محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826871279
سایه بلاتکلیفی بر فوتبال ایران
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سایه بلاتکلیفی بر فوتبال ایران
هر چه قدر ورزش ایران در بازیهای آسیایی گوانگجو خوب نتیجه گرفت و باعث شد مردم ایران برای حدود یک ماه روزهای خوشی را سپری کنند، فوتبال ایران در سال‌های اخیر به غیر از سرافکندگی تحفه‌ی دیگری برای مردم نداشته است.دقیقا دو ماه قبل از شروع جام ملت‌های آسیا، علی فتح‌الله‌زاده خبر مهمی را رسانه‌ای کرد. او اعلام کرد که بنا به دستور علی سعیدلو، اعضای هیات رییسه فدراسیون فوتبال موظف شده‌اند تا برای تیم ملی تعیین تکلیف کنند تا فردای روز پایان بازیهای تیم ملی در قطر، مشخص باشد که چه کسی سرمربی بعدی تیم ملی است اما با احتساب امروز یک هفته از حذف تیم ملی از جام ملت‌های آسیا می‌گذرد ولی هنوز خبری از سرمربی آتی تیم ملی نیست و بر خلاف پیش‌بینی‌ها این افشین قطبی است که توانسته برای خود تیمی دست و پا کند.به گزارش گروه ورزشی تبیان؛ اگرچه از همان ابتدا هم مشخص بود که تصمیم عجیب فدراسیون فوتبال یکی از دلایل حذف دردناک ایران از جام ملت‌های آسیا عنوان می‌شود اما حالا که این اتفاق افتاده و جسم نحیف فوتبال ایران با پوست و استخوانش خسران‌های این تصمیم آماتور را لمس کرده می‌توان به سطحی بودن برخی تصمیمات این چنینی آگاه‌تر شد. قرار است 10 روز دیگر ایران در ورزشگاه زاید ابوظبی به مصاف تیم ملی روسیه برود اما هنوز مشخص نیست که قرار است چه کسی روی نیمکت تیم ملی بنشیند. بدتر از آن، هنوز معلوم نکرده‌اند که چه زمانی باید اردوی تیم ملی تشکیل شود و مهمتر اینکه چه فردی مسوولیت انتخاب بازیکنان را بر عهده دارد. با این حال این علامت سوال‌های فراوان تنها مشکل این روزهای فوتبال ایران نیست. مشکل جایی حاد می‌شود که بدانیم وضعیت دیگر تیم‌های ملی هم به همین شکل است.هر چه قدر ورزش ایران در بازیهای آسیایی گوانگجو خوب نتیجه گرفت و باعث شد مردم ایران برای حدود یک ماه روزهای خوشی را سپری کنند، فوتبال ایران در سال‌های اخیر به غیر از سرافکندگی تحفه‌ی دیگری برای مردم نداشته است.* بلاتکلیفی همه گیر در تیم‌های ملیوضعیت تیم ملی بزرگسالان که مشخص است. از پیش از شروع جام ملت‌های آسیا، مدیران فدراسیون فوتبال اعلام کردند که به قطبی فکر نمی‌کنند و تصمیمی برای نگه داشتن او ندارند. با این نگرشی حفظ قطبی حتی در صورت قهرمانی تیم ملی در قطر ناشدنی بود؛ یک هفته‌ای هم می‌شود که تیم ملی از جام ملت‌های آسیا کنار رفته اما هنوز خبری از سرمربی تیم ملی بزرگسالان نیست. فدراسیون‌نشینان قول داده‌اند که "به زودی" سرمربی تیم ملی را انتخاب می‌کنند اما این که چه زمانی "به زودی" آنها فرا‌می‌رسد، سوالی است بی جواب که احتمالا خود آنها هم پاسخ آن را نمی‌دانند.
یک رده پایین‌تر وضع بدتر هم هست. پس از چهارمی تیم امید ایران در بازیهای آسیایی گوانگجو، غلام‌حسین پیروانی از فدراسیون فوتبال خواست که به او 10 روز مهلت بدهند تا فکرهایش را بکند اما پاسخ او هم از قبل مشخص بود. هجمهای که علیه کادر فنی تیم امید بعد از بازیهای آسیایی به وجود آمد چیزی نبود که با افکار مرد احساساتی تیم امید همخوانی داشته باشد و این چنین او هم از تیم امید کنار رفت. پس از قبول کناره‌گیری پیروانی از سوی کفاشیان، کمیته فنی تیم‌های ملی تشکیل شد. پس از جلسه اضطراری کمیته فنی، خبری از انتخاب سرمربی بعدی تیم امید نشد و این جو شرایط را برای مدیران فدراسیون فوتبال سنگین کرد. انقدر فضا ملتهب شد که کفاشیان و همکارانش تصمیم گرفتند، هومن افاضلی آنالیزور تیم ملی در زمان برانکو و دستیار علی دایی در تیم ملی را به عنوان مربی تیم امید انتخاب کنند. البته هنوز آنها عنوانی را برای افاضلی انتخاب نکرده‌اند. کفاشیان او را "تمرین دهنده" خوانده و فریدون معینی به افاضلی لقب "جمع و جور کننده تیم" داده اما او می‌گوید مهم موفقیت تیم امید است و نه عناوین آدم‌ها. شاید اگر این را بدانید که بازیهای تیم امید ایران در رقابت‌های انتخابی المپیک لندن از ماه دیگر آغاز می‌شود و این فاصله کم تا زمان اولین بازی تیم امید را بگذارید کنار شرایط نابسامان این تیم، به ما حق بدهید که چندان به صعود تیم امید به المپیک لندن امیدوار نباشیم.نتیجه‌ای که تیم‌های ملی در تورنمنت‌های اخیر به دست آورده‌اند، واقعیت فوتبال ایران است. به چه دلیل و منطقی تیم ملی ما باید حریفانی مثل کره و ژاپن را که مرتب در حال پیشرفت هستند، شکست می‌داد؟ چه کاشته بودیم که می‌خواستیم برداشت کنیم؟ یک رده پایین‌تر وضعیت بهتری در مقایسه با تیم بزرگسالان و امید وجود ندارد. سه ماه پس از شکست‌های متوالی تیم جوانان با علی دوستی مهر در رقابت‌های قهرمانی آسیا، هنوز این تیم بلاتکلیف است. دوستی را از تیم جوانان برداشتند تا او به رده نوجوانان بازگردد. حالا این تیم به امان خودش رها شده. این تیم هم مثل تیم بزرگسالان نه سرمربی دارد و نه آینده روشنی و بعد هم از هر کارشناسی بپرسید که فوتبال چطور پیشرفت می‌کند، حتما از او می‌شنوید که می‌گوید با پرداختن به تیم‌های "پایه" اما خب اینجا شرایط تفاوت دارد.
* آینده‌ای بسیار مبهم!هر چه قدر ورزش ایران در بازیهای آسیایی گوانگجو خوب نتیجه گرفت و باعث شد مردم ایران برای حدود یک ماه روزهای خوشی را سپری کنند، فوتبال ایران در سال‌های اخیر به غیر از سرافکندگی تحفه‌ی دیگری برای مردم نداشته است.ابتدا که تیم ملی به جام جهانی 2010 نرسید و نتوانست در تهران از پس ضعیفترین عربستان تاریخ بر بیاید، بعد هم در جام ملت‌های آسیا به توفیقی دست نیافت. بماند که تیم‌های نوجوانان، جوانان و امید هم وضعیت بهتری در مقایسه با تیم بزرگسالان نداشتند. با این شرایط چگونه می‌توان به آینده فوتبال ایران خوش‌بین بود. وقتی که سه تیم ملی ایران(جوانان، امید و بزرگسالان) سرمربی ندارند و حریفان هم با به روز‌ترین برنامه آماده جدال با دیگر رقبا هستند، چطور باید خودمان را دلداری بدهیم که "این نیز بگذرد" و باز هم دل به آینده ببندیم؟ نتیجه‌ای که تیم‌های ملی در تورنمنت‌های اخیر به دست آورده‌اند، واقعیت فوتبال ایران است. به چه دلیل و منطقی تیم ملی ما باید حریفانی مثل کره و ژاپن را که مرتب در حال پیشرفت هستند، شکست می‌داد؟ چه کاشته بودیم که می‌خواستیم برداشت کنیم؟ چه می‌کاریم که در آینده انتظار برداشت داریم؟بخش ورزشی محسن معتمدکیا
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 540]
-
گوناگون
پربازدیدترینها