محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799130476
مسائل مربوط به دوران نامزدي
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : مسائل مربوط به دوران نامزدي maloosak11th June 2007, 12:25 AMکاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند طرح سؤال ، دريچه اي است كه به سوي شناخت از يكديگر گشوده مي شود. البته مهم اين است كه به سؤال ها چگونه پاسخ داده شود. نحوه پاسخ دادن به سؤال ها، تصويري از طرف مقابل در ذهن ديگري مي سازد. هرچه پاسخ ها واقعي تر و صادقانه تر باشند تصويري هم كه ساخته مي شود صحيح تر خواهد بود. اين امر كمك مي كند تا زن و مرد راه بهتري را در زندگي پيدا كنند، اين راه مي تواند به ازدواج و يا قطع رابطه و عدم ازدواج ختم شود. رسيدن به هر يك از اين راه ها در صورتي كه عاقلانه و درست باشد به نفع زن و مرد است. البته بايد در نظر داشت كه هيچ پاسخي درست يا اشتباه نيست. هدف از طرح پرسش، اين است كه متوجه شويد در شرايط خاص مورد نظر، چه رفتاري داريد و درباره گذشته و آينده چگونه فكر مي كنيد. براي خشنود كردن نامزدتان پاسخ هايتان را تغيير ندهيد و از پاسخ هاي زيركانه اي كه بيانگر حقيقت نيستند خودداري كنيد. پاسخ هاي غيرواقعي به منظور پيشگيري از جر و بحث، به نفع هيچ كس نيست. بهتر است به جاي نامزدتان هم پاسخ ندهيد و عقيده خاص خود را بيان كنيد .مثلاً : اگر از شما مي پرسند آيا بچه مي خواهي يا نه؟ پاسخ ندهيد كه نامزدم بچه نمي خواهد. - سعي كنيد خصوصيات و خواسته هاي خود را كشف كنيد. وقتي درباره خودتان به اين شناخت دست يافتيد، مي توانيد تصميم بگيريد كه آيا نامزدتان مي تواند در رسيدن به خواسته هايتان شريك زندگيتان باشد يا نه. - پاسخ هايتان بايد روشن كند كه شما در زندگي مشترك چه انتظاراتي از همديگر داريد، در ضمن با اين پاسخ ها مي توانيد اولويت ها و رفتارهايي را كه حاضر به ترك آن نيستيد، نشان دهيد. اگر در خانه شلخته هستيد و نمي توانيد خود را تغيير دهيد، بهتر است تا نامزدتان از اين خصوصيت شما آگاهي داشته باشد. - به پاسخ هاي يكديگر گوش كنيد، اما دخالت نكنيد، اين تمرين ها براي آن است كه درباره همديگر بيشتر بدانيد نه اين كه همديگر را تغيير دهيد. بهتر است فكر كنيد آيا مي توانيد با نامزدتان همين گونه كه هست و بي آن كه توقع داشته باشيد كه تغيير كند، زندگي مشترك تشكيل بدهيد؟ يكسان بودن پاسخ ها و پرسش هاي مطرح شده، كليد خوشبختي در زندگي زناشويي نيست، بلكه برخورد شما با تفاوت ها تعيين كننده است. وقتي شما و نامزدتان در پاسخ به يك پرسش اختلاف عقيده داريد، راهنمايي هاي پيشنهادي «در شيوه گفتگو درباره تفاوت ها» را به كار بگيريد، زيرا به شما كمك مي كند تا اختلاف هايتان را به تدريج حل كنيد، وقتي دستتان را براي نامزدتان رو مي كنيد، آسوده مي شود. به او مي گوييد: «ظاهر و باطن، من اين هستم.» خودتان را صادقانه آشكار مي كنيد، باري از روي دوش خود برمي داريد و به اصطلاح توپ را در زمين بازي نامزدتان مي اندازيد و به او اين امكان را مي دهيد كه بدون هيچ فرض نادرستي تصميم بگيرد و شما را بپذيرد. اما وقتي نظر او براي شما قابل قبول نيست چه بايد بكنيد؟ اگر با پاسخ هاي نامزدتان موافق نباشيد، چه خواهد شد؟ پي بردن به تفاوت ها به معناي اعلام ختم رابطه نيست، هرگز عدم اختلاف نظر، راز موفقيت زندگي مشترك به حساب نمي آيد، اختلاف نظر با نامزدتان، فرصتي است تا مهارت هاي «مديريت تفاوت ها» را بياموزيد. توجه داشته باشيد: مديريت تفاوت ها و نه مديريت حل اختلاف . زيرا لزومي ندارد كه گفتگو درباره تفاوت ها به اختلاف منجر شود. طبيعي است كه از دست نامزدتان عصباني و دچار سردرگمي و سرخوردگي بشويد، احتمالاً از دست دوستتان، رئيس و حتي همسايه تان هم دچار همين حالات مي شويد. اما با كمي تلاش مي توان ديدگاه هاي متفاوت را بدون اين كه به مشاجره ختم شود به هم نزديك كرد، مگر آن كه به شدت ستيزه جو باشيد. گذشته شما توجه به گذشته خود و تأثير آن بر شكل گيري شخصيت شما و خواسته هايتان در زندگي، نخستين گام هاي آمادگي براي ازدواج است. اگر باز هم از اين مطالب دوست داريد ميتوانيد از اين طريق (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) اقدام كنيد.معمولاً زندگي پدر و مادرها سرمشق زندگي ما مي شود و اگر از اين سرمشق خوشمان بيايد، كم و بيش مي دانيم كه شريك زندگيمان بايد چه خصوصياتي داشته باشد، اما اگر همان طور كه بزرگتر مي شويم، از رابطه پدر و مادرمان خوشمان نيايد، مي توانيم آن را با الگوي مد نظرمان عوض كنيم. بهدقت به روابط افرادي كه شما و نامزدتان در كنار آنها بزرگ شده ايد، توجه كنيد. ويژگي هايي را كه موجب ايجاد روابطي استوار و شاد شده و آنها كه سبب تلخي زندگي شدهاند به ياد بياوريد، مشخص كنيد چه نگرش ها و رفتاري روابط اين افراد را تيره و تارمي كند. از اشتباهات و موفقيت هاي ديگران بياموزيد. اما توجه داشته باشيد كه خودتانرا با آنها مقايسه و يا تشبيه نكنيد. تصميم بگيريد تجربيات مثبت را به كار ببنديد واز رفتارهاي منفي دوري كنيد. اگر از موهبت داشتن پدر و مادري خوشبخت برخوردار هستيد، اين شانس را داريد كه بفهميد ازدواج موفق (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) به چه عواملي نياز دارد. تك تك پرسش ها را با صداي بلند براي نامزدتان بخوانيد و هريك جداگانه بي آنكه حرف يكديگر را قطع كنيد به آنها پاسخ دهيد، سپس در اين باره صحبت كنيد كه آيا پاسخ هايتان بر زندگي مشتركتان تأثير خواهند گذاشت يا نه و تأثيرش چگونه است. 1 - به عقيده شما چه عاملي پدر و مادرتان را در كنار هم نگه داشته است؟ 2 - دوست داريد چه ويژگي هايي از زندگي پدر و مادرتان در زندگي شما هم وجود داشته باشد؟ 3 - از چه ويژگي هاي زندگي پدر و مادرتان خوشتان نمي آيد؟ 4 - پدرتان چه رفتاري با مادرتان داشت؟ مادرتان چه رفتاري با پدرتان داشت؟ 5 - آيا شما و نامزدتان مي خواهيد كه همان رفتار پدر و مادرهايتان را نسبت به همديگر داشته باشيد؟ و ... کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند elada13th June 2007, 02:16 PMحقيقتا يكي از مهم ترين مسائل طرح سوالات درست وبه جا مي باشد. چه از خودتان چه از نامزد و خواستگار. اين تاپيك را بعد با چرا ازدواج ها با شكست مواجه مي شوند ادغام خواهم كرد. mahtabi13th June 2007, 06:25 PM1 - به عقيده شما چه عاملي پدر و مادرتان را در كنار هم نگه داشته است؟ خوب اصل رو بر این میذارم که پدر بنده زنده است و هنوز داره در کنار مادرم زندگی میکنه. من جوابهامو بطور عام میدم. باید بگم که این در خانواده ها و فرهنگهای مختلف یکسان نیست. ولی یه چیز رو می دونم که بعد از سالهای اول کمتر خانواده ای هست که بتونید علت در کنار هم موندنشون رو عشق بدونین. معمولاً وجه غالب عادته. اما از اون بدتر ترسه. در 98% خانواده های ایرانی این زنان هستند که بلحاظ پلهای خراب شده در پشت سرشان و ترس از بازگشت در کنار همسرشون زندگی می کنند. اما دلایل مردان هم خودش مقوله دیگه ایست. غالب فرزندان هم جزئی از دلایل بشمار میان. در بدترین وضعیت مردان اصولاً به همسرشان به یک سرویس دهنده واقعی نگاه می کنند و دور از ذهن می بینند که در صورت دست برداشتن از همسر نفر دیگه ای بتونه به بچه هاشون این سرویس دهی رو از جان و دل داشته باشه. اگر بخواهیم خوشبینانه تر به این موقعیت نگاه کنیم باید گفت که زن و شوهر واقعاً بعد از چند سال دچار وابستگی شده اند. وقتی که نگاه می کنند به آنچه دارند می بینند احساس می کنند توان جدایی را ندارند. این هم عشق نیست بلکه عادت بشمار میاد. اما درصد بسیار پائینی از زندگیها (شاید باید گفت متاسفانه) به این دلیله که زن و شوهر احساس می کنند که مکمل هم هستند و بدون طرف مقابل نیازهاشون از هر نظر در زندگی تامین نمی شه و این شائبه هائی از عشق درش دیده می شه. اما من بطور کل بعد از سالهای اول زندگی بدنبال عشق نمی گردم این مدینه فاضله است. 2 - دوست داريد چه ويژگي هايي از زندگي پدر و مادرتان در زندگي شما هم وجود داشته باشد؟ خوب شاید من اصلاً در این مقطع حق جوابگویی ندارم چون ذهنیت درستی از زندگی مشترک اونا نداشتم ولی خوب سعی می کنم با تعاریفی که شنیدم جوابشو بدم. ویژگی که در زندگی پدر و مادرم قبل از از دست رفتن اون وجود داشته و مادرم بهش خیلی افتخار می کنه اینه که پدرم اولاً بسیار پایبند زندگی بوده، دوماً بچه هاشو دوست داشته، سوم مرد صاحب سبکی در زندگی بوده یعنی دوست داشته که در زندگی همیشه تنوع ایجاد کنه و زندگی رو از یکنواختی دربیاره و اینها موضوعات قشنگیه که من هم دوست دارم در زندگی آینده ام (اگه وجود داشته باشه) تجربه کنم. 3 - از چه ويژگي هاي زندگي پدر و مادرتان خوشتان نمي آيد؟ من از این سرسپردگی ای که مادرم در تعاریفش در ارتباط با پدرم می کنه بیزارم. مادر من نه تنها در مورد پدرم بلکه اصولاً بلحاظ ساختار فرهنگی در مورد مردان خانوار (پدر، برادر و پسر) یک نوع سرسپردگی داره که شخصیت یک زن رو به ابتذال می کشونه. 4 - پدرتان چه رفتاري با مادرتان داشت؟ مادرتان چه رفتاري با پدرتان داشت؟ در مورد پدرم که کمابیش توی سوال دو توضیح دادم و مادرم رو هم باید بگم بسیار به زندگیش وابستگی داشته و همه زندگیش رو وقف همسرش می کرده. احترام بسیار زیاد، بدن هیچگونه جواب منفی. 5 - آيا شما و نامزدتان مي خواهيد كه همان رفتار پدر و مادرهايتان را نسبت به همديگر داشته باشيد؟ من البته که در حال حاضر نمی تونم از قول کسی نظر بدم ولی از طرف خودم بگم که نه دوست دارم اون یکجا تمام آنچه من میگم رو قبول کنه و نه من این کار رو خواهم کرد. من به یه زندگی دموکراتیک معتقدم که در اون طرفین حق اظهار نظر داشته باشن و البته احترام متقابل وجود داشته باشه. روی هم رفته بحث جالبیه مخصوصاً واسه دخترای دم بخت که تو این فروم زیادن. من تشکر می کنم از شروعش. امیدوارم که حرفام خیلی یکجانبه نباشه و اگه عیب و ایرادی توش هست راهنمائیم کنید. با تشکر فریبا space13th June 2007, 10:52 PM1 - به عقيده شما چه عاملي پدر و مادرتان را در كنار هم نگه داشته است؟ 2 - دوست داريد چه ويژگي هايي از زندگي پدر و مادرتان در زندگي شما هم وجود داشته باشد؟ 3 - از چه ويژگي هاي زندگي پدر و مادرتان خوشتان نمي آيد؟ 4 - پدرتان چه رفتاري با مادرتان داشت؟ مادرتان چه رفتاري با پدرتان داشت؟ 5 - آيا شما و نامزدتان مي خواهيد كه همان رفتار پدر و مادرهايتان را نسبت به همديگر داشته باشيد؟ 1-علاقه دوطرفه 2-محبت و شادی واینکه همیشه زندگیشان پر از شوخی و خنده است. 3-:D 4-منظورت از داشت چیه؟زبونم لال نمردن که............ با احترام و در عین حال صمیمی 5-نمی دونم . شاید نه . چون من با مامانم خیلی فرق می کنم!!!!!!!!!!!:D nedi14th June 2007, 12:34 AM- به عقيده شما چه عاملي پدر و مادرتان را در كنار هم نگه داشته است؟ فکر می کنم یکی از دلایل فرهنگ خوانوادگیشون بوده و یکی دیگه ما یعنی بچه هاشون فکر نمی کنم عشق یا وابستگی شدید بوده باشه:D 2 - دوست داريد چه ويژگي هايي از زندگي پدر و مادرتان در زندگي شما هم وجود داشته باشد؟ صداقت فکر نمی کنم به همدیگه دروغ بگن حتی گهگاهی که بابام نمی خواد چیزی بگه سعی می کنه نگه تا اینکه دروغ بگه و پایبندی و وفاداریشون 3 - از چه ويژگي هاي زندگي پدر و مادرتان خوشتان نمي آيد؟ احساس برتری به همدیگه!!! سعی در به کرسی نشاندن حرف خود! 4 - پدرتان چه رفتاري با مادرتان داشت؟ مادرتان چه رفتاري با پدرتان داشت؟ تصور من از پدر همیشه مردی بود که مامانم رو خیلی دوست داشت با وجودیکه شاهد دعواهاشون هم بودم ولی محبت بابام رو حس می کردم و مامانم خب گهی پشت به زین و گهی زین به پشت قبلاً یه جورایی حرف حرف زورگوی خونه(مرد) بود ولی حالا نه برعکس شده 5 - آيا شما و نامزدتان مي خواهيد كه همان رفتار پدر و مادرهايتان را نسبت به همديگر داشته باشيد؟ ابدا من عاشق شوهرم هستم ولی این عشق رو هیچ وقت از جانب مادرم حس نکردم همیشه بابام رو دوست داره ولی عشق؟!!! ندیدم elada14th June 2007, 02:41 PM- [COLOR=#0000bf]5 - آيا شما و نامزدتان مي خواهيد كه همان رفتار پدر و مادرهايتان را نسبت به همديگر داشته باشيد؟ ابدا من عاشق شوهرم هستم ولی این عشق رو هیچ وقت از جانب مادرم حس نکردم همیشه بابام رو دوست داره ولی عشق؟!!! ندیدم چرا ميگي دوست داشته ولي عشق را نديدي؟؟ توقع داشتي عشق را چجوري به پدرت نشان بدهد؟؟ يعني تو در تك تك رفتارهاي مادرت دقت كردي؟ حتي در لحظات تنهايي؟ شايد اگه افراد ديگه هم رابطه شما و همسرت را ببينند فكر كنند فقط دوستش داري sima joon16th June 2007, 05:47 PM1 - به عقيده شما چه عاملي پدر و مادرتان را در كنار هم نگه داشته است؟ 2 - دوست داريد چه ويژگي هايي از زندگي پدر و مادرتان در زندگي شما هم وجود داشته باشد؟ 3 - از چه ويژگي هاي زندگي پدر و مادرتان خوشتان نمي آيد؟ 4 - پدرتان چه رفتاري با مادرتان داشت؟ مادرتان چه رفتاري با پدرتان داشت؟ 5 - آيا شما و نامزدتان مي خواهيد كه همان رفتار پدر و مادرهايتان را نسبت به همديگر داشته باشيد؟ 1- به نظر من يكي از عوامل فاميل بودن پدر و مادرم هست و اينكه از نظر خانوادگي و فرهنگي خيلي شبيه به هم هستند و اين هم نشأت گرفته از همون نسبت فاميليشون هست.چون توي يك شهر كوچيك متولد، بزرگ، ازدواج و زندگي مي‌كنن. از نظر اونها طلاق يك تابو حساب مي‌شه. وجود بچه‌ها.و اينكه همديگرو دوست دارن و به هم عادت كردن. پدر و مادر من به طور سنتي ازدواج كردن و چون نسبت فاميلي تقريباً نزديكي دارند خب شناختهايي براي ازدواج از همديگه داشتن.البته بيشتر پدرم. 2- همون كه با هم ديگه صادق هستند.غمخوار همديگه هستند. و اينكه از آرامش پدرم كه منم بي نصيب و بهره نماندم. پدرم در بدترين شرايط هم هميشه ميگه درست مي‌شه.و اينكه پدرم عادت داره خيلي از كارهامونو به رومون نمي‌ياره با اينكه ما مطمئنيم اون مي‌دونه. 3- خيلي سنتي و متعلق به گذشته هستند كه خيلي خيلي بيشتر مادرم اينطوري است.مادرم به سختي مي‌تونه واقعيات امروزه رو قبول بكنه و تمام اين موارد رو با جووني خودش و گذشته خودش ميسنجه و چون در جووونيه خودش خيلي از مسائل امروز نبوده اونها رو قبول نداره.بد بيني بيش از اندازه مادرم كه خيلي روي منم تأثير گذاشته و حساس بودن بيش از اندازه اون و اينكه خيلي مواقع غر ميزنههههههههههههههههههههه هههههههههه اينو واقعاً دوست ندارم.و اينكه مادرم پول براش خيلي مهم هست. 4- پدرم هميشه رفتارش با مادرم دوستانه، آرام، صبور و خوش مشرب است.خيلي كم عصباني مي‌شه و صبر و تحملش زياده.ولي خب اگه هم عصباني بشه واقعاً اونجا جاي موندن نيست.خيلي خيلي با صبر و آرامش رفتار مي‌كنه.ولي مادرم گاهي اوقات سر و پدرم و ما غر مي زنه.خيلي كم شاهد دعواهاشون بودم.با اطمينان ميگم انگشت شمار توي 27 سال زندگي مشترك با هم ديگه اختلافو دعوا داشتند.و خيلي زود قبا از اينكه كارشون به دعوا بكشه قائله با خوبي و خوشي ختم به خير شده.پدرم اهل زندگي است، خانواده دوست هست. 5- خب نه من دوست ندارم رفتارهاي والدينم مخصوصاً مادرم را با اون داشته باشم.نه من فكر مي‌كنم در اين زمينه صاحب سبك هستم. دوست ندارم از والدينم تقليد رفتاري داشته باشم. ولي يه چيزو بگم طرز رفتار ما با نامزد و در آينده همسرمان را همان زندگي و محيطي كه با اون در ارتباط هستيم معلوم و مشخص مي‌كنه.من الان به وضوح مي‌بينم كه رفتار پدر و مادرم با همديگر خيلي متفاوت با رفتارهاي پدر بزرگ و مادربزرگم با هم است. اگر هم بخواهم از اونا رفتاري رو الگو برداري كنم مطمئناً رفتارهاي خوب گلچين مي‌شوند. MAAAH17th June 2007, 10:21 PM1 - به عقيده شما چه عاملي پدر و مادرتان را در كنار هم نگه داشته است؟ 2 - دوست داريد چه ويژگي هايي از زندگي پدر و مادرتان در زندگي شما هم وجود داشته باشد؟ 3 - از چه ويژگي هاي زندگي پدر و مادرتان خوشتان نمي آيد؟ 4 - پدرتان چه رفتاري با مادرتان داشت؟ مادرتان چه رفتاري با پدرتان داشت؟ 5 - آيا شما و نامزدتان مي خواهيد كه همان رفتار پدر و مادرهايتان را نسبت به همديگر داشته باشيد؟ 1-عشق و محبت دوطرفه 2-عشق و احترام و صداقت 3- لجبازی 4-ای بابا این چه سوالیه؟!کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 5-خوب...راستش...منو نامزدم میخوایم...نمیشه اینو بگم...:D MAAAH1st December 2007, 06:33 PMکاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند هوا خوب بود و آنها تازه مراسم عقد کنان را از سر گذرانده بودند و چند روز تعطيلي. يکي از دوستهايشان، دعوتشان کرده بود با هم به يک سفر 2 روزه بروند. هوا خوب بود؛ اما او فکر مي کرد زندگي زياد قشنگ نيست. هر چه به پدر همسرش اصرار کرده بود، اجازه نداده بود به اين سفر بروند. گفته بود خوبيت ندارد دختر عقد کرده با همسرش برود مسافرت. دو روزي با هم دعوا کرده بودند و همه چيز را انداخته بودند گردن هم. دو روز تعطيلي را هم مانده بودند خانه يا رفته بودند توي شهر، دوري زده بودند و برگشته بودند خانه. هوا خوب بود و زندگي قشنگ، اما او اصلاً نمي توانست بفهمد چرا پدر همسرش اجازه نداده او با زنش برود مسافرت! ازدواج، اتفاقي است که براي شکل گيري آن به صورت درست و پايين آوردن ضريب ناکامي در آن، عوامل مختلفي بايد دست به دست هم بدهند. توجه به اين عوامل شايد بسيار مهمتر از تشويق افراد به امر ازدواج است. يکي از مهمترين عواملي که در شرايط پس از ازدواج اثر مي گذارد، دوران آشنايي پيش از ازدواج است. در خانواده هاي ايراني، اين تجربه، به شکل دوران نامزدي اتفاق مي افتد. پس از برگزاري مراسم اوليه و تصميم نهايي طرفين براي ازدواج، تا زماني که شرايط واقعي و مادي طرفين براي ازدواج فراهم شود و خانواده ها نيز آمادگي لازم را براي برگزاري مراسم ازدواج و ساير مقدمات زندگي فرزندانشان پيدا کنند؛ معمولاً مدت زماني صرف مي شود. اين زمان، بسته به شرايط و عوامل مختلف، کوتاه يا بلند است و از چند ماه تا چند سال به طول مي انجامد. مدت زمان بيشتر از يک سال، عموماً براي خانواده ها و خود همسران ناخوشايند است و مي تواند زمينه ساز بروز ناهنجاري هاي بعدي باشد. در مورد لزوم وجود چنين دوره اي پيش ، از زندگي مشترک و تأثيرات مثبتي که مي تواند داشته باشد، ترديدي نيست؛ اما آنچه بايد به آن توجه کرد ، کيفيت سپري شدن اين دوران و شرايط همسران در طي آن است. زوج هاي جوان، معمولاً در اين دوران فشارهاي خاصي را تحمل مي کنند که اگر به نحوي کنترل نشود، مي تواند انرژي مثبت و توان ضروري آنها را براي شروع زندگي مشترک، از ميان ببرد. شيرين يا تلخ؟ دختري معتقد است بيشترين فشارها را در دوران نامزدي خود تحمل کرده است. مي گويد : «دوران عقد کردگي و نامزدي، بدترين دوران زندگي ما بود. خانواده هاي دو طرف، به نحوي ، باعث مي شدند احساس آرامش و امنيت من از بين برود. از يک طرف خانواده ي شوهرم از من توقع يک همسر براي پسرشان داشتند و از طرف ديگر خانواده خودم اين نقش را براي من نمي پذيرفتند». اين مسئله، مشکل اصلي بسياري از زوج هاي جوان است. به لحاظ فرهنگي، خانواده ها پذيرش لازم براي ورود عضو جديد را پيدا نکرده اند و در نتيجه، نقش و جايگاه اين فرد جديد در خانواده هنوز معلوم نيست. نقطه اصلي چالش در اين زمينه، تفاوت نگاه خانواده هاي دختر و پسر در اين مورد است. معمولاً خانواده دختر، در پذيرش نقش جديد فرزندشان، مشکل بيشتري دارند. به لحاظ سنتي، خانواده دختر، محدوديت بيشتري براي او قائلند و درک اين که شرايط جديد او، مسائل تازه اي را براي او ايجاد کرده است، برايشان دشوار است. ناديا فخاري، روان شناس ، مي گويد: «خانواده ها معمولاً تصور مي کنند که ارتباط با جنس مخالف براي دخترشان ممنوع است و اين ممنوعيت را در مورد همسر دخترشان هم قائل مي شوند. به نظر آنها همسر دخترشان، همان حکمي را دارد که يک مرد غريبه دارد.» اين جريان در خانواده پسر، معمولاً برعکس است. با برقرار شدن عقد ازدواج، خانواده پسر، عروسشان را با همان نگاهي مي بينند که در خانواده دختر پس از شروع زندگي مشترک، اتفاق مي افتد. آنها توقع دارند که عروسشان تمام و کمال وارد زندگي پسرشان شود. عروس جواني که 5 ماه از شروع زندگي اش مي گذرد، مي گويد: «در دوران عقد، خانواده همسرم مرتب مرا به مهماني دعوت مي کردند و از من توقع داشتند در همه مهماني ها شرکت کنم؛ اما خانواده خودم اصلاً پذيرش اين جريان را نداشتند. گاهي مهماني ها تا دير وقت طول مي کشيد خانواده همسرم اشکالي در اين امر نمي ديدند، اما من هر بار بعد از بازگشت به خانه، با خانواده ام درگير مي شدم». گلوریا2nd December 2007, 10:04 AMوقتی مطلب بالا رو می خوندم با تمام وجود مشکل اونها رو درک کردم، بگذریم که الان خیلی از خانواده ها راحت با این قضیه برخورد می کنند و شرایط رو برای جوونهاشون راحتت تر می گیرند، اما زمان ما ، اونقدر درگیری داشتم با خونوادم که نگو، نامزدم زنگ میزد که می آی بریم بیرون؟ ( حالا حسابش رو بکنید که اون خونشون اون ور تهران ، ما این ور تهران، تازه اون توی خونشون بود و کلی زمان می برد تا برسه خونه ی ما) ، من از مادرم می پرسیدم اجازه می دی ، اون قبل از هر چیزی می پرسید : کی بر می گردی؟؟:eek:بابا تو بذار من برم موقع رفتن بگو کی بر می گردی:mad: ولی خوب ما هم کم شیطون نبودیم، تو وقت اداری جیم می زدیم و می رفتیم ، بعد از ظهر هم مثل بچه ها خوب می رفتم خونه:d روزهای آخر نامزدیمون از بدترین روزهای زندگیم بود بخصوص روز آخر ( که دیروز باشه;)) ولی با تمام اون سختیها ، اون روزها ، جیم شدنها، قال گذاشتنها روزهایی قشنگی بود که رفت و فقط خاطره ش مونده. یادش بخیر جوونیییییی MAAAH2nd December 2007, 12:25 PMآیا شما با دوران نامزدی موافق هستید؟ به نظرتون چقدر باید این دوران طولانی باشه؟ چیکار باید کرد که مشکلاتی پیش نیاد که منجر به جرو بحث بشه؟ و چیکار باید کرد که هم ازین دوران خاطرات خوشی برامون به جا بمونه و هم شناختهایی که لازم هست رو در این مدت بدست بیاریم؟ نظر شما چیه؟ گلوریا سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1086]
-
گوناگون
پربازدیدترینها