واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی:
امیر جعفری بازیگر تئاتر سینما و تلویزیون عنوان کرد: راه ورود به سینما: پول، پارتی، زیبایی!
فرهنگ جامعه به گونهاي درباره بازيگري جا افتاده و ارج و قرب بازيگري به حدي پايين آمدهاست كه برخي افراد در خيابان به سراغ من ميآِيند و ميگويند بچه من سه ماه تابستان بيكار است، ميتواند بيايد بازي كند! امير جعفري كه اين روزها مشغول بازي در سريال «زير هشت» به كارگرداني سيروس مقدم است، در گفتوگو با ایسنا با انتقاد نسبت به نگاه نادرست غالب بر جامعه نسبت به عرصه بازيگري، همچنين از ورود بازيگران سينما و تئاتر به تلويزيون و بالعكس سخن گفت. او با اعتقاد بر اينكه در حال حاضر، تلويزيون نسبت به سينما وضعيت بهتري دارد، گفت كه ترجيح ميدهد در تئاتر و تلويزيون بماند و كار خوب انجام دهد؛ چراكه اگر سينما اين است، او اين سينما را نميخواهد. امير جعفري در خصوص وضعيت بازيگران گفت: هيچ كارگرداني اول نميرود تئاتر ببيند و از بين بازيگران تئاتر، بازيگرش را انتخاب كند؛ اگر هم كارگرداني برود و از بازيگر تئاتر خوشش بيايد، صداوسيما ميگويد، آيا بازيگري كه انتخاب كردهاي چهره است، يا سينما ميگويد آيا اين بازيگر بفروش است؛ به همين دليل، دور يك دايره ميچرخيم، بيآنكه كه بدانيم يكسري استعدادهاي ديگر هم هستند. نه در مورد بازيگري كه در مورد نويسندگي و ساير بخشهاي فيلمسازي هم وضعيت به همين منوال است.امير جعفري در ادامه اين گفتوگو تصريح كرد: در حال حاضر سينماي ما احتياج به بازيگر ندارد؛ كافي است تنها چهرهات قشنگ باشد، يا پول و پارتي داشته باشي؛ چنين ويژگيهايي كفايت ميكند. اين بدان معناست كه شما استعداد بازيگري هم نداشته باشيد، چندان مهم نيست. وي ادامه داد: فرهنگ جامعه به گونهاي درباره بازيگري جا افتاده و ارج و قرب بازيگري به حدي پايين آمدهاست كه برخي افراد در خيابان به سراغ من ميآِيند و ميگويند بچه من سه ماه تابستان بيكار است، ميتواند بيايد بازي كند! با چنين ديدگاهي بازيگري شغل نيست و اگر شغل نباشد، استعداد هم نميخواهد؛ استعداد هم نخواهد، در باز است و هر كسي ميتواند وارد شود. جعفري در پاسخ به اين پرسش كه آيا نگاه عام نسبت به بازيگري را ميتوان به سينما و تلويزيون هم تعميم داد؟ گفت: عوام را چه كسي تربيت ميكند؟ آيا ما كه در كار هنر هستيم، عوام را تربيت ميكنيم؟ او سپس در پاسخ به اين مطلب كه اغلب افرادي كه به واسطه پول، پارتي و چهره وارد سينما و تلويزيون ميشوند، بعد از اندكي فراموش ميشوند و دوام نميآورند، گفت: اين گونه نيست؛ خيلي از اين افراد هم باقي ماندهاند و خيلي از اين افراد حتي الان تز بازيگري ميدهند و درباره متدهاي مختلف بازيگري در دنيا صحبت ميكنند و هيچ مشكلي هم ندارند. جعفري در ادامه تاكيد كرد: آنهايي كه بين بازي در تئاتر با سينما و تلويزيون تفاوت قائل ميشوند، آدمهاي بيسوادي هستند. يكسري ظرائف وجود دارد كه آن هم بازيگر بر اساس تجربه دست ميآورد. براي مثال پانتهآ بهرام بازيگر تئاتر است، اما شما كدام كارش در سينما و تلويزيون را ميتوانيد بگوييد تئاتري است؟ خسرو شكيبايي، پرويز پرستويي، آتيلا پسياني، رضا كيانيان و غيره هم همينطور؛ من تا صبح ميتوانم از بازيگران ماندگاري در سينما و تلويزيون نام ببرم كه از تئاتر آمدهاند. اين بازيگر با تاكيد بر اينكه كه اصلا مخالف حضور بازيگران سينما و تلويزيون در تئاتر نيست، افزود: من ميگويم، اين گوي و ميدان؛ هركس ميتواند بيايد بازي كند. در سينما و تلويزيون هم وضعيت همينطور است. ولي اينكه صرفا شما براي پز روشنفكري، تئاتر بازي كني، خودت را خراب كردهاي؛ چراكه شايد عوام را بتواني گول بزني ولي نميتواني از نگاه تيزبين بازيگران حرفهاي تئاتر دور بماني. جعفري در گفتگو با ایسنا توضيح داد: البته بعضي بازيگران مانند شهاب حسيني ريشه تئاتري داشتند و زحمت ميكشيدند؛ وضعيت اينها فرق ميكند. شهاب حسيني ريشه تئاتري داشته است، حالا يك مدت از تئاتر دور مانده است. نميتوانيد بگوييد اين بازيگر چهره بوده و به تئاتر آمدهاست، نه خانه اصلي او تئاتر بوده است. خيليهاي ديگر هم وضعيتشان به همين منوال است. بازيگري مانند صابر ابر ريشه تئاتري دارد، اين آدم زحمت كشيده، تئاتر كاركرده، حالا رفته سينما چهره هم شده است، دوباره بر ميگردد و تئاترش هم كار ميكند. اينها بچههاي تئاتر هستند، خانهشان تئاتر است. ممكن است چند سال از تئاتر دور شوند، اما دوباره باز ميگردند. رضا كيانيان پنج سال از تئاتر دور بود؛ نميتواني بعد از اين مدت اگر در تئاتري كاركرد، بگويي كارگردان كار، چهره آورده است. اين بازيگر سپس با بيان اينكه اصلا از شاخهبندي بازيگران، تئاتر، تلويزيون و سينما خوشم نميآيد، گفت: هرچند سينماييها اغلب اين كار را ميكنند و نگاهي از بالا به پايين به تلويزيونيها دارند؛ اين در حالي است كه الان در تلويزيون كارهايي كه ساخته ميشوند، خيلي بهتر از كارهايي هستند كه در سينما ساخته ميشوند. جعفري در اين زمينه ادامه داد: روزي خبرنگاري از من پرسيد، چرا سينما شما را نميخواهد؟!، من گفتم سينما من را ميخواهد، من اين فيلمنامهها را نميخواهم. از عيد به اين طرف شايد 10 فيلمنامه در خانه من باشد، اما حتي ارزش خواندن را هم نداشتند؛ نميگويم من كار بد نكردهام؛ من هم كار بد كردهام، اما در شرايطي كه به خاطر قضيه مالي مجبور شدم. ترجيح ميدهم در تلويزيون و تئاتر بمانم و كار خوب بكنم. اگر اين سينما است، من اين سينما را دوست ندارم و نميخواهم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 650]