واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: کتاب - مراسم پایانی چهارمین دوره جایزه ادبی «روزی روزگاری» شامگاه چهارشنبه، با انتقادهای فراوان از شیوه ممیزی کتاب در وزارت ارشاد و افت کیفی آثار خلق شده در سال گذشته برگزار شد. مراسم پایانی چهارمین دورهی جایزهی ادبی «روزی روزگاری» برای سومین سال متوالی بهشکل خصوصی برگزار شد. در آغاز این نشست، حکایتی از «هزارویک شب» خوانده شد و در ادامه، مدیا کاشیگر ـ عضو هیأت امنای جایزه و دبیر پیشین آن ـ در ارائهی گزارشی گفت: جایزه «روزی روزگاری» برای ارتقای کتاب و کتابخوانی برپا میشود و طبیعی است که باید عمومی برپا شود و کتابخوانها و کتابدوستان بتوانند از نزدیک با نویسندگان دیدار داشته باشند؛ اما امسال هم برای سومین سال پیاپی جایزه بهطور خصوصی برپا شد و از این نظر، از کتابخوانها و نویسندگان پوزش میخواهم. از سویی بهدلیل محدودیت منابع مالی و بهدلیل اینکه حامیان سنتی جایزه «روزی روزگاری» در این دوره از جایزه حمایت نکردند، از تمام داورانی که در این مدت بدون دریافت اجر مادی، کار طاقتفرسای داوری را انجام دادند، پوزش میخواهم. در ادامه این مراسم، تندیس مجموعه داستان برگزیده توسط پیمان اسماعیلی ـ داستاننویس برگزیده دوره پیش ـ به پیمان هوشمندزاده برای مجموعه داستان «شاخ» اهدا شد. امیرحسین خورشیدفر ـ عضو هیأت داوران این جایزه ـ در ارائه گزارشی درباره وضعیت داستان کوتاه در سال 88 با برشمردن نام داستاننویسان پیشکسوت، جوانتر و تازهکار که در این رقابت اثرشان بررسی شده است، اظهار کرد: با در نظر گرفتن وضعیت ممیزی غیرعادی در سالهای اخیر، در خوشبینانهترین حالت میتوان به آثار بررسیشده در این دوره از رقابت جایزهی «روزی روزگاری» نمره متوسط داد. وی در ادامه با اشاره به انتقادهای جدی که در سالهای اخیر به شیوه داستاننویسی متأثر از نویسندگان آمریکای شمالی و داستاننویسی موسوم به کاروری مطرح میشود، بیان کرد: در این دوره شاهد بودیم که داستانها کمتر تمایل به فضاهای آپارتمانی و بسته داشتند و از یک تنوع خاصی برخوردار بودند و این مسأله را در مجموعه داستانهای سال 87 شاهد بودیم که در سال 88 استمرار پیدا کرد و این ویژگی را دو نامزد این دوره از جایزه، یعنی کتابهای مهدی ربی و مرتضی کربلاییلو داشت. در ادامهی این مراسم، اثر بخش نظرسنجی جایزه «روزی روزگاری» معرفی شد و سینا دادخواه با رمان «یوسفآباد خیابان سیوسوم» بهعنوان اثر برگزیده بخش نظرسنجی کتابفروشان جایزهی خود را از دست بلقیس سلیمانی و فرشته احمدی گرفت. به گزارش ایسنا، نغمه دانش که نظرسنجی را برعهده داشت، به ارائه توضیحهایی درباره این بخش پرداخت و گفت: نظرسنجی از بین 66 کتابفروش در تهران و شهرهای شیراز، اصفهان و دیگر شهرهای جنوبی کشور انجام و 50 عنوان کتاب از سوی کتابفروشان عنوان شد و سرانجام کتاب «یوسفآباد خیابان سیوسوم» بهعنوان اثر برگزیده این نظرسنجی انتخاب و معرفی شد. بهدلیل اینکه بخش نخبگان غیرنویسنده، حجم مطالعه آنها بسیار کم بود و در عمل، امکان جمعبندی در این حوزه فراهم نبود، نظرسنجی در این بخش انجام نشد. تندیس بخش ادبیات نمایشی نیز توسط حمید امجد به محمد رضاییراد تقدیم شد. قرار بود در این بخش، جلال تهرانی سخنرانی کند، اما او در مراسم حضور نداشت. در بخش دیگری از این جایزه که به تقدیر از بابک احمدی اختصاص داشت، مشیت علایی، منتقد شایسته تقدیر در دوره پیشین جایزه «روزی روزگاری» لوح تقدیر بابک احمدی را به او داد و مدیا کاشیگر به ایراد سخنانی درباره بابک احمدی پرداخت. بابک احمدی لوح تقدیر بخش منتقدان جایزه «روزی روزگاری» را از مشیت علایی گرفت و در سخنانی با یادی از بیژن الهی که بهتازگی درگذشته است و تأثیر عمیق او بر نسلش، اظهار کرد: من با افتخار این جایزه را میپذیرم، نخست اینکه این جایزه از سوی بخش خصوصی است و صدای آن بخشی از فرهنگ، خلاقیت و هنر این سرزمین است که در تنگنا قرار دارد. دلیل دیگری که این جایزه برای من پرافتخار است، بهخاطر داوران این جایزه است. آدمهایی که در رشد نقد ادبی تلاش کردهاند و انتخاب آنها برای من محترم است. همچنین خوشحالم جایزهای را میگیرم که آدمهای بزرگی مانند شمیم بهار، جمال میرصادقی، بهرام بیضایی و رضا سیدحسینی این جایزه را گرفتهاند و از اینکه با جوانها هستم، خوشحالم و آرزو میکردم، ای کاش در نسل آنها زیسته بودم. او افزود: خوشحالم که به کار نقادانه من جایزه دادید، بهخاطر کارهایی که در حوزهی تئوریک نقد انجام دادهام و برای کارم ارزش قائل شدید. در واقع، فلسفه، سیاست و هنر و بویژه ادبیات، فصل مشترک همه اینها در کارهای من اندیشه انتقادی بوده و آن چیزی را که میخواستم رشد بدهم، همین مسأله بوده است. رشد اندیشه انتقادی به معنای رشد دموکراسی است. بخش دیگر اهدای تندیس جایزهی «روزی روزگاری» به طرح جلد کتاب اختصاص داشت و ایمان راد ـ عضو کمیته فنی طرح جلد این جایزه ـ به ارائه گزارشی اجمالی درباره آن پرداخت و سرانجام امید روحانی جایزه فرهاد فزونی را به او تقدیم کرد. دیگر بخش این مراسم، تقدیر از علیمحمد افغانی ـ نویسنده پیشکسوت ـ بود. در بخش دیگری از چهارمین دوره جایزه ادبی «روزی روزگاری» که به تقدیر از حروفچین نمونه اختصاص داشت، ناصر بزرگمهر ـ مدرس حوزه چاپ و نشر و روزنامهنگار ـ به ارائه توضیحهایی درباره مراحل مختلف چاپ و نشر پرداخت و بر اهمیت توجه به عوامل پشت پردهی تولید و عرضه کتاب تأکید کرد و سرانجام لوح تقدیر امیر توکلی ـ حروفچین پیشکسوت ـ را به او تقدیم کرد. در بخش دیگری از این مراسم، نوبت به اهدای تندیس جایزه داستان غیرایرانی رسید و مهدی غبرایی ـ عضو کمیته فنی ترجمه ـ در سخنانی کوتاه، دشواریهای کار نوشتن و برپایی جایزه ادبی را یادآور شد و تندیس بخش ترجمه به محمود حسینیزاد بهخاطر ترجمه رمان «اولیس» اثر یودیت هرمان تقدیم شد. او نیز در سخنانی بر اهمیت نویسندگان قرن بیستویکم ادبیات آلمانی تأکید کرد و گفت: من هنگامی که کتاب یودیت هرمان را ترجمه میکنم، در واقع توماس مان را با شکل و شمایل دیگر در قرن بیستویکم ترجمه میکنم. او دلیل حضور نداشتن یودیت هرمان ـ نویسنده برگزیده غیرایرانی ـ را در مراسم پایانی جایزه «روزی روزگاری» سفر طولانی او به روسیه اعلام کرد و گفت که هرمان در بهار سال آینده به تهران سفر خواهد کرد. مژده دقیقی نیز تندیس بهترین اثر داستانی غیرایرانی را برای کتاب «اولیس» یودیت هرمان به نماینده ناشر، امیرحسین خورشیدفر تقدیم کرد. حسینیزاد در ادامه به ارائه گزارشی از کتاب «اولیس» یودیت هرمان پرداخت و سرانجام در بخش پایانی این جایزه، تندیس رمان برگزیده به کتاب «این آفتابپرست نازنین» اثر محمدرضا کاتب اهدا شد که بهدلیل حضور نداشتن او، سعید طباطبایی تندیس رمان برگزیده را به جعفر مدرس صادقی ـ نفر برگزیده دوره پیشین «روزی روزگاری» ـ تقدیم کرد. امیر احمدی آریان ـ عضو هیأت داوران چهارمین دوره جایزه ادبی «روزی روزگاری» ـ نیز گفت: رمان فارسی در سال 88 هیچ اتفاقی نداشت. در واقع، در یک جمله بخواهم بگویم، اتفاق مهمی در مجموع نیفتاد. بخشی از این مسأله دلایل تاریخی دارد و بخش دیگر هم دلایل کاملا امروزی دارد. دلایل تاریخی ادبیات فارسی به این برمیگردد که ادبیات فارسی سنت رمانسازی نداشته است و از چهرههای مطرح و پیشگام ادبیات ما تا همین روزگار که نگاه میکنیم، کسانی مانند صادق هدایت، صادق جمالزاده، غلامحسین ساعدی و دیگر نویسندگان همواره نویسندگان داستان کوتاه بودهاند و کمتر رمان خلق کردهاند و از سویی، رمانهای بزرگ فارسی بسیار اندک است و فواصل انتشار آنها بسیار طولانی است و رمانهای بزرگ و تاریخساز در ادبیات ما کم خلق شده است. او اظهار کرد: وضع عجیب و غریب ممیزی در حوزه رمان در سالهای اخیر به این مسأله دامن زده است. همچنین برای تألیف رمان، شرایط فیزیکی خاصی نیاز است. استمرار بر کار نوشتن و امکانهای حداقلی برای تألیف رمان، ضرورتهای اصلی است در حالی که در جامعه ما، روزمرگی، استهلاک و فشار و استرس را همراه دارد و با اتفاقهایی که سال پیش رخ داد، در عمل، این امکانها از دست رفت. وی با اشاره به کاندیداهای این دوره از جایزه «روزی روزگاری» گفت: آثار جعفر مدرس صادقی، محمدحسن شهسواری و محمدرضا کاتب به نوعی درگیر تکنیک و چالش با بوطیقای رمان میشوند و در عمل، پس از مدتها که تکنیکنویسی و پرداختن به تکنیک در فضای تألیف رمان به محاق رفته بود، بهتازگی بازگشتی دوباره به این مسأله شده است. سرانجام، محمدرضا کاتب پس از دریافت تندیس بخش رمان چهارمین دوره جایزه ادبی «روزی روزگاری» در سخنانی کوتاه از هنر، ادبیات و خلاقیت بهعنوان روشنایی و مایه حیات یاد کرد و و در نثری توصیفی ادبی بر اهمیت کار نوشتن و ارتقای سطح آگاهی عمومی تأکید کرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 454]