واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آداب سخنوري 4
همانطور که بيان شد، يکي از اصولي مهمي که در سخنوري بايد به آن پرداخته شود، اصل تناسب است. اين اصل در چند بخش مورد بررسي قرار گرفت. اکنون درباره تناسب مکاني سخن خواهيم گفت. بدون شک هر مکاني که يک سخنران در او به روشنگري مي پردازد، شرايط مخصوص به خود را دارد و لحاظ اين شرايط ميتواند در اثر گذاري و جذابيت کلام او تاثير بسزايي داشته باشد. ممکن است کسي در کشورهاي گوناگون، سخنراني کند و يا به تناسب ايام سال در شهرهاي متفاوتي از يک کشور تبليغ کند و يا حتي در يک بخش از يک شهر و در نقاط مختلف آن به سخنراني بپردازد، بدون شک تمام اين موارد با يکديگر متفاوت بوده و تناسب با آن مکان بايد از هر جهت لحاظ شود.يکي از مهمترين دلائل خستگي و ملال آور بودن يک سخنراني، مراعات نکردن تناسب مکاني آن است.در تناسب مکاني از دو جهت بحث به سخن مي آيد که تفصيل آن را ذيلا مشاهده خواهيد کرد. شما تصور کنید یک مبلغ نداند، در محله ای که برای تبلیغ رفته چه مذاهب و فرقه هائی زندگی می کنند. او بسان رزمنده ای است که در میدان مین قرار گرفته اما خود نمی داند. کمترین حرکت ناآگاهانه برای او خطرناک خواهد بود.2 ـ مکان: که می توان از دو جهت به آن پرداخت:الف ـ جامعه و محله ای که در آن قرار دارد؛ پیام رسان دینی برای موفقیت بیشتر شایسته است به جایی که در آن قرار گرفته توجّه کند. متناسب با آن به تبلیغ بپردازد. اگر او نشناسد که در کجاست. طبیعی است که نداند، با چه افرادی مواجه خواهد شد، نیاز آنان چیست و چگونه باید با ایشان ارتباط برقرار کند. اگر تجربه مبلّغان گرانقدر را مرور کنیم، خواهیم دید چه خاطرات تلخ و شیرینی در این زمینه دارند. شما تصور کنید یک مبلغ نداند، در محله ای که برای تبلیغ رفته چه مذاهب و فرقه هائی زندگی می کنند. او بسان رزمنده ای است که در میدان مین قرار گرفته اما خود نمی داند. کمترین حرکت ناآگاهانه برای او خطرناک خواهد بود. ب ـ نقطه ای که در آن تبلیغ می کند؛ مبلّغ علاوه بر آن که باید جامعه ای را که در آن به سر می برد بشناسد و به تناسب آن پیام رسانی کند. باید ببیند در چه نقاطی به تبلیغ می پرازد، در مسجد، مدرسه، بیمارستان، باغ و بوستان، سفر یا ... او باید در هر نقطه ای قرار گرفته، آن مکان را محملی برای بیانات خود قرار دهد. و مثال ها و مطالب خود را با آن پیوند بزند تا تناسب بیشتری بین مطالب او و مخاطبان ایجاد شود.او باید در هر نقطه ای قرار گرفته، آن مکان را محملی برای بیانات خود قرار دهد. و مثال ها و مطالب خود را با آن پیوند بزند تا تناسب بیشتری بین مطالب او و مخاطبان ایجاد شودمثلا، اگر با گروهی به سفر زیارتی و سیاحتی رفته است، در بین راه مناسب است، از سفر روحی انسان و مقایسه آن با مسافرت جسمی سخن بگوید و یا اگر در بیمارستان برای بیماران و کارکنان آن جا سخن می گوید، از بیماری های روحی و مقایسه آن با بیماری های جسمی و لزوم پیشگیری و درمان آن مطالبی بیان کند.منبع:پايگاه حوزهف. خسرويتهيه و فرآوري: محمد حسين امين - گروه حوزه علميه تبيان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 270]