مدام همراه با به كارگيرى لوازم و ابزارى كه آن را آشكار كند و علاقه هاى قلبى را از نهفتگى و خفتگى خارج سازد. پس روشن شد مودت بالاتر از محبت است. يعنى خواستن و آرزوى شديد براى به دست آوردن آن شى و دنبال كردن صادقانه آن. اين همان نسبت عموم مطلق است كه هر مودت محبت است ولى هر محبت لازم نيست مودت هم باشد. يكى از ادله قرآنى بر وجود مودت اهل بيت آيه مودت است كه در آن صريحا خواسته شده است كه به اهل بيت محبت ورزند و اين كار را اجر رسالت شمرده است. تعداد كثيرى روايات آمده كه مراد از مودت القربى محبت اهل بيت مى باشد. حتى برخى از اهل سنت گفته اند، از آيه «مودت اهل» بيت تبادر مى شود. يعنى آنچه از آيه فهميده مى شود وجوب مودت اهل بيت مى باشد. دليل اين كه پيامبر (ص) برخلاف همه انبياى ديگر مودت اهل بيت را به عنوان اجر رسالت مطرح كرد اين است كه اسلام كه آخرين دين خداست و پيامبر اكرم (ص) خاتم المرسلين مى باشد و اين هم روشن است كه همين دين اسلام با تمام احكامش تا قيامت دوام خواهد يافت. لهذا عقل و منطق تقاضا مى كند يك ادامه دهنده اين نظام بايد مانند خود رسول خدا باشد تا مردم بى شك و ترديد احكام الهى را از او بگيرند و در عرصه هاى مختلف زندگى به او رجوع كنند و او حافظ اسلام و رسالت باشد و اين جز اهل بيت نيست. چنانچه قرآن گواه است براى ادامه دين و آيين ابراهم آل يعقوب را به عنوان جانشين انتخاب كرد.همين طور اهل بيت اطهار را هم به عنوان جانشين پيامبر (ص) انتخاب كرده است. وقتى اين مطلب روشن شد راز وجوب مودت اهل بيت به عنوان امر رسالت معلوم خواهد شد. مودت و محبت اهل بيت مطلقا واجب است و هر كس مودتش واجب باشد از همه افضل است و هر كس افضل باشد همان امام است. وجوب مودت به مقدار فضل آن است. پس اهل بيت اطهار (ع) از همه برترند، امامت هم بر اساس فضل افراد داده مى شود. وجوب محبت مطلقه مستلزم عصمت مطلقه است. اگر از كسى خطا سر بزند ترك مودت واجب است. پس مطلق وجوب مودت اهل بيت، تقاضاى مطلق وجوب عصمت مى كند. بنابراين عصمت اهل بيت از آيه مودت استفاده مى شود.يكى از مفاد آيه، دلالت بر امامت و ولايت اهل بيت به ويژه على بن ابيطالب (ع) دارد. اگرچه مكتب اهل بيت فاميلى و نسبيت را شرط امامت و ولايت نمى داند، باز هم اهل بيت از همه اكمل و اكم اند و ويژگى هاى امامت و ولايت در آنها موجود اند.يكى از عوامل موثر وحدت مسلمانان، دوستى با خاندان آل محمد است. محبت و مودت اهل بيت يكى از موارد اتفاق تمام فرقه هاى اسلامى وابسته به هر گروهى و هر جريانى مى باشد و همه مسلمانان عالم آن را يكى از مسلمات اصول دين و از واجبات الهى پذيرفته اند.بنابراين مودت و محبت اهل بيت يكى از نكته هاى مشترك بين شيعه و اهل سنت است و اين نقطه عطفى براى وحدت مسلمانان مى باشد. بنابراين اگر همه مسلمانان بر سر سفره اهل بيت جمع شوند، بسيارى از ا ختلافات رفع مى شود.كتاب سيماى اهل سنت در آيه مودت از ديدگاه اهل سنت و شيعه به تاليف خدا حسين عابدى، توسط موسسه بوستان كتاب به قيمت ۴۵۰۰ تومان منتشر شده است.
دوشنبه 6 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 516]