محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827888152
علي نصيريان؛ بازيگري كه هيچگاه از اوج به فرود نرسيد
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش روز دوشنبه خبرنگار فرهنگي ايرنا، سينماي ايران در حيات طولاني خود با بازيگران بسياري مواجه شده كه برخي آنها به مانند شمع عمري كوتاه داشته و در اين عرصه ماندگار نشده اند. اما گروهي ديگر از اين دسته هنرمندان در گذر زمان ماندگار شده و پله هاي پيشرفت و ترقي را يكي پس از ديگري طي كرده اند. علي نصيريان از جمله اين بازيگران است كه به نقش هاي مختلف جان بخشيده و هنر خويش را به رخ كشيده، بي آنكه غرور و خودپسندي را چاشني كار خود كند. اين هنرمند 77 ساله كه تنديس وي روز گذشته(يكشنبه) در مجموعه فرهنگي هنري سعدآباد رونمايي شد، بازيگري را در هنرستان هنرپيشگي تهران فراگرفت و در سال 1331 به جامعه تئاتر باربد پيوست. نصيريان در اين سالها در نمايش هايي از جمله بنگاه تئاترال، بلبل سرگشته، بازرس ايفاي نقش كرد و پس از راه افتادن نخستين ايستگاه پخش برنامه هاي تلويزيوني به اجراي تئاتر به صورت زنده در كنار هنرمنداني همچون عزت الله انتظامي، محمدعلي كشاورز پرداخت. گاو مشهورترين نمايشنامه اي بود كه وي در اين دوران بازي كرد و پايه گذار ايفاي نخستين نقش سينمايي اش شد. داريوش مهرجويي پس از شكست فيلم نخست(الماس 33) خود به سراغ نمايشنامه گاو آمده و با همان بازيگران آن را به روي پرده برد. اين فيلم به علت فضاي تلخ و غم انگيزش توسط اداره فرهنگ و هنر وقت توقيف شد و پس از مدتي با اصلاحاتي به نمايش درآمد. گاو از معدود فيلم هاي سالم و شرافتمند سينماي پيش از انقلاب است كه توسط حضرت امام خميني(ره) نيز در يكي از سخنراني هاي ايشان در باب هنر بويژه سينما، مورد تاييد قرار گرفت. بازي روان نصيريان در گاو و ايفاي نقش مش اسلام را مي توان يكي از نقاط قوت اين اثر سينمايي برشمرد. نصيريان پس از اين فيلم تنها در چند كار شاخص همچون آقاي هالو، پستچي، مهر گياه كه ربط چنداني به جريان غالب سينماي ايران(فيلم فارسي) نداشت، ظاهر شد و آبروي هنري خويش را در فيلم هاي سطحي و سخيف آن دوران به تاراج نگذاشت. پس از پيروزي انقلاب، نصيريان در قياس با گذشته بسيار پركارتر شد و در آثاري از جمله كمال الملك ساخته زنده ياد علي حاتمي، جايزه، كفش هاي ميرزا نوروز به ايفاي نقش پرداخت كه در اين ميان اولي به واسطه ارزش هاي والاي هنري مورد توجه منتقدان قرار گرفت و كفش هاي ميرزانوروز نيز به واسطه طنز جذاب و دوست داشتني، به شدت مورد توجه عموم مردم قرار گرفت و در فهرست پربيننده ترين فيلم هاي تاريخ سينماي ايران جاي گرفت. اما نقشي كه در كارنامه بازيگري او همچون نگيني مي درخشد، نقش قاضي شارع در مجموعه تلويزيوني سربداران ساخته محمدعلي نجفي است. وي در اين نقش پيچيده و چند وجهي چنان درخشيد كه تا مدتها مردم او را به نام نقش ذكر شده مي شناختند. نيمه دوم دهه 1360 را مي توان درخشان ترين دوره كاري علي نصيريان در سينما دانست زيرا وي در فيلم هاي با ارزشي نظير جاده هاي سرد، شيرسنگي، ناخدا خورشيد و پول خارجي ايفاي نقش كرد. بازي درخشان او در نقش عليار در شير سنگي و ايفاي نقش مستر فرهان در ناخدا خورشيد كه هريك بگونه اي خاص از سينما گرايش دارد، نشاندهنده عمق توانايي هاي او در بازيگريست كه متاسفانه در سال هاي اخير مورد كم توجهي سينماگران قرار گرفته است. مجموعه ديدني هزاردستان و شخصيت چندبعدي ابوالفتح صحاف، ميداني فراخ را در اختيار نصيريان گذاشت تا هنر خويش را عرضه كند. بخش وداع ابوالفتح با همسرش يكي از فرازهاي دوران بازيگري نصيريان است كه هيچگاه از خاطر مخاطبان آن نرفته و نخواهد رفت. بوي پيراهن يوسف اثر ابراهيم حاتمي كيا درخشان ترين كار نصيريان در دهه 1370 است كه به شدت دلنشين و جذاب از كار درآمده است. شخصيت مش غفور به عنوان نمادي از صبر و استقامت مردم ايران در جنگ تحميلي با بازي فوق العاده وي اين چنين از كار درآمد و ماندگار شده است. در دهه 1380 با روي آوردن سينماي ايران به فيلم هاي جوان پسند، وي نيز به مانند بسياري از هنرپيشه هاي پا به سن گذاشته سينماي ايران، به حاشيه رفته و تنها در چند فيلم و مجموعه تلويزيوني ايفاي نقش كرد كه بازي او در ديوانه اي از قفس پريد و پستچي سه بار در نمي زند و نيز مجموعه ميوه ممنوعه بيشتر مورد توجه تماشاگران و منتقدان قرار گرفت. جالب آنكه در مجموعه ميوه ممنوعه كه برداشتي آزاد از داستان شيخ صنعان محسوب مي شود، نصيريان با بازي حيرت انگيز خود كيفيت والايي به اثر بخشيد. وي در پستچي سه بار در نمي زند نيز در نقش شازده قجري، فوق العاده ظاهر شد و با يك بازي كاملا بيروني، آميزه اي از تيپ و شخصيت را به نمايش گذاشت. وي كه هم اكنون مجموعه زمين انسانها را روي آنتن شبكه تهران و ارتباط خانوادگي را در نوبت اكران سينماها دارد، از مفاخر ملي سرزمين هنرخيز ايران است كه بايد بيش از پيش مورد توجه سينماگران قرار گرفته و نقش هايي مناسب با سن و سال او نوشته شود. كاري كه در سينماي ايران كمتر مورد عنايت قرار گرفته و از تجربيات گرانبهاي اين نسل بهره چنداني گرفته نشده است. از: محمد جليلوند فراهنگ ** 1071
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 343]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها