تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805584406
جايگاه پزشكان عمومي در نظام سلامت
واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: جايگاه پزشكان عمومي در نظام سلامت
بررسيهاي انجام شده نشان ميدهد كه سهچهارم از جمعيت 100 هزار نفري پزشكان ايران را پزشكان عمومي تشكيل ميدهند، و اين درحالي است كه شرح وظايف مدوني براي پزشكان عمومي كشور وجود ندارد. اما اين گروه در اقصي نقاط كشور، هم در عرصه بهداشتي و درماني و هم در كارهاي آموزشي و پژوهشي، مشغول به خدمات گسترده هستند و مشكلات فراواني هم دارند. يكي از اين مشكلات، است كه پزشكان عمومي به نسبت بقيه گروه‌ها آسيب‌پذيرترند و مشكلات سرانه درمان و تعرفه‌ها بيشترين فشار را برپزشكان عمومي وارد مي‌كند. شرايط نامناسب پزشكان عمومي در كشور، ما را برآن داشت تا با برخي از مسئولان نظام‌پزشكي و پزشكان گفت‌وگويي داشته باشيم، كه در پي مي‌آيد.
جايگاه پزشكان عمومي
دكتر حسن هويدا، رئيس انجمن پزشكان عمومي با ابراز تاسف از روشن نبودن جايگاه پزشكان عمومي در نظام سلامت كشور، به گزارشگر اطلاعات مي‌گويد:
- در حال حاضر نزديك به 15 هزار نفر از پزشكان عمومي بعد از سال‌ها تحمل رنج و مشقت، جايگاه خود را در نظام سلامت نيافته‌‌اند. او مي‌افزايد: هنوز پايگاه پزشكان عمومي به عنوان تنه جامعه پزشكي در كشور مشخص نشده است و اين درحالي است كه مشخص كردن جايگاه پزشكان عمومي و اجراي طرح پزشك خانواده، زمينه فعاليت مناسب براي اين پزشكان را فراهم مي‌سازد.
او يادآوري مي‌كند: جايگاه پزشكان عمومي در نظام سلامت بايد تبيين شود. مشكل اشتغال در اين زمينه زماني حل خواهد شد كه جايگاه پزشكان عمومي مشخص شود و زمينه كار و فعاليت براي آنان، فراهم آيد.
دكتر هويدا مي‌گويد: نظام سلامت ما امروزه نظام تعريف شده‌اي نيست و جايگاه پزشكان عمومي در اين نظام، تعريف نشده‌‌‌‌است و در نتيجه بسياري از پزشكان در جايگاه واقعي خودشان نيستند.
دكتر مسعود مسلمي فرد، نايب رئيس انجمن پزشكان عمومي نيز‌‌‌‌‌گفته است: شالوده نظام سلامت‌‌‌‌‌‌برگرفته از پزشكان متعهد و‌‌‌‌‌دلسوز است و نگاه ويژه به حرفه‌‌‌‌‌طبابت جزء سيره انبياء و امامان‌‌‌‌‌‌معصوم(ع) بوده و نتيجه اين فرهنگ، حفظ و ارتقاء سلامت جامعه است.
نماد اهميت دادن به مردم، توجه به سلامت آنان است و نماد توجه به سلامت مردم، پاسداشت حرمت پزشكان است و از اين رو بايد جايگاه آنان در جامعه مشخص شود.
اجراي طرح پزشك خانواده
در بند ب ماده 91 قانون برنامه توسعه چهارم، به صراحت بيان شده است كه شوراي عالي بيمه موظف است تا پايان برنامه چهارم توسعه، بيمه سلامت با محوريت نظام ارجاع و پزشك خانواده را ايجاد كند.
حسينعلي شهرياري، عضو كميسيون بهداشت و درمان مجلس شوراي اسلامي در خصوص استقرار نظام ارجاع با محوريت پزشك خانواده به اطلاعات مي‌گويد: به طور مسلم آن چه كه در قانون چهارم توسعه آورده شده است، بايد اجرا شود. اما احتمالا اين ماده قانوني تا پايان برنامه تحقق نمي‌يابد. چرا كه در خيلي از كشورهاي پيشرفته هم حدود 10 سال طول كشيد تا استقرار يافت.
او مي‌افزايد: استقرار در كشور، مشكلات خاص خود را دارد كه يكي از اين مشكلات اساسي، فرهنگ كنوني مراجعه به پزشك در جامعه ما است. در واقع بايد مردم عادت كنند كه قبل از مراجعه به پزشك متخصص، در وهله اول براي تشخيص بيماري خود به مراجعه كنند.
اين نماينده مجلس يادآوري مي‌كند: يكي ديگر از مشكلات، سيال و سيار بودن جمعيت كشور است. ما همواره با مهاجرت‌هايي از روستاها به حاشيه شهرها و از شهرهاي كوچك به شهرهاي بزرگ مواجه هستيم و به اين ترتيب نمي‌توانند شناخت عميقي از جامعه پيدا كنند البته علاوه براين كه جمعيت كشور ما سيار است، معمولا پزشكان خانواده نيز كه اكثرا پزشكان جواني هستند، به فكر ادامه تحصيل و يا پيدا كردن شغلي بهتر هستند و خيلي زود جابه‌جا مي‌شوند و اين تغييرات امكان برقراري ارتباط با بيمار و اطلاع از سابقه كاري او را از بين مي‌برد.
دكتر اميدوار رضايي، رئيس كميسيون بهداشت و درمان مجلس شوراي اسلامي نيز مي‌گويد:
- اين كميسيون با تصويب اعتبار 500 ميلياردتوماني بيمه درمان روستايي، اجازه داد كه دولت بتواند طرح پزشك خانواده را شروع و براي آن، برنامه‌ريزي كند. در اين زمينه خوشبختانه گام‌هاي بلندي هم برداشته شد و در واقع شروع خوبي بود. بسياري از خانه‌هاي بهداشت و مراكز درماني كه در حال تعطيلي و فراموش شدن بودند، بالاخره برايشان پزشك آمد و مقداري وضعيت داروخانه‌ها و تجهيزاتشان بهتر شد، ولي هنوز رضايت‌بخش نيست. پزشك خانواده هم هنوز دچار مشكلات جدي است كه يكي از آنها مشكل آموزشي است كه بايد سريع‌تر دوره‌هاي مربوط به پزشك خانواده را بگذرانند. زيرا اين گروه در واقع پزشك عمومي هستند و هيچ دوره خاصي نديده‌اند و اين درحالي است كه وضعيت مسكن، بيمه، امنيت شغلي، وضعيت خانواده و آينده تحصيلي آنها از جمله مواردي است كه بايد به آنها توجه شود، اگر ما به عدالت در سلامت اعتقاد داريم و نيز معتقديم كه اين امر ساختمان محور و يا مركز بهداشتي درماني و يا خانه بهداشت محور نيست و اصل خود پزشك است، بايد در شهر و روستا هم به خود پزشك بها بدهيم و آنگاه مسئوليت‌هاي سنگين را برعهده‌اش بگذاريم و از او ايثار بخواهيم.
دكتر هويدا مي‌گويد: در برنامه چهارم توسعه، اجراي طرح در دستور كار دولت قرار گرفت و وزارت بهداشت و درمان موظف شد تا اين طرح را تا پايان برنامه، به اجرا برساند. با اين كه 2 سال از شروع رسمي طرح مزبور مي‌گذرد، هنوز هيچ اقدامي در زمينه اجراي طرح پزشك خانواده به معنا و مفهوم واقعي آن صورت نگرفته است و در حقيقت آنچه در كشور از آن به عنوان تعبير مي‌شود، همان طرح بيمه روستاييان است كه در قالب شبكه‌هاي روستايي، منتها با امكانات ظاهرا بيشتري انجام مي‌شود و تنها از اسم پزشك خانواده و نظام ارجاع برخوردار است.
او مي‌افزايد: در طرح پزشك خانواده، بيماران بايد بتوانند پزشك خود را آزادانه انتخاب كنند و همچنين تعداد جمعيت تحت پوشش هر پزشك، براساس آيين‌نامه وزارت بهداشت و درمان بايد 1500 نفر باشد. درحالي كه گاه 4500 يا 5 هزار نفر هم در يك منطقه تحت پوشش يك پزشك قرار دارند. علاوه براين، سلامت‌نگري، محور فعاليت‌هاي پزشك خانواده است و بايد هدف كلي طرح، حفظ و ارتقاي سلامت جامعه باشد. درحالي كه در طرح پزشك خانواده، بيمارنگري، محور فعاليت است.
او يادآوري مي‌كند: هر چند كه پيشرفت‌هاي حاصل شده در بهبود شرايط و دسترسي روستاييان به امكانات درماني قابل نفي نيست، اما سيستم حاضر چيزي جز همان طرح بيمه روستاييان نيست و ما خواهان پزشك خانواده به مفهوم حقيقي آن هستيم، به طوري كه نگاه سلامت‌نگرانه، جمعيت تعريف شده، جايگاه تعريف شده براي پزشك و حركت مشخص و جهت‌دار بيمار وجود داشته باشد.
از طرف ديگر، اجراي طرح پزشك خانواده با شكل و شمايل فعلي، نه تنها اشتغال‌زايي چنداني ايجاد نكرده، بلكه در برخي مناطق كشور، اشتغال‌زدايي هم داشته است. به عنوان مثال در روستاهاي بخش شمالي كشور، به دليل نزديك بودن روستاها به يكديگر و مشخص نبودن مرز شهرها و روستاها به طور دقيق، درگذشته پزشكاني اقدام به تاسيس مطلب و ارايه خدمات درماني در آن نواحي كرده بودند.
اما هم‌اكنون با اجراي بيمه روستاييان در مناطقي كه زير 20 هزار نفر جمعيت دارند و ملزم كردن بيماران به پيگيري درمان نزد پزشكان اين طرح و منوط كردن پرداخت هزينه‌هاي درماني به اين امر، بسياري از پزشكان در آن مناطق بيكار شده‌اند.
مساله ديگر، اين است كه بسياري از نيروهاي حاضر در اين طرح، در حوزه غيرمرتبط با حرفه خود به كار گرفته شده‌اند. مانند ماماهايي كه مشغول تزريقات هستند و يا در داروخانه‌ها فعاليت مي‌كنند. با تمام اين‌ها، اگر طرح پزشك خانواده بيشتر تقويت و تلاش شود تا با گذر زمان اين طرح را هرچه بيشتر به تعريف‌هاي حقيقي پزشك خانواده نزديك كرد، مي‌توان به سامان‌دهي نظام سلامت و اصلاح آن در آينده، اميدوار شد.
تنگناهاي اقتصادي
عبدالرضا توكلي، عضو شوراي عالي نظام‌پزشكي كشور چندي قبل گفته بود كه حدود 130 هزار پزشك در كشور وجود دارند كه تنها 30 هزار نفر از آنان پزشك متخصص و فوق‌متخصص هستند كه به دليل انجام عمل‌هاي جراحي با دستمزدهاي مناسب، قادر به گذراندن زندگي خود هستند.
او بابيان اينكه 20 هزار پزشك عمومي با سابقه پزشكي بالا مي‌توانند در جامعه كنوني زندگي راحتي داشته باشند، افزوده است: 80 هزار نفر از پزشكاني كه نه تخصص دارند و نه داراي سابقه طولاني هستند، با مشكلات معيشتي دست و پنجه نرم مي‌كنند.
همچنين آخرين بررسيهاي انجام شده، نشان ميدهد كه در حال حاضر حدود سهچهارم پزشكان كشور، مشكلات معيشتي دارند.
دكتر مسلمي فرد، نايب رئيس انجمن پزشكان عمومي نيز مي‌گويد: در ميان پزشكان سراسر كشور، پزشكان عمومي كمترين درآمد را دارند و همان طور كه بررسي‌ها نشان ميدهد، 5/62 درصد پزشكان عمومي صاحب‌خانه نيستند و 49 درصد آنان نيز توان تهيه مسكن را ندارند. متاسفانه عدم توان تهيه مسكن در ميان پزشكان رو به افزايشي است و ادامه چنين وضعيتي، به يقين براي نظام سلامت كشور مشكل‌آفرين است.
دكتر حسن هويدا نيز مي‌گويد: يكي از مشكلات مهم پزشكان عمومي، حقوق ناچيز اين قشر در بخش‌هاي دولتي و خصوصي است.
كساني كه به تعرفه‌هاي پزشكي اعتراض مي‌كنند، از نحوه زندگي و درآمد پزشكان عمومي بي‌اطلاع هستند. در جامعه ما تنها 2 درصد پزشكان درآمدهاي خوب دارند كه آنهم به دليل انجام دادن كارهاي فوق‌تخصصي مانند جراحان قلب است، و نيز سه - چهارم پزشكان كشور زيرخط فقر زندگي مي‌كنند.
او مي‌افزايد: شرايط نامساعد اقتصادي باعث شده است كه بسياري از پزشكان عمومي براي تامين حداقل‌هاي زندگي به شغل‌هاي كاذب روي بياورند.
دكتر هويدا يادآوري مي‌كند: يك پزشك عمومي براساس دستورالعمل شوراي عالي بيمه 2 هزار 300 تومان ويزيت بابت هر بيمار دريافت مي‌كند كه تاسف‌انگيز است.
كساني كه معتقدند پزشكان عمومي حقوق بالايي دريافت مي‌كنند، حقوق آنان را با صاحبان ساير حرفه‌ها بسنجند به عنوان مثال درآمد يك پزشك را با يك آرايشگر مقايسه كنند. قطعا آرايشگر نياز به سواد و معلومات زيادي ندارد و در محيط كارش هم دچار اضطراب و استرس نمي‌شود، اما در نهايت جواني كه پزشك شده و 20 سال يا بيشتر درس خوانده بايد بابت هر ويزيت 2 هزارو300 تومان دريافت كند و اتحاديه آرايشگران، هزينه اصلاح سررا 5 هزار تومان تعيين كرده است.
آيا حق پزشكي است، كه سال‌ها انواع مرارت‌ها و سختي‌ها را كشيده و سلامتش از نطر رواني و جسمي به خطر افتاده است و حالا بايد اين گونه زيرخط فقر زندگي كند؟
او مي‌گويد: در حال حاضر در ميان رده‌هاي شغلي، دريافتي پزشكان از همه رده‌هاي ديگر پايين‌تر است. زيرا اشخاصي كه در رسته خدمات هستند، حقوقشان در ماه حدود 300 هزار تومان و حقوق يك پزشك 100 تا 150 هزار تومان در ماه است.
رئيس انجمن پزشكان عمومي مي‌افزايد: چندي قبل پزشك جواني كه نياز به عمل جراحي پيدا كرده بود، به انجمن آمد و بانشان دادن مداركش و اينكه نمي‌تواند هزينه عمل جراحي‌اش را بپردازند، از ما كمك خواست.
ما نيز دست به دامان انجمن بيماري‌هاي خاص شديم و از بيمارستان مربوطه خواستيم كه هزينه كمتري را از اين پزشك دريافت كنند. با اين حال پزشك جوان ما نمي‌دانست هزينه مراقبت‌هاي بعد از عمل را چگونه و از كجا تامين كند.
او يادآوري مي‌كند: متاسفانه بسياري از پزشكان جوان به دليل مشكلات مادي، از همسرانشان جدا شده‌اند و چون قادر به دادن مهريه نبوده‌اند از ترس زندان رفتن محل اقامت خود را ترك كرده‌اند و متواري شده‌اند!
بسياري از پزشكان جوان حتي قادر به پرداخت حق عضويت 30 هزار توماني خود به انجمن نيستند.
معضلات پزشكان عمومي
دكتر مسلمي‌فرد با اشاره به آسيب‌پذير شدن پزشكان عمومي به لحاظ اقتصادي در ساليان اخير، افزوده است: اقتصاد درمان در كشور ما دچار بيماري صعب‌العلاج شده و خادمان نظام سلامت به ويژه پزشكان عمومي را آسيب‌پذير كرده است، و موجب جدا شدن بسياري از پزشكان عمومي از نظام سلامت و روآوردن آنها به مشاغل غير از پزشكي براي كسب درآمد و امرار معاش شده است كه در صورت ادامه اين وضع، نظام سلامت خسارت جبران‌ناپذيري خواهد ديد و بيشترين آسيب را هم مردم متحمل خواهند شد.
دكتر هويدا نيز پزشكان عمومي را يكي از محروم‌ترين طبقات جامعه معرفي مي‌كند و مي‌گويد: فشارهاي قانوني و از جمله نظارت بردرمان و سازمان‌هاي بيمه‌گر، بيشتر از تمامي گروه‌هاي جامعه پزشكي به پزشكان عمومي وارد مي‌شود.
او از پايين بودن سرانه درمان به عنوان يكي ديگر از مشكلات پزشكان ياد مي‌كند و مي افزايد: سرانه درمان در كشور 4 هزارو300 تومان است كه مي‌بايست باتوجه به تورم كنوني 8 هزار تا 100 هزار تومان باشد.
او يادآوري مي‌كند: اولين مشكل در بحث آموزش، مربوط به انجمن‌هاي علمي و عدم همكاري آنان با پزشكان عمومي و نيز عدم همكاري دفاتر آموزش مداوم دانشگاه‌ها با انجمن‌ها و از جمله انجمن پزشكان عمومي است.
دوشنبه 6 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[مشاهده در: www.ettelaat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 236]
-
گوناگون
پربازدیدترینها