تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835158593
دوست ندارم سوپراستار شوم!!
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: دختر مغرور، بدجنس و سرسخت این مجموعه تلویزیونی، پیشتر چند فیلم و سریال دیگر هم بازی كرده بود. اما در سریال... با مجموعه تلویزیونی «اولین شب آرامش» نامش سر زبان ها افتاد. دختر مغرور، بدجنس و سرسخت این مجموعه تلویزیونی، پیشتر چند فیلم و سریال دیگر هم بازی كرده بود. اما در سریال «اولین شب آرامش» بود كه بازی اش دیده شد و بیشتر در معرض دید قرار گرفت. یكتا ناصر متولد سال ١٣٥٧ تهران و دانش آموخته مهندسی محیط زیست، با گرایش منابع طبیعی است. با سریال «گل های كاغذی» بازیگری در تلویزیون را آغاز كرد و بعدها، در سریال های دیگری چون «با من بمان» (حمید لبخنده)، لبه تاریكی (سعید سلطانی)، اولین شب آرامش (احمد امینی) و چند تله فیلم نقش آفرینی كرد. قتل آن لاین (مسعود آب پرور)، ساقی (محمدرضا اعلامی)، عاشق مترسك (مهدی نوربخش)، فراری (قاسم جعفری)، سرود تولد و نسكافه داغ داغ (علی قوی تن)، روز برمی‌آید (بیژن میرباقری) و... فیلم هایی است كه او در ادامه مسیر حرفه ای اش، بازی در آن ها را پذیرفت. در حالی به سراغ یكتا ناصر رفتیم كه بازی در فیلم «قند تلخ» (محمد عرب) را به پایان رسانده بود. او در این گفت وگو از سریال هایی گفت كه پیشنهاد بازی در آن ها را رد كرده است. نقش هایی كه به نظر یكتا ناصر ادامه و تكرار شخصیت «نوشین» اولین شب آرامش بود و او نمی‌خواست تن به «كلیشه شدن» دهد. یكتا ناصر پس از این كه نام یك سریال را آورد، از گفته اش پشیمان شد و از ما خواست برای این كه رنجش خاطر و كدورتی پیش نیاید، نام این سریال را ننویسیم و ما هم پذیرفتیم. در كارنامه بازیگریتان، هم فیلم های «مخاطب خاص» مثل «روز برمی‌آید» به چشم می‌خورد و هم فیلم ها و سریال های پرمخاطب مثل «سرود تولد»، «اولین شب آرامش»، «با من بمان» و... خودتان بازی در كدام دسته از این آثار را دوست دارید؟ دوست دارم در فیلم های خوب بازی كنم. برایم فرقی نمی‌كند كه فیلم پرفروش باشد یا نه. ترجیح می‌دهم در فیلم های خوب بازی كنم. به این امید كه اكران خوبی هم داشته باشد و بتواند مخاطب خودش را جذب كند. ولی معمولا این اتفاق، برای فیلم های خوب كمتر می‌افتد. فكر میكنم یكی از بهترین فیلم های تان «روز برمی‌آید» است كه در زمان اكران، گیشه پررونقی نداشت. بله. «روز برمی‌آید» را یك فیلم خوب می‌دانم. این ها فیلم هایی است كه وقتی از سینما بیرون می‌آیی احساس می‌كنی، وقتت تلف نشده است. اما معمولا این طور فیلم ها اكران مناسبی ندارد. فیلم هایی هم هست كه وقتی از سینما بیرون می‌آیی با خودت می‌گویی: «چه اشتباهی كردم كه این فیلم را دیدم» (می‌خندد) البته این جور فیلم ها معمولا خوب می‌فروشد و تهیه كنندگانشان هم از این فروش راضی هستند. خودتان تا به حال از این گونه فیلم ها بازی كرده اید كه بعد بگویید «چه اشتباهی كردم»؟ فكر نمی‌كنم. سعی میكنم بازیگر گزیده كاری باشم. فیلم هایی داشته ام كه محصول نهایی آن ها خوب نشده است. در حالی كه قبل از ساخته شدن قرار نبوده به این شكل كار شود. یادم می‌آید كه خیلی ها می‌گفتند فیلمی مثل «سرود تولد» در حد و اندازه های شما نیست، اما پیشنهاد بازی در این فیلم را پذیرفتید. وقتی بازیگری كم جلوی دوربین ظاهر می‌شود، متاسفانه یا خوشبختانه سطح توقع از وی بالا می‌رود. به هر حال آدم در هر مرحله ای تصمیماتی می‌گیرد. آن موقع فكر می‌كردم، باید آن كار را انجام دهم. چون لازم است یك بازیگر در كارنامه اش كارهای مختلفی داشته باشد. اما الان به این نتیجه رسیدم در رابطه با خودم این ایده درست نیست. شاید برای خیلی های دیگر درست باشد. اما من نباید در هر فیلمی‌بازی كنم. كسانی كه دوست دارند سوپراستار شوند باید این روش را پیش گیرند. یعنی دوست ندارید سوپراستار شوید؟ نه. سوپراستار شدن شرایط و تبعاتی دارد كه در حوصله من نیست. عده ای علاقه دارند تعداد انتخاب هایشان بالا رود. ولی دوست دارم هر وقت دلم خواست و در كاری كه باب میلم بود، بازی كنم. دوست ندارید بازیگری باشید كه نامتان تضمین كننده گیشه باشد؟ خیلی به این چیزها فكر نمی‌كنم. ترجیح می‌دهم در فیلمی‌بازی كنم كه برایم خوشحال كننده و لذت بخش است. بازی در سریال «اولین شب آرامش» تجربه لذت بخشی بود؟ بله. هم فیلم نامه خوبی داشت و هم كارگردان و بازیگرانش عالی بودند. ضمن این كه نقشم را هم دوست داشتم. فیلم نامه هایی كه قهرمان و ضد قهرمان ندارد و همه نقش های آن خاكستری است، خیلی برایم جذاب است. به نظر می‌رسد دومین سریال احمد امینی یعنی «بی گناهان»، جذابیت و قوت «اولین شب آرامش» را ندارد. خب. برای همین در این سریال بازی نكردم. (می‌خندد) در رابطه با شما مطلبی خواندم كه نوشته بود «یكتا ناصر» طلسم شده است. به این معنا كه شما در هر فیلمی‌كه بازی می‌كنید، آن فیلم یا به طور موقت توقیف می‌شود یا اكران به هنگامی ندارد. این مطلب را نخوانده ام. اما من فكر میكنم سینمای ما طلسم شده است. خیلی از فیلم ها در طول سال دیر اكران می‌شود. اما چون كمتر كار میكنم و به طور میانگین سالی یك فیلم دارم، این مسئله بیشتر به چشم می‌آید. یعنی آن اتفاق برای همان یك فیلم می‌افتد. اگر در طول سال ٥ فیلم بازی كرده بودم، بالاخره دو اثر به موقع اكران می‌شد و فرقی نمی‌كرد آن سه فیلم دیگر روی پرده برود یا نه.متاسفانه شرایط سینمای ما، شرایط تثبیت شده ای نیست و هر دقیقه قرار و قانونش عوض می‌شود. مثلا سال ٧٩ در «ساقی» بازی كردم كه اولین فیلم سینمایی ام بود. این فیلم سه سال بعد اكران شد. بازیگر وقتی در یك فیلم بازی می‌كند، همه سعی و تلاشش را می‌كند اما گاه یك سری اتفاقات پیش بینی نشده می‌افتد. قبلا خیلی بابت این مسائل ناراحت می‌شدم و حرص می‌خوردم. اما الان خیلی برایم مهم نیست. دوست دارم فیلمم به وقتش اكران شود. اكنون به این نتیجه رسیده‌ام، به آن چه انجام آن در اختیارم نیست زیاد فكر نكنم. باید سعی كنم كارم را درست انجام دهم. پس بازیگر بدشانسی هستید كه سالی یك فیلم بازی می‌كنید و همان یكی هم به موقع اكران نمی‌شود. خوشبختانه یا متاسفانه این بدشانسی كمكم كرد كه بیشتر تلاش كنم و بیشتر یاد بگیرم. خوش شانسی‌ام این بود كه با كارگردان هایی كار كرده ام كه از آن ها نكات زیادی یاد گرفته ام. مثل حمید لبخنده (با من بمان)، احمد امینی (اولین شب آرامش) و بیژن میرباقری (روز برمی‌آید). همكارانتان می‌گویند «یكتا ناصر» بازیگری خجالتی و كم رو است. راست می‌گویند؟ بله. واقعا بازیگری كم رو و خجالتی هستم. یك آدم خجالتی چطور می‌تواند بازیگر شود؟ اصلا به این موضوع ربطی ندارد. كسانی كه بخواهند كار مجری گری انجام دهند یا ارتباط مستقیم كلامی‌با مردم داشته باشند، بیشتر احتیاج به «رو» دارند. این درست نیست كه بگوییم بازیگران نباید آدم هایی خیلی خجالتی باشند. این خجالتی بودن به كارتان لطمه نمی‌زند؟ در جامعه ما خجالتی بودن به همه چیز لطمه می‌زند (می‌خندد) این خصلت به بازیگری ام لطمه نمی‌زند، اما در ارتباطاتم دچار مشكل می‌شوم. اگر تعریف از خود نباشد باید بگویم، یك صداقتی دارم كه تعبیر به خجالت می‌شود. چطور می‌شود یك نفر رشته دانشگاهی اش، مهندسی محیط زیست با گرایش منابع طبیعی باشد و به مجسمه سازی و موسیقی علاقه داشته باشد اما در نهایت بازیگر شود؟ این موضوع در جامعه ما خیلی عجیب نیست كه فردی یك رشته دانشگاهی را بخواند و در رشته ای دیگر فعالیت كند. آدم در دانشگاه هر رشته ای كه بخواند تجربه ای به دست می‌آورد. بازیگری حرفه ای است كه آدم هرچقدر تجربیات در زمینه های مختلف داشته باشد، به دردش می‌خورد. دانشگاه رفتن به نوعی تجربه است. یك بازیگر ممكن است در كارهایش شغل های متفاوتی را تجربه كند. وقتی كه تبحر آدم زیاد باشد، راحت تر می‌تواند آن كار را ارائه دهد. به عنوان مثال كسی كه ساززدن، نجاری یا سواركاری بلد باشد، هنگام ایفای نقش ممكن است این مهارت ها به كمكش بیاید. در فیلم هایی كه شما بازی كرده اید، پیش آمده است كه بخواهید كار متفاوتی را تجربه كنید؟ من در فیلم «نسكافه داغ داغ» تجربه تقلید صدا را داشتم. خیلی ها فكر نمی‌كردند من بتوانم چنین صداهایی را تقلید كنم. در این فیلم با صداهای مختلف بازی میكنم. در یك تله فیلم هم باید سواركاری می‌كردم كه چون بلد بودم خیلی به دردم خورد. هنوز هم مانند برخی بازیگران، وقتی می‌خواهید جلوی دوربین بروید، دلهره و اضطراب دارید؟ بار اولی كه خواستم بازی كنم، خیلی می‌ترسیدم. ولی بازیگری بعدها برایم اهمیت بیشتری پیدا كرد. دیدی كه الان نسبت به بازیگری دارم، آن موقع نداشتم. هر كس هر شغلی دارد به تدریج برایش عادی می‌شود. الان بازیگری باید برایم عادی شده باشد. اما هنوز هم هرگاه می‌خواهم در فیلمی‌بازی كنم دلهره دارم. همیشه بازی كردن در پلان اول خیلی سخت است. وقتی محصول نهایی كار را می‌بینم، خودم می‌فهمم سكانس اول بازی ام كجا بوده است. چون در آن سكانس دلهره داشته ام. برداشت من از صحبت های شما این است كه بازیگری برای «یكتا ناصر» خیلی جدی نیست. یعنی او مثل افرادی كه خودشان را در این مسیر به آب و آتش می‌زنند، عمل نمی‌كند. بازیگری برایم خیلی جدی است. اما نه به عنوان یك حرفه. شهرتی كه از راه بازیگری به دست می‌آید، اصلا برایم جدی نیست. دنبال این نیستم كه ارتباطاتم را با بقیه زیاد كنم با این هدف كه بتوانم پیشنهاد بازی در فیلمی را دریافت كنم. اصلا مجیز كسی را نمی‌گویم. ولی وقتی كاری را قبول كنم برایم جدی می‌شود. برخلاف خیلی از همكاران، سرساعت سرصحنه فیلم برداری می‌روم. وقتی كار دیر شروع می‌شود و معطل می‌شوم، حرص می‌خورم. شاید واكنشی نشان ندهم اما ناراحت می‌شوم.نمیتوانم بگویم یك كاری انجام می‌دهیم، پولمان را می‌گیریم و می‌رویم. هیچ وقت وسوسه دستمزد نشده ام. هرگز برای درآمد سر فیلمی كه از آن بدم می‌آمده است، نرفته ام. یعنی وسوسه چند میلیون این طرف تر و آن طرف تر نشده ام. سعی میكنم اول بتوانم آدم خوبی باشم، بعد بازیگر خوبی. خیلی به این فكر نمی‌كنم كه مردم دوست دارند مرا چطور ببینند. اگر كارم را درست انجام دهم، نتیجه كار هم مطلوب خواهد بود. نمیتوانم همه مردم را راضی نگه دارم. برای همین سعی میكنم كاری را كه فكر میكنم درست است، انجام دهم. از برنامه های آینده و پیشنهادهای جدیدی كه دارید، بگویید. فعلا چند فیلم نامه خوانده ام كه از هیچ كدام خوشم نیامده است. تله فیلم هایی كه می‌خوانم آن قدر ضعیف است كه اصلا ارزش خواندن ندارد. الان وضعیت سینما خیلی مشخص نیست. از آن طرف تله فیلم هایی ساخته می‌شود كه نیاز به عوامل حرفه ای ندارد. مدت زمانش هم كم است. خیلی از آن ها را می‌سازند فقط برای این كه عده ای سركار باشند، نه كه بخواهند كار خوب ارائه بدهند. قبلا یك نفر چندین سال دستیار صحنه بود و بعد كارگردان می‌شد. اما الان به دلیل حجم بالای تله فیلم ها و دستمزدهای كمی‌كه می‌خواهند بدهند، یك بازیگر حرفه ای را می‌آورند و بقیه عوامل، كسانی هستند كه كارشان را بلد نیستند و تجربه ای ندارند.كاش با بودجه مربوط به تله فیلم، آثار كمتر اما با كیفیت تری بسازند. مثلا به جای بیست تله فیلم هفت تله فیلم بسازند اما هفت اثر خوب بسازند. تلویزیون كه در پخش برنامه های تكراری پرهیزی ندارد. به نظر من هیچ اشكالی ندارد كه همان هفت تله فیلم خوب را چند بار پخش كنند. آدم یك فیلم خوب را چند بار ببیند بهتر از این است كه حتی یك بار یك فیلم بدون كیفیت ببیند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 528]
-
گوناگون
پربازدیدترینها