واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: هزارگان دور و نزدیک در سالنهای تئاتر
امکانات هنر تئاتر به عنوان یک ابزار هنری و یک رسانه پیامرسانی نسبت به گذشتهها گستردهتر شده و صحنه صرفا جای دیدن بازیهای بازیگران یا طراحی و صحنهآرایی صرف نیست. سه شنبه، چهارمین روز جشنواره عرصه اجرای متنهایی است که ریشه در هزارگان دور و نزدیک تاریخ بشریت دارند و روایات اصیل به زبانی امروزین، باز روایت میشوند. نمایش آئینی یک دامان ماه و ستاره اثر امید دژاکام با مجموعهای از حرفهای ترین بازیگران تئاتر و سینمای ایران میزبان طیف تماشاگران مردمی است، حضور گلچره سجادیه، اصغر همت، حسین محب اهری، شهرام عبدلی و رحیم نوروزی به لحاظ فن ایفای نقش وجهه حرفهای و تخصصی داده است. از سوی دیگر ساختار دراماتیک و شیوه روایت این نمایش با استفاده از تکنیک نوشتاری قصه در قصه اثری با لایههای معنایی خاص را ترسیم کرده است؛ داستان این نمایش به زندگی امالبنین مادر حضرت عباس(ع) میپردازد که در قبرستان بقیع روایتی سوزناک از شهدای دشت کربلا در گوش زمان باز میخواند. نمایش یک دامان ماه و ستاره پیش از این در اجراهای عمومی نیز به صحنه رفته و با طیف کثیر مخاطبان مردمی ارتباط گسترده برقرار کرده است. از سوی دیگر برخی از آثار بخش بینالملل جشنواره نیز به آثار باستانی توجه ویژهای داشتهاند. «مصائب زنان ترویی» اثری در حوزه تراژدی است و به داستان زنان تروا میپردازد. سالواتوره تراماچره و آنتونیو پیزوکاتو، کارگردانان کار درصدد هستند تا بین ماجرای تاریخی زنان تروا و مصائب مسیح (ع) پلی معنایی ایجاد کنند و از دردهای فردی به دردهای عمومی و کلان نقب بزنند. این نمایش با ایفای نقش جیووانی دمونته، جیووانی دسانتیس، امانوئلا گابریلی، نینفا جیانوزی، ویتودلرنزی، ریکاردو مارکنی همراه است. «مصائب زنان ترویی» اثری در حوزه تراژدی است و به داستان زنان تروا میپردازد. سالواتوره تراماچره و آنتونیو پیزوکاتو، کارگردانان کار درصدد هستند تا بین ماجرای تاریخی زنان تروا و مصائب مسیح (ع) پلی معنایی ایجاد کنند و از دردهای فردی به دردهای عمومی و کلان نقب بزنند. اما رویکرد دوم اجراهای امروز از قصهها هزارگان دور و نزدیک چند هزارهای آن سوتر میرود، روایتی از اعصار و قرون بسیار دورتر ارائه میدهد، در واقع نه ژانر روایت بلکه ژانر حکایت را دستمایه تئاتر قرار میدهد. سلطان وکاگول به کارگردانی پیردمینگر، سفر پادشاه به جهان به نویسندگی و کارگردانی استفان وی، آنت ووربس و پیتر مولر، ستمکشی براساس بازسازی تراژدی رستم و سهراب، بیچاره مکبث و اپرای عروسکی مکبث براساس تراژدی اساطیری نمونهای از آثار اجرایی امروزند که همواره متون کهن را مورد توجه قرار دادهاند. این درحالی است که برخی نمایشها از جمله «مکلت» کار قاسم لطفی خواجهپاشا نیز به لحاظ محتوایی ترکیبی از مکبث و هملت شکسپیر است، اما به لحاظ تکنیکی در ژانر نقالی از گونههای اجرایی هزاران ساله ایرانی بهره میگیرد و در یک جابهجایی ژانری اثر شکسپیر به صورت آداپتاسیون به زبان بومی به بیان نمایشی درمیآید. شاید چنین رویکردی که در اغلب متون استفاده شده برای اجرا میبینیم، ناشر از علاقه کارگردانان به علم تاریخ باشد. بازکاوی تاریخ استفاده از پیامهایی که توأم با پندواندرز و عبرت است، همواره در روزگار مدرن امروزی نیز همچون یک منبع الهام فرار راه تولید کنندگان هنری قرار میگیرد. استفاده از چنین رویکردهایی حاکی از این است که امکانات هنر تئاتر به عنوان یک ابزار هنری و یک رسانه پیامرسانی نسبت به گذشتهها گستردهتر شده و صحنه صرفاً جای دیدن بازیهای بازیگران یا طراحی و صحنهآرایی صرف نیست بلکه علایق مطالعاتی افراد در زمینه تاریخ و ادوار گذشته همواره در روند کاری آنان تأثیرگذار است.سینما و تلویزیون تبیان شبکه ایران
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 239]