واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > کثیریان، کیوان - کیوان کثیریان 1) جنجالهایی که در روزهای اخیر بر سر لهجه اصفهانی مجموعه «در مسیر زایندهرود» در گرفته است، آنقدر که جای تأسف دارد، تعجببرانگیز نیست. پیش از اینها هم صنفهای مختلف و البته اقوام گوناگون به سریالها و فیلمها معترض شدهاند اما آنچه همواره محل مناقشه بود، توهینآمیز بودن ماجرا، به مسخره گرفتن لهجهها، منفی بودن شخصیتی وابسته به یک صنف یا قومیت بود و از این قبیل. اما آنچه درباره سریال حسن فتحی اتفاق افتاده، هیچکدام از اینها نیست. برخی هموطنان اصفهانی، ظاهراً کیفیت لهجه بازیگران غیراصفهانی سریال را نپسندیدهاند و آن را با لهجه اصیلشان متفاوت میدانند. این درست که داستان مجموعه «در مسیر زایندهرود» در اصفهان میگذرد و لهجه بازیگران در آن پررنگ است اما این مجموعه ابعاد دیگری هم دارد. اینکه بقیه وجوه محتوایی و شکلی سریال را نادیده بگیریم و تنها به ارزیابی لهجه اکتفا کنیم، دور از انصاف است. فتحی در این مجموعه شیرینیهای لهجه اصفهانی را بیآنکه هیچ تمسخری در کار باشد، به بیننده منتقل میکند و تازه زیباییهای اصفهان را هم به بیننده یادآور میشود. اصفهانیهای عزیز باید به این توجه کنند که میشد اساساً این مجموعه را در هر جای دیگر ایران تولید کرد. بیتوجهی به قصه و تمام آنچه کارگردان، فیلمنامهنویس، تهیهکننده و بازیگر، پایش زحمت کشیدهاند و تنها گیر دادن به لهجه و کیفیت آن از آن سختگیریهایی است که شاید فقط از هموطنان نازنین اصفهانی برمیآید و نتیجهای جز دلسرد کردن هنرمندان از ساخت آثاری با محوریت شهرستانها نخواهد داشت. شاید بشود پذیرفت که میشد لهجهها را بهتر از این درآورد اما بیتردید «در مسیر زایندهرود» با توجه به فیلمنامه دقیق و کارشدهاش، کارگردانی کمنقص و پختهاش و بازیهای کاملاً قابل قبولش، آنقدر نقطه قوت دارد که بشود نقطه ضعف فرضی «لهجه» را نادیده گرفت. 2) این روزها بحث گرفتن غرامت جنگ جهانی دوم از انگلستان داغ است. البته سیاسیون بهتر از ما میدانند که در کنار استعمار پیر انگلیس، روسیه نیز در جنگ دوم، صدمات سنگینی بر ما وارد کرده و گرفتن خسارت و غرامت از این کشور نیز میتواند در دستور کار قرار گیرد. اما نکته قابل توجه آن است که اگر بازار بحثهای مربوط به جنگ جهانی دوم داغ شده، چرا مسئولان فرهنگی ما نمیجنبند و کاری نمیکنند؟ گرچه مسئولان ارشاد و البته سینمایی این روزها خودشان همهجوره استادند ولی محض یادآوری عرض میکنم که استاد بهرام بیضایی فیلمنامهای دارند با نام «روایت اشغال» با موضوع ایران در جنگ جهانی دوم که بد نیست مسئولان محترم سینمایی گوشه چشمی مبذول دارند و برای آنکه از قافله معترضان به هجوم بیگانگان در جنگ جهانی دوم عقب نمانند، شرایط را برای ساخت این فیلمنامه فراهم کنند تا وسط این همهمه تبلیغاتی، چیزی هم گیر سینما بیاید و چشممان پس از سالها به جمال یک فیلم تاریخی درست و درمان روشن شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 602]