واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
ميوه صد درصد ايراني خواص درماني بِه ممکن است هيچوقت به اندازهاي که لپهاي گلي سيب و رنگ قرمز جادويي آن توجه آدم را براي خوردنش جلب ميکند «به» نتواند با رنگ زرد پريده و پر از کرک سياهش توجه ما را به خود جلب کند اما «به» داراي خواص تغذيهاي زيادي است که اين مخلوق معطر خداوندي را براي انتخاب شدن و براي کمک به حفظ سلامت انسان، ويژه ميکند. ميوهاي که ايراني است و مانند انار از ايران به ساير کشورهاي دنيا برده شده است.
زادگاه اصلي «به» ايران است و نخستين بار در کوههاي بين درياي کاسپين و درياي سياه به صورت وحشي روييده است. نخستين متوني که در آنها به ميوه «به» اشاره شده است متون يوناني است. در اين متون انواعي از اين ميوه توضيح داده شده است. به اين ميوه بهي و آبي هم ميگويند. اعراب آن را سفرجل ميخوانند. «به» داراي انواع جنگلي – ترش – شيرين و ميخوش است. بهترين نوع آن پيوندي است كه آن را روي تنه زالزالك پيوند كرده باشند. نوع جنگلي به گس است و آن را «به شغال» ميخوانند. قابل خوردن نيست ولي بهدانه آن بهتر از دانه پيوندي است. گونههاي زيادي از «به» وجود دارد که دو تاي آنها شناخته شدهتر است: «به» معطر که به شکل بيضي است و انتهاي مخروطي دارد. پوست آن نرم، زرد و داراي گوشت سفيد است. «به» آناناسي که تاحدي شبيه گلابي برآمده است. پوست آن بعد از رسيدن زرد ميشود و گوشت ميوه زرد و طعم خفيفي از آناناس دارد. «به» اصفهان از گونههاي خوب «به» است. ارزش تغذيهاي «به» منبع عالي ويتامين C است. زماني به منبعي از يک ماده مغذي منبع عالي گفته ميشود که 20درصد يا بيشتر از نياز روزانه به آن ماده مغذي در صورت مصرف تامين شود. اين ميوه به دليل داشتن فيبر فراوان فراهم کننده بخش مهمي از نياز روزانه به فيبر رژيمي است. فيبر با افزايش حجم مواد دفعي به سلامت دستگاه گوارش کمک ميکند. طعم گس آن به دليل تانن زيادي است که دارد. يک ميوه متوسط «به» به اندازه 90 گرم شامل 52 کيلو کالري انرژي است و 37/0 گرم پروتئين، 08/14 گرم کربوهيدرات، 09/0 گرم چربي و 7/1 گرم فيبر رژيمي دارد. موارد مصرف «به» «به» را ميتوان به صورت خام، پخته و يا سرخ شده استفاده کرد. در فرهنگ غذايي ما از تمام انواع «به» و به تمام صورتهاي ممکن در تهيه غذا استفاده ميشود. اما مربا و شربت «به» بيشترين طرفدار را در ميان مردم دارد. «به» براي پخته شدن به مدت زمان کمي نياز دارد .حتما همه شما با رنگ قرمز خوشرنگ آن پس از پخت آشنا هستيد.براي استفاده از آن ابتدا پوست آن را بگيريد. براي اينکار بايد به دليل سفتي ميوه از چاقوي محکمي استفاده کنيد.سپس آن را به قطعات کوچکتر و بر اساس موردي که قصد استفاده از آن را داريد تقسيم کنيد. خريد و نگهداري تا آنجا که ميتوانيد درشت ترين ميوه را انتخاب کنيد زيرا اقتصاديتر است و براي مصرف بهتر است. ميوهها بايد سفت باشند و رنگ آنها زرد باشد. در صورتي که قسمتي از آن ضربه خورده باشد به دليل فعال شدن آنزيمها قهوهاي رنگ ميشود. به همين دليل بايد حمل و نقل آنها با دقت کافي انجام شود. «به» مثل سيب ممکن است سبز کم رنگ يا مانند يک سيب طلايي زرد باشد. اغلب «به» اول فصل سبزتر و «به» آخر فصل طلاييتر است اما هر دوي آنها آماده طبخ هستند.در صورتي که اين ميوه نرسيده باشد ميتوان براي رسيدن آن را در دماي معمولي اتاق نگهداري کرد تا برسد. ميوه رسيده را در يخچال نگهداريد. اگر آن را خارج از يخچال نگهداري کنيد بعد از يک هفته شروع به خراب شدن ميکند اما ميتوان آن را در يخچال به مدت يک تا دو ماه نگهداري کرد. پيشنهاد ميشود براي جلوگيري از فساد ميوهها را داخل چيزي بپيچانيد. اين ميوه درون يخچال تقريبا به اندازه سيب دوام پيدا ميکند. بهتر است «به» را جدا از ساير ميوهها نگهداريد زيرا ممکن است با عطر خود آنها را تحت تاثير قرار دهد. «به»هاي عطري کوچکتر داراي پرزهايي روي پوستشان هستند که پس از شستن ميوه به راحتي از بين ميروند. مانند سيب و گلابي «به» را نيز ميتوان پوست کند و هسته آن را خارج کرد. با اين حال بهتر است «به» را از درازا به دو نيم تقسيم کنيم بعد با قاشق هستهها را خارج کنيم چون محل هستهها در به عميقتر و گردتر از جاي هستهها در سيب يا گلابي است. طبخ «به» موجب بهتر شدن طعم آن ميشود. آنها را در شربت با ادويههايي مانند هل و دارچين يا با پوست ليمو و پرتقال بپزيد. براي بهتر کردن کمپوتها، آلو يا زردآلو خشک به آن اضافه کنيد يا همانند سيبها آنها را نيز بپزيد. در برخي نقاط جهان دانههاي «به» را خشک ميکنند و به همراه مقدار کمي آب ميپزند که بهعنوان داروي سرفه کاربرد دارد. «به» در طب سنتي «به» ملين است و به کوچک کردن شکم کمک ميکند. آب ميوه آن براي معالجه اسهال خوني و خونريزي معده تجويز ميشود. استفاده از جوشانده پوست «به»، به صورت ماسک براي رفع چين و چروک توصيه شده است.به بوي بد دهان را از بين ميبرد. مرباي به براي نرم کردن گلو و درمان سرفه و تنگي نفس سودبخش است. ضماد برگ و ميوه «به» براي از بين بردن ورم چشم مفيد است. از اين ضماد ميتوان براي رفع سوزش محل نيش حشرات سمي استفاده کرد. ضماد برگ« به» به تنهايي براي معالجه زخمهاي چرکي مفيد است. کرک روي پوست ميوه «به» بسيار قابض است. «به» دانه «به»دانه بيشتر از انواع جنگلي «به» به دست ميآيد. لعاب دانه آن در نرم کردن سينه و درمان سرفه شهرت زيادي دارد. لعاب آن گلو را نرم ميکند و تب را تسکين ميدهد. سوزش دهان و زبان را درمان ميکند و يبوست را برطرف ميکند. لعاب «بهدانه» براي آفتابزدگي نافع است. شما که به دريا ميرويد قبلا پوست خود را با لعاب به دانه نرم کنيد تا از آفتاب زدگي شديد جلوگيري شود. جويدن «بهدانه» کندي دندان را برطرف ميکند. لعاب «بهدانه» در عطرسازي هم استفاده ميشود. منبع:http://www.salamat.com /ج
#پزشکی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 501]