واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: rtech13th June 2008, 09:15 PMیک زبان برنامه نویسی آنقدر گستردگی دارد که گمان نکنم کسی باشد بتواند ادعا کند با خواند یک جلد کتاب، تمامی جنبه های یک زبان را فرا گرفته است. خواندن از روی کتاب و یا آموزش دیدن در دانشگاه، فقط برای شروع و به دست آوردن اطلاعات اولیه مناسب است. و الا این خود فرد است که باید با مراجع به مستندات موجود در اینترنت دانش خود را پیرامون زبان مورد نظر افزایش دهد.کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند بعد از مدت ها دوری از زبان PHP، چند هفته ای می شود که دوباره شب و روز در حال سر و کله زدن با این زبان شیرین و افزایش اطلاعاتم هستم. همین موضوع هم بهانه ای برای نوشتن این پست شد. قرار نیست در این پست(یا در این سری پست ها) به آموزش زبانی بپردازم. چون اصولن اعتقادم بر این است که کسی نمی تواند از طریق دنبال کردن پست های یک وبلاگ یا انجمن، برنامه نویسی یاد بگیرد. تنها کاری که شاید از این طریق بتوان انجام داد، توسعه ی آموخته های قبلی است. من در این پست ها قصد دارم به بیان نکات شاید ساده اما کلیدی بپردازم که خودم در طول مطالعاتم به آنها بر خوردم و در واقع به مانند اکثر پست های این وبلاگ، به جای یادداشت کردن در یک تکه کاغذ، در این وبلاگ یادداشت می کنم تا هم خودم و هم دوستان دیگر از آن استفاده کنند. امیدوارم دوستان سادگی این نکات را بر من ببخشند و به حساب دانسته های ناچیزم بگذارند. معمولن بهترین روش برای ایجاد یک برنامه ی اسکریپت این است که برنامه را به عنوان یک سری بلوک کد های مستقل طراحی کنیم، به گونه ای که هر بلوک تا جای ممکن اطلاعات کمی از بلوک های دیگر داشته باشد. نکته ی بالا جدا از اینکه خوانایی یک برنامه را افزایش می دهد، باعث می شود در برنامه های کمی طولانی تر از اشتباهات هم جلوگیری به عمل بیاید.یک مثال بسیار ساده اینکه: به نظر کسی نیست که در طول نوشتن یک برنامه، در مورد متغییر ها به مشکل بر نخورده باشد. ابتدا شما یک متغییر تعریف می کنید. حال در یک تابع با استفاده از Global از آن متغییر استفاده می کند. غافل از اینکه با انجام این کار مقدار متغییر رو کلن دچار تغییر کرده اید.( اینکه می گویم غافل از این، به این معنا نیست که شما چنین چیزی رو نمی دانید، بلکه بدین معناست که فراموش کرده اید) حال یک ساعت با برنامه سر و کله می زنید و آخر سر هم علت درست کار نکردن برنامه رو پیدا نمی کنید! با تعیین آرگومانی از یک تابع به صورت اختیاری، تمامی آرگومان های بعد از آن نیز باید از نوع اختیاری(و با مقدار پیش فرض) تعریف شوند. تنظیم مقدار پیش فرض برای آرگومان های یک تایع امریست بدیهی و بسیار معمول. اما نکته ی مهم اینجاست که باید دقت کنید اگر برای یکی از آرگومان ها مقدار پیش فرض قرار داده اید، باید برای تمامی آرگومان های بعد از آن نیز مقدای را به عنوان پیش فرض قرار دهید. به مثال بسیار ساده ی زیر توجه کنید: function itvillage ($face, $size) { print “<font face=”$face” font size=”$size”> یک مثال روشن و ساده</font>”; } itvillage(”tahoma”); بدیهیست که استفاده از کد بالا با نمایش یک پیغام خطا توسط موتور PHP همراه خواهد بود. برای حل این مشکل و اینکه در صورت دریافت نکردن هیچ نوع ورودی برنامه به هم نریزد، بهتر است از یک مقدار پیش فرض برای آرگومان های تابع استفاده کنیم. حال موضوع مهم این است که اگر برای آرگومان face$ مقدار پیش فرض انتخاب کرده ایم(”face = “tahoma$) حتمن باید برای size$ نیز مقدار پیش فرض تعیین کنیم. در غیر این صورت دوباره با خطایی روبه رو می شوید که در مثال بالا دیدید! بنابراین اگر تابع شما 10 آرگومان دارد و برای مثال شما برای آرگومان پنجم مقدار پیش فرضی در نظر گرفتید، باید برای بقیه آرگومان ها تا دهمی نیز مقدار پیش فرض بگذارید. اما لازم نیست برای آرگومان های قبل از آرگومان پنجم، مقداری را در نظر بگیرید. منبع (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 852]