تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته میشود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1821083811
گزيده سرمقاله روزنامههاي صبح
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: روزنامههاي صبح امروز ايران در سرمقالههاي خود به مهمترين مسائل روز كشور و جهان پرداختهاند كه برخي از آنها در زير ميآيد. رسالت: آغازي براي همدلي «آغازي براي همدلي»عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي رسالت به قلم محمد كاظم انبارلويي است كه در آن مي‌خوانيد؛مردم در انتخابات دهمين دوره رياست جمهوري يک رکورد بي نظير از مشارکت سياسي در سرنوشت خود به جاي گذاشتند . اين انتخابات يک زلزله سياسي بود و بخشي از توطئه هاي اجانب را در گسل هاي خود بلعيد و در آسيب شناسي انقلاب و حرکت مردم يک نقطه عطف به لحاظ آگاهي از ترفندهاي دشمن به حساب مي آيد. متاسفانه نوع و شدت رقابت و فضاي پديد آمده از آن آسيب هايي را پديد آورد و هزينه هايي بر فوايد بي شمار مشارکت 85 درصدي مردم به جاي گذاشت . درباره چند و چون هزينه - فايده انتخابات دور دهم سخن بسيار گفته شده و از تلخي ها وشيريني هاي بسياري ياد شده است .يکي از زيانهاي انتخابات اين دوره ايجاد فضاي سوءظن و بدبيني وکاشتن تخم کينه و دشمني توسط عناصر شناخته شده و ناشناخته بود. بخشي از نخبگان با جدا کردن سفره خود از ديگر نخبگان و مردم به راهي رفتند که امنيت ملي و وفاق ملي را مورد تهديد قرار دادند و هنوز برطبل بي وفايي به ارزشها و ارکان نظام مي کوبند. ماه مبارک رمضان شياطين به لطف خدا در بند هستند لذا فرصتي است که سر ديو نفس را به سنگ بکوبيم و تلفات و آسيب ها را به حداقل کاهش دهيم. مقام معظم رهبري به بهانه ديدار با قاريان و حافظان قرآن فرمودند: «دلهايي که پيام قرآن را درک کرده اند به خاطر اغراض شخصي و مسائل شخصي وحدت عظيم ملي را به هم نمي زنند» و فرمودند: «درک پيام قرآن مانع به هم زدن وحدت ملي مي شود.»پيام قرآن اعتصام به حبل الله به عنوان اصلي ترين تضمين براي وحدت ملي است.نوع ساخت نظام و چينش ارکان آن به گونه اي است که دسايس و نيرنگهاي شيطاني کارايي خود را در آسيب زدن به وحدت ملي و اقتدار ملي از دست مي دهد. يکي از ارکان مهم نظام که به تدبير امام خميني (ره) بنيانگذار جمهوري اسلامي مي تواند نقش آفريني خوبي داشته باشد، مجمع تشخيص مصلحت نظام است. اين مجمع متشکل از جمعي از نخبگان نظام است که به لحاظ در برگيري مي تواند کل يا بخش عظيمي از نخبگان جامعه را نمايندگي کند. آنان که حاضر نبودند گوش خود را بدهکار گفتگوي نخبگان در زير يک سقف کنند همواره درباره جايگاه و مشروعيت اين رکن مشکل داشتند. آيت الله هاشمي رفسنجاني روز شنبه در اولين نشست مجمع تشخيص مصلحت پس از تعطيلات، سخنان خوب، دلگرم کننده ، وحدت آفرين و اميدوار کننده اي مطرح کردند. ايشان فرمودند: «رعايت رهنمودهاي رهبري از ضرورتهاي شرايط کنوني است. اتحاد و همدلي لازمه عبور کشور از مسائل داخلي و مقابله با مشکلات خارجي است». اين يک گام به جلو براي رفع سوءتفاهمات و آرامش بخشي به جامعه است. هر کس که دلش براي نظام و انقلاب مي تپد قاعدتا بايد از چنين مواضعي استقبال کند و آن را آغازي براي همدلي و همگرايي در داخل تلقي کند. اينکه اين مواضع اميدوار کننده و وحدت بخش در مجمع تشخيص مصلحت عنوان مي شود نيز نشان آن است که برايند فهم نخبگان جامعه از بازگشت آرامش به جامعه و حفظ اقتدار و امنيت ملي همانند فهم مردم و ديگر دلسوزان جامعه است. متاسفانه دشمن در انتخابات دور دهم رياست جمهوري مسيري را در رقابت به برخي نشان داد که جز افزايش کينه و دشمني بين احزاب و گروهها و رجال سياسي و مذهبي و تهديد اقتدار و امنيت ملي نبود.افغانيزه کردن نوع رقابت همين مسير غلط بود که متاسفانه طي شد. حال بايد از همان مسيري که رفتيم برگرديم و به قانون و ساختارهاي قانوني نظام احترام بگذاريم و نهاد رهبري را فصل الخطاب رهايي از اين وضع بدانيم. ما معتقديم اگر اين روند ادامه يابد کساني که هنوز براساس عصبانيت و خشم سخن مي گويند و بر سر بي مهري به نظام و مردم ايستاده اند، به اين روند برمي گردند و غائله آفريني را ختم مي کنند. امروز دستور کار دشمن «التهاب آفريني» در جامعه است . کار مومنان و دوستداران نظام «التيام بخشي» است ، درست نقطه مقابل حرکت دشمن! ما مي توانيم به مدد صاحب اين ماه عزيز به مشکلات غلبه کنيم و دوباره به صورت يک مجموعه عظيم و يد واحده در برابر شرارت دشمنان بايستيم. شرط آن اين است که اول خودمان با خودمان جمع شويم تا بتوانيم با ديگران مسير همگرايي و وحدت را بپيماييم . اين نصيحت خواجه شيراز يک فرياد دروني براي همه ماست . اگر خوب گوش کنيم مي توانيم پاسخ مثبت به آن دهيم. زفکر تفرقه باز آي تا شوي مجموع به حکم آنکه چو شد اهرمن ، سروش آمد آفتاب يزد:صدا و سيما را هم تعطيل مي‌كنيد!؟ «صدا و سيما را هم تعطيل مي‌كنيد!؟»عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي آفتاب يزد است كه در آن مي‌خوانيد؛ديروز يكي از همكاران مطبوعاتي كه روزنامه محل فعاليت او به طيف اصلاح طلبان تعلق دارد موضوع توقيف روزنامه اعتماد ملي را از ديد «صنفي» مورد تحليل قرار داده بود تا اعتراض خود را به يك تصميم «بيكاري ساز» مراجع قضايي اعلام كند. نگاه اين همكار اگر بدون توجه به جايگاه «اعتماد ملي» مورد ارزيابي قرار گيرد نگاهي صحيح است و نگراني او در خصوص «همكاران بلاتكليف»، ستودني! اما به نظر مي‌رسد وقتي كه سوژه مورد بحث، روزنامه پرتيراژ و پرمخاطب همچون اعتماد ملي است، بايستي از زاويه‌اي وسيع‌تر به آن نگريست. روزنامه‌اي كه در چند روز اخير جاي آن بر روي دكه روزنامه فروشي‌ها و در خانه بسياري از روزنامه‌خوانان خالي است در ماه‌هاي اخير مخاطبان بسياري يافته بود. نكته مهمي كه اين روزنامه را از برخي رسانه‌هاي ظاهرا پرمخاطب ديگر متمايز مي‌سازد پيشينه صاحب امتياز آن در نيم قرن گذشته است. البته پيشينه به تنهايي نمي‌تواند معرف كسي باشد اما هنگامي كه عده‌اي براي خود پيشينه جعلي درست مي‌كنند تا صاحبان پيشينه واقعي را از ميدان به در كنند آنگاه بايستي در ارزيابي عملكرد‌ها، هم به امروز نگاه كرد و هم به پيشينه‌هاي يك فرد. كروبي در سال‌هاي قبل از انقلاب، سابقه مشخصي دارد و در سال‌هاي پس از انقلاب نيز از رياست برخي نهادها تا رياست مجلس و از صندلي سرخ رياست مجلس تا خانه نشيني 8 ساله و پس از آن بازگشت به جايگاه رياست مجلس را تجربه كرده و تا سه ماه پيش، مجموعه نظام جمهوري اسلامي از حضور او در عرصه كانديداتوري براي گرمي فضاي انتخابات استفاده كرده است. او كسي است كه هشت سال تريبون باز مجلس در اختيارش بوده و سخن او به صورت مستقيم به سراسر جهان مخابره مي‌شده است. پس از آن هم در دو مقطع زماني – سال‌هاي 84 و 88 – سيستم محتاط و نسبتاً بسته صدا و سيما، به صورت مستقيم در اختيار او قرار گرفته تا مواضع سياسي، فرهنگي، اقتصادي و اجتماعي خود را با مردم در ميان بگذارد. اما به هر حال از 22 خرداد 88، شرايط براي كروبي تغيير كرد و تريبون او به يك روزنامه – اعتماد ملي – محدود شد. البته اين تريبون تنها به كروبي تعلق نداشت و بسياري از افراد موثر در سال‌هاي پس از انقلاب، كه هيچ گونه تريبون ديگري در اختيار نداشتند از اين رسانه براي انعكاس ديدگاههاي خود استفاده مي‌كردند. در مقابل، تريبون‌هايي كه هزينه آنها هزاران برابر بيشتر از توان كروبي و رسانه او بود به پاسخگويي، هجو، حمله و هتاكي مشغول بودند تا در اين بازار مكاره، مشخص شود كه كدام حرف خريدار بيشتري دارد. وجود روزنامه‌هايي مانند اعتماد ملي، بعضي از سياستمداران و مديران را آزار مي‌داد اما آنها به خوبي مي‌دانستند اغلب مطالبي كه در روزنامههاي منتقد– از جمله اعتماد ملي– نوشته مي‌شود تنها بازگويي واقعياتي است كه اقشار مختلف مردم با گوشت و پوست خود حس مي‌كنند اما امكان بازگويي رسانه‌اي آن براي ايشان فراهم نيست. همين آگاهي از يك واقعيت اجتماعي باعث شده بود كه مسئولان دولتي، ضمن بروز ناخودآگاه بي‌تابي‌ها، در عين حال وجود همين رسانه‌ها با همه محدوديت‌ها را غنيمت بشمارند و به اين طريق خود را انتقاد پذيرترين و فضاي ايجاد شده در دوران مسئوليت خويش را «آزادترين» بنامند و به وجود اين فضا و آن خصلت، فخرفروشي كنند. البته شايد نتوان در دنياي امروز فراهم كردن فضا براي يك سياستمدار با پيشينه‌اي 50 ساله در تاريخ سياسي ايران را، افتخاري بزرگ و نمونه‌اي بي‌نظير دانست. آنچه در عصر رسانه‌ها، و انفجار اطلاعات، كم نظير و تعجب آور مي‌باشد آن است كه چنين فردي را از »رسانه« محروم سازند. آنچه كه اعتماد ملي منتشر مي‌نمود اظهارات يك فرد شناخته شده است كه قاعدتا به فرض وجود انحراف يا تخلف از قانون، مسئوليت سخنان خود را مي‌پذيرد و سابقه او نيز مسئوليت‌پذيري در برابر اظهارات و اقدامات خويش را ثابت كرده است. پس چگونه مي‌توان از وجود آزادي مطلق در ايران سخن گفت و در عين حال در برابر توقيف رسانه‌اي كه منعكس كننده اظهارات سياستمدار 72 ساله ايراني و از سران نظام در سي سال گذشته بوده است، سكوت كرد؟ روي سخن اين مقاله با كساني نيست كه با حكم قضايي و به استناد مواد قانوني كه در اختيار دارند تنها تريبون يك سياستمدار برجسته را تعطيل كرده‌اند. البته بايد آنها را نيز به تامل بيشتر در خصوص پيامدهاي اين تصميم تشويق كرد. مثلاً آنها بايد بدانند تعطيلي هر يك از اين رسانه‌ها، چيزي بر مخاطبان رسانه‌هاي آنطرفي نخواهد افزود بلكه مي‌تواند رسانه‌هايي را به خانه‌هاي مردم بياورد كه ديدگاه آنها حتي با مواضع اخير كروبي، فاصله‌اي پرمعنا دارد؛ ضمن آنكه محاكم قضايي ايران هيچ‌گونه كنترل بر عملكرد آنها ندارند و تريبون داران ظاهراً آزاديخواه ايراني هم نمي‌توانند همه روزه آن رسانه‌ها را به رعايت برخي موازين محدود كننده، توصيه نمايند. اما مخاطب اصلي اين يادداشت كساني هستند كه در هر سفر خارجي– به ويژه آمريكا – براي تودهني زدن به مخالفان نظام جمهوري اسلامي وجود رسانه‌هاي آزاد در ايران را به رخ همگان مي‌كشانند. آيا اين افراد خود را براي پاسخگويي به يك سوال مشخص – كه احتمال طرح آن در سفرهاي خارجي به ويژه هنگام حضور در سازمان ملل وجود دارد – آماده كرده‌اند و مي‌توانند سوال‌كنندگان را قانع كنند كه «اگر خودتان هيچ نقشي در بستن اعتماد ملي نداشته‌ايد و حتي اگر برخي تندخويي‌هاي تريبوني شما عليه روزنامههاي منتقد، تاثيري در تسهيل بستن اعتماد ملي نداشته است، چرا حتي يك كلام در مخالفت با اين اقدام بيان نكرده ايد؟» ممكن است در پاسخ ادعا شود كه دولت در كار قوه قضائيه دخالت نمي‌كند. اما قطعاً اين پاسخ، هيچ كس را قانع نخواهد كرد. زيرا رئيس دولت و همكاران او، بارها در برابر بعضي احكام قضايي كه باب ميل ايشان نبوده به تندگويي، پرخاشگري و افشاگري‌هاي تريبوني پرداختهاند. در خاتمه، تذكر اين نكته ضروري است كه تعطيلي يا توقيف يك رسانه، داراي ابعاد حقوقي است كه نگارنده فاقد اهليت براي اظهارنظر نسبت به آن مي‌باشد. آنچه در اين يادداشت به آن پرداخته شد تذكري است نسبت به پيامدهاي توقيف رسانه‌اي كه بازتاب‌دهنده اظهارات يكي از سران نظام در سي سال گذشته بوده و اكنون اگر اشكالي در مواضع او وجود داشته باشد خود او پاسخگوي آن خواهد بود. براي روشن شدن بحث مي‌توان به ادعاهايي اشاره كرد كه محمود احمدي‌نژاد از طريق صدا و سيما نسبت به بعضي از مقامات فعلي نظام مطرح كرد و قطعا بازتاب منفي آن در داخل و خارج، بيش از انعكاس نگراني‌هاي كروبي بود. بعد از آن هم مشخص شد كه اغلب آن ادعاها، فاقد مستند قانوني و محكمه پسند است و تنها به كار روزهاي تبليغات مي‌آمده است. آيا به خاطر انعكاس آن اظهارات، صدا و سيما را تعطيل كردند؟ كيهان:وحدت و ضد آن «وحدت و ضد آن»عنوان يادداشت روز روزنامه‌ي كيهان به قلم سعدالله زارعي است كه در آن مي‌خوانيد؛درباره «وحدت» سخن گفتن هميشه خوب و لازم است. اين موضوع در ماه مبارك رمضان از اهميت مضاعفي هم برخوردار مي شود چرا كه قرآن كه بيشترين دعوت ها به وحدت را در متن خود دارد و خود، مدار و ملاك و محور وحدت است در اين ماه بزرگ الهي نازل گرديده است. اما در عين حال دعوت به وحدت را نمي توان و نبايد از «شكنندگان» آن پذيرفت و نيز نمي توان و نبايد از ساده لوحاني كه حقيقت را از مجاز و اصل را از «بدل» بازنمي شناسند و از اين رو از سوي طراران و طراحان مورد سوءاستفاده قرار مي گيرند، پذيرفت. وحدت ملاك و مبنا دارد. مبناي آن انس دل و جان با معنويت و دوري از دنياست. رهبر معظم انقلاب اسلامي- دامت بركاته- در روز اول ماه جاري رمضان در يك محفل قرآني فرمودند: «اگر دل هايمان را ظرف پذيرنده باران رحمت الهي و هدايت قرآن قرار دهيم، پذيرش پيام هاي قرآن آسان مي شود و منافع و اغراض شخصي، قدرت طلبي و ثروت اندوزي مانع عمل به آيات الهي نمي شود.» ايشان افزودند: «دل هايي كه پيام مهم قرآن را دريافته اند، به خاطر اغراض و مسائل شخصي، وحدت عظيم ملي را برهم نمي زنند.» از منظر قرآن و رهبري وحدت با قدرت طلبي و فزون خواهي سازگار نيست و طبعاً وحدت كردن با قدرت طلبان و فزون خواهان امكان پذير نمي باشد. در حوزه مسائل سياسي قدرت طلبان مرزها را مي شكنند و با بيگانه درمي آميزند و «وحدت عظيم ملي» را فداي لبخند بيگانه مي كنند. با چنين گروه ها، دسته ها و اشخاص چگونه مي توان به وحدت رسيد؟ آيا آنان در اين دعوت به حقيقت نزديك مي شوند يا جبهه بي غبار حق را به انواع غبارها و ابهامات آلوده مي كنند! در روزهاي اخير ما شاهد دو نوع داعيه راجع به وحدت بوده ايم يك وحدت بر مبناي قانون و استحكام نظام و دفاع از مردمي كه براي حفظ حيثيت نظام از همه چيز خود مي گذرند و يك وحدت بر مبناي گذشت از جنايتكاران، مسامحه با طاغيان و خودي تلقي كردن همپيمانان با بيگانه! مي بينيد كه اين دو نوع وحدت از زمين تا آسمان با هم تفاوت دارند. البته داعيان دسته دوم با آويختن به «لباس» و «سابقه» و «برخوردار بودن فرد از طيفي هوادار» تلاش مي كنند تا براي رهبران آشوب و آشوب طلبان وجاهت و حقانيت بتراشند و با استناد نادرست به بعضي از رخدادهاي تاريخي داعيه باطل خود را بعنوان «حقيقت ناب» جا بزنند. براي بررسي موضوع توجه به موارد زير اهميت دارد. 1- گروهي فعاليت هاي وحدت شكنانه را با تمام قدرت انجام داده اند، نظام جمهوري اسلامي را متهم به انواع جناياتي كه اين نظام از حداقل آن ها هم مبراست، نمودند و گمان كردند با اين فعاليت ها و با ايجاد اتصال داخل و خارج اين نظام مي شكند و آنان كه در مردم جايگاه ندارند و بارها شكست هاي انتخاباتي خود را به نظاره نشسته اند با همكاري بيگانگان و به قيمت تهي شدن نظام از محتوا به قدرت مي رسند. حالا كه همه تيرها را در تركش خيانت نهاده و به سوي مردم و نظام رها كرده اند ولي نظام پابرجا مانده و مقدمات افشاي اين خيانت ها را نيز فراهم كرده است، از وحدت دم مي زنند و مي گويند طرح ادعا عليه فلان شخصيت سياسي يا فلان چهره روحاني خلاف مصلحت نظام و از بين بردن وحدت است! و جالب تر اين است كه بعضي از مطبوعات آنان همزمان با استفاده از اين حربه پوسيده بعضي از چهره هاي برجسته، متفكر و خدوم نظام را هو كرده و به دروغ مدعي مي شوند كه فلان عضو برجسته حوزه علميه قم گفته است: «اطاعت از احمدي نژاد اطاعت از خداست» و حال آنكه وقتي به متن خبر همين روزنامه مراجعه مي كني با جمله خلاف آن مواجه مي شوي: «ولي فقيه جانشين امام زمان بوده ولي رئيس جمهوري را مردم انتخاب مي كنند وقتي رئيس جمهوري كه مردم انتخاب كرده اند از جانب رهبري نصب و تاييد مي شود به عامل او تبديل شده و از اين پرتو نور بر او تابيده مي شود.» در واقع اين دسته حالا از وحدتي دم مي زنند كه آنان را از رسوايي اعمال سوء و غيرقابل توجيه برهاند نه اينكه وحدتي صادقانه و براي نزديك كردن جامعه و بزرگان به يكديگر. 2- بعضي از چهره ها، احزاب و رسانه ها از وحدت سخن مي گويند و دريغ گوي شكسته شدن وحدت شده اند و حال آنكه وحدت بدون مدار محقق نمي شود. پيامبر بزرگوار اسلام در روزهاي واپسين حيات خويش فرمودند براي وحدت و يكپارچگي شما دو چيز گرانبها را به وديعت مي گذارم؛ «كتاب» و «عترت». وحدت سياسي در جامعه ما نيز به اين دو نياز دارد، «قانون» و «رهبري». حالا اگر كساني به جاي مراجعه به قانون مردم را به خيابان ها كشاندند و براي ترساندن نظام از شعله هاي فروزان در ميادين و دانشگاهها خبر دادند و به جاي پاس رهبري جامعه- كه حضرت امام فرمودند پشتيبان ولايت فقيه باشيد تا به مملكت آسيبي نرسد- خود را به حمايت روساي كشورهاي آمريكا، انگليس و فرانسه و دستگاههاي جاسوسي و خبرپراكني آنان و نيز حمايت منافقين و منحرفين آلودند، با چنين افراد و طيف هايي چگونه مي توان وحدت كرد. بلي اگر هركدام از اين چهره ها كه سابقه اي دارند با صراحت به جرم خويش اعتراف كردند و به تبعات جرم هايي كه مرتكب شده اند، تن دادند، امكان ملاطفت و وحدت وجود دارد اما آيا اين داعيه داران امروزي وحدت نشاني از پشيماني بروز داده اند و يا بر تداوم مسير انحراف تاكيد مي ورزند؟ 3- بعضي از داعيه داران وحدت جرم چند مامور نيروي انتظامي در ميدان آشوب- اگر مرتكب شده باشند- را با جرم كساني كه آفريننده آشوب بوده و حيثيت و امنيت مردم و نظام را به بازي گرفته اند و براي آن ارزشي قايل نبوده اند برابر مي دانند! و در تريبون ها چنان سخن مي گويند كه اين نظام است كه به واسطه خطاي چند مامور انتظامي بايد از آشوب طلبان و سران آنان دلجويي نمايد. نظام جمهوري اسلامي چقدر مظلوم است كه بعضي از ساده لوحان با استفاده از تريبون نظام اصل واقعه كه موجوديت، حيثيت، امنيت و هويت نظام اسلامي را نشانه رفته بود، رها كرده و به جاي درخواست مجازات شديد براي رهبران و آمران و عاملان اين جنايات به داستان سرايي درباره رخدادهاي حاشيه اي و غيرقابل قياس با متن حادثه روي آورده اند. چرا بايد به واسطه وقوع چند رخداد حاشيه اي كه در حوادث بزرگ نوعاً اجتناب ناپذيرند زحمات مجاهدانه نيروهاي امنيتي و انتظامي كشور ناديده گرفته شود. آيا زير سوال بردن نيروي انتظامي راه را براي آشوب طلبان در آينده نمي گشايد و دست و دل نگاهبانان امنيت كشور را نمي لرزاند؟ 4- بعضي ها از وحدت و افرادي كه بايد بعنوان وحدت پاس داشته شوند به گونه اي سخن مي گويند كه از آن، نوعي وحدت عليه نظام و يا وحدت عليه دولت بيرون مي آيد اين دسته با اين ادعا كه رئيس جمهور و دولت رعايت ديگران را نمي كند، ديگران بايد براي مهار آن همداستان شوند. اين ها روي كار آمدن مجدد اين دولت را مخالف مصالح ملي معرفي مي كنند و حال آنكه اين رئيس جمهور با رأي بالا و طي 20 سال گذشته با بالاترين نصاب رأي انتخاب شده است. يكي از روزنامه هاي اين طيف روز پنجشنبه گذشته در سرمقاله خود در حالي كه براي وحدت، اشك ماتم مي ريخت فضاي آغاز به كار دولت جديد را اينگونه به تصوير كشيده بود: «در اين روزگاران پرفتنه غبار معصيت و گمراهي فضا را دربرگرفته است» و افزوده بود: «كارنامه امروز نشان مي دهد رفته رفته از داعيه داران خدمت به مردم كاسته شده و بر جمع شيفتگان قدرت افزوده مي شود، حرمت ها شكسته مي شود و دستگيري ها جاي خود را به مچ گيري مي دهد.» ظاهراً از ديدگاه آقايان اگر كسي خارج از دايره خاص از سوي مردم انتخاب شود و اگر نظام چند روزي ملاحظه بعضي خواص را كنار بگذارد و از آنان بپرسد همپالكي و آلت دست دشمن شدن چه معنايي دارد و علائمي ديده شود كه بعضي از خواص بايد پاسخ خيانت هاي ملي را بدهند اين روزگار غيرقابل تحملي است. وحدت اگر بر مبناي نفي دولت برآمده از آراء ملي و مورد عنايت ولي امر مسلمين صورت گيرد قطعاً به نفي نظام جمهوري اسلامي ختم مي شود همانگونه كه نفي انتخابات نظام به نفي نظام منتهي شد بر اين اساس اگر كسي همزمان با طرح وحدت به نفي صلاحيت رئيس جمهور و دولت انقلابي او روي آورد اين وحدت مصداق «تعاون بر اثم و عدوان» است نه تعاون بر «بر و تقوي» و اين همان مصداق مسجد ضرار است كه رهبر معظم از آن پرهيز داده اند. 5- بعضي از نحله هاي سياسي و چهره ها براي «عادي سازي» از وحدت حرف مي زنند. بعضي از چهره هاي سياسي كه در طول روزهاي آشوب در ستاد فرماندهي نشسته و بر آتش فتنه بنزين مي پاشيدند اين روزها خود را «جدا» از جريان آشوب معرفي مي نمايند و وانمود مي كنند كه حساب خود را از آن ها جدا كرده اند- اين البته انشاءالله مبارك است!- ولي واقعيت اين است كه همزمان با زدن چراغ سبز به سمت نظام تلاش مي كنند تا به نام وحدت، واسطه عادي سازي وضعيت جنايتكاران گردند. اين عادي سازي معنايي جز نجات جريان منحرف ندارد از اين رو بايد از اين دسته خواست كه دست از كلي گويي بردارند و اگر حسابشان از سران فتنه جداست به مخالفت علني و شفاف با آنها بپردازند و سهم خود را در افشاي اين جريان ادا كنند. عادي سازي جريان منحرف در واقع تلاش براي هموار كردن راه حركت آينده اين جريان است و اين يعني نجات فتنه گران. 6- اما در هر حال وحدت درّ گرانبها و گوهر بي بديلي است كه انقلاب براساس آن شكل گرفته است. ماه مبارك رمضان بهترين ماه براي تاكيد بر وحدت و فراگير كردن ابعاد شخصي و اجتماعي آن است و چه خوب است كه از همه تريبونها اين ندا شنيده شود اما اين وحدت نمي تواند بي شكل و بي رنگ باشد و با چشم پوشي از جنايات و ظلم هاي بزرگي كه عليه مردم عزيز و نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران روا داشته شده است. سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 546]
-
گوناگون
پربازدیدترینها