واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: پيکر شهيدي که بعداز12سال سالم ماندپيکر شهيد پيراينده بعداز12 سال سالم بازگشت شهيد پيراينده در سال 65 در عمليات کربلاي 5 به اسارت نيروهاي بعثي در آمد. ابتدا به اردوگاه 11 منتقل شد. درهمان بدو ورود به علت اين که عکس صدام در جهت قبله نصب شده بود (به طوري که در هنگام نماز به ناچار آن عکس ديده مي شد) عکس صدام را پاره کرد. به خاطر اين کار، نيروهاي بعثي چندين بار به شدت او را شکنجه دادند ولي حسين مقاومت کرده و هر بار که عکس را نصب مي کردند، مجدداً آن را پاره مي کرد
آزاده شهيد حسين پيراينده در سال 1336 در خانواده اي مذهبي ديده به جهان گشود. وي در سن نوجواني به همراه بزرگترها در تظاهرات عليه رژيم فاسد شاهنشاهي شرکت مي کرد. با فرمان حضرت امام(ره) مبني بر تشکيل بسيج از ابتدا همراه با پاسداران کميته انقلاب اسلامي در مبارزه با اشرار، مفسدين و قاچاقچيان حضوري چشمگير داشت. وي با آغاز تجاوز عراق به ميهن اسلامي رهسپار جبهه هاي حق عليه باطل شد و در عمليات آزاد سازي خرمشهر به افتخار جانبازي نائل آمد. هنوز بهبودي کامل نيافته بود که به علت اشتياق به جهاد در راه خدا دوباره رهسپار جبهه گرديد. دوران اسارتشهيد پيراينده در سال 65 در عمليات کربلاي 5 به اسارت نيروهاي بعثي در آمد. ابتدا به اردوگاه 11 منتقل شد. درهمان بدو ورود به علت اين که عکس صدام در جهت قبله نصب شده بود (به طوري که در هنگام نماز به ناچار آن عکس ديده مي شد) عکس صدام را پاره کرد. به خاطر اين کار، نيروهاي بعثي چندين بار به شدت او را شکنجه دادند ولي حسين مقاومت کرده و هر بار که عکس را نصب مي کردند، مجدداً آن را پاره مي کرد؛ به گونه اي که در نهايت تنها آسايشگاهي که بعثي ها راضي شدند در آن عکس صدام نصب نشود، آسايشگاهي بود که شهيد پيراينده در آن حضور داشت.به نقل از همرزمان آن شهيد بزرگوار روزي يکي از بعثي ها قصد اذيت و آزار يک نوجوان بسيجي را داشت. حسين با شجاعت و ايثار تمام او را از چنگال آنها نجات داد و به همين علت به شدت شکنجه شد. در حين شکنجه بعثي ها او را وادار به اهانت عليه امام خميني(ره) کردند اما او عليرغم شکنجه فراوان امتناع کرد. در اين هنگام افسر بعثي به شکل زننده اي شروع به فحاشي کرد.حسين که طاقت اين وضع را نداشت، خود را از چنگ بعثي ها رها ساخته و به او رساند و با ضربه مشتي باعث شکستن فک و در نهايت بيهوشي افسر بعثي شد.3000 آزاده در هنگام بازگشت به وطن راضي نشدند که به شهرهاي خود بروند و ابتدا جهت عرض تهنيت و تسليت به ديدار خانواده شهيد پيراينده رفتند. صحنه ديدار اين عزيزان از خانواده شهيد پيراينده که با گلباران خانه شهيد همراه شد، بسيار پر شور و وصف ناپذير بودپس از اين اقدام شهيد بزرگوار را به اردوگاه 18 بعقوبه که مخصوص فعاليان سياسي بود منتقل کردند. اردوگاهي که آزاده "نستوه"، مرحوم حجت الاسلام والمسلمين ابوترابي نيز در آن جا حضور داشت. شرايط در اين اردوگاه بسيار سخت بود. فضا براي هر اسير تنها به اندازه 4 موزائيک بود و مجبور به نشسته خوابيدن بودند. اين شرايط در نهايت منجر به از کار افتادن کليه هاي شهيد پيراينده شد. افسر عراقي که توسط حسين مجروح شده بود به علت کينه اي که از حسين داشت پس از بهبودي با تلاش و رايزني با استخبارات خود را به اردوگاه 18 بعقوبه رسانده و در آنجا دو سال تمام حسين را به شدت شکنجه کرد. آرزوي شهيد پيراينده به نقل از يکي از دوستانش، آزاده سرافراز نعمت الله دهقانيان، حسين در روزهاي آخر جمله اي به اين مضمون به او مي گويد: من طعم شيرين جهاد در راه خدا را چشيده ام، جانبازي حضرت ابوالفضل(ع) را تجربه کرده و اسارت حضرت زينب(س) را لمس کرده ام و از طرفي مفقود هم بوده ام. تنها چيزي را که از خدا مي خواهم تجربه کنم، شهادت است که اميدوارم اين آخري را هم قسمت من بگرداند.
نحوه شهادتدر تاريخ 26 مرداد ماه 1369 مصادف با اولين روز تبادل اسرا، عزيزان در بند تصميم گرفتند منافقين کوردلي را که تا کنون با نيروهاي بعثي همکاري داشته و اسرار را شکنجه مي کردند تنبيه نمايند. در حين درگيري، افسر عراقي که کينه زيادي از حسين در دل داشت از موقعيت استفاده نموده و او را به ضرب گلوله از ناحيه پهلو هدف قرار داد و آزاده شهيد حسين پيراينده با ذکر يا حسين به ديدار معبود شتافت. آزادگان به محض بازگشت...3000 آزاده در هنگام بازگشت به وطن راضي نشدند که به شهرهاي خود بروند و ابتدا جهت عرض تهنيت و تسليت به ديدار خانواده شهيد پيراينده رفتند. صحنه ديدار اين عزيزان از خانواده شهيد پيراينده که با گلباران خانه شهيد همراه شد، بسيار پر شور و وصف ناپذير بود. بازگشت پيکر سالم شهيدپس از 12 سال از طريق بنياد شهيد اطلاع داده شد که دولت عراق قصد دارد پيکر شهدا و اسراي ايراني را تحويل دهد و پيکر حسين نيز به ايران بازگردانده خواهد شد. اين خبر با مخالفت خانواده حسين مواجه شد؛ زيرا آنها به هيچ قيمتي حاضر به نبش قبر نبودند. اما بنابر مشيت الهي پيش از اين موضوع توسط عراقي ها نبش قبر انجام شده بود و پس از چندين ماه پيکر به وطن بازگردانده شد.
سردار باقر زاده مي گويد: هنگام تحويل گرفتن شهدا به پيکرهاي 35 تن از شهدا حساس شدم چرا که بدن هاي آنها به شکل خاصي بود. يکي از افسران عراقي در اين مورد به ما گفت: اين بدن ها پس از نبش قبر سالم بودند. با ديدن اين موضوع به چند تن از پزشکان اطلاع داديم اما آنها اعلام کردند که چنين چيزي با علم پزشکي مطابقت ندارد. به چند تن از علما اطلاع داديم، آنها با ديدن اجساد گفتند که اين ها از صلحا هستند، پيکرهايشان را نگه نداريد و به وطنشان بازگردانيد.وي ادامه مي دهد: افسران عراقي موضوع را به استخبارات اطلاع دادند. پيکر شهيد توسط استخبارات تحويل گرفته شده و به توصيه چند تن از پزشکان اسرائيلي، سر آنها را برش داده و مغز آنها را خارج کردند. به گفته افسر عراقي، اين کار به دو دليل انجام شد. اول تحقيقات روي مغز آنها براي پي بردن به علت ماندن اجساد و دوم اينکه با خارج کردن مغز، آب بدن کشيده شده و بدن خود به خود از بين مي رود. مبادله پيکرها ميان ايران و عراق 4 ماه به تأخير افتاد. در خلال اين 4 ماه بعثي ها روي بدن هاي سالم شهدا اسيد و آهک پاشيده و آنها را زير آفتاب نگه داشتند تا شايد بدن ها از بين رود، اما با اين وجود بدن شهيد پيراينده بعد از 12 سال سالم به ميهن بازگشت.سردار باقر زاده در پايان مي افزايد:سالم ماندن بدن بعد از 12 سال با تمام تلاش شيطاني بعثي ها در پوشاندن حقيقت از طريق برش دادن مغز و خارج کردن کامل مغز ،نگه داشتن پيکرها در زير آفتاب به مدت 4 ماه و پاشيدن اسيد و آهک بر روي آنها، گواهي خاص از طرف خدا براي مردم و اثبات حقانيت اين شهداي بلند مرتبه است. سرانجام پيکر اين شهيد توسط مردم ايثارگر و قدرشناس خزانه بخارايي تشييع شد و در گلزار شهداي بهشت زهرا(س) قطعه 50 به خاک سپرده شد.هشدار: ممکن است شهيد در مدتي که اشاره شده به صورت نشسته خوابيده است در زندان الرشيد بغداد بوده باشد نه در اردوگاه يازده يا هيجده.بخش فرهنگ پايداري تبيان منبع:سايت مؤسسه پيام آزادگان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 458]