محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846108919
از دخالت ناشیانه در تربیت بازایستیم
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
از دخالت ناشیانه در تربیت بازایستیم اگر می دانستیم زینت دوستی، زیبایی دوستی نیست؛ آراسته شدن ، لباس به رسم روز پوشیدن نیست؛ دانش آموختن، دریافت گواهی نامه نیست؛ پرهیزگار بودن، گریز از صحنه نیست؛ منعم بودن، پولدار بودن نیست؛ دلبسته بودن، برده بودن نیست؛ پای بندی به وظیفه، تسلیم بودن به فرمان دیگری نیست؛ مردم خواه بودن، مردم داری نیست؛ مصمم بودن، لجوج بودن نیست؛ موقر بودن، تکبر کردن نیست؛ احترام گذاشتن به خود، افاده نمودن به دیگران نیست؛ به عدالت رفتار کردن، تلافی نمودن نیست؛ شنیدن، گوش فرا دادن نیست؛ دیدن، بصیرت یافتن نیست؛ ایمن بودن، محفوظ ماندن نیست؛ آسودگی، لمیدگی نیست؛ هم نوایی، هم اندیشی نیست؛ محجوب بودن، مستور بودن نیست؛ مشارکت دادن، واگذار کردن نیست؛ حفظ کردن صرف قرآن، قرآنی شدن نیست؛ امنیت روانی، روان آسایی نیست؛ اعانه دادن، عدالت ورزی نیست؛ دل خوشی، تن پروری نیست؛ خردورزی، دانش اندوزی نیست؛ پیشتاز بودن، پس راندن دیگران نیست؛ انضباط داشتن، افسار به گردن کردن نیست و... به فهم حقیقت " تربیت " و زیستن با " حقیقت " نزدیک تر می شدیم. اگر می دانستیم قانون تربیت در درون طبیعت کودک به ودیعه نهاده شده است، از قانون تراشی و نقش بازی در تربیت خودداری می کردیم. اگر می دانستیم تربیت واقعی، امری درونی، شخصی و خودانگیخته است، از تربیت بیرونی، تحمیلی و دگر انگیخته پرهیز میکردیم. اگر می دانستیم که تبلیغ بدون ترغیب، ضد تبلیغ است، از تبلیغات صوری دست برمی داشتیم. اگر میدانستیم که تکرار کردن پیام، تحکیم بخشیدن به آن نیست، با کودکان به گونه ای دیگر رفتار میکردیم. اگر می دانستیم که درصد عظیمی از ناهنجاری ها، کجروی ها، لجاجت ها، نافرمانی ها، بزهکاریها و اختلالات عاطفی کودکان و نوجوانان، ناشی از اقدامات تربیتی ما بزرگسالان است، دست از این گونه اصلاحات و روشها برمیداشتیم. اگر می دانستیم تربیت کردن وابسته کردن، مطیع کردن، بارآوردن، دست پرورده سازی کردن، رام نمودن نیست؛ بلکه برعکس، فتح مداوم موانع رشد، خودیابی دائمی، خود رهبری، خودگردانی و خویشتن گستری مستمر است، آن گاه از آسیب رسانی به شخصیت کودک پرهیز میکردیم. اگر میدانستیم تربیت عاریهای و تصنعی، مانع تربیت اصولی، ریشهای و طبیعی است از قالب ریزی و قالبسازیهای کلیشه ای در تربیت کودکان خودداری میکردیم. اگر می دانستیم دینی کردن، دینی شدن نیست؛ نقش دادن، نقش پذیری و الگو پذیری نیست؛ آموزش دادن، باوراندن نیست؛ اطلاعات دادن، ایجاد معرفت نیست؛ لولیدن، فعال بودن نیست و معتقد کردن، تبلیغ کردن نیست؛ بدون تردید از قیم بودن در جریان تربیت باز می ایستادیم. اگر می دانستیم که یاد دادن، مانع یاد گرفتن است، هر چه سریع تر به آموزش و پرورش یک سویه و حافظه محور پایان می دادیم. اگر می دانستیم که جستجو برای کشف نادانستهها چه قدر از دانسته ها برای کودک مفیدتر است، هیچ گاه ذهن دانش آموزان را انبار دانش و معلومات ذهنی نمیکردیم. اگر می دانستیم که دستیابی به مجهول مهم تر از دست یافتن به معلوم است به پرورش فکر کودک کمک بیشتری می کردیم. اگر می دانستیم که تشنه کردن ذهن یادگیرنده از سیراب کردن ذهن وی، به رشد و خلاقیت او کمک بیشتری میکند از پاسخ مداری و نمره گرایی در آموزش خودداری میکردیم. اگر می دانستیم که هدف تربیت، ایجاد نیاز و تشنگی به حقیقت است تا کودک، خود به کشف آن دست یابد از ارائه مستقیم حقایق به کودک خودداری می کردیم. اگر می دانستیم که کودک از چیزی تبعیت می کند که در تراز رغبت فطری اوست، آن گاه هر پیامی را بر کانون رغبت او سوار می کردیم و نه بر کانون رغبت و خواسته خود. اگر می دانستیم که کودک تنها از کسانی تبعیت میکند که مورد احترام اوست، آن گاه آموزش قوانین و ارزش ها را در قالب محبت و احترام یاد می دادیم. اگر می دانستیم که اثر یک نما و یک نگاهِ معنی دار و نافذ در تربیت، گویاتر از هزاران برنامه، پیام، کتاب و ... است تربیت نمادین را با تربیت کلامی همراه میکردیم. اگر می دانستیم که تغییر رفتار و تحول در ساختار روان آدمی تنها در هنگام پذیرش درونی حاصل می‌شود، قبل از پاشیدن بذر به حاصل خیزکردن زمین می پرداختیم. و بالاخره اگر می دانستیم که تربیت متربی در آینه کردار و سیرت مربی عملی می شود از اقدامات، برنامهها، نصیحتها و قالب ریزیهای گفتاری و صوری پرهیز میکردیم و به این عبارت آشنا اما مهجور اقتدا میکردیم که " دو صد گفته چو نیم کردار نیست " و به این تأویل وتعبیر " هولوسیوس " ایمان می آوردیم که: کودکان، نادان به دنیا می آیند نه ابله، آنان به واسطه تربیت ما بزرگسالان به بلاهت کشانیده می شوند". اگر با بصیرتی عمیق و اعجابی شورانگیز، دگر باره به این حدیث زیبا و تکان دهنده می نگریستیم که: (کسی که بدون بصیرت اقدام به عملی نماید مانند پویندهای است که هر قدر سریعتر حرکت کند از هدف دورتر می شود.) و از معنی بلند آن الهام میگرفتیم، قطعاً از دخالت ناشیانه در تربیت باز میایستادیم. منبع:www.psychology-student.blogfa.com/post ارسالي از طرف کاربر محترم : omidayandh /ج
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 560]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها