واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: ناتواني معنا ندارد PhonieX 12 آبان 1387, 23:45گفت و گو با آيدين نعمتي مصور، مبدع طرح يادگيري الکترونيکي براي معلولان نوشتن را دوست داشتم. ابراز درونياتم بدون حضور نامحرم تمايلي بود كه ناتواني جسمي، آن را از من دريغ ميكرد. در دوران نوجواني وجود دستگاههاي رايانه مثل نقطه روشني آرزوي نوشتن را از تاريكي ياس خارج كرد. پس براي يادگيري كار با رايانه به يك مركز آموزشي مراجعه كردم. ميتوانم بگويم در آن زمان يادگيري كاربري رايانه براي من حكم مرگ و زندگي را داشت. در آن موسسه استادي عهدهدار آموزش من به صورت خصوصي شد. در پايان جلسه نخست استاد از من خواست تا با صفحه كليد جمله Ali is a Student را تايپ كنم. A را استاد تايپ كرد و از من خواست باقي را تايپ كنم و من اما به دليل اينكه تا آن زمان با صفحه كليد كار نكرده بودم، همان حرف نخست يعني L را به اشتباه تايپ كردم، به I كه رسيدم، استاد گفت:«ببين پسرم! تو بهتره دنبال اين حرفه نري و كار ديگري را انتخاب كني»! آن تابستان تلخ ترين تابستان زندگي من بود، استادي كه آينهاي مقابل آينه ناتواني جسمانيام گذاشت و مرا به انزوا و انفعال فراخواند. اما چنين نشد. آنچه خوانديد خاطرهاي بود از آيدين نعمتي مصور، دانشجوي سال دوم رشته IT و مبدع طرح E-learning براي افراد معلول با نگرش Virtual Fitting. متناسب نبودن شرايط محيطي براي حضور معلولان در محيطهاي آموزش عالي، معضلي است كه آيدين نعمتي آن را به شخصه لمس كرده و به منظور رفع اين مشكل طرح E-learning براي افراد معلول با نگرش Fitting Virtual را ارايه داده است. در واقع ماهيت اين پروژه، تدوين راهكارهاي مجازي است كه بتوان به وسيله آن محدوديتهاي فيزيكي را براي حضور سالم افرادي كه دچار مشكل جسمي هستند، برداشت. آيدين نعمتي ميگويد: در كشور ما عملا دانشگاهي وجود ندارد كه براي حضور افراد معلول مناسبسازي شده باشد. حال چه از لحاظ محيطي مثل سرويسهاي بهداشتي، آسانسورها، رمپها و سطوح شيبدار و چه از لحاظ متدولوژي آموزشي. وجود مدارس استثنايي ويژه ناتوانان جسمي، امكان يادگيري در سطح آموزش پرورش را براي اين دسته از افراد جامعه فراهم كرده است. امكاني كه در سطح آموزش دانشگاهي اصلا بدان پرداخته نشده است و اصولا انگار معلولان حق تحصيل در مقاطع دانشگاهي را ندارند. با اين حال مبدع آموزش مجازي براي معلولان، آموزش و پرورش استثنايي را هم داراي اشكالات اساسي ميداند. وي ميگويد: فرد معلول در مدارس استثنايي در محيطي قرار ميگيرد كه همه معلول هستند و بر همين اساس معلول به مرور زمان از اجتماع دور و دورتر ميشود. براساس آماري كه اخيرا مركز پروهشهاي مجلس شوراي اسلامي ارايه داد،در حال حاضر 5/4 ميليون نفر در جامعه ما معلول هستند. يعني از هر 28 نفر يك نفر معلول است. نعمتي در اين باره ميگويد: براساس اين آمار از هر 28 نفري كه از معابر عمومي گذر ميكند يك نفر معلول بايد ديده شود در حالي كه اينچنين نيست. مهيا نبودن محيط فيزيكي براي معلولان راه ورود اين افراد به جامعه را سد كرده است. چنان كه ميتوان گفت؛ در كشور ما معلولان جسمي علاوه بر معلوليت جسمي دچار معلوليت اجتماعي هم شدهاند. اين در حالي است كه قانون جامع حمايت از حقوق معلولان كه در سال 83 در مجلس شوراي اسلامي مصوب شده است، تمامي مسايل مانع از حضور معلولان در جامعه را به صورت فراگير پيشبيني و راهكار ارايه كرده است. اما به گفته نعمتي متاسفانه اين قانون روي کاغذ مانده و در اجراي آن معطل ماندهايم. همچنين مادهاي مصوب در كنسرسيوم جهاني Web، اختصاص به دسترسي افراد معلول به فضاي وب دارد كه ظاهرا به گفته نعمتي، هيچكس در ايران از وجود اين ماده باخبر نيست و الزامي در رعايت آن احساس نميشود. متجانس نبودن آموزش مجازي به طور عام با آموزش مجازي ويژه ناتوانان جسمي نيز مسالهاي است كه به كارگيري روشهايي خاص براي آموزش مجازي معلولان را آشكار ميسازد. آيدين نعمتي ميگويد: بنا به تجربه و مشاهده شخصي، ناتوانان جسمي در ارتباط با كاربري رايانه با مشكل مواجهند و به سختي با ماوس و كيبورد كار ميكنند. در نتيجه من به دنبال مكانيزمي گشتم تا اين نقيصه جبران شود و طرح E-learning با نگرش E-Fitting حاصل اين تلاش است. براساس طرح ارايه شده نعمتي، آموزش مجازي ويژه معلولان تفاوتهايي با آموزشهاي مجازي متداول دارد. در اين شيوه روشهاي ارتباط online به كار گرفته نميشود، بلكه بايد مواد درسي با توجه به طيفهاي متفاوت معلولان روي حاملهاي الكترونيكي ارايه شود. به عنوان مثال نرمافزار زرنگار، نرمافزار مناسبي براي نابينايان است. نعمتي در طرح خود روشهاي متفاوتي براي آموزش مجازي طيفهاي متفاوت معلولان ارايه داده است. وي ميگويد: براي اجراي اين طرح و برنامهنويسي آن نيازمند پشتيباني مالي و معنوي مديران و مسوولان مرتبط هستم. نعمتي در خصوص اين طرح ميگويد: در آموزش از راه دور يا آموزش مجازي فرض بر اين است كه دانش آموز يا دانشجو به مراتب فعالتر است. در واقع مفاد آموزشي در آموزش مجازي به گونهاي تنظيم شده است كه 40 تا 50 درصد متون آموزشي توسط استاد و بقيه درس از طريق پژوهش و ارتباط دانشجويان تعيين و تدوين ميشود. اما ما با افرادي تحت عنوان كاربر خاص روبهرو هستيم كه دچار محدوديتهايي است كه امكان حضور فيزيكي در محيط آموزشي را ندارد. به همين دليل ما بايد به فكر پرداختن يك فضاي سايبر E-learning با نگرش E-Fitting باشيم. در حقيقت هرگاه فضاي مجازي ما متناسب نياز و شرايط فرد يا افراد معلول در همه طيف از منظر كمي و كيفي باشد Virtual fitting يا E-Fitting رعايت شده است. وي ميافزايد: من همچنين تحقيقاتي از شركتهاي توليدكننده ابزارهاي خاص معلولان و رابطه با كاربري رايانه داشتهام. در حال حاضر بسياري از اين ابزارها موجود است و در كشورهاي محدودي توليد ميشود. بايد اين وسايل به كشور ما وارد شود و براساس مفاد قانون جامع حمايت از معلولان از ماليات معاف شوند. همچنين جامعه معلولان بايد براي خريداري اين وسايل حمايت مالي شود و در نهايت به سوي مونتاژ و توليد اين وسايل در داخل كشور پيش برويم. اجراي پروژه E-learning با نگرش E-Fitting نيازمند حمايتهاي همه جانبه دستگاههاي مرتبط با آموزش عالي و ناتوانان جسمي است. اقدامي كه مبدع اين طرح نسبت بدان اعلام نارضايتي ميكند. آيدين ميگويد: از 12 آذر ماه سال گذشته يعني روز جهاني معلولان به منظور تامين هزينهها و دريافت مجوزهاي اجراي اين طرح فعاليتهايم را آغاز كردم اما در جمله نخست بايد بگويم كه جامعه اداري ما از پديدهاي به نام بروكراسي اداري به شدت رنج ميبرد. بنياد مستضعفان و جانبازان، سازمان بهزيستي، وزارت علوم، تحقيقات و فناوري و انجمنهاي معلولان از جمله مراكزي هستند كه آيدين براي ارايه طرح و دريافت حمايت بدان ها مراجعه كرده است. وي ميگويد: اعلام حمايت در سطح گفتار بسيار بوده است اما در عمل حمايتي در كار نيست. وي ميافزايد: پاسخ نهايي وزارت علوم به طرح من اين بود كه «در صورتي كه در زمان اجراي طرح كليه پيش نيازها و پيش شرطها بر طبق آييننامههاي وزارت علوم، تحقيقات و فناوري و ديگر قوانين و مقررات تصويب شده تا آن زمان محقق شود،صدور مجوز براي اجراي طرح امكانپذير خواهد بود. وي ميافزايد: سازمان بهزيستي نيز در مواجهه با اين طرح اعلام كرده است كه يك وام خوداشتغالي 10 ميليون توماني بدان اختصاص خواهد يافت. اين در حالي است كه فقط خريداري سيستمهاي سختافزاري اين طرح نيازمند يك وام يك ميلياردي است. در نتيجه اعلام حمايت بهزيستي به طنزي شبيه است. در نهايت ميتوان گفت طرح آيدين نعمتي كه در راهروهاي ادارات و سازمانها به اين سو و آن سو ميرود با كم لطفي مديران و مسوولان مرتبط مواجه شده و به گفته آيدين اين طرح هم مثل خود معلولان ناديده گرفته ميشود. منبع ()
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 402]