محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845578497
تاريخچه پزشکي
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: SAMOEL23rd August 2007, 09:58 PMدانش شناخت بيماريها، تشخيص، درمان و جلوگيري از بروز آنهاست. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند در روزگاران کهن، اين دانش براي مردم ناشناخته بود و بيماريها را ناشي از عوامل ماوراء طبيعي مي دانستند، لذا براي درمان آنها به سحر و جادو دست مي زدند. يونانيان در پيشرفت اين دانش نقش به سزايي داشتند. دانشمنداني از جمله بقراط ، ارسطو و جالينوس از مروّجان اصلي اين علم در يونان باستان بودند. همگام با پيشرفت ساير علوم، بنيان هاي علم پزشکي نيز دگرگون شدند. پيدايش مداوم دانسته‌ها و اطلاعات به همراه اکتشافات متعدد در رشته‌هاي علوم پايه ي پزشکي، به «علم نوين پزشکي» منجر گرديده است.اين علم اگرچه پايه‌هاي خود را از دانسته‌هاي گذشته گرفته است و هنوز نيز از علوم سنتي به عنوان منبع استفاده مي کند، ولي روش آن مبتني بر استانداردهاي سخت علمي است. در حال حاضر به دليل گستردگي بسيار زياد اين علم، علاوه بر پزشکي عمومي، علم پزشکي به رشته‌هاي تخصصي و فوق تخصصي فراوان تقسيم گرديده است و همچنين ارتباط نزديک و تنگاتنگي با رشته‌هايي مانند: داروسازي، علوم آزمايشگاهي و پيراپزشکي دارد. پزشکي در ايران در ايران باستان پزشکي سنتي شامل گياه درماني، دعا درماني و جراحي بوده است. با برپايي دانشگاه‌هايي مانند: گندي‌شاپور، پزشکي در ايران گسترش يافت. پس از اسلام نيز اين روند ادامه يافت. از پزشکان بزرگ ايراني در دوره ي اسلامي مي توان به ابن سينا، زکرياي رازي و علي ابن سهل طبري اشاره کرد. پزشکي ايراني ترکيبي از انواع طبابت‌هاي رايج اقوام چينيف هندي، عربي و غربي بوده است. مکاتب پزشکي روش درمان مغرب زمين در کل «روش بقراطي» نام دارد. از ديگر روش هاي مهم درمانگري در جهان مي توان مکتب آيورودي هندي و پزشکي سنتي چيني، (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند)از جمله طب سوزني (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) را نام برد. SAMOEL23rd August 2007, 10:01 PMکاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند ابن سينا (شيخ الرئيس ابوعلي سينا) يا پور سينا دانشمند، فيلسوف و پزشک ايراني، 450 کتاب در زمينه‌هاي گوناگون نوشته‌است که تعداد زيادي از آنها در مورد پزشکي و فلسفه‌است. جرج سارتون او را مشهورترين دانشمند سرزمين‌هاي اسلامي مي‌داند که يکي از معروف‌ترين‌ها در همه ي زمان‌ها و مکان‌ها و نژادها است. کتاب معروف او کتاب "قانون" در زمينه پزشکي است. ابن سينا به نام حسين پسر عبدالله در سال 370 هجري قمري متولد شد و در سال 428 هجري قمري درگذشت. نام او را به تفاريق ابن سينا، ابوعلي سينا و پور سينا گفته‌اند. در برخي منابع نام کامل او با ذکر القاب چنين آمده: حجة‌الحق، شرف‌الملک، شيخ الرئيس، ابوعلي، حسين بن عبدالله، ابن سينا و البخاري. وي صاحب تأليفات بسياري است ومهم‌ترين کتاب‌هاي او عبارت‌اند از: " شفا " در زمينه فلسفه و منطق؛ و " قانون" در زمينه پزشکي. «ابوعلي سينا را بايد جانشين بزرگ فارابي و شايد بزرگ‌ترين نماينده حکمت در تمدن اسلامي بر شمرد. اهميت وي در تاريخ فلسفه اسلامي بسيار است، زيرا تا عهد او هيچ‌يک از حکماي مسلمين نتوانسته بودند تمامي اجزاي فلسفه را که در آن روزگار حکم دانشنامه‌اي از همه علوم معقول را داشت در کتب متعدد و با سبکي روشن مورد بحث و تحقيق قرار دهند و او نخستين و بزرگ‌ترين کسي است که از عهده اين کار برآمد.»(آموزش و دانش در ايران، ص125) «وي شاگردان دانشمند و کارآمدي به مانند ابوعبيد جوزجاني، ابوالحسن بهمنيار، ابو منصور طاهر اصفهاني و ابوعبدالله محمد بن احمد المعصومي را که هر يک از ناموران روزگار خود بودند، تربيت نمود.»(خدمات متقابل اسلام و ايران، ص493) بخشي از زندگي نامه او به گفته خودش به نقل از شاگردش ابوعبيد جوزجاني بدين شرح است: پدرم عبدالله از مردم بلخ بود. در روزگار نوح پسر منصور ساماني به بخارا درآمد. بخارا در آن عهد از شهرهاي بزرگ بود. پدرم کار ديواني پيشه کرد و در روستاي خُرميثن به کار گماشته شد. به نزديکي آن روستا، روستاي اَفشنه بود. در آنجا پدر من، مادرم را به همسري برگزيد و وي را به عقد خويش درآورد. نام مادرم ستاره بود. من در ماه صفر سال 370 از مادر زاده شدم .نام مرا حسين گذاشتند. چندي بعد پدرم به بخارا نقل مکان کرد. در آنجا بود که مرا به آموزگاران سپرد تا قرآن و ادب بياموزم. دهمين سال عمر خود را به پايان مي‌بردم که در قرآن و ادب تبحر پيدا کردم، آنچنان‌که آموزگارانم از دانسته‌هاي من شگفتي مي‌نمودند. در آن هنگام مردي به نام ابوعبدالله به بخارا آمد. او از دانش‌هاي روزگار خود چيزهايي مي‌دانست. پدرم او را به خانه آورد تا شايد بتوانم از وي دانش بيشتري بياموزم. وقتي که او به خانه ما آمد، من نزد آموزگاري به نام اسماعيل زاهد فقه مي‌آموختم و بهترين شاگرد او بودم و در بحث و جدل که شيوه دانشمندان آن زمان بود تخصصي داشتم. ناتلي به من منطق و هندسه آموخت و چون مرا در دانش اندوزي بسيار توانا ديد به پدرم سفارش کرد که مبادا مرا جز به کسب علم به کاري ديگر وادار سازد و به من نيز تاکيد کرد جز دانش آموزي شغل ديگر برنگزينم. من انديشه خود را بدانچه ناتلي مي‌گفت مي‌گماشتم و در ذهنم به بررسي آن مي‌پرداختم و آن را روشن‌تر و بهتر از آنچه استادم بود فرامي‌گرفتم تا اينکه منطق را نزد او به پايان رسانيدم و در اين فن بر استاد خود برتري يافتم. چون ناتلي از بخارا رفت، من به تحقيق و مطالعه در علم الهي و طبيعي پرداختم. اندکي بعد رغبتي در فراگرفتن علم طب در من پديدار گشت. آنچه را پزشکان قديم نوشته بودند همه را به دقت خواندم. چون علم طب از علوم مشکل به شمار نمي‌رفت، در کوتاه‌ترين زمان در اين رشته موفقيت‌هاي بزرگ بدست آوردم تا آنجا که دانشمندان بزرگ علم طب به من روي آوردند و در نزد من به تحصيل اشتغال ورزيدند. من بيماران را درمان مي‌کردم و در همان حال از علوم ديگر نيز غافل نبودم. منطق و فلسفه را دوباره به مطالعه گرفتم و به فلسفه بيشتر پرداختم و يک سال و نيم در اين کار وقت صرف کردم. در اين مدت کمتر شبي سپري شد که به بيداري نگذرانده باشم و کمتر روزي گذشت که جز به مطالعه به کار ديگري دست زده باشم. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) بعد از آن به الهيات رو آوردم و به مطالعه کتاب ما بعد الطبيعه ي ارسطو اشتغال ورزيدم، ولي چيزي از آن نمي‌فهميدم و غرض مؤلف را از آن سخنان درنمي‌يافتم. از اين رو دوباره از سر خواندم و چهل بار تکرار کردم، چنان‌که مطالب آن را حفظ کرده بودم اما به حقيقت آن پي نبرده‌بودم. چهره مقصود در حجاب ابهام بود و من از خويشتن نااميد مي‌شدم و مي‌گفتم مرا در اين دانش راهي نيست... . يک روز عصر از بازار کتابفروشان مي‌گذشتم. کتابفروش دوره گردي کتابي را در دست داشت و به دنبال خريدار مي‌گشت. به من اصرار کرد که آن را بخرم. من آن را خريدم که کتاب اغراض مابعدالطبيعه نوشته ابونصر فارابي بود. هنگامي که به در خانه رسيدم، بي‌درنگ به خواندن آن پرداختم و به حقيقت مابعدالطبيعه که همه آن را از بر داشتم پي بردم و دشواري‌هاي آن بر من آسان گشت. از توفيق بزرگي که نصيبم شده بود بسيار شادمان شدم. فرداي آن روز براي سپاس از خداوند که در حل اين مشکل مرا ياري فرمود، صدقه فراوان به درماندگان دادم. در اين موقع سال 387 بود و تازه 17 سالگي را پشت سر نهاده بودم. وقتي من وارد سال 18 زندگي خود مي‌شدم، نوح پسر منصور سخت بيمار شد. اطباء از درمان وي درماندند و چون من در پزشکي آوازه و نام يافته بودم مرا به درگاه بردند و از نوح خواستند تا مرا به بالين خود فرا خواند. من نوح را درمان کردم و اجازه يافتم تا در کتابخانه او به مطالعه پردازم. کتاب هاي بسياري در آنجا ديدم که اغلب مردم حتي نام آنها را نمي‌دانستند و من هم تا آن روز نديده بودم. از مطالعه آنها بسيار سود جستم. چندي پس از اين ايام پدرم در گذشت و روزگار، احوال مرا دگرگون ساخت. من از بخارا به گرگانج خوارزم رفتم. چندي در آن ديار به عزت روزگار گذراندم. نزد فرمانرواي آنجا قربت پيدا کردم و به تاليف چند کتاب در آن شهر توفيق يافتم. پيش از آن در بخارا نيز کتاب‌هايي نوشته بودم. در اين هنگام اوضاع جهان دگرگون شده بود. ناچار من از گرگانج بيرون آمدم. مدتي همچون آواره‌اي در شهرها مي‌گشتم تا به گرگان رسيدم و از آنجا به دهستان رفتم و دوباره به گرگان بازگشتم و مدتي در آن شهر ماندم و کتاب هايي تصنيف کردم. ابوعبيد جوزجاني در گرگان به نزدم آمد. ابوعبيد جوزجاني گويد: اين بود آنچه استادم از سرگذشت خود برايم حکايت کرد. چون من به خدمت او پيوستم تا پايان حيات با او بودم. بسيار چيزها از او فرا گرفتم و بسياري از کتاب هاي او را تحرير کردم. استادم پس از مدتي به ري رفت و به خدمت مجدالدوله از فرمانروايان ديلمي درآمد و وي را که به بيماري سودا دچار شده بود درمان کرد. از آنجا به قزوين و از قزوين به همدان رفت و مدتي دراز در اين شهر ماند و در همين شهر بود که استادم به وزارت شمس‌الدوله ديلمي فرمانرواي همدان رسيد. در همين اوقات استادم کتاب قانون را نوشت و تاليف کتاب عظيم " شفا " را به خواهش من آغاز کرد. چون شمس الدوله از جهان رفت و پسرش جانشين وي گرديد، استاد وزارت او را نپذيرفت و چندي بعد به او اتهام بستند که با فرمانرواي اصفهان مکاتبه دارد و به همين دليل به زندان گرفتار آمد. چهار ماه در زندان بسر برد و در زندان سه کتاب به رشته ي تحرير درآورد. پس از رهايي از زندان مدتي در همدان بود تا با جامه درويشان پنهاني از همدان بيرون رفت و به سوي اصفهان رهسپار گرديد. من و برادرش و دو تن ديگر با وي همراه بوديم. پس از آنکه سختي هاي بسيار کشيديم، به اصفهان در آمديم. علاءالدوله فرمانرواي اصفهان استادم را به گرمي پذيرفت و مقدم او را بسيار گرامي داشت و در سفر و حضر و به هنگام جنگ و صلح استاد را همراه و همنشين خود ساخت. استاد در اين شهر کتاب " شفا "را تکميل کرد. اين کتاب مهم‌ترين و جامع‌ترين اثر ابوعلي سينا در فلسفه، مشاء و مبين آراي شخصي اوست. به سال 428 در سفري که به همراهي علاءالدوله به همدان مي‌رفت، بيمار شد و در آن شهر در گذشت و همان جا به خاک سپرده شد. SAMOEL23rd August 2007, 10:03 PMشناخته شده است، نخستين کسي بود که پزشکي را از خرافات جدا کرد. وي که در جزيره يوناني توس به دنيا آمد پسر يک طبيب بود . بقراط اعتقاد معاصرين خود را که مي گفتند بيماري توسط خدايان انتقام جو به وجود مي آيد، رد کرد و به جاي آن اعلام کرد که هر بيماري، يک علت طبيعي دارد. او گفت که اگر علت را بيابيد، مي توانيد آن را درمان کنيد. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند بقراط مي گفت با مشاهده نشانه هاي يک بيماري و در نظر گرفتن شدت آن، پزشک مي تواند چشم انداز اين بيماري را براي يک بيمار خاص پيش بيني کند. بقراط بر اساس چنين انديشه هاي منطقي يک مدرسه طب را بنيان نهاد. عقيده پزشکي ديگري که بقراط قبول داشت، آن بود که روش درماني که براي يک بيمار به کار مي رود، ممکن است براي بيمار ديگر موثر نباشد. وي اعلام کرد که آنچه براي يک نفر غذاست، ممکن است براي ديگري زهر باشد. بقراط همچنين ساير پزشکان را تشويق مي کرد که از درمان هاي ساده مانند يک رژيم غذايي سالم، استراحت زياد و محيط تميز استفاده کنند. او مي گفت زماني که پزشکان نمي توانند بيماري را درمان کنند، طبيعت اغلب اين کار را مي کند. در بيماران رو به مرگ نبايد از روش هاي ساده ي درمان استفاده کرد و پيشنهاد کرد که بيماري هاي بحراني، معالجه هاي بحراني هم مي خواهد. از ديگر توصيه هاي بقراط چيزي است که امروزه رفتار خوب باليني ناميده مي شود، با اين عنوان که بيماري زماني سخت تر است که ذهن مضطرب باشد و بعضي بيماران زماني که از رفتار خوب پزشک رضايت داشته باشند، بهبودي خود را باز مي يابند. وي معتقد بود که پزشکان بايد خادم بيماران خود باشند و معيارهاي سلوک شرافتمندانه را رعايت کنند. در زمان وي گاهي پزشکان براي از بين بردن بعضي از بيماران خود تطميع مي شدند و امکان داشت که يک حاکم به پزشکي دستور دهد که براي کشتن دشمن خود از سم استفاده کند. بقراط گفت: پزشک در مورد بيمار مسئول است. بقراط تعهد نامه اي را که امروزه دانشجويان پزشکي موقع اخذ درجه دکتري اظهار مي کنند، تهيه کرده است. « در بخشي از اين سوگند نامه آمده است که من عميقا تعهد مي کنم که خود را وقف خدمت به انسانيت بنمايم. من حرفه خود را با وجدان و شرافت انجام خواهم داد و سلامتي بيماران نخستين وظيفه من خواهد بود.» اگر چه بقراط سهم بسياري در هنر شفاي بيماران داشته، ولي اطلاعات کمي از زندگي شخصي او در دست است. تاريخ نويسان بر اين باورند که او به مصر رفته و در آنجا پزشکي را آموخته است، سپس در بسياري از جاها از جمله آتن تحصيل کرده و سر انجام به زادگاه خود برگشته است. يک مجسمه بدون پوشش در جزيره توس موجود است که ظاهرا مربوط به بقراط بوده و او را مردي کوتاه قد با ريش هاي مجعد نشان مي دهد. سخنان بقراط تا کنون باقي مانده است زيرا دانشجويان او نکته هايي از درس هايش را جمع آوري کرده و با انتشار کتاب هايي آن را شرح داده اند. بيش از پنجاه کتاب با نام بقراط وجود دارد و نوشته هايش براي توجيه آنکه او را « پدر علم طب» بناميم، کافي است SAMOEL23rd August 2007, 10:06 PMپاستور" ، کاشف بزرگ جهان ، در 27 دسامبر سال 1822 در شهر دول ، از شهرهاي فرانسه ، پا به عرصه حيات نهاد. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند کسب علم و دانش لويي پاستور ، با اينکه در يک خانواده تهي‌دست متولد شد و پدرش هم به کار دباغي مشغول بود، با اين حال توانست تحصيلات خود را با استعدادي درخشان به پايان برساند. پاستور درجه ليسانس خود را از کالج سلطنتي Besancon گرفت و پس از اخذ دکترا در سن 26 سالگي ، در سال 1848 به سمت استاد شيمي دانشگاه استراسبورگ انتخاب گرديد و در سال 1857 به سمت رياست آکادمي علوم (ميل) انتخاب شد. او همچنين عضو اصلي فرهنگستان فرانسه بود و مجلس ، ماهانه 25000 دلار مقرري براي او تعيين کرده بود. آغاز فعاليت هاي پاستور و کشف مفهوم انانتيومري پاستور در سال 1848 در مدرسه نرمال در پاريس ، آزمايش هايي را انجام داد. همان آزمايش ها چند سال بعد ، او را بر آن داشت که پيشنهادي را مطرح کند که اساس و مبناي شيمي فضايي است. پاستور وجود ايزومرهايي را پيشنهاد کرد که ساختمان آنها فقط از نظر تصوير آينه‌اي و خواص آنها فقط در جهت چرخاندن نور پلاريزه متفاوت بود و به اين ترتيب ، مفهوم انانتيومري توسط پاستور کشف شد. کشف ميکروب توسط پاستور پاستور از اينکه مي‌ديد مواد آلي ، نور قطبي را منحرف مي‌سازد، حدس زد که بايد موجودات زنده ريزي در اين کار دخالت داشته باشند. چون به مطالعه ميکروسکوپي پرداخت، مشاهده کرد که تخمير شيره چغندر، نتيجه عمل موجودات بسيار ريزي مي‌باشد که به شکل کپک است و در تخمير ناقص همين کپک با کپک ديگر، توليد جوهر شيره مي‌نمايد. اين بود که گفت براي جلوگيري از عمل موجودات مزاحم که مانع تخمير مي‌شوند، بايد آن را جوشاند. پاستور عقيده داشت که اگر شراب در معرض هوا باشد، ترش شده و تبديل به سرکه ميشود. اين نظريه، منجر به کشف يکي از بزرگ ترين معماهاي عالم گرديد و آن، وجود جهان موجودات بسيار ريز بود که ميکروب نام دارد. پاستور، نظريه به وجود آمدن خودبخودي را رد کرد. او، نتيجه اين مطالعه را در سوم اوت 1857 به آکادمي علوم داد و ثابت نمود که مخمر احتياج به کنترل دارد تا بتواند زندگي نمايد و اظهار داشت که شير مانند شراب، ترش نمي‌گردد، مگر اينکه موجودات ريزي به داخل آن راه يابند و همين موجودات، اگر بوسيله جوشاندن و حرارت دادن از بين بروند، ديگر نه چيزي توليد ميشود و نه عمل تبخير صورت مي‌گردد. پاستور اعلام داشت که عامل بسياري از امراض، همين موجودات ذره‌بيني مي‌باشند و با اين اکتشاف، بزرگ ترين خدمت را به بشريت کرد. اثبات چرخه حيات پاستور، موضوع اينکه «هر چيز که نابود ميشود، از طرف ديگر بوجود مي‌آيد» را که لاوازيه حدس زده بود، بر پايه و اساس محکم علمي متکي ساخت و وي اظهار داشت که بعد از مرگ، موجودات ذره‌بيني که روي نعش انسان قرار دارند، از فقدان هوا استفاده کرده و به زاد و ولد مي‌پردازند و نعش را تجزيه کرده و متعفن مي‌سازند. آنگاه مواد حاصل از تجزيه ي جسم مرده، به مصرف تغذيه حيوانات و نباتات ديگر مي‌رسد و به اين طريق به حيات ادامه مي‌دهند. اکتشافات ديگر پاستور پاستور، در سال 1881، واکسن سياه زخم را براي علاج قطعي بيماري گوسفندان کشف نمود. بعد از آن، براي درمان بيماري هاري مطالعه فراوان نمود و نتيجه مطالعات خود را در سال 1885بر روي انسان آزمايش کرد و موفق شد که انسان را از آن تاريخ به بعد، از مرض هاري نجات دهد. همچنين تحقيقات زيادي را در مورد عمل باکتري‌ها از جمله انگور به شراب نمود. مرگ پاستور پاستور در سن ۷۳ سالگي(سال 1895) در اثر خونريزي و سکته ي مغزي درگذشت و جسد وي در محل انستيتو پاستور پاريس به خاک سپرده شد. سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 484]
-
گوناگون
پربازدیدترینها