واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: بازداشت غير قانونى مجرم کیست؟ برابر نص صريح قانون اساسى كه از فقه برگرفته شده، هيچ كس از نظر قانون مجرم شناخته نمى شود مگر آنكه جرم او در يك دادگاه صالح و قانونى به اثبات رسيده باشد. حتى هتك حرمت و حيثيت شخصى كه به حكم قانون بازداشت مى شود نيز به هر صورت و شكلى ممنوع و موجب مجازات است.هرگاه مقامات قضايى يا ديگر مأموران ذيصلاح بر خلاف قانون دستور بازداشت يا تعقيب كيفرى كسى را صادر كنند، به پنج سال انفصال دائم از سمت قضايى و محروميت از مشاغل قضايى و دولتى محكوم خواهند شد. مأموران انتظامى و ساير ضابطين دادگسترى كه تحت نظارت دادستان در كشف جرم، بازجويى اوليه و حفظ آثار جرم اقدام مى كنند، به محض اطلاع از وقوع جرم در جرائم غيرمشهود، مراتب را براى كسب تكليف و اخذ دستور لازم به مقام ذيصلاح قضايى اعلام مى كنند و حق ندارند متهم را در بازداشت نگه دارند. آنها مى توانند تنها در جرائم مشهود، صرفاً براى تكميل تحقيقات در موارد ضرورى تا مدت ۲۴ ساعت متهم را بازداشت كنند، ضمن اينكه بايد در اولين فرصت مراتب را به اطلاع مقام قضايى برسانند و در همين خلال بايد موضوع اتهام با ذكر دلايل آن بلافاصله به صورت كتبى به متهم ابلاغ شود. براى مثال اگر شخصى توسط مأموران انتظامى به عنوان «قدرت نمايى با چاقو» دستگير شود و بازداشت او به مدت ۲۴ ساعت ضرورت پيدا كند، بايد موضوع اتهام در صورتجلسه به صورت كتبى به شكل زير به او تفهيم شود: س: شما برابر گزارش مأمورين گشت كلانترى، شهادت گواهان و /// متهم به قدرت نمايى با چاقو هستيد. از خود دفاع كنيد / چنانچه شخصى بر خلاف قانون حبس شده باشد و در خصوص حبس غيرقانونى خود به مأموران شكايت كند ولى آنها به اين شكايت توجهى نداشته و ثابت نكنند كه شكايت او را به مقامات ذيصلاح اعلام كرده اند و اقدامات لازم را در اين خصوص معمول داشته اند، به انفصال دائم از همان سمت و سه تا پنج سال محروميت از مشاغل دولتى محكوم خواهند شد. اگر مأموران و مسئولان بازداشتگاه ها و ندامتگاه ها بدون داشتن دستور بازداشت از طرف مراجع و مقامات صلاحيتدار شخصى را به نام زندانى بپذيرند، به ۱۰ ماه تا دو سال حبس محكوم خواهند شد و همين مجازات براى مسئولان و مأموران بازداشتگاه هايى كه از دادن يا تسليم كردن زندانى يا دفاتر خود به مقامات صالح قضايى امتناع كنند يا شكايت زندانيان را به مقامات قضايى نرسانند اعمال مى شود مگر آنكه ثابت كنند برابر امر كتبى و رسمى از سوى رئيس مستقيم خود مأمور به انجام اين كار بوده اند كه در اين صورت اين مجازات بر دستور دهنده تحميل خواهد شد. در همين جا لازم است كه از زندان و بازداشتگاه تعريفى داشته باشيم:- مقصود از زندان محلى است كه در آن محكومين قطعى با معرفى مقامات ذيصلاح قضايى و قانونى براى مدتى معين يا به طور دائم و به منظور اصلاح و تربيت و تحمل كيفر نگهدارى مى شوند. -بازداشتگاه «محل نگهدارى اشخاصى است كه هنوز حكم محكوميت دريافت نكرده و در مظان اتهام هستند و پرونده شان در مراجع صالح قضايى تحت رسيدگى است.» اين اشخاص با قرار كتبى مقامات قضايى، تا اتخاذ تصميم نهايى به آنجا معرفى مى شوند. چنانچه مأموران انتظامى در مقام انجام وظيفه شان به عنوان «ضابطين دادگسترى» بازداشت غيرقانونى انجام دهند، مرجع رسيدگى به شكايت بازداشت شونده، دادسراى عمومى و انقلاب محل وقوع جرم است.اگر اين مأموران با عنوانى غير از ضابط دادگسترى مثلاً به عنوان «انجام وظيفه نظامى يا انتظامى خود» دست به اين كار بزنند، دادسراى نظامى صالح به رسيدگى است. براى آگاهى بيشتر خوانندگان نمونه هايى از شكايت «عليه بازداشت غير قانونى» ارائه مى شود: *نمونه شكايت عليه بازداشت غيرقانونى رياست محترم دادسراى عمومى و انقلاب احتراماً اينجانب /// فرزند /// مقيم /// از آقاى /// فرزند /// مقيم /// به عنوان بازداشت غير قانونى در كلانترى /// به مدت ۴۸ ساعت شكايت دارم. نامبرده بنده را به جرم حمل.// دستگير كرده و از تاريخ ۱۳۸۳/۱/۲۰ لغايت ۱۳۸۳/۱/۲۲ در بازداشتگاه نگهدارى كرد و هدف او از اين بازداشت غيرقانونى اخذ اقرار براى معرفى سازنده مشروب بود. سربازان وظيفه اى كه شاهد بازداشت بنده بودند، عبارتند از //////////////////// . از اين رو تقاضاى رسيدگى و تعقيب ايشان را دارم.تاريخ و امضاء *نمونه ديگر شكايت عليه بازداشت غير قانونى رياست محترم دادسراى نظامى ///احتراماً اينجانب /// فرزند /// مقيم /// از آقاى /// افسر كلانترى /// به عنوان بازداشت غير قانونى شكايت دارم. نامبرده بنده را به عنوان سربازى كه از پادگان آموزشى فرار كردم، به مدت ۱۰ روز در بازداشتگاه كلانترى زندانى كرد. مراتب بازداشت من در دفتر كلانترى ثبت شده است. بنابراين تقاضاى رسيدگى و تحقيق از مطلعين و در نهايت مجازات متهم را دارم.تاريخ و امضاء *پى نوشت: جرم در موارد زير «مشهود» به شمار مى آيد: ۱ـ در منظر مأمورين واقع شود يا بلافاصله مأمورين در محل وقوع آن حضور يابند و آثار جرم را مشاهده كنند. ۲ـ در صورتى كه خود بزه ديده يا دو نفر كه ناظر وقوع جرم بوده اند، شخص خاصى را بلافاصله بعد از وقوع جرم معرفى كنند. ۳ـ در صورتى كه بلافاصله پس از وقوع جرم علائم آثار جرم و دلايل آن نزد متهم پيدا شود يا ثابت شود كه آن اسباب به او تعلق دارد. ۴ـ درصورتى كه متهم بلافاصله پس از وقوع جرم قصد فرار داشته يا در حال فرار باشد يا فوراً پس از ارتكاب به جرم دستگير شود. ۵ ـ در مواردى كه صاحب خانه بلافاصله پس از وقوع جرم، ورود مأمورين را به خانه خود تقاضا كند. ۶ ـ وقتى كه متهم ولگرد باشد. در غير از اين موارد، جرم «غير مشهود» محسوب مى شود. اداره آموزش هاى مردمى معاونت آموزش قوه قضائيه منبع: ایران
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 516]