واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: "آشپز باشی " ترویج تجمل گرایی و اسراف!
مجموعه تلویزیونی «آشپز باشی» به كارگردانی محمد رضا هنرمند، در شرایطی از چند ماه قبل روی آنتن تلویزیون آمد كه تبلیغات خوبی از سوی صدا و سیما برای آن پخش می شد. به طوری كه هم از مدت ها قبل پیش پرده آن به نمایش درآمده و هم در طول هفته به طور مكرر نمایش آن اعلام می شد. همچنین از نمای شكیل و چشم نواز و همچنین بازیگران این سریال بر می آید كه هزینه بسیاری صرف تولید آن شده است. اما با تمام این احوال، این مجموعه در مقایسه با سایر سریال ها در زمینه جذب مخاطب چندان موفق عمل نكرده است. این اتفاق در شرایطی رخ داده كه سریال قبلی كارگردان این مجموعه توانسته بود رضایت عام و خاص را بر انگیزد. «زیر تیغ» هنوز هم به عنوان یكی از خاطره انگیز ترین سریال ها در بین مردم شناخته می شود. اما چرا این مسئله پیش آمده و «آشپزباشی» آن طور كه از آن انتظار می رود نتوانسته در برنامه های این روز ها و شب های رسانه ملی جایگاهی را به خودش اختصاص دهد؟ آن هم با داشتن ویژگی هایی كه ذكر آن گذشت. فضای حاكم بر این سریال با زندگی اكثریت مردم كشورمان فاصله دارد ؛ خانه های بزرگ و مبلمان شیك و گران قیمت به اضافه خودرو های مدل بالا و از همه مهم تر غذا های اشتها آوری كه گاه و بی گاه تصاویر را مزین می كنند ، تشكیل دهنده فرم این مجموعه هستند. یك فیلم سینمایی یا تلویزیونی برای ماندگاری و تاثیرگذاری ، باید توان برقراری ارتباط با مخاطب را داشته باشد. برای نیل به این هدف علاوه بر گرد هم آوردن عناصر فنی و هنرمندانه ، بازتاب دادن زندگی واقعی مردم جامعه نیز یك اصل ضروری است. مردم با آثاری كه بتوانند مانند یك آینه خود آن ها را نشان دهد و تلخی ها و زیبایی های زندگی را در آن ببینند بیشتر جذب شده و ارتباط بهتری برقرار می كنند. شاخص مهمی كه «آشپزباشی» فاقد آن است.
به گزارش جهان ، این سریال هم مثل بسیاری دیگر از مجموعه های تلویزیونی ، زندگی طبقات فرا دست و مرفهان بی درد را دستمایه درام قرار داده است. فضای حاكم بر این سریال با زندگی اكثریت مردم كشورمان فاصله دارد ؛ خانه های بزرگ و مبلمان شیك و گران قیمت به اضافه خودرو های مدل بالا و از همه مهم تر غذا های اشتها آوری كه گاه و بی گاه تصاویر را مزین می كنند ، تشكیل دهنده فرم این مجموعه هستند. هفته نامه صبح صادق نوشت:تمركز بر عنصر غذا در قسمت های اولیه این سریال بسیار زیاد بود . به گونه ای كه گویا دغدغه اصلی سریال و آدم های آن خوردن و شكم چرانی بوده و روند سریال در پی اثبات این قضیه بود كه زیر بنای همه چیز و انگیزه اساسی آدم ها از زندگی سیر كردن شكمشان است ؛ می خوریم پس هستیم! شاید كمتر سریالی در صدا و سیما به نمایش در آمده كه تا این حد دارای صحنه هایی از غذا های گوناگون است. نمایش خوردنی و غذا اگر دارای پشتوانه دراماتیك باشد و ضرورت داستان ایجاب كند مسئله برانگیز نیست . اما آنجا كه این عنصر به شكل گل درشت و بیشتر جنبه تزئینی و صحنه پر كن پیدا كند، آسیب زا می شود.
به این مفهوم كه از یك طرف باعث پایین آمدن سطح محتوا در یك اثر هنری از جمله همین سریال می شود. از طرف دیگر رویكرد تجمل گرایانه ای به كار می بخشد. چنین رویكردی بر زندگی بخشی از مردم كه متعلق به قشر كم درآمد جامعه اند - و از قضا اكثریت بینندگان تلویزیون نیز از همین قشر هستند- تاثیر منفی می گذارد. یكی از مشكلات برخی از سریال ها در زمینه پرداختن به معضلات اجتماعی و خانوادگی ، توجه صرف به معلول ها و بی توجهی به علت هاست. «آشپزباشی» هم به همین مشكل مبتلاست و نتوانسته موضوع كشمكش های زناشویی را در بستری تحلیلگرا و آسیب شناسانه مورد توجه قرار دهد. فراز و نشیب ها و تقابل های مطرح شده در این سریال فقط مخصوص اقشار پر درآمد است و همه مردم جامعه نمی توانند از محتوای این سریال برای زندگی خودشان بهره ببرند.
مجموعه تلویزیونی «آشپز باشی» به رغم دارا بودن برخی ویژگی های هنری خاص، اما با آنچه از رسانه ملی در مورد سریال سازی انتظار می رود فاصله دارد. چون این سریال هم از جمله آثاری است كه برخلاف آرمان «اصلاح الگوی مصرف» تجمل گرایی و اسراف را دامن می زند. یكی از شاخص هایی كه از سوی مقام معظم رهبری به رسانه ملی ابلاغ شده است، فرهنگسازی علیه تجمل گرایی و بی عدالتی است. همچنانكه به صراحت فرمودند : «در كنار دامن زدن به دغدغه عدالت اجتماعی و رسیدگی به فقرا، زندگی اشرافی و تجملاتی پوچ و بیهوده را هم تخریب كنید؛ این زندگی واقعاً در خور تخریب است. زندگی تجملاتی نباید به هیچ وجه ترویج شود؛ بلكه باید تخریب شود و نقطه ی منفی به حساب بیاید. چرا بیخود تجمل گرایی رواج پیدا كند؟ ...
در مقوله ی عدالت اجتماعی فیلمها و سریالهایی ساخته می شود كه غالباً خانه های مورد استفاده ی شخصیت های این فیلمها اعیانی و اشرافی است! واقعاً وضع زندگی مردم ما این طوری است؟ آیا یك زوج جوان یا یك زن و شوهر در چنین خانه هایی زندگی می كنند؟! این كار چه لزومی دارد؟ سالها قبل بعضی از سریالهایی كه از سیما پخش می شد، هرچند كیفیت آنها مثل سریالهای الان نبود - عقب تر بود - لیكن فضای زندگی در آنها، متواضعانه و در یك خانه ی معمولی بود؛ آن طوری خوب است. زندگی را لزوماً نباید اعیانی و اشرافی و متجملانه معرفی كرد.» تنظیم برای تبیان : مسعود عجمی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 178]