واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: شيريني نمايش فيلم كوتاه
محمد شيروانيحدود 10 سال پيش فلسطين به اشغال فيلم كوتاه سازان ايراني درآمد، يادتان هست؟ دوشنبه هر هفته جمعيتي بالغ بر 500 نفر براي ديدن فيلم كوتاه به سينما فلسطين هجوم مي آوردند، آن هم ساعت 10 صبح. خب طبيعي بود، توليد انبوه و ناگهاني فيلم كوتاه در ايران سبب ساز ايجاد مكاني براي اكران خصوصي و هفتگي فيلم كوتاه شده بود. از طرفي شور و هيجاني كه در فيلم كوتاه سازان كشور به وجود آمد آنها را دور هم جمع مي كرد تا نتيجه تلاش چند ماهه خود را در مواجهه با جمعيتي زياد ببينند. سازمان دهي توليد، نمايش و عرضه فيلم كوتاه در طول آن دو سال توسط تشكل دولتي انجمن سينماي جوان و با وجود مديران لايق چون صانعي مقدم، آفريده، باكيده و با حمايت مستقيم معاونت سينمايي وقت سيف الله داد، به وقوع پيوست. بدين جهت سال هاي 1377 و 1378 سال هاي طلايي فيلم كوتاه ايران بعد از انقلاب لقب گرفتند و در پي آن سال هاي 1379 و 1380 فيلم كوتاه از دل همان دو سال ادامه حيات داد و ديگر هيچ؛ تير خلاص به فيلم كوتاه. با اينكه فيلم كوتاه مخاطب ميليوني فيلم هاي سينمايي را در اختيار نداشت و صرفاً در جشنواره هاي مخاطب خاص نمايش داده مي شد و طبيعتاً بي نياز از جذابيت هاي كاذب سينماي بدنه و جريان اصلي بود، با اين حال مسوولان دولتي به جاي اينكه تلاش كنند تا براي فيلم كوتاه بازاري سالم به وجود آيد، تصميم گرفتند با بودجه هاي وزارتخانه هاي مختلف و سازمان هاي دولتي فيلم كوتاه را ظاهراً سرپا نگه دارند. بدين جهت تنها عرصه يي كه زلال بود و ناب، بي ملاحظه گل آلود شد و فيلمساز جوان تازه كار يا فيلم كوتاه ساز كهنه كار زودتر از آن چيزي كه انتظارش مي رفت هويت شخصي خود را كنار گذاشتند و سفارشي ساز شدند. خب طبيعي بود هر سازماني كه بودجه يي را براي اولين و آخرين بار به توليد فيلم كوتاه اختصاص مي داد توقع داشت صاحب تعدادي تيزر تبليغاتي هنري شود. از طرفي ديگر همان مميزي و سانسور كه در سينماي بلند و پرمخاطب در نظر گرفته مي شد ناگهان شامل فيلم كوتاه ايراني شد و آن ته مانده پويايي و جسارت فيلمساز پرانگيزه و تجربه گرا ذليل شد.اگر در طول اين سال ها صدايي شنيده شد متعلق به استعدادي جوان و خودجوش بود كه يا خاموش شد و ادامه پيدا نكرد يا اين تك صداها موج نساخت.حالا بعد از 10 سال بهتر نيست دست از انتقاد كردن و ناله كردن و انتظار كشيدن براي اينكه دولت براي سينما و به خصوص فيلم كوتاه كه پي اصلي اين سينماست احترام بخرد و شأنيت دوباره به آن ببخشد، خودمان دست به كار شويم و در قالب حركت هاي قانوني و صنفي براي فيلم كوتاه ايران كه قلب سينمايي كشور است امتياز به دست آوريم. آيا اين اولين بار نبود كه در كشور يك كمپ سينمايي با اين وسعت توسط خودمان برگزار شد، مگر نه اينكه ايده و اجراي آن از سوي يك تشكل غيردولتي به نام انجمن صنفي فيلم كوتاه ايران بود. آيا بايد منتظر مي بوديم تا در 20 سال آينده شايد از بدنه دولت كسي پيدا شود و ابتكاري به نفع جامعه سينمايي ارائه دهد.دوستان و همكاران عزيز به دست هايمان نگاه نكنيم كه خالي است، متوجه بضاعت خودمان باشيم كه بيش از اينها است. موقعيت طلايي ديگري كه پيش رو داريم اكران فيلم كوتاه در سينما آزادي است. مدير فرهيخته سينما آزادي پيشنهاد انجمن فيلم كوتاه ايران را پذيرفتند تا مهم ترين و خاطره انگيزترين سينماي كشور در پيشبرد فيلم كوتاه يكه تاز باشد. از ابتداي تيرماه 1387 سينما آزادي قبل از نمايش فيلم بلند، فيلم كوتاه نمايش مي دهد، همچنين يكي از سالن هاي پنج گانه خود را (سينما شهرفرنگ) هر شب به نمايش فيلم كوتاه اختصاص خواهد داد.ما در انجمن فيلم كوتاه ايران تصميم داريم تا با مركزيت نمايش فيلم كوتاه نه به شكل خصوصي بلكه كاملاً به شيوه اكران عمومي در اين سينما، قانوني را به تصويب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي برسانيم تا ديگر سينماهاي كشور، پخش كننده ها و تهيه كنندگان سينمايي موظف باشند يك فيلم كوتاه از انجمن صنفي خريداري كرده و پيش از فيلم بلند خود در سالن هاي سينمايي كشور اكران كنند. از ابتداي تيرماه 87 كليه فعاليت هاي انجمن فيلم كوتاه ايران در زمينه نمايش فيلم كوتاه، برگزاري همايش و جشنواره ها، كارگاه هاي آموزشي و تخصصي، هفته فيلم هاي كوتاه خارجي و... به شكل متمركز در سينما آزادي خواهد بود.
دوشنبه 6 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 465]