ورزش کنید تا باهوش تر شوید

واضح آرشیو وب فارسی:آپام: سلامت نیوز: برای بیش از یک دهه، دانشمندان عصب ‌شناس و زیست ‌شناس در حال گردآوری مستنداتی بودند که رابطه سودمندی میان ورزش و توان مغزی را نشان دهد. دانشمندان با به کار گیری فناوری ‌های پیچیده ‌ای برای بررسی کارکرد سلول‌‌های عصبی منفرد مغز در همین چند ماه اخیر کشف کرده ‌اند که به نظر می‌‌رسد ورزش مغز را در برابر آبرفت فیزیکی مقاوم ساخته و قابلیت‌ های‌‌شناختی را تقویت می‌ نماید. آخرین دستاوردهای علوم اعصاب چنین القا می‌ کند که ورزش بیشتر از خود فکر کردن برای فکر کردن سودمند است. ترغیب کننده‌‌ترین مستند در این رابطه از شماری مطالعه‌‌ ها بر روی حیوان‌‌ های آزمایشگاهی در قفس‌‌ های شلوغ و پر از هیجان به دست آمده است. از مدت‌‌ ها پیش مشخص شده بود که محیط‌‌ های به اصطلاح «غنی شده» (لانه‌‌هایی که پر از اسباب بازی‌‌های درگیر کننده و وظایف بدیع است) به بهبود توانایی‌‌ های مغزی حیوانات آزمایشگاهی منجر می‌‌شود. در بیشتر مورد‌ ها، چنین غنی کننده‌‌ های محیطی شامل چرخ‌‌ های گردان نیز هست، زیرا موش‌‌ ها و موش‌‌ های صحرایی عموما به دویدن علاقه دارند. تا این اواخر، پژوهش کمی انجام شده بود تا تاثیرهای مشخص دویدن، در مقایسه با درگیر ساختن ذهن با اسباب بازی‌‌های تازه و راه‌‌های دیگری که ضربان قلب را بالا نمی‌ برد، بررسی شود. بنابراین، تیمی از پژوهشگران با هدایت «جاستین رودز»، یک استاد روان‌‌شناسی در موسسه بکمن برای علوم و فناوری پیشرفته در دانشگاه ایلینویز، چهار گروه از موش ‌ها را سال پیش گرد هم آورد و آن‌ ها را در چهار شرایط زندگی متفاوت قرار داد. گروهی در دنیای فراوانی حسی و لذت‌ های چشایی زندگی می‌ کرد، انواع مغزهای بادام، میوه ‌ها و پنیر می‌ خورد و گاهگاهی هم غذایشان با چاشنی پودر دارچین همراه بود، و این همه با آب‌‌ هایی به مزه‌‌ های گوناگون پایین می‌‌رفت. تختخواب ‌ها ی آن‌ها از ایگلو های پلاستیکی رنگارنگی تشکیل شده بود که در یک گوشه قفس قرار داشت. توپ‌‌ هایی با خط ‌های نئونی، تونل ‌های پلاستیکی، بلوک‌‌ های قابل دندان زدن، آیینه ‌ها دیگر بخش‌‌ های این قفس را پر کرده بود. گروه ۲ به تمامی این وسایل لذت بخش به اضافه چرخ گردانی به شکل دیسک در قفس خود دسترسی داشت. قفس گروه سوم هیچکدام از این امکانات را نداشت، و به آن‌ ها خردکننده استاندارد و ملال آور (کیبل) داده شد. و خانه گروه چهارم تنها چرخ گردان را داشت و نه هیچکدام از آن اسباب بازی‌‌ ها و امکانات دیگر را. در ابتدای این مطالعه، همه حیوان‌‌ ها یک آزمون‌‌ های ‌شناختی را گذراندند و با ماده‌‌ای تزریق شدند که به دانشمندان امکان می‌‌داد تا تغییرات در ساختار مغز آن‌‌ها را ردگیری نمایند. آنگاه، برای چندین ماه، آن‌ ها دویدند، بازی کردند یا اگر محیط شان غنی شده نبود، در گوشه‌‌ای از قفس خود لمیدند. پس از آن تیم «رودز» بافت مغز موش‌ ها را از طریق یک آزمون‌ شناختی مشابه مورد بررسی قرار دادند. در این آزمون مشخص شد که هیچ یک از آن وسیله‌ ها و اسباب بازی‌ های رنگارنگ مغز این حیوانات را تحریک نکرده بودند. فقط یک چیز بود که مغزشان را به کار می‌انداخت و آن چرخی بود که حیوانات درونش می‌چرخیدند.

اردیبهشت ۱۹, ۱۳۹۱

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آپام]

[مشاهده در: www.apam.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 126]