واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > نوروزپور، محمدرضا - شبه اقتدار گرایی، مطلوب ترین واژه ای است که می توان برای نظام سیاسی موجود در مصر به کار برد اگر البته آن را دیکتاتوری صرف ندانیم؛ که البته این آخری را بیشتر باور می کنند. با این همه دیکتاتورها هم استاندارهای خاص خود را دارند. در استاندارد دوگانه آمریکا دیکتاتوری و اقتدارگرایی فی نفسه چیز بدی نیست همانطور که دموکراسی و انتخابات نیز فی نفسه مطلوب آنها نبوده است. از این رو دیکتاتورهایی هستند که تب لرز آنها باعث سردرد شدن کاخ سفید و خانه شماره ده داونینگ استریت می شود و دموکراسی هایی در خاورمیانه جریان دارد که خروجی صندوق های آن لبخند را بر دهان آنها می خشکاند. نمونه اول بیماری ملک عبدالله پادشاه عربستان و یا نزدیکی بیش از حد عفریت مرگ به حسنی مبارک رئیس جمهور خودکامه مصر است که سی سال است بر سرزمین فراعنه حکمرانی می کند ، شما بخوانید پادشاهی می کند. از سوی دیگر، غرب طرفدار دموکراسی، که برخی از کشورها را به بهانه آوردن انتخابات ازاد و حاکم شدن اراده مردم به اشغال در می آورد از پیروزی حماس در انتخابات ازاد به خشم می آید و فلسطینی ها را مشتی احمق می داند که به قول رابرت فیسک نمی فهمند باید به نامزد طرفدار فتح رای می دادند نه به اسماعیل هنیه. حالا کشورهایی که دم از دموکراسی می زنند نگران تحقق دموکراسی پس از مرگ دیکتاتور هستند. اظهار نظرهای غربی حاکی از این است که انها از مدت ها پیش به فکر روز نبودن مبارک را کرده اند. کارشناسان غربی به خوبی از این نکته آگاهند که واگذاری انتخابات به احزاب و گروه های برخاسته از درون مردم نتایج نا امیدکننده ای را برای آنها رقم خواهد زد و ناگهان آنها را با فرایندی مشابه آنچه درباره حماس در فلسطین پدید آمد مواجه خواهد ساخت. اقدامات اقتدار گرایانه مبارک بقدری مردم این کشور را به ستوه آورده که در اولین شانسی که به آنها رو کند روی خوش نشان خواهند داد. از نگاه غربی ها، تصور به قدرت رسیدن اخوان المسلمین در مصر بسیار هولناک، محمد البرادعی تا اندازه ای نگران کننده و به قدرت رسیدن جمال مبارک که می تواند تنها دنباله رو سیستم و روش حکومتی پدر مستبدش باشد مطلوب است. با این همه این صرفا یک سناریو است. حتی تصور اینکه این سناریو بعد از مرگ مبارک که بیش از سی سال است در صحنه سیاست خاورمیانه نقش آفرینی کرده، محقق نشود، نگرانیهای زیادی را در میان غرب و متحدان ان از جمله اسرائیل فراهم آورده است. تل آویو به شدت نگران نفوذ اسلامگرایانی است که یک نسخه از آنها هم اینک در ترکیه زمام امور را در دست دارند. اگر این اسلامگرایان بتوانند بعد از مبارک خلا قدرت را پر کنند آنگاه ترکیب آنها با اسلامگرایان ترکیه و نفوذ جمهوری اسلامی در منطقه بیداد خواهد کرد. شاید دور از ذهن نباشد که آمریکا از هم اکنون در حال پر کردن صندوق های رای به نام جمال مبارک است تا مجبور نشود دولتی را که با برنامه های واشنگتن و تل اویو هماهنگ نیست با استفاده از قدرت نظامی سرنگون کند. اطلاعات به دست آمده از سرویس های جاسوسی که بعضا حتی در روزنامه های آمریکایی منتشر می شود نشان می دهد که غرب در خصوص مرگ حسنی مبارک تا سپتامبر سال آینده، نگران نیست، چرا که برنامه هایی را برای روند انتقال قدرت در این کشور تمهید کرده است. فرانک وایسز سفیر سابق امریکا در قاهره یکی از این منابع غربی است که با قاطعیت اعلام کرده است به روند انتقال قدرت در مصر ایمان دارد زیرا اصلاحات قانون اساسی در سال 2007 میلادی ، قدرت را در این کشور تثبیت کرده است .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 189]