تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 12 مهر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):مهدى طاووس بهشتيان است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1820269515




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

قرآن در نگاه امام صادق(ع)


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: قرآن در نگاه امام صادق(ع)
قرآن
بی‌تردید قرآن کریم، کلام آسمانى و وحیانى است و اگر انسان بخواهد کلام خدا را بخواند و یا گوش دهد باید تنها سراغ قرآن برود و از سوى دیگر تنها معجزة ماندگار الهى و حجت خداوند به شمار می‌آید.بی‌گمان آشنایى و بهره‌مندى کامل و همه جانبه در تمامى عرصه‌هاى زندگى نیازمند تفسیر و تبیین از سوى قرآن شناسان است. از این رو پیامبر اسلام ـ‌که خود امین وحى و مفسر اصلى آن به شمار می‌آید‌ـ هنگام عزم رحیل در مناسبت‌هاى مختلف با بیانات گونا‌گون (از جمله حدیث ثقلین)، على و یازده فرزندش را هم عِدل قرآن و به عنوان دو گوهر گرانبها در میان امت مسلمان معرفى کرد.قرآن بدون عترت و عترت بدون قرآن نمی‌تواند به غرض و فلسفه وجودى خود دست یابد. ارتباط میان عترت و قرآن دو سویه است، از طرفى قرآن اهل بیت را والاترین انسانها معرفى می‌کند و از سویى آگاه‌ترین انسانها به معارف و حقایق قرآن، اهل بیت علیه السلام علیهم‌السلام می‌باشند. جایگاه اهل بیت علیهم‌السلام در قرآنپیوند میان قرآن و اهل بیت علیهم‌السلام، پیوند میان نور و بینایى است، نور وحى در ذات خود روشن و روشنگر است اما بهره‌گیرى از آن نیازمند چشمانى بینا و نافذ است. همراهى اهل بیت با قرآن در حدیث ثقلین تاکید و تأییدى است از سوى پیام‌آور وحى بر این رابطه وثیق و مستحکم و این رابطه وثیق میان قرآن و اهل بیت با اشاره و خواست صاحب وحى یعنى بارى تعالى بوده است. این مطلب نشانگر جایگاه ائمه و مکتب تفسیرى آنان در رابطه با قرآن دارد.   قرآن، تجلى‏گاه خداوندكلام الهى، جلوه‏اى از قدرت و علم و حكمت‏خداست و آیات قرآن،هریك نشانه‏اى از عظمت الهى است. امام صادق(علیه السلام) در زمینه جلوه‏گاه‏بودن قرآن براى ذات مقدس خدا البته براى چشم‏هاى بیدار ودلهاى آگاه مى‏فرماید: « لقد تجلى الله لخلقه فى كلامه و لكنهم لایبصرون ؛1 خداوند بر خلق خویش در كلام خودش تجلى كرده است، ولى آنان خدارا نمى‏بینند.»  2- گنجینه كامل معارف قرآن بى‏پایان است. به تعبیر خود قرآن « تبیانا لكل شیى‏ء » است; بیانگر هرچیز. هر پند و حكمت، هر حكم و قانون، هر علم ودانش ریشه در قرآن دارد. حتى براى آگاهى از سرگذشت پیشینیان وسرنوشت آیندگان و دانشهاى آسمان و زمین باید به قرآن نگریست وبه كمك اهل‏بیت علیهم السلام ، از این منبع و گنجینه كامل بهره‏گرفت. امام صادق (علیه السلام) مى‏فرماید: « خداوند بى‏همتا و قدرتمند، كتاب خویش را بر شما نازل فرمود واو راستگو و نیكوكار است. در قرآن، خبر شما و خبر آنان كه پیش‏از شما بودند و آنان كه پس از شما خواهند آمد، همچنین خبرآسمان و زمین است...» و در سخن2 دیگرى به جنبه تبیان بودن قرآن چنین اشاره‏مى‏فرماید: «ان الله انزل فى‏القرآن تبیان كل شى‏ء، حتى و الله ما ترك شیئایحتاج العباد الیه الا بینه للناس...»3خداوند در قرآن، بیان هرچیز را نازل كرده است. به خدا قسم هیچ‏چیزى را كه بندگان به آن نیازمندند، فروگذار نكرده و براى مردم‏بیان فرموده است.  امام صادق (علیه السلام) مى‏فرماید: « خداوند بى‏همتا و قدرتمند، كتاب خویش را بر شما نازل فرمود واو راستگو و نیكوكار است. در قرآن، خبر شما و خبر آنان كه پیش‏از شما بودند و آنان كه پس از شما خواهند آمد، همچنین خبرآسمان و زمین است...»3- عهدنامه الهى قرآن، عهدى استوار میان خدا و مردم است و آیات این كتاب، متن‏این عهدنامه را بیان مى‏كند. در عهد نامه باید نگریست، به آن‏باید پاى‏بند بود، مفاد آن را نباید زیر پاگذاشت. امام صادق (علیه السلام) درباره این عهدنامه و لزوم تلاوت بخشى از آن در هرروز، چنین‏مى‏فرماید:
قرآن
« القرآن عهدالله الى خلقه، فقد ینبغى للمرء المسلم ان ینظرفى‏عهده و ان یقراء منه فى‏كل یوم خمسین آیه؛4 قرآن عهد خداوند نسبت‏به بندگان اوست. سزاوار است كه یك انسان‏مسلمان در این عهدنامه الهى بنگرد و هر روز پنجاه آیه از آن رابخواند.» روشن است كه مرور بر مفاد یك عهدنامه، براى یادآورى از آن قرارداد و رعایت آن در عمل است. میثاق خدا با بندگان برشناختن‏احكام الهى و عبرت گرفتن از حكایات قرآن و عمل به اوامر او وتدبر در آیات است. جالب است كه امام صادق (علیه السلام) وقتى مى‏خواست قرآن‏تلاوت كند، قرآن را كه به دست راست‏خویش مى‏گرفت، دعایى مى‏خواندكه به عهد بودن قرآن و تعهدات انسان در قبال این قرار داد،اشاره دارد. مضمون آن دعا چنین است: « خداوندا! من عهد و كتاب تو را گشودم. خدایا! نگاهم را در این‏كتاب، عبادت قرار بده و قرائتم را تفكر، و تفكرم را عبرت‏آموزى. خدایا! مرا از آنان قرار بده كه از مواعظ تو در این‏كتاب، پند مى‏گیرند و از نافرمانى‏ات پرهیز مى‏كنند. وقتى كتاب تورا مى‏خوانم، بر دل و گوشم مهر مزن و بر دیدگانم پرده میفكن وقرائت مرا خالى از تدبر مگردان، بلكه مرا چنان قرار بده كه درآیات و احكامش ژرف بنگرم، دستورهاى دین تو را بگیرم و عمل كنم‏و نگاه مرا در این كتاب، غافلانه و قرائتم را بیهوده و بى‏ثمرمساز.» 5 4-آینه عبرت درخلال آیات قرآن، سرگذشت اقوامى از گذشته آمده است. چه نیكان وصالحان كه در سایه ایمان و عمل و پیروى از حق، سعادتمند شدند،چه عنودان و لجوجان كه با تكذیب انبیا و انكار خدا و طغیان وفساد، گرفتار عذاب الهى گشتند. قرآن، كتاب قصه و داستان نیست،ولى سرشار از قصص و حكایات افراد و امتهاست و همه بر اساس درس‏گرفتن و الهام و عبرت و پند. امام صادق (علیه السلام) مى‏فرماید: « علیكم بالقرآن! فما و جدتم آیه نجابها من كان قبلكم فاعملوابه، و ما وجدتموه هلك من كان قبلكم فاجتنبوه ؛6 برشماباد قرآن! هر آیه‏اى را كه یافتید كه گذشتگان، با عمل به‏محتواى آن آیه نجات یافتند، شماهم به آن عمل كنید و هر آیه رادیدید كه بیانگر هلاكت پیشینیان است، شماهم از آن (عامل هلاكت)بپرهیزید.» این شیوه برخورد با آیات قرآن، سودمندترین شیوه‏اى است كه درعمل فردى و اجتماعى مسلمانان اثر مى‏گذارد و قرآن هدایتگر قارى‏مى‏شود. امام صادق(علیه السلام)   در پاسخ مى‏فرماید: «براى این كه خداى متعال آن را براى زمانى خاص یا مردمى خاص‏قرار نداده است. از این رو قرآن در هر زمان تازه است و نزد هرقومى شاداب است تا روز قیامت»5- همیشه زنده و شاداب
قرآن
غیر از احكام قرآن و حلال و حرام آن كه ابدى است، خود این كتاب‏ژرف و فصیح و متین نیز با گذشت زمان كهنه نمى‏شود و پیوسته‏معارف آن براى همه اقشار در همه زمانها درخشندگى و آموزندگى‏دارد. امام صادق (علیه السلام) در حدیثى به رمز و راز این جاودانگى و طراوت‏همیشگى در كلام خدا اشاره دارد. مردى از آن حضرت مى‏پرسد: چراقرآن با نشر و درس و بررسى، تازه‏تر و شاداب‏تر مى‏شود و هرگزكهنه نمى‏شود؟ امام صادق (علیه السلام) در پاسخ مى‏فرماید: « لان الله تبارك و تعالى لم یجعله لزمان دون زمان و لا لناس دون‏ناس فهو فى كل زمان جدید و عند كل قوم غض الى یوم القیامه ؛7 براى این كه خداى متعال آن را براى زمانى خاص یا مردمى خاص‏قرار نداده است. از این رو قرآن در هر زمان تازه است و نزد هرقومى شاداب است تا روز قیامت.» طراوت و تازگى قرآن براى همه و همیشه، به خاطر آن است كه معجزه‏جاوید پیامبر(صلی الله علیه و آله) و كلام الهى است و در هر عصرى پاسخگوى نیازهاى‏فكرى، هدایتى و اجتماعى مردم است.  نتیجه گیری :بحثمان را با حدیثی زیبا ازامام صادق(علیه السلام ) به پایان می بریم که فرمودند :  به دنبال مونسى بودم كه در پناه آن، آرامش پیدا كنم، آن را در قرائت قرآن یافتم.  امید است كه در سایه رهنمودهاى حضرت صادق (علیه السلام) ، با چشمه وحى الهى‏آشناتر شویم و «قرآنى‏» بیاندیشیم و «قرآنى‏» زندگى كنیم.  فرآوری : زهرا اجلالبخش قرآن تبیانپی نوشت ها :1- بحارالانوار، ج‏89، (بیروت)، ص‏107. 2- كافى، ج 2، ص‏599. 3- بحارالانوار، ج‏89، ص 81. 4- وسایل الشیعه، ج 4، ص‏849. 5- بحارالانوار، ج 95، ص 5. 6- الحیاه، ج 2، ص‏116. 7- بحارالانوار، ج‏89، ص 15. منابع :مقاله ای از " جواد ذوالجلالی " ، پیرامون قرآنسایت رسول نورسایت ایکنا 





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 643]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن