واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: درس اخلاقي كه يك ستارهشناس آمريكايي گرفت
به رودهاي خون كه توسط امپراتوران و ژنرالها بر زمين جاري شده، البته با عظمت و فاتحانه بينديشيد. اين خونريزان، اربابان لحظاتي از قسمت كوچكي از اين نقطه بودهاند.
اين عكسي است كه فضاپيماي «وويجر» از زمين گرفته است. عكسي كه زمين را در فضاي بيكران نشان ميدهد.
به گزارش خبرنگار «تابناك»، «كارل ساگان»، ستارهشناس آمريكايي كتابي با همين عنوان نوشته است.
در قسمتي از اين كتاب ميخوانيم:
دوباره به اين نقطه نگاه كنيد. همين جاست. خانه اينجاست. ما اينجاييم. تمام كساني كه دوستشان داريد، تمام كساني كه ميشناسيد، تمام كساني كه تا به حال چيزي در موردشان شنيدهايد، تمام كساني كه وجود داشتهاند، زندگيشان را در اينجا سپري كردهاند. برآيند تمام خوشيها و رنجهاي ما در همين نقطه جمع شده است.
هزاران مذهب، ايدئولوژي و دكترين اقتصادي كه آفرينندگانشان از صحت آنها كاملا مطمئن بودهاند، تمامي شكارچيان و صيادان، تمامي قهرمانان و بزدلان، تمامي آفرينندگان و ويرانكنندگان تمدن، تمامي پادشاهان و رعايا، تمامي زوجهاي عاشق، تمامي پدران و مادران، كودكان اميدوار، مخترعان و مكتشفان، تمامي معلمان اخلاق، تمامي سياستمداران فاسد، تمامي «ابرستارهها» تمامي رهبران كبير، تمامي قديسان و گناهكاران در تاريخ گونه ما آنجا زيستهاند؛ در اين ذره غبار كه در فضاي بيكران در مقابل اشعه خورشيد شناور است. زمين ذرهاي خرد در برابر عظمت جهان است. به رودهاي خون كه توسط امپراتوران و ژنرالها بر زمين جاري شده، البته با عظمت و فاتحانه بينديشيد. اين خونريزان، اربابان لحظاتي از قسمت كوچكي از اين نقطه بودهاند. به بيرحميهاي بيپاياني كه ساكنان گوشهاي از اين نقطه، توسط ساكنان گوشه ديگر (كه از اين فاصله نميتوان آنها را از هم بازشناخت) متحمل شدهاند.
بينديشيد چقدر اينان به كشتن يكديگر مشتاقند، چقدر با حرارت از يكديگر متنفرند. تمامي شكوه و جلال ما، تمامي حس خودمهمبيني بيپايان ما، توهم اينكه ما داراي موقعيت ممتاز در پهنه گيتي هستيم، به واسطه اين عكس به چالش كشيده ميشود. سياره ما لكهاي گمشده در تاريكي كهكشانهاست. در اين تيرگي عظمت بيپايان هيچ نشانهاي از اينكه كمكي از جايي ميرسد تا ما را از شر خودمان در امان نگاه دارد، ديده نميشود.
زمين تنها جاي شناخته شده است كه قابليت زيست دارد. هيچ جايي نيست؛ حداقل در آينده نزديك كه گونه بشر بتواند مهاجرت كند. مشاهدات، بله؛ استقرار، هنوز نه. خوشتان بيايد يا نه، زمين تنها جايي است كه ميتوانيم روي پايمان بايستيم. گفته شده كه فضانوردي تجربهاي است شخصيتساز كه فرد را فروتن ميسازد. شايد هيچ تصويري بهتر از اين، غرور ابلهانه و نابخردانه نوع بشر را در دنياي كوچكش به نمايش نگذارد. براي من اين تصوير تأكيدي است بر مسئوليت ما در جهت برخورد مهربانانهتر با يكديگر و سعي در گراميداشتن و حفظ كردن اين نقطه آبي كمرگ؛ تنها خانهاي كه تاكنون شناختهايم.
پنجشنبه 2 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 300]