واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: خال ها، ضايعات پوستي مسطح يا برجسته اي هستند كه ناشي از به هم خوردن تركيب طبيعي بافت هاي پوست در اثر افزايش يا عملكرد غير طبيعي سلول هاي رنگدانه ساز پوست هستند. در حقيقت خال يك تنوپلاسم خوش خيم سلول هاي رنگدانه ساز است. خال هاي مادرزادي در موقع تولد ممكن است بسيار كمرنگ باشند و به همين دليل ممكن است مورد توجه واقع نشوند. خال ها ضايعه هاي خوش خيم هستند و نياز به اقدام درماني ندارند. انواع خال ها به طور كلي خال ها به دو گروه بزرگ تقسيم مي شوند: الف- خال هاي اكتسابي : اكثريت خال ها اكتسابي هستند و به طور طبيعي حدود 80 درصد مردم داراي يك يا چند خال ملانوسيتي مي باشند. اين خال ها بيشتر در دوران كودكي و بلوغ ايجاد مي شوند و پس از سن 35 سالگي پيدايش خال جديد كمتر ديده مي شود. يك فرد سفيد پوست در سن ميانسالي داراي حدود 20 تا 40 عدد خال است كه كاملا طبيعي است. خال ها معمولا ابتدا ضايعات قهوه اي رنگ مسطح و صاف شبيه كك مك است (خال جانكشنال يا JUNCTIONAL NEVUS) و با گذشت زمان بزرگ تر، كم رنگ تر و برجسته مي شود (خال مركب يا COMPOUND NEVUS). همچنين ممكن است در سطح بعضي خال ها موهايي رشد كند. البته بعضي خال ها ممكن است به همان شكل اوليه باقي بمانند و تغييري نكنند. بعضي خال ها در سنين جواني، هنگام حاملگي، در دوران بلوغ يا در اثر تزريق ACTH تيره تر و بزرگ تر مي شوند و برخي اوقات خال هاي جديد ممكن است بروز كند. ب- خال هاي مادرزادي : حدود يك درصد نوزادان، در موقع تولد دچار اين نوع خال هستند. اين نوع خال ها مي تواند در اندازه هاي كوچك، متوسط و بزرگ باشد. خال هاي بزرگ، قطري بالاتر از 20 سانتيمتر دارند و ممكن است گاهي به اندازه اي بزرگ باشند كه قسمتي از اندام يا تمام آن را در برگيرند. اين نوع خال ها در قسمت تحتاني پشت و در ناحيه ران ها ديده مي شوند و 4 تا 6 درصد خطر ايجاد "سرطان بدخيم پوست" يا "ملانوم" (MELANOMA) در آنها وجود دارد. خال هاي مادرزادي در موقع تولد ممكن است بسيار كمرنگ باشند و به همين دليل ممكن است مورد توجه واقع نشوند. خال هاي ملانوسيتي مادر زادي كوچك و متوسط معمولا سرعت رشد كمتري نسبت به سرعت رشد شير خواران دارند و بنابراين با گذشت زمان كوچك مي شوند. در موقع بلوغ اين خال ها تيره تر شده و موهاي خشن روي آنها رشد مي كند. خال هاي ديگري نيز در بدن وجود دارد كه برخي از انواع آنها شامل موارد زير است: خال هاله دار اين نوع خال حاشيه اي از پوست سفيد به پهناي 25ميليمتر در اطرافش دارد و بيشتر هنگام بلوغ ديده مي شود. شايع ترين محل اين نوع خال در پشت مي باشد. واكنش هاي ايمونولوژيك مي توانند باعث بي رنگ شدن اطراف خال و حتي باعث كنترل و از بين بردن خال گردند. اگر چه اين نوع خال در افراد جوان نيازي به پيگيري ندارد، ولي در افراد مسن تر بايستي ملانوم بدخيم را در نظر گرفت و در صورت هر گونه شك بايستي از آن نمونه برداري کرد. خال آبي برجستگي آبي رنگ با سطح صاف و اندكي برجسته با قطر كمتر از يك سانتيمتر است كه شايع ترين محل آن در اندام ها يا كفل و صورت است. يك نوع آن احتمال بدخيمي دارد. در صورتي كه از نظر زيبايي مسئله ساز باشد مي توان آن را به وسيله جراحي خارج كرد. اين خال ها بايد به صورت عمقي و تا لايه چربي زير جلدي برداشته شوند تا عود نكنند. خال ديس پلاستيك اين خال هاي غير عادي و بدشكل در 2 تا 5 درصد جوانان و بالغين ديده مي شوند. اين خال ها، قطري بيش از 5 ميليمتر دارند و داراي حاشيه اي نامنظم هستند و درجاتي از التهاب و تغيير رنگ در آنها ديده مي شود. اهميت اين خال ها از لحاظ استعداد بيشتر آنها براي تبديل به ملانوم بدخيم است و به محض مشاهده ي هر گونه تغييري بايد اين خال ها را برداشت. ساير ضايعات رنگي پوست كه در تشخيص افتراقي خال مورد توجه هستند: كك و مك : شبيه خال اكتسابي جانكشنال است، ولي برخلاف خال به ندرت اندازه ي آنها بيشتر از چند ميليمتر مي شود و بعضي مواقع ممكن است به هم متصل شوند. اين ضايعات در اثر تماس با نور خورشيد تيره تر شده و ممكن است در زمستان ها پاك شوند و برخلاف خال كه ممكن است در تمام نقاط بدن باشد، كك و مك فقط در نواحي رو باز بدن كه در معرض آفتاب هستند، مانند صورت و گردن ديده مي شوند. گاهي ضايعاتي به صورت لكه هاي قهوه اي روي مچ دست ها، پشت دست ها، ساعد و صورت ظاهر مي شوند كه به آنها لكه هاي آفتابي يا لكه هاي سني مي گويند. همچنين ضايعات برجسته ي زگيلي شكل روي صورت يا تنه ممكن است ديده شود كه اينها خال نيستند و توسط متخصص پوست تشخيص داده مي شوند. دکتر محمد علي نيلفروش زاده- متخصص پوست،مو و زيبايي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 854]