واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: نیاز فطرى انسان به سرگرمى
انسان مانند یک ماشین آهنى نیست که هر چه بخواهند از آن کار بکشند، بلکه روح و روانى دارد که همچون جسمش خسته مى شود، همانگونه که جسم نیاز به استراحت و خواب دارد روح و روانش نیاز به سرگرمى و تفریح سالم دارد.تجربه نیز نشان داده که اگر انسان به کار یک نواخت ادامه دهد، بازده و راندمان کار او بر اثر کمبود نشاط تدریجا پائین مى آید، و اما به عکس ، پس از چند ساعت تفریح و سرگرمى سالم ، آنچنان نشاط کار در او ایجاد مى شود که کمیت و کیفیت کار هر دو فزونى پیدا مى کند، و به همین دلیل ساعاتى که صرف تفریح و سرگرمى مى شود کمک به ساعت کار است .در روایات اسلامى این واقعیت به طرز جالبى به عنوان دستور بیان شده است ، آنجا که على (علیه السلام ) مى فرماید: للمؤ من ثلاث ساعات فساعة یناجى فیها ربه و ساعة یرم معاشه ، و ساعة یخلى بین نفسه و بین لذتها فیما یحل و یجمل ؛ زندگى فرد باایمان در سه قسمت خلاصه مى شود، قسمتى به معنویات مى پردازد و با پروردگارش مناجات میکند، و قسمتى به فکر تامین و ترمیم معاش است ، و قسمتى را به این تخصیص مى دهد که در برابر لذاتى که حلال و مشروع است آزاد باشد.جالب اینکه در حدیث دیگرى این جمله اضافه شده است و ذلک عون على سائر الساعات ؛ و این سرگرمى و تفریح سالم کمکى است براى سایر برنامه ها.به گفته بعضى تفریح و سرگرمى همچون سرویس کردن و روغن کارى نمودن چرخ هاى یک ماشین است گرچه این ماشین یکساعت متوقف براى این کار مى شود، ولى بعدا قدرت و توان و نیروى جدیدى پیدا مى کند که چند برابر آن را جبران خواهد کرد، به علاوه بر عمر ماشین خواهد افزود.اما مهم این است که سرگرمى و تفریح ، "سالم " باشد و گرنه مشکلى را که حل نمى کند بلکه بر مشکل ها مى افزاید، چه بسیار تفریحات ناسالمى که روح و اعصاب انسان را چنان مى کوبد که قدرت کار و فعالیت را تا مدتى از او مى گیرد و یا لااقل بازده کار او را به حداقل مى رساند.این نکته نیز قابل توجه است که در اسلام تا آنجا به مساله تفریح سالم اهمیت داده شده است که یک سلسله مسابقات حتى با شرط بندى را اسلام اجازه داده و تاریخ میگوید که قسمتى از این مسابقات در حضور شخص پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) و با داورى و نظارت او انجام مى گرفت .حتى گاه شتر مخصوص خود را براى مسابقه سوارى در اختیار یاران مى گذاشت .زندگى فرد با ایمان در سه قسمت خلاصه مى شود، قسمتى به معنویات مى پردازد و با پروردگارش مناجات می کند، و قسمتى به فکر تامین و ترمیم معاش است، و قسمتى را به این تخصیص مى دهد که در برابر لذاتى که حلال و مشروع است آزاد باشد.در روایتى از امام صادق (علیه السلام ) مى خوانیم که فرمود: ان النبى (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) اجرى الابل مقبلة من تبوک فسبقت الغضباء و علیها اسامة ، فجعل الناس یقولون سبق رسول الله (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) و رسول الله یقول سبق اسامة ؛ هنگامى که پیامبر از تبوک بر مى گشت ، میان یاران خود مسابقه سوارى بر قرار ساخت ، اسامه که بر شتر معروف پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) بنام غضباء سوار بود از همه پیشى گرفت صدا زد اسامه پیشى گرفت و برنده شد (اشاره به اینکه سوار کار مهم است نه مرکب ، و چه بسا مرکب راهوارى که بدست افراد ناشى بیا فتد و کارى از آن ساخته نیست ).
در دنیاى امروز دست هاى مرموز دشمنان حق و عدالت از مسأله تفریح و ورزش براى مسموم ساختن افکار نسل جوان سوء استفاده فراوان مى کند به گونه ای که جوانان اصل انجام دادن ورزش عملی که برای جسم و روح آنان مفید است را از یاد برده اند و فقط به تماشای ورزش دیگران بسنده کرده اند و گاه این از شکل یک سرگرمی گذشته و به صورت یک اعتیاد باعث مختل شدن امور مهم زندگی آنان میشود و گاه دیگران از این علاقه سوء استفاده میکنند و در جهت شکل دهی به افکار جوانان به سمت اهداف خود برای بر انگیختن عداوت ها و بی حرمتی ها استفاده میکنند جوانان باید آگاه باشند که با حلوا حلوا کردن دهان شیرین نمیشود و ورزش دیگران سودی به حال ایشان ندارد مگر وقت با ارزش را هدر دادن و باید این علاقه شدید خود را در مسیر عمل هدایت کنند تا از پیامدهای مثبت آن بهره ببرند تابستان در پیش است و باز حرف از اوقات فراغت دوستان در جریان هستند که بیکاری و برنامه نداشتن ریشه فساد و تباهی است ریشه افکار منفی و هدر رفتن سرمایه های وجودی باید بسیار مراقب این اوقات بود و از آن بهترین بهره ها را برد بسیاری از ما در هنگام کار فشرده و معمولا ایام امتحانات به وظایف دینی خود بی توجه میشویم و تحت الشعاع فشار کار و درس وامتحان چه نماز ها که قضا میشود تلاوت قرآن ترک میشود و .... میتوانیم در وقت های آزاد خود و در کنار سایر برنامه ریزی ها جایی برای جبران مافات بگذاریم و عهدی جدید با خدای خود ببندیم و فراغ بال و آسوده از غوغای روزمرّگی خلوتی با دوست داشته باشیم و بسازیم آن چه را که باخته ایم چه اگر دیر شود شاید محال بشود بازگشت. قدر وقت گر نشناسد دل و کاری نکند بس خجالت که از این حاصل اوقات بریم پروردگارا ما را یاری کن و در لحظه لحظه های شبانه روز ذکرت را روزی ما کن که این آرامش واقعی ماست و بس. منبع : تفسیر نمونهفرآوری: محمدی گروه دین و اندشه تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 464]