واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: زنان بزرگ ترين پشتوانه ي نظامآنچه امام براى بانوان آرزو داشت
«ما مفتخريم كه بانوان و زنان پير و جوان و خرد و كلان در صحنههاى فرهنگى ، اقتصادى و نظامى حاضر و همدوش مردان يا بهتر از آنان در راه تعالى اسلام و مقاصد قرآن كريم فعاليت دارند ... و از محروميتهايى كه توطئه دشمنان و ناآشنايى دوستان از احكام اسلام و قرآن بر آنها بلكه بر اسلام و مسلمانان تحميل نمودند ، شجاعانه و متعهدانه خود را رهانده و از قيد خرافاتى كه دشمنان براى منافع خود به دست نادان به وجود آورده بودند خارج نمودند.» بزرگ انديشمند انقلاب اسلامى حضرت امام خمينى(قدس سره) زن را نه تنها موجودى ضعيف نمىدانست بلكه از او به عنوان موثرترين موجود در رشد و رسيدن به ارزشها نام مىبرد، چرا كه او نيز در دامان زنى شريف و بزرگ پرورش يافته است، زنى كه يقيناً از كودكى كفرستيزى و مبارزه با استبداد را به او آموخته و همچون كوهى استقامت را به او ياد داده است و همينها باعث شد تا امام در جريان انقلاب و پس از آن زنان را دوشادوش مردان به حركت و تكاپو در آورد.درانديشه امام خمينى زن مربى جامعه است. پيدايش مرد و زن سالم از دامن زنى پاكدامن است. زن تنها موجودى است كه با دامن پاك خويش مىتواند بركاتى به جامعه بدهد كه نه تنها يك جامعه بلكه جوامع ديگر را هم تحت تأثير قرار داده و با استقامت و ارزشهاى والاى انسانى آشنا سازد.دير زمانى بود كه زنان جز در پشت پردههاى تعصب بيجا و تحقير و توهين جايى نداشتند و اگر زنى به دنبال حقوق از دست رفتهاش و ظلمى كه در حقش شده بود فرياد دادخواهى سر مىداد به او زنى سركش و بىقيد و بند لقب مىدادند چرا كه زن محكوم به سكوت و تحمل بود وقتى رضاشاه چادر عفت از سر زنان آزاده كشيد و نداى زن آزاد و مترقى سرداد گويى آنها را تا حد موجودى مصرفى و بىارزش تنزل داد. ديگر هيچ زنى با خيال آسوده پا به خيابان نمىگذاشت هرلحظه بيم بىحرمتى و توهين به آنها بود. چه زنان با استعداد و فرهيختهاى كه در خانه ماندند تا جزو زن مترقى رضاشاهى نباشند و چه بسا همانجا در كنج حسرت فراگيرى علم و دانش فراموش شدند و اين آزادى بى بند و بارى رضاخان بود كه جز اسارت چيزى به دنبال نداشت.از ديدگاه امام خمينى(ره) زنان در دوران پهلوى بيش از مردان از حقوق انسانى و اجتماعى محروم بودند و مورد آزار و اذيت و بيداد قرارگرفتند زيرا كه زن تا مرز كالاى تجارى سقوط كرده بود و ابزار سياستهاى استبدادى و استعمارى وقت درآمده بود. «اينها تربيت انسانى را از ايران به كلى از بين بردند و تربيتهاى غربى آن هم نه تربيتهاى صحيح غربى، بلكه تربيت فاسد غربى را بين ما رواج دادند.»هرچند در همان ابتداى شكلگيرى انقلاب گروهى فرياد اسارت زنان و خانهنشينى آنها را سر دادند اما امام از موضع انديشمندانه خود دست برنداشته و به زنان قول حضور در اجتماع و انجام فعاليتهاى فرهنگى هنرى اجتماعى دادند تا در سايه امن و آرامش به تعالى و رشد واقعى دست يابند.«خيال مىكنند اسلام آمده است كه فقط زن را خانهنشين كند، چرا با درس خواندن زن مخالف باشيم؟ چرا با كار كردن او مخالف باشيم؟ چرا زن نتواند در كارهاى دولتى شركت كند؟ زن چون مرد در همه اين كارها آزاد است.»با دستور امام خمينى زنان هم به عرصه فعاليتهاى مختلف وارد شدند و همپاى مردان به مشاركت پرداختند.يكى از محورهايى كه در حضور اجتماعى بانوان سخت مورد تأكيد امام قرار گرفته بود مسئله مشاركت سياسى آنان بود:«زن بايد در سرنوشت خودش دخالت داشته باشد. زنها در جمهورى اسلامى بايد رأى بدهند همان طورى كه مردها رأى مىدهند . زنها هم حق رأى دارند. همان طورى كه مردها در امور سياسى دخالت مىكنند و جامعه خودشان را حفظ مىكنند ، زنها هم بايد دخالت كنند و جامعه را حفظ كنند زنها هم بايد همدوش مردها باشند...»حضرت امام مشاركت زنان را از موضع دين و در جايگاه معرفى اسلام بيان مىكنند و چهرهاى كه از دين و شريعت ترسيم مىكنند جز اين نيست كه زنان در عرصههاى مختلف حضورى مسئولانه و فعال داشته باشند و از تمام قواى خود بهره بگيرند. ايجاد ارتباط بين دين و فعاليت زنان بود كه به تمام بانوان توانمند و دلسوز زمينه فعاليت داد و باعث شد تا آن ديدگاه منفى كه از اسلام در بعضى اقشار وجود داشت از بين رفته و جاى آن را اعتماد و اعتقاد محكمتر پركند.
ديگر همه فهميده بودند فعاليت و تلاش زنان فقط به كارهاى هنرى و علمى محدود نمىشود بلكه كارهايى كه زن را با سياست و مسائل مربوط به آن آشنا مىكند جزو فعاليتهاى اوليه و واجب زنان است.اين تأكيد امام باعث مىشد كه هر زن با وضعيت كشورش كاستىها و دارايىها، پيشرفتها و عقبماندگىها آشنا شود و درصدد رفع مشكلات و ترغيب موفقيتها برآيد. اين بينش صحيح به همه بانوان اجازه مىداد تا خود را بشناسند برترى خود را نسبت به زنان غربى ببينند و تلاششان را براى رسيدن به آرمانهاى بلند و رفيع امام بكار بگيرند. جنگ تحميلى زنان ايرانى را به گونهاى ديگر به جهان نشان داد زنانى را كه در عفاف و حجاب آموزش نظامى مىديدند، براى وداع با فرزندان و همسرانشان گل و نقل و شيرينى پخش مىكردند و يكى از افتخاراتشان شهادت بود، زنانى نبودند كه در زمان تلخ شاه به ديگر كشورها معرفى شده بود و اين مسئله مهم بر كسى پوشيده نبود مگر غرضورزانى كه از اين منظره سخت ناراحت و اندوهگين بودند. و اين چنين بود كه يكى از محورهاى اساسى در بيانات حضرت امام درباره جنگ تحميلى و دفاع مقدس ضرورت و نحوه حضور بانوان و تلاش جهادى آنان را تشكيل مىداد. از آموزش نظامى گرفته تا تداركات جبهه و تربيت فرزندان و تشويق همسر و بستگان براى حضور در ميدان نبرد، حضور در سپاه و ارتش و حتى حضور خود بانوان در جهاد دفاعى كه مسئوليتى مشترك ميان زن و مرد است كه اينها همه از نگاه دينى تحليل و استدلالهاى روشن و انكار ناپذيرى دارد.معلم بزرگ انقلاب زن را در انقلاب چه در پيدايش و چه در استمرار آن و نيز جايگاه او را در تكامل جامعه اسلامى و انقلابى آن بسى بزرگ مىداشت او زن را پشتوانه نظام اسلامى مىدانست و روح شريفش تا آخرين لحظات براى عزت و شرف زن ايرانى در تلاطم بود. منبع : پيام زن - با تلخيصتنظيم براي تبيان :داوودي :زماني براي آزادي زنان... زنان دراتحاد ملي و انسجام اسلامي نگاه جنسيتى به زن
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 352]