تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833606034
روابط اقتصادي و سياسي جمهوري ارمنستان با جمهوري اسلامي ايران (2)
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
روابط اقتصادي و سياسي جمهوري ارمنستان با جمهوري اسلامي ايران (2) نويسنده:ميرابراهيم صديق بطحايي اصل* عوامل منطقه اي در گسترش روابط جمهوري اسلامي ايران با جمهوري ارمنستان جمهوري اسلامي ايران با هر سه جمهوري قفقاز ارتباط داشته و طبق سياست خارجي خود بهبود روابط با تمامي کشورهاي منطقه را مدنظر دارد ولي در حوزه مورد مطالعه در بين جمهوري هاي قفقاز عواملي باعث شده است که در اين گسترش روابط به سمت جمهوري ارمنستان پيشروي بيشتري داشته باشد. در گسترش روابط جمهوري اسلامي ايران با جمهوري ارمنستان برخي عوامل منطقه اي و برخي عوامل فرامنطقه اي تاثير داشتند، در اين جا سعي شده است تا حد توان اين علل و عوامل را پيدا کرده و توضيح دهيم. تغيير ساختار در نظام بين الملل يعني فروپاشي اتحاد جماهير شوروي و از بين رفتن جنگ سرد، تغيير نظام دوقطبي در جهان و تعديل شدن آن، شکست کمونيسم و عوامل ديگر بوجود آمدن کشورهاي مستقل از کنار اتحاد جماهير شوروي و توجه کشورهاي منطقه اي و فرامنطقه اي به اين کشورها بدليل داشتن منابع طبيعي و ذخائر نفتي و عدم توسعه کافي اين کشورها در بعد اقتصادي و تکنولوژي و... که پاي کشورهاي فرامنطقه اي و منطقه اي را براي دستيابي به اين منابع به منطقه باز کرد و بسياري از اين چنين عواملي؛ درگسترش روابط بين جمهوري اسلامي ايران و جمهوري ارمنستان مؤثر بوده است. جدا از عوامل تأثيرگذار منطقه اي و بين المللي در روابط بين ايران و آذربايجان چه عوامل ديگر منطقه اي و بين المللي وجود دارد که در گسترش روابط بين ايران وارمنستان تأثيرگذار بوده است؟ و آيا اصلا جمهوري ارمنستان در منطقه قفقاز چاره اي جز اين هم داشته است يا خير و اين جمهوري ارمنستان است که خود را به جمهوري اسلامي ايران نزديک کرده است. پس اگر اين چنين نتيجه گيري کرديم جمهوري اسلامي ايران براي استفاده و برداشت از اين موضوع چطور عمل کرده است و چطور بايد عمل مي کرد؟ 1-محصور بودن ارمنستان در خشکي جمهوري ارمنستان به آبهاي آزاد راه نداشته و در بين خشکي محصور است و براي راه يافتن به دريا به جمهوري اسلامي ايران نياز دارد. روابط ميان جمهوري ارمنستان و جمهوري اسلامي ايران بدون شک در نتيجه اوضاع نامناسب سياست خارجي که در نتيجه فروپاشي شوروي و بدست آوردن استقلال دولت هاي ماوراي قفقاز شوروي بوجود آمده توسعه چنداني نداشت. قسمت اعظم مرزهاي جمهوري ارمنستان با مرزهاي آذربايجان ترکيه يعني کشورهايي که در بسياري از جهات ارمنستان را از تماس با ساير کشورها محروم مي ساختند مشترک بود، هم مرزي با گرجستان هم به عنوان روزنه اميدي نمي توانست باشد. بنابراين، اين جمهوري پس از به دست آوردن استقلال به مسير اختلافات طولاني کشوري و بين ملتي کشيده شد و بدين ترتيب تنها اميد ارتباط با جهان خارج مرز خشکي با جمهوري اسلامي ايران در منطقه شهر مگري بود. اين منطقه پس از استقلال به عنوان تنها راه ارتباطي اهميت زيادي بدست آورد. در زمان شوروي سابق در اين منطقه اقدامات لازم براي ايجاد ارتباط صورت نگرفت تنها خط آهني از ايروان به اين منطقه و از آذربايجان به نخجوان مي گذشت، همچنين در نخجوان خط مرزي جلفا وجود داشت که تأمين کننده ارتباط خط آهن ماوراي قفقاز با ايران بود. بايد خاطرنشان ساخت که در ناحيه مرزي ارمنستان -ايران در قلمرو جمهوري ارمنستان خط شوسه مهمي وجود نداشت و اين امر اوضاع را وخيم تر مي ساخت و راه آساني براي رسيدن به ايران وجود نداشت. بنابراين ارتباطات ايران-ارمنستان پس از احداث پل اتومبيل رو از طريق رودخانه ارس در 26 دسامبر سال 1995 گسترش يافت. اين پل به طول 192 متر مي باشد و احداث آن سه سال به طول انجاميد. ساخت اين پل در مجموع 2/46 ميليون دلار هزينه داشت که 900 هزار دلار آن را ايران پرداخت کرد. در زمينه توسعه راههاي ارتباطي اهميت ارمنستان براي ايران در جهات شمال و شمال غربي است زيرا که ارتباط با روسيه و اروپاي مرکزي را تأمين مي کند. ايران به دليل منافع نفت و گاز خود داراي اهميت و ارزش جهاني است و کشورهاي اروپايي مانند فرانسه و آلمان و نيز کشورهاي اروپاي مرکزي را به خود جذب مي کند. بسياري از اين کشورها منابع سوخت فسيلي ايران را مهمترين منبع انرژي در قرن آينده مي دانند. علاوه بر اين توسعه امکانات ايران در زمينه توليدات پتروشيمي ايجاد راه هاي ارتباطي جديد با اروپا و روسيه را، يعني کشورهايي که مهمترين شرکاي سياسي و اقتصادي ايران هستند، الزام آور مي سازد. اين راهها بايد از نظر اقتصادي مقرون به صرفه بوده و از سلطه پيمان نظامي آتلانتيک مصون باشند، يعني بايد آبراه سوئز و تنگه هاي درياي سياه را دور بزنند. بايد اضافه کرد که در نتيجه پيشرفت و توسعه فعالانه راه هاي ارتباطي، ايران به منطقه ترانزيتي مهمي براي کشورهاي آسياي مرکزي، هندوستان و چين و بعدها همچنين براي روسيه درخواهد آمد و در منطقه مورد بحث، حجم حمل ونقل کالا ممکن است تا حد چندين ميليون تن نيز برسد. 2-نياز ارمنستان به انرژي کمبود انرژي يکي از عوامل کليدي اقتصادي ارمنستان محسوب مي گردد.حدود نيمي از کل انرژي ارمنستان قبل از فروپاشي به صورت گاز طبيعي و قسمتي از آن از نفت و محصولات نفتي و بقيه از الکتريسيته است.70 درصد گاز مصرفي سابقا از ترکمنستان از طريق جمهوري آذربايجان و 30درصد بقيه از طريق گرجستان به ارمنستان منتقل مي شد. در سال 1991 خط لوله آذربايجان قطع شد ولي خط لوله گرجستان هنوز باز است. از طرف ديگر، آن هم به خاطر درگيرهاي گرجستان و خراب کاري هاي مکرر در منطقه آذري نشين گرجستان در خطر قطع مکرر است. توليدات نفتي که عمدتا به وسيله ترن و تانکر از روسيه از طريق گرجستان به ارمنستان مي رسد تقريباً تحت تأثير تحريم و تنش دروني در آن کشور است. ذخيره الکتريسيته به خاطر کمبود مازوت در حال کاهش است و در حال حاضر عمدتاً بستگي به منابع محدود آب داخلي دارد. درياچه سوان در گذشته يکي از منابع عمده تأمين برق بوده است ولي سطح آب آن حالا به حدي پايين آمده است که در صورت تداوم پايين آمدن آب درياچه خطر اکولوژيکي جدي به وجود خواهد آمد. ارمنستان از نظر منابع انرژي کشوري بسيار فقير و وابسته به خارج است. اين جمهوري گاز را از سيبري و ترکمنستان و نفت و ذغال سنگ را از ديگر کشورها تأمين مي نمايد و همانطور که قيد گرديد درسالهاي اخير هم با توجه به قطع شدن راه هاي ارتباطي ارمنستان با خارج از کشور به علت منازعه قره باغ طبيعتا مشکلات زيادي در اين زمينه به وجود آمده است. طي چند دهه اخير عمده ترين نوع انرژي مصرفي ارمنستان از نوع انرژي الکتريکي بوده که توسط نيروگاه حرارتي هيدروالکتريک و هسته اي تأمين مي شد. با خارج شدن نيروگاه هسته اي اکتمبريان از مدار توليد به علت امکان تخريب محيط زيست و عدم امنيت کافي، توليد برق در اين کشور به شدت کاهش يافته و در سال 1993 برخي از مناطق ايروان پايتخت ارمنستان در طول روز به طور متوسط حتي کمتر از سه ساعت جريان برق داشته اند. بديهي است بدون برقراري يک جريان برق نسبتاً مدوام بسياري از امکانات کشور غيرقابل بهره برداري باقي خواهند بود.يکي از مهمترين مسائل در حال حاضر مشکل تأمين انرژي مورد نياز در ارمنستان است که نه تنها صنايع بلکه زندگي روزمره مردم را نيز مختل کرده است. در کنار اين مشکل اساسي مشکل محيط زيست نيز بروز کرده است که خود زائيده مشکل انرژي است. در ارمنستان براي حل مشکل انرژي دست به اقداماتي زده مي شود که در نهايت صدمات جبران ناپذيري را بر محيط زيست اين کشور تحميل خواهد کرد. ذکر گرديد که چون ارمنستان فاقد منابع انرژي است تمام برنامه هاي تأمين انرژي در اين کشور عمدتاً بر پايه توليد انرژي الکتريکي صورت گرفته است بنحوي که ارمنستان تا قبل از فروپاشي اتحاد جماهيرشوروي صادرکننده انرژي الکتريکي در داخل اتحاديه بوده است و توليد انرژي توسط نيروگاه هاي هسته اي، آبي و حرارتي صورت مي گرفت. در سالهاي اخير با به وجود آمدن مشکلات قيد شده ديگر نه تنها توليد کننده انرژي الکتريکي نيست بلکه براي تأمين انرژي برق خود هم مشکل دارد. در شهر ايروان جريان برق به دو يا چهار ساعت در روز محدود مي شود و موجب مشکلات عديده اي در تأمين نيازمندي هاي مردم گرديده است کمترين آن قطع جريان آب آشاميدني، متوقف شدن وسايل حمل و نقل شهري و غيرشهري و تعطيل شدن کارخانه هايي است که در توليدات خود نياز به جريان برق دارند. ذکر اين نکته لازم است که ايروان پايتخت ارمنستان داراي وسايل حمل و نقل شهري از قبيل مترو، تراموا، اتوبوسهاي برقي و گازوئيلي و همچنين تاکسي هاي بنزيني است. نيروگاههاي حرارتي اين کشور به دليل کمبود سوخت مازوت و گاز به حالت نيمه تعطيل درآمده و با اينکه شهر ايروان و بيشتر شهرهاي ارمنستان از شبکه انتقال گاز شهري برخوردار است ولي به علت جنگ بين دو جمهوري آذربايجان و ارمنستان و قطع گاز صادراتي جمهوري آذربايجان و همچنين به لحاظ اينکه لوله هاي گاز وارداتي از گرجستان در معرض خرابکاري قرار دارند، عملاً ارمنستان با قطع کامل گاز مورد مصرف خانگي و صنايع خود نيز روبه رو است. انرژي الکتريکي فقط براي مصارف خدمات حياتي اختصاص داده شده است. ارمنستان مطلقاً منابع نفت يا گاز در سرزمين خود ندارد و واردات اين مواد نيز با توجه به بحران اقتصادي دچار مشکل جدي است. به هر صورت مسائل انرژي در ارمنستان مشکلاتي را در محيط زيست ايجاد کرده و ادامه آن بي ترديد بر اکولوژي مناطق همسايه از جمله ايران تأثير خواهد نهاد. براي تأمين انرژي جمهوري ارمنستان از بين همسايگان متکي به ايران خواهد بود و ايران بعداز روسيه در منطقه با جمهوري ارمنستان رابطه نزديک داشته و مي تواند براي بحران انرژي در ارمنستان مؤثر واقع شود. پس عامل کمبود انرژي در جمهوري ارمنستان را مي توان يکي از عوامل نزديکي روابط دو کشور به هم فرض کرد و از اين عامل هردو کشور براي بهبود روابط استفاده نمايند. پي نوشت ها : * عضو هيأت علمي و معاون پژوهشي دانشگاه آزاد اسلامي واحد ايلام منبع: فصلنامه مطالعات آسياي مرکزي و قفقاز،سال پانزدهم ،دوره چهارم، شماره 56 زمستان 1385. ادامه دارد... /ج
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 586]
-
گوناگون
پربازدیدترینها