تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 23 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام رضا (ع):هر كس با آبى غسل كند كه پيش‏تر در آن غسل شده است و به جذام مبتلا شود، كسى را جز خو...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1815384804




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

ایمان برای فرار از حد شرعی


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: ایمان برای فرار از حد شرعی
عدل
در عصر متوکّل مردی مسیحی با زن مسلمانی عمل منکری را انجام داد ، آنگاه که خواستند بر او حدّ الهی اجرا کنند ، او اسلام آورد تا از این طریق حد را از خود دفع کند ، یحیی بن اکثم گفت : حد ساقط است ؛ زیرا ایمان ، حکم سابق را محو می کند . برخی دیگر از قضات گفتند : باید سه حد بر او جاری کرد! سرانجام متوکّل تصمیم گرفت نامه ای به حضرت هادی ( علیه السلام ) بنویسد و حکم موضوع رااز وی بپرسد . وقتی نامه متوکل رسید ، امام نوشت : « یُضْرَبُ حَتّی یَمُوتَ » ؛ « می زنند تا بمیرد . » فقیهانِ در باری از علت حکم امام جویا شدند ، بار دیگر متوکّل نامه ای به حضرت نوشت و علت حکم را پرسید امام در پاسخ نامه این دو آیه را نوشت : { فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا قَالُوا آمَنَّا بِاللهِ وَحْدَهُ وَکَفَرْنَا بِمَا کُنَّا بِهِ مُشْرِکِینَ * فَلَمْ یَکُ یَنْفَعُهُمْ إِیمَانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا سُنَّةَ اللهِ الَّتِی قَدْ خَلَتْ فِی عِبَادِهِ وَخَسِرَ هُنَالِکَ الْکَافِرُونَ } (غافر : 85 ـ 84) « پس چون سختی عذاب ما را دیدند ، گفتند : فقط به خدا ایمان آوردیم و به آنچه او را شریک وی قرار می دادیم کافریم . ولی هنگامی که عذاب ما را مشاهده کردند ، دیگر ایمانشان برای آنها سودی نبخشید سنت خداست که از دیرباز درباره بندگانش ، و آنجاست که ناباوران زیان کرده اند . » امام هادی ( علیه السلام ) از این آیه ، حکم حادثه را استنباط کرد و روشن ساخت ایمانی که محصول خوف از اجرای حد باشد ، بسان ایمان به هنگام نزول عذاب است و چنین ایمانی نمی تواند نجات بخش باشد . مسلّم است که استنباط این حکم کار انسان عادی نیست بلکه کار انسانی است که باید از مواهب برتری برخوردار باشد و بسان مصاحب موسی ، دانش الهی و « لدنّی » داشته باشد ؛ چنان که درباره مصاحب موسی می فرماید : { فَوَجَدَا عَبْداً مِنْ عِبَادِنَا آتَیْنَاهُ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْماً } (کهف : 65) (در آن جا) بنده‌ای از بندگان ما را یافتند که رحمت (و موهبت عظیمی) از سوی خود به او داده، و علم فراوانی از نزد خود به او آموخته بودیم. برگرفته از:در ساحل تقریب، شیخ جعفر سبحانیتنظیم برای تبیان: گروه دین و اندیشه_شکوری





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 176]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن