محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832817777
امین حیایی: بازیگری هدفم نیست!
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: در این دو سال او هنوز همان بازیگری مانده است که هم فیلم کمدی بازی میکند، هم فیلم درام. هم نقش کمدی در فیلم دفاع مقدس بازی میکند و هم نقش جدی در فیلم دفاع مقدس. او از ابتدای سال... امین حیایی حاضر است در هر فیلمی که مردم دوست داشته باشند، بازی کند. اصلاً برای انتخاب‌هایش سخت نمی‌گیرد. دریافت بلورین جشنواره برای فیلمی که هنوز اکران نشده است- شب- خوشحالش کرده است اما تغییری در روند انتخاب و حضورش در سینما نداشته است. این را با قاطعیت می‌توان بعد از دو سال گفت. در این دو سال او هنوز همان بازیگری مانده است که هم فیلم کمدی بازی میکند، هم فیلم درام. هم نقش کمدی در فیلم دفاع مقدس بازی میکند و هم نقش جدی در فیلم دفاع مقدس. او از ابتدای سال سه فیلم بازی کرده است اما دو فیلمش در دو سوی طیف قرار گرفته اند؛ یکی طنز- پوپک و مش ماشاالله- و دیگری از زمره فیلم‌های دفاع مقدس- بیداری رویاها-. مدت‌ها قبل حرف‌هایی درباره حضور او در فیلمی آن سوی مرز شنیده میشد که به قول خودش، شایعه‌یی بیش نبود هرچند می‌گوید اگر پیشنهادی در این زمینه به او شود روی آن فکر میکند هرچند باز هم بستگی دارد فیلمنامه اش چطور باشد. دو سال از گرفتن بهترین بازیگری گذشته است، اما روند حضورتان در سینما چندان فرقی نکرده است؟ فکر می‌کردم زمانش رسیده بود که آن اتفاق بیفتد و را بگیرم. همه اینها به خاطر مردم است. اینکه آنها فیلمم را دوست داشته باشند. اگر متفاوت تر بخواهند، کاراکتر جدیدتر و پیام جدیدتر حتماً انتخاب می‌کنم. ملاک انتخاب مردم هستند. قسمت باشد یک کاری می‌کنیم که کار بهتری باشد. یعنی چطوری نقش‌هایتان را انتخاب می‌کنید؟ قصه کامل باشد من هم راحت تر می‌توانم کارم را انجام دهم. بستر اولیه فراهم شود من انرژی لازم را می‌گذارم تا فیلم خوبی ساخته شود. من وقتی فیلمنامه را می‌خوانم خودم را در آن پیدا می‌کنم. در شکل و جریان اینکه فیلم چطور باید دربیاید؛ اینکه خودم را چقدر متفاوت می‌توانم حس کنم. خودم را در آن تصویر می‌کنم برای اینکه بتوانم در ذهنم اجرایش را ببینم. اینکه فیلمنامه چه موقعیتی به من می‌دهد، چطور فیلمنامه میتواند موفق شود، همین طور به ترتیب پیش می‌روم تا جایی که راه دارد فکر می‌کنم و در نهایت انتخاب می‌کنم. البته گاهی هم بیشتر از حد برای یک فیلم انرژی می‌گذارید. یک چیزهایی به هر حال مطرح است. من همیشه تمام سعی خودم را می‌کنم که بهترین کار را انجام دهم. برای شما فرقی نمی‌کند کار متفاوت تری انتخاب کنید؟ من در انتخاب‌هایم خودم را نمی‌بینم. دنبال کار خودم نیستم. برای مردم بازی می‌کنم. همه خانواده من هستند. من هم عضو خانواده آنها هستم به عشق آنها بازی و انتخاب می‌کنم. آنها می‌خواهند لحظه‌یی خوش باشند. من اصلاً به مسائل دیگر فکر نمی‌کنم. قرار این است که مردم بازی خوبی ببینند و کمی هم بخندند. نمی‌خواهید در فیلم‌هایی بازی کنید که متفاوت ترند و از سطح بالاتری برخوردار هستند؟ من گفتم برای مردم بازی می‌کنم. در طول این سال‌ها هم دیده ایم که آنها سراغ این طور فیلمها نمی‌آیند. اگر بخواهند فکر کنند، می‌روند کتاب می‌خوانند. در سینما دوست ندارند فکر کنند. به این نوع فیلم‌هایی که می‌گویید ارزشی نمی‌دهند. خب وضعیت سینمای ما این روزها همین است. فروش فیلم‌های گیشه‌یی خوب است. مردم مخاطب آن نوع فیلمها نیستند. نگران این نیستید که تکراری شوید؟ سعی کردم تکراری بازی نکنم. اینکه همه اش سردر سینماها باشید و مدام فیلم‌هایتان اکران باشند؟ هیچ وقت این اتفاق نمی‌افتد. الان چند سال است من مشغول سریال کلاه پهلوی هستم. در هر فرصتی که پیش می‌آید فیلمی بازی می‌کنم. هیچ وقت این فیلمها با هم روی پرده نمی‌آیند. اما این آسان گیری به کار و روند بازیگری تان آسیب نمی‌زند؟ قضیه ساده است. هدف مهم است. بازیگری هدف من نیست؛ راه من است، مسیر زندگی من است. پس هدف تان چیست؟ هدف من خدایی است اصلاً زمینی نیست. چه هدفی؟ اول رضایت خداوند برایم هدف است. اینکه خدا به بنده‌یی که آفریده افتخار کند. بقیه کارها هم به همین ترتیب شکل می‌گیرد و پیش می‌رود. شما به همین سادگی که کار و فیلم را برای بازی انتخاب می‌کنید به همین راحتی هم با دست اندرکاران فیلم کار می‌کنید؟ بله، به همین راحتی. کاری نیست، احتیاج به ازخودگذشتگی کمی دارد. این کارهای من در طول اجرا هم عادی است. من با خودم گفتم وقتی از طرف مقابلم انتظار دارم، از خودم شروع کنم و در روابط کاری این را اجرا کنم. این طوری همه می‌توانند راحت و آسوده باشند. دیگران هم می‌توانند راحت کار کنند. این طوری هم کار خودم بهتر میشود و هم کار و نقش دیگران. یعنی این روش در سینمای ایران بهتر است؟ بهترین راه این بود و تنها نکته‌یی که جواب داد و می‌توانست در سینما کمکم کند همین بود. به نظر من همین کافی بود. من فکر می‌کردم خیلی‌ها با نگاه کردن می‌توانند یاد بگیرند و همین خصوصیات اخلاقی را اجرا کنند. با خودم می‌گفتم و هنوز هم می‌گویم از خودم شروع کردم. اما در مورد فیلمها به نظر میرسد شما هم کمی تغییر را دوست دارید. دو فیلمی‌که امسال بازی کردید متفاوت از فضای مرسوم فیلم‌های قبلی‌تان است. من همیشه پیشنهاد داده ام که بازیگران و عوامل پرفروش کننده فیلم را در کنار کارگردانان و عوامل هنری قرار دهند. این طوری به فرمول فروش دست پیدا می‌کنید. در کشور ما بر اساس بازیگران فیلم انتخاب میشود. بعد که مردم به داخل سینما می‌آیند می‌توانند با داستان و فیلمنامه خوب و کارگردانی و فیلمبرداری خوب او را جذب کنند. یک فیلم هنری با حضور بازیگران ستاره و مشهور بیشتر میتواند مردم را به خود جذب کند. حضور بازیگران میتواند به گیشه کمک کند و این طوری فیلم‌های هنری هم می‌توانند در گیشه موفق شوند. به نظر میرسد آقای موتمن در فیلم پوپک و مش ماشاالله هم به دنبال همین هدف بوده است. از روحیه ایشان بعید بود فیلم کمدی کارگردانی کند. همکاری تان راحت بود؟ با هم هماهنگ شدیم. به آنچه می‌خواستند نزدیک شدم. انتخاب و حضور در بیداری رویاها هم به این دلیل بود؟ می‌خواستم کمک کنم کارهای هنری و فیلمی‌که ارزش هنری دارد دیده شود. مردم اول باید با سینما آشتی کنند. اول جذب بازیگر می‌شوند بعد جذب کارگردان. اول سراغ بازیگر مورد علاقه خود می‌روند بعد می‌بینند که در چه فیلمی‌بازی کرده است. بعد یک مجموعه کامل فیلم خوب را در اختیار او قرار می‌دهند. این طوری مردم را به سینما می‌توان آورد. این دومین فیلم دفاع مقدس شما است. اول اخراجی‌ها و بعد بیداری رویاها. سومین. قبل تر براده‌های خورشید را هم بازی کرده بودم. اما به تعداد فیلم‌های طنزتان فیلم دفاع مقدس بازی نکردید. هر وقت پیش آمده بازی کرده ام. من به سیاست سینما وارد نمی‌شوم با خود سینما کار دارم. یک دیدگاه مردم پسند وجود دارد و یک دید که مردم از من چه انتظاری دارند. من سعی کردم خواسته‌هایشان را برآورده کنم. سوژه این فیلم جذاب است؛ خود آقای باشه آهنگر گفتند بررسی مسائل اجتماعی بعد از جنگ برای اینکه موضوع لو نرود. اما ما قبلاً نمونه‌یی از آنها را داشته ایم و در برخی فیلمها به این موضوع اشاره شده بود اما گذرا. کمتر درباره این اتفاق به عنوان مساله اصلی پرداخته شده بود؟ سوژه اش برای من عجیب بود. تا حالا با چنین موضوعی روبه رو نشده بودم. سعی کردم تا آنجا که می‌توانم خوب بازی کنم. حس متفاوتی را تجربه کردم. نمونه اش را در سینمای ایران نداشتیم یا اگر داشتیم من ندیده بودم و درباره اش نشنیده بودم. سخت بود؟ اجرایش سخت بود و در عین حال لذت بخش. خیلی از نظر ذهنی سخت بود. من هیچ شناختی نداشتم. موقعیت خاص و تازه‌یی بود. اولین سوالی که به ذهن تان رسید چه بود؟ سطح و مدل زندگی اش چطوری است؟ چطوری زندگی میکند؟ موقعیت اجتماعی، مالی، شخصی و کاری اش چیست؟ چطوری زندگی خود و خانواده اش را می‌چرخاند؟ چقدر تمرین کردید؟ به هر حال این شخصیت برایتان ناآشنا بود. یک ماه قبلش پیش تولید داشتیم و مرور می‌کردیم. البته من سر کار بودم. هر وقت می‌توانستم خودم را سر تمرین می‌رساندم. نقش کارگردان چقدر بود؟ آقای باشه آهنگر هم خیلی کمک کرد. فکر باز، نگاه باز، ایده‌های خوب، فهم خوب، آگاهی و درک خوب. همه اینها به هماهنگ شدنم با نقش و کار کمک می‌کرد. اینها امتیازاتی است که بازی کردن در این فیلم داشت. نقاط مشترک زیادی با کارگردان داشتیم. از نظر حسی، از نظر میزانسن. برای خیلی حس‌هایی که بازی داشتم هماهنگی‌های مشترک داشتیم. این خیلی به من کمک کرد که با اعتماد به نفس بیشتر و با حس و حال بهتر بازی کنم. اما این حس مشترکی که می‌گفتید چطور بود؟ خود شما که جبهه نرفته بودید. من که رفتم سربازی جنگ تمام شده بود. اما از روی فیلم‌های تلویزیون زیاد درباره جنگ می‌دانستم. زیاد فیلم درباره جبهه دیده بودم. من جبهه را در آن سال‌ها ذهنی دنبال می‌کردم. اما در مورد پلان‌ها یا حسی که اشاره کردم به حس و نظر آقای باشه آهنگر نزدیک است این طور بود که من ذهنیت خودم را اجرا می‌کردم. تفکر من جبهه‌یی نبود. شناخت زیاد نداشتم. اما خود ایشان کاملاً واقف بودند. نوع زندگی آنها را می‌شناختند. برخورد داشتند. رفت و آمد داشتند. من هم سعی می‌کردم درست ببینم. از بیرون ببینم و بتوانم به نقش نزدیک شوم. چه عوامل دیگری برای شناخت به کمک تان آمد؟ می‌خواستم بروم و نوع زندگی این آدم را ببینم. اینکه چطور است. به محل کار این طور آدم‌ها رفتم. اصلاً لباسم براساس همین شناخت طراحی شد. وقتی ما رفتیم کارگاه شیشه گری قرار شد تیپ آنها را داشته باشم و مثل پیراهن و شلوار آنها لباس بپوشم. حتی فکر می‌کنم در صحنه اول که مرا قاطی با دیگران نشان می‌دهند، تشخیص داده نشوم. نوع سبیل خاصی هم گذاشتم که با طرح اولیه فرق داشت. خودم با آقای علیزاده به این نتیجه رسیدیم که پشت مو هم داشته باشم. یعنی این مرد فرصت کمی دارد. زیاد برایش مهم نیست تا شخصیتش برای بیننده ملموس تر باشد. خود شما هم ایده می‌دادید یا می‌گفتید دیالوگی عوض شود؟ من هیچ وقت نسنجیده حرف نزدم و پیشنهادی ندادم. بستگی به لحظه‌یی داشت که چه اتفاقی می‌افتد یا چه چیزی پیش می‌آمد. در موقع تمرین‌ها و قبل از اجرا بود که به نکته‌هایی می‌رسیدم. دکوپاژ که گفته میشد من می‌دیدم در تصویر چطور هستم، چه کار کنم بهتر میشود. در واقع پازل را در ذهنم می‌چیدم. براساس آن به همکارها می‌گفتم یا به آقای باشه آهنگر. یعنی گروه با هم هماهنگ بود؟ پروژه مثبت بود. گروه خیلی با هم همکاری داشتند. همه با عشق کار می‌کردند. همه می‌خواستند کار خوب شود. تیم خوب، تیم موفق، تیم منسجم و هماهنگ همه اینها نقطه‌های مثبت بود. آقای آهنگر نکات را تئوریزه می‌کردند. با دید باز و روراست مسائل و نکته‌ها را می‌گفتند. بقیه هم همین طور بودند. همه بی شیله پیله برای بهبود کار پیشنهاد می‌دادند. همه بهترین پیشنهادهایشان را مطرح می‌کردند. مثلاً فیلمبردار آقای تورج منصوری بهترین نکته‌ها را برای صحنه‌ها می‌گفتند تا به دکوپاژ کمک کنند بهترین تصویر گرفته شود. خیلی همکاری جالبی بود. مدت‌ها بود که برای من چنین اتفاقی نیفتاده بود. از کی؟ بعد از کار آقای مهرجویی «مهمان مامان» و بعد از آن فیلم رسول صدرعاملی «شب» فیلم خانم میلانی هم همین طور بود. همه عوامل حرفه‌یی بودند خیلی راضی بودم. همه چیز خیلی خوب پیش رفت. کدام فیلم را بیشتر دوست داشتید اخراجی‌ها یا همین فیلم بیداری رویاها؟ هر کدام جای خودشان را دارد. مانند وقتی که شما وارد یک گلستان می‌شوید. هر گلی بوی خودش را می‌دهد. اما سلیقه‌ها فرق میکند. شاید شما از بوی یک گل خوش تان نیاید اما خیلی‌ها آن را دوست داشته باشند. در این 18 سالی که بازی می‌کنم، سعی کردم تمام سلیقه‌ها را جلب کنم. برای همه سن‌ها و سلیقه‌ها بازی کردم. برای کودکان، تین ایجرها، جوانان و طبقه متوسط. می‌خواستم فیلم‌هایم همه مخاطبان را جذب کند برای اینکه هم به مردم کمک کند و هم به خودم. سوال آخر همین دغدغه‌یی است که اکثر بازیگران این روزها با آن درگیر هستند یعنی دغدغه کارگردان شدن. شما نمی‌خواهید این تجربه را داشته باشید؟ کارگردانی به موقعش. اگر قسمت شود و در مسیرم باشد. باید ببینیم در تقدیرمان چی نوشته شده است. زندگی همین است که در لحظه و با نگاه به آینده باید زندگی کرد. باید ببینم با چه چیزی روبه رو می‌شوم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 452]
-
گوناگون
پربازدیدترینها