واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: دومینوی استیضاح با طرح اتهامات مبهم! اگر قرار باشد برای اشکالات متعارف ،استیضاح کنند ، اولا باید همه کابینه استیضاح شود و ثانیاً خود مجلسی ها هم عذر تقصیر بخواهند و استعفا کنند! عصرایران - این روزها با اعلام وصول استیضاح وزیر نیرو از سوی هیات رئیسه مجلس ، تنور استیضاح داغ تر شده است، چه آن که از استیضاح و رای عدم اعتماد به بهبهانی ، وزیر پیشین راه و ترابری هم چند صباحی نمی گذرد و در واقع نمایندگان محترم مجلس تا تنور داغ بوده اقدام به استیضاح وزیری دیگر از دولت دهم کرده اند!در اینکه استیضاح حق نمایندگان است تردیدی نیست ، اما اینکه در چه شرایطی ، چه وزیری و با استناد به چگونه دلایلی استیضاح می شود جای بحث فراوان دارد ، کما این که در باب استیضاخ وزیر راه و ترابری ، دلایل متقنی وجود داشت و نمایندگام مجلس نیز انصافاً مطابق خواست موکلان خود اقدام کردند و رأی به سقوط وزیر راه دادند.هر چند که طبیعتاً برخی از صاحبان نگاه های جناحی ، از این که وزرای کابینه ، یکی پس از دیگری استیضاح و حذف شوند خرسند می شوند ولی واقعیت این است که همان گونه که از فعالیت یک وزیر باید عایدی نصیب ملت شود ، از عزل او نیز مزدم منتفع شوند و الا آنچه رخ می دهد ، صرفاً حب و بغض های شخصی و جناحی و انتقام گیری های خاص است و لاغیر.درباره وزارت نیرو نیز طبیعتاً اشکالاتی می تواند وجود داشته باشد ولی مهم این است که طرح استیضاح باید متقن و مستدل باشد و نمی توان فردی را با اتهامات کلی مورد استیضاح قرار داد ، مانند آن که قاضی یک دادگاه درباره شهروندی این گونه حکم کند که چون فلانی انسان خوبی نیست و کلاً آدم مشکل داری است محکوم به حبس می شود!در باره استیضاح وزیر نیرو نیز محورهایی بسیار کلی و مبهم هستند و علاوه بر آن "مجید نامجو" گاه به مسائلی متهم شده که عملا از حوزه اختیار او خارج است. نکته ای که در استیضاح وزیر نیرو جلب توجه می کند نه مسائل و مشکلات احتمالی وزارت نیرو ، بلکه بوجود آمدن احساس نوعی تقابل بین مجلس و دولت است.درست است که ما بارها تاکید داشته ایم که مجلس باید بر دولت نظارت کند و از بابت اهمال مجلسی ها در عرصه نظارت ، مجلس را مورد نقد و نکوهش هم قرار داده ایم اما معنای نظارت این نیست که مجلس با دولت تقابل کند و برای این که نشان دهد پارلمان بی بخاری نیست ، وزیران را یکی پس از دیگری استیضاح کند!مردم از مجلس انتظار دارند مطالبات و دغدغه های آنان را در دولت پیگیری کند و به عنوان مثال از دولت بپرسد که چرا در کاهش سهم بیماران در هزینه های درمان به 30 درصد موفق نبوده است ، چرا بودچه متروی تهران و چندین شهر را بلوکه کرده و مردم را به سختی انداخته ، چرا وضعیت بنزین های عرضه شده در جایگاه ها همه را شاکی کرده ، چرا در عصر فناوری های ارتباطات ، مردم ایران باید حسرت اینترنت کشورهای کوچک و کم ارج دنیا را بخورند و صدها و هزاران مساله که مستقیماً مردم را می آزارد ؛ این است معنی نظارت، نه این که همه دغدغه های مردم را رها کنند و برای حالگیری از دولت ، دست روی وزیری بگذارند که انصافاً بی حاشیه ترین و از جمله کاری ترین وزرای کابینه بوده است. البته باز هم تاکید می کنیم که این سخن به معنای بی نقص بودن وزارت نیرو نیست اما وضعیت به حدی نامطلوب نیست که کار به استیضاح بکشد چه آن که اگر قرار باشد برای اشکالات متعارف ،استیضاح کنند ، اولا باید همه کابینه استیضاح شود و ثانیاً خود مجلسی ها هم عذر تقصیر بخواهند و استعفا کنند!البته در این مجال کوتاه ، به احترام نمایندگانی که واقعاً در صدد احقاق حقوق مردم هستند و حتی ممکن است موافق استیضاح هم باشند ، درباره برخی ها که خواستار کلنگ زنی های صوری در حوزه ای انتخابیه خود برای جلب توجه مردم بوده و جواب رد گرفته اند ، مطلبی نمی نگاریم که عاقلان را اشارتی کافی است.همچنین جای این پرسش خالی است که چرا استیضاح در این مقطع و در زمانی که وزارت نیرو به لحاظ طبیعی و مقطع زمانی در موقعیت مناسبی قرار دارد و عملکرد قابل دفاعی نیز در اجرای طرح هدفمندی یارانه ها از خود ارائه داده ، مطرح شده است و به عنوان مثال چرا در فصل تابستان که تامین آب و برق عموما با ممشکلاتی مواجه است مطرح نشده ؟!اگر در کنار این موضوع ، مسائلی مانند برخی اظهار نظرهای مقامات دولت درباره مجلس ، بلاتکلیف ماندن مصوبه مجلس در خصوص تشکیل وزارت ورزش و جوانان و مطرح شدن بحث استیضاح وزیر آموزش و پرورش به خاطر مشکلاتی که شاید ریشه 70 ساله در نظام آموزشی کشور دارند را مد نظر قرار دهیم ، شاید این فرضیه ، چندان ناصواب هم نباشد که طرح استیضاح های پی در پی ، نه بخاطر نارضایتی عمومی از عملکرد یک وزیر یا وزارتخانه ، بلکه نوعی قدرت نمایی مجلس در برابر دولت است و شاید از این رهگذر می خواهند جایگاه به زعم خود از دست رفته مجلس را بازگردانند و از این رو ، اینکه دومینوی استیضاح فعلا ادامه یابد و چندان ارتباطی به وزرا و عملکرد آنان ندارد ، بسیار محتمل است و البته اگر هم دود آتش دعوا به چشم مردم رفت هم که رفت؛مردم عادت دارند!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 365]