تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1865321492
ایست, لبخند بزنيد!
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: هموطن-پرسيد: «بهاريه؟!» شانه بالا زد كه «بنويس بهاريه كلمهاي است مركب، از واژه بهار پارسي كه به علامت نسبت عربي ملحق شده، پس غيرصحيح است و...» گفتم: «فرهنگ معين كه نمي‌نويسم! فقط چند خط به مناسبت بهار» گفت: «پس، از فلسفه هفت‌سين بنويس و زود برو سر اصل مطلب، بگو هفت‌سين سفره‌اي است با هفت قلم سين كه پارسيان به يمن آمدن نوروز مي‌گستراندند و...» گفتم: «فلسفه نوشتن، كار من نيست و حتي اگر هم بود فلسفه هفت‌سين را پيشتر نوشته‌اند. حرف تازه‌تري به خيالت نمي‌رسد؟» سر تكان داد كه «سخت نگير! يك اپيزود سه قسمتي بنويس. اولي حكايت غربت باشد و لحظه تحويل سال، دومي را هم از فقر بنويس كه حتي سال نو را تلخ مي‌كند.» گفتم: «باز حرف‌هاي تكراري؟!» گفت: «تكرار دردهاي بي‌مرهم كه بد نيست.» گفتم: «گاهي تكرار درد، عادت مي‌شود.» گفت: «پس از وقايع سياسي سال پيش بنويس، مثلا انتخابات و...» گفتم: «ما بي‌طرفيم. فقط شرح حقيقت. حرف بي‌طرف نداري؟» تكرار كرد: «بي‌طرف؟! خب! از برف بي‌سابقه امسال بنويس. بگو برف هر چه سنگين‌تر باشد، بهار دلبازتر مي‌شود.» گفتم: «مطمئن نباش! چه خيال‌ها گذر كرد و ...» گفت: «اصلا چرا از بچه‌هاي سفيلان و عيدشان نمي‌نويسي؟ اسمش را هم بگذار، آنها از آيينه مي‌ترسند.» گفتم: «مگر باز وزير آموزش و پرورش عوض شده است؟» خنديد و كف دست‌هايش را به‌هم كوبيد كه: «با حادثه شروع كن! از ترور بي‌نظير بوتو بگو.» گفتم: «سال را با شرح حادثه يك قتل شروع كنم؟!» گفت: «حيف كه صدام سال 85 اعدام شد والا...» گفتم:«ديكتاتور هر سال بالاي دار مي‌رود، هر بار كه يكي از مجروحان شيميايي به نفس‌نفس زدن مي‌افتد، هر بار كه ... اما بهاريه كه با دار نسبتي ندارد.» دست روي دست گذاشت و خيره شده به آونگ ساعت، گفت: «از شيميايي‌ها بنويس. اسمش را هم بگذار هفت سين با سرفه‌هاي تبدار.» گفتم: «غمنامه نوشتن، شيميايي‌ها را غمگين‌تر مي‌كند. غم، غم مي‌آورد.» گفت: «بي‌تكرار؟ بي‌فلسفه؟ بي‌طرف؟ بي‌غم؟ بي‌حادثه؟ پس از بهاريه چه مي‌خواهي؟» گفتم: «چيزي كه اگر رنگ و لعاب اين صفحه‌ها، چشم مخاطبي را صيد كرد، و سرسري نگاهي به نوشته‌ها انداخت، لبخند بزند.» گفت: «پس بنويس، لبخند بزنيد! همين و تمام!» و من نوشتم:«لطفا لبخند بزنيد! همين و تمام!»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 236]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها