تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820494588
بررسي طراحي صحنه ولباس فيلم « کاگه موشا »
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
بررسي طراحي صحنه ولباس فيلم « کاگه موشا » نويسنده : سينا اخباري کارهاي کوروساوا را مي توان پلي بين ژاپن سنتي وتمدن وسترن دانست ،به گونه اي که حتي برخي از آثار او ،الهام بخش فيلم هاي مشهوري از کارگردانان مطرح و معتبر هاليوود بوده اند . اين کارگردان مطرح ژاپني طي شش دهه فعاليت با کار روي حدود هفتاد فيلم که معروف ترين شان درگونه سامورايي ساخته شدند ،از جمله هفت سامورايي ( 1954)، يوجيمبو (1961) و سانجورو (1961)، سابقه دريافت جايزه از جشنواره هاي معتبري چونن کن ( براي همين فيلم )، ونيز ، برلين و همين طور اسکار افتخاري را دارد. اما برخي اين ايراد را به او وارد دانسته اند که در فيلم هاي رنگي متاخر خود ، از سبک خاصش - تاکيد بر زيبايي شناسي با به کارگيري لنزهاي متفاوت و استفاده از تصاوير آهسته و نماهاي نزديک در صحنه هاي نبرد -اندکي فاصله گرفته وبر ترکيب بندي کادر ،رنگ ونور متمرکز شده است . کاگه موشا که در 74 سالگي کوروساوا براساس کتابي نوشته خودش ساخته شده و سومين فيلم رنگي او به شمار مي رود با حفظ قالب سنتي که ناشي از موقعيت مکاني فيلمساز است ، همچون بيشتر آثارش مفاهيمي انساني و جهاني را منتقل کرده وبه جهت سوژه اساطيري و تلفيق سوررئال رؤيا و واقعيت ، با تراژدي هاي شکسپير مقايسه مي شود . کوروساوا تا سال 1979 اقتباس هاي سينمايي بر اساس داستان هاي مکبث - سريرخون ( 1957)، و هملت - بدها آسوده مي خوابند ( 1960)، - هر دو اثر شکسپير رادر کارنامه خود داشت . داستان فيلم ، آشنا ودرعين حال منحصر به فرد است و خميرمايه اوليه آن ، ماجراي « شاهزاده و گدا » است. کوروساوا در ژاپن آن روز براي يافتن لوکيشن هايي براي بازسازي صحنه نبردهاي مربوط به قرن شانزدهم ميلادي ، با محدوديت وجود مظاهر تمدن مانند ساختمان هاي مرتفع ، کابل هاي برق و تلفن و آنتن هاي تلويزيون مواجه بود.اما لباس ها و فرم موهاي مشابه مربوط به آن قرن و گريم سنگين بازيگران ؛ امکان تشخيص آن ها را از يکديگر بخصوص در لحظات پرتحرک مشکل مي کند. به نظر مي رسد کارگردان سعي کرده اين نقيصه رابا استفاده بيشتر از لنز تله فوتو وتصوير برداري بيش از حد نماهاي نزديک صورت بازيگران جبران کند . کوروساوا را به دليل خلق صحنه هايي که با وجود سياهي لشکرهاي فراوان به تابلو مي ماند ، جان فورد شرق مي نامند . در اين فيلم نيز عبور کاگه موشا از بين اجساد مبارزان ، فيلم هاي وسترن وهمين طور صحنه هاي مربوط به جنگ هاي داخلي آمريکا را ياد آوري مي کند. اما پرداختن فيلم به ابعاد روحي / رواني او ، چنين صحنه هايي را بسيار کاهش داده است ، هرچند برخي معتقدند زمان کوتاه فيلم - البته در مقايسه با ساير فيلم هايش - امکان بسط بيشتر اين شخصيت را نيز از کورو ساوا گرفته است . در شکوه و جلال بصري کاگه موشا ترديدي وجود ندارد ؛ فيلم نامزد جايزه آکادمي بهترين فيلم خارجي وبهترين کارگرداني هنري شد ، جايزه نخل طلاي جشنواره کن ( 1980) را برد و همين طور عنوان بهترين فيلم خارجي را هم از انجمن منتقدان فيلم نيويورک و هم آکادمي سينماي فرانسه ونيز عنوان بهتري کارگرداني را از آکادمي سينماي انگلستان کسب کرد . تاثير گذارترين جنبه فيلم ، تصوبربرداري ، طراحي صحنه و طراحي لباس آن است . در عين اين که دکورهاي تماشايي فيلم در به تصوير کشيدن باور پذير زندگي بومي / محلي ، تمدن و فرهنگ آن زمان نقش بسزايي ايفا کرده اند - چيزي که بسياري از فيلم ها به خوبي از عهده انجام آن بر نمي آيند - اما برخي از آن ها حالت دکور تئاتر به خود گرفته اند . در بسياري از صحنه ها ، فوج سربازان ملبس به زره مشاهده مي شود که پرچم به دست دارند . لازم است به کلاهخود سربازان نيز اشاره کنيم که شايد طراحي آن ها در تمامي فيلم هاي ساخته شده در دنيا بي نظير باشد . گروهي از هفتاد بازيگر که از بين پانزده هزار داوطلب برگزيده شده بودند ، بايد در صحنه هاي رزمي ميدان نبرد به طرزي طبيعي و خطرناک با اسب ها تاخت وتاز مي کردند کاگه موشا يک اثر عظيم حماسي است که علاوه بر جامه هاي رنگارنگ پرزرق و برق ، از نشانه هاي خاص مربوط به آن دوره زماني براي تفکيک نيروهاي درگير مدد مي گيرد ؛ از جمله نماد گل پنچ پر مربوط به جنگاوران نابانگو ، يا نشان رسمي چهار الماس طايفه تاکه دا . هر دسته از اين نيروها با لباس متحد الشکل مخصوص به خود که تزئينات متفاوتي دارنداز گروه هاي ديگر متمايز مي شود. همين طور ژنرال هاي و خادمان هر يک بر اساس طبقه خاص خود ، نوع آرايش موهاي متفاوتي دارند ، هرچند اين نشانه ها و لباس ها که با جزئيات دقيق طراحي شده براي بيننده غير ژاپني چندان آشنا نيستند و برعکس ، ممکن است حتي گيج کننده باشد . تصوير برخي صحنه هاي منحصر به فرد - از جمله صحنه اي که ستوني از سربازان پياده نظام در جلوي پس زمينه خورشيددر حال غروب به رنگ روشن قرمز و نارنجي قرار گرفته اند - حيرت آور از کار در آمده است .کوروساوا در اين فيلم در مقايسه با ساير فيلم هايش از به تصوير کشيدن وضعيت هوا بيشترين استفاده را براي انتقال حس فضاي فيلم به بيننده برده است که برجسته ترين آن ها . صحنه تصوير ذهني رؤياي وهم آلود ابتداي فيلم است . مانند هيچکاک ، کوروساوا نيز در بيشتر فيلم هاي خود ماجرا را با رشته اي از تصاوير مجذوب کننده آغاز مي کند و داستان را با استفاده از آن ها به پيش مي برد . شايد به همين دليل است که اين آثار از لحاظ بصري بيننده را مسحور خود مي کنند . در کاگه موشا تاريخ و طبيعت به هم آميخته اند، در حالي که کارگردان بخت خود را در استفاده از رنگ و بخصوص رنگ قرمز براي به تصوير کشيدن فضاي وهم آلود و خيالي داستان آزموده است . دريک صحنه ، پنجره اي خاکستري به يک محوطه برفي باز مي شود و سپس تصوير به سرعت به غروب زردرنگ غبار آلودي متصل شده و بعد نماي سربازان آماده نبرد به تصوير آسماني قرمز رنگ همراه با ابرهاي خاکستري پيوند مي خورد . در قصر فرمانروا ، او در نور کامل قرار دارد و در سايه اطرافش ، پيروان او در زمينه ارغواني رنگ ديده مي شوند ، انگار آن ها ارزش بودن در نور را ندارند ! در صحنه جلسه ، مديران فيلمبرداري تاکائو سايتو و ماساها رو نودو ، رنگ و نور صحنه را به گونه اي تصويربرداري کرده اند که حس خصوصي بودن آن به طور کامل منتقل شود. هر چند تاريکي و فضاي غم آلود اين صحنه ؛ تاثير آن را دو چندان کرده ؛ ادامه اين روند تا حدي به فيلم ضربه زده است . همچنين استعداد کورو ساوا در حرکت عناصر درون کادر نيز با وجود صحنه هاي اين چنين که بيشتر به گفت وگو و سکون مي گذرد، مجال کمتري براي خودنمايي يافته است .يوشيرو موراکي ، کارگردان هنري فيلم سعي کرده خانه هاي سنتي ژاپني را طوري طراحي کند که فيلم فضايي طبيعي و معتبر پيدا کند . لباس هايي که سوچيرو هاگاکوساوا ، طراحي کرده ، رنگ و ظاهري دارند که حس شکوه وجلال ومنصب و قدرت شخصيت ها را به خوبي منتقل مي کند . با اين که از تاريکي ، سايه ، مه و گرد وغبار در تصاوير به ميزان زيادي استفاده شده واز طبيعي بودن کار کاسته است ، اما انعکاس نور روز لباس سربازان - که بيشتر در غروب يا طلوع تصوير برداري شده اند - صحنه را طبيعي تر جلوه مي دهد . سکانس هاي پاياني فيلم ، جنگ ناگاشينو را به تصوير مي کشد که در بيست و يکم مه 1575 اتفاق افتاده است . نبردي که برخي از زواياي تاريخي آن هنوز پنهان مانده ؛ اما مي دانيم در آن براي اولين بار نيروهاي تفنگدار مسلح به طور منظم در مقياسي وسيع به کار گرفته شدند در نماهاي فيلم ؛ گلوله ها و اصابت آن ها به هدف نشان داده نمي شود ، بلکه نتيجه اين اتفاق به بيننده نشان داده مي شود . کوروساوا در طراحي صحنه هاي فيلم از بيش از دويست استوري بورد رنگي استفاده کرد ؛ بوردهايي که طي پنج سال از روي فيلمنامه نوشته خودش کشيده بود اما به علت اين که در فيلم هاي رنگي ، بر خلاف لنزهاي متغير مورد استفاده در فيلم هاي سياه وسفيد تنها امکان استفاده از لنزهاي استاندارد وجود داشت و همين طور تفاوت ابعاد تصوير که از حالت پرده عريض سياه و سفيد به نسبت 1 به 1/85 در فيلم هاي رنگي تغيير کرد ، موجب شد کنتراست بالا و تصاويري واضح با جزئيات زياد که يکي از نشانه هاي اصلي فيلم هاي کوروساوا بود از بين برود ، هر چند نماهاي زيبا از ارتش هاي عظيم ، سلاح ها ، پلاکاردهاي طويل سنتي جنگي ژاپني و اسب ها همچنان ترکيب و قالب بندي هاي بديعي ايجادمي کنند . کاگه موشا نيز همچون ساير آثار سينمايي سامورايي کوروساوا ، فيلمي کاملا ضد جنگ بوده و کوروساوا در آن ، ارزش زندگي را در شرايط سيستم طبقاتي غيرقابل تغيير ژاپن قديم ، زير سوال مي برد . اضافه برآن ما را به فکر وا مي دارد که از خود بپرسيم ، اگر تغييري ناگهاني در بخت و اقبالمان ايجاد شود ؛ چه خواهيم کرد ؟ منبع: نشريه صنعت سينما ،شماره 83/س
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 357]
-
گوناگون
پربازدیدترینها