واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آسیای میانه و قفقاز - تنها یک دولت قانونی و مشروع میتواند به فعالیتهای یک جنبش نظامی پایان دهد . تنها یک دولت قانونی و مشروع میتواند به فعالیتهای یک جنبش نظامی پایان دهد . این حقیقت فاحش اما در مشاجره های پس از انتخابات ریاستجمهوری در افغانستان گم شد . این مشاجره تا حدی با اعلام خبر کشیده شدن انتخابات به دور دوم حل شد.حامد کرزای رئیسجمهوری افغانستان با حالتی محزون و شکستخورده در حالی که به نظر مبرا از اتهامها هم به نظر میرسید، مقابل دوربین خبرنگاران حاضر شده و موافقت خود را با نتیجه اعلام شده از سوی کمیسیون انتخاباتی اعلام کرد . کمیسیون انتخاباتی منسوب شده از سوی سازمان ملل انگشت اتهام خود را به سمت حامد کرزای برای تقلب در دور نخست انتخابات دراز کرد . بر همین اساس بود که تعداد آرای حامد کرزای در دور نخست به کمتر از 50 درصد رسید. این کاهش آرا یعنی حامد کرزای نتوانسته است در دور نخست حدنصاب لازم برای پیروزی را کسب کند . بنابراین رقابت ادامه خواهد داشت . حامد کرزای باید با رقیب قدیمی خود عبدالله عبدالله در تاریخ هفتم نوامبر رودررو شود .گوردون براوون نخست وزیری بریتانیا و باراک اوباما رئیسجمهوری ایالات متحده هر دو بلافاصله پس از اعلام کمیسیون انتخاباتی افغانستان و پذیرش آن از سوی حامد کرزای در تماسهایی تلفنی از آقای رئیسجمهور برای احترام گذاشتن به دموکراسی قدردانی کردند . آنچه در ذهن امریکاییها و انگلیسیها میگذرد، قابل حدس است: رهبری بیاعتبار و بیآبرو سیاسی در افغانستان نمیتواند طالبان را شکست دهد . حتی اگر 100 هزار سرباز غربی و امریکایی هم در افغانستان شبانهروز فعالیت کنند. تقلب در شمارش آرا ، کلاهبرداری و حضور اندک رای دهندگان در استانهای جنوبی و شرقی که نتیجه تهدیدهای طالبان بود همه و همه دست به دست هم دادند و در نهایت حامد کرزای در دور نخست قافیه را باخت . برگزاری دومین دور انتخابات در نهایت فرصتی خواهد بود دوباره برای جبران اشتباهات گذشته . تجریه سیاسی نشان میدهد که در دوئل دونفره میان رئیسجمهوری فعلی و عبدالله این کرزای است که پیروز از میدان بیرون میآید . حامد کرزای یک پشتو است. پشتوها تنها گروه قومی بزرگ در افغانستان با جمعیت سی میلیون نفر هستند . خون پشتوها در رگهای عبدالله به واسطه جد پدری جریان دارد اما همگان او را تاجیک میدانند. تایجکها اما کمتر از نصف جمعیت افغانستان را شامل میشوند . در کشوری که مردم بر اساس وفاداریهای قومی و قبیلهای در انتخابات شرکت میکنند، منطقه حکم میکند که کرزای برنده میدان باشد . سناتور جان کری که ریاست کمیته خارجی مجلس سنا ایالات متحده را در اختیار دارد، با حضور در افغانستان به کرزای دلداری داد که میتواند با برگزار کردن دور دوم انتخابات در حقیقت مشروعیت از دست رفته را بازیابد و البته از شر شایعات در خصوص پیروزی با تقلب هم رها شود . جان کری که ظاهرا در متقاعد کردن کرزای نقش چشمگیری بازی کرد، در این خصوص گفت: زمان دلهرهها و تردیدهای فراوان گذشته است . اکنون فرصتی طلایی در اختیار همه است .پس از آنکه حامد کرزای از انتخابات ماه نوامبر سرافراز بیرون آید؛ ایالات متحده از او میخواهد تا بلافاصله دولت وحدت ملی راهاندازی کرده و البته پستی هم برای عبدالله خالی کند . کرزای در چنین شرایطی از دو وجه از مقبولیت و مشروعیت برخوردار خواهد بود : نخست آنکه او در دور دوم انتخابات، با دستانی پاکیزه برنده نهایی خواهد بود و دوم آنکه سیاستمداری معتدل میشود که دولت ائتلافی را برای بالا بردن کیفیت کاری راه اندازی کرده است . بدین ترتیب کرزای مشروعیت کافی برای مبارزه با طالبان را در دست خواهد داشت . آنچه گفته شد خوشبینانهترین سناریو موجود بود . اما فرصتها آنچنان با ظرافت از میان می روند که احتمال تحقق تمامی این پیشبینیها بسیار اندک است . نخستین ایراد بر این نقشه این است که طالبان به طور کلی فراموش شدهاند . اگر این حقیقت به مغز امریکاییها و انگلیسیها خطور کردهاست که دولتی مقتدر و مشروع در افغانستان به نفع آنهاست ، طالبان هم از این حد از ذکاوت برخوردار است که بداند باید مانع از روی کارآمدن چنین دولتی شود . درست همانقدر که کرزای و همراهانش فرصتی دوباره برای در آغوش گرفتن مشروعیت و محبوبیت به دست آوردهاند، طالبان هم فرصتی جدید برای برهم ریختن تمامی معادلات یافتهاست .اگر طالبان بتواند از صندوقهای رای شکستی مفتضحانه برای دولت مرکزی بیرون آورد ، نه تنها مشکلی حل نخواهد شد که بر دامنه مشکلات هم افزوده میشود . طالبان در افغانسنان حتی توان برعکس کردن تمامی پیشبینیهای انجام شده به نفع کرزای را هم در چنته دارد . اگر طالبان از این حد از توانایی برخوردار باشد که پشتوها را به تحریم انتخابات وادار کند ، میتواند رای آنها را هم تغییر دهد. هدف اصلی طالبان تخریب کامل روند انتخابات است . اما این گروه در نهایت ناچاری باز هم این توان را دارد که مشتهای کرزای را باز کند و برگ برنده را از میان انگشتانش بیرون بکشد . در چنین شرایطی چه اتفاقی خواهد افتاد؟ آیا عبدالله به عنوان رئیسجمهوری جدید پاکستان سوگند خواهد خورد؟اگر مشکل اصلی در افغانستان این هشت سال عدم اتحاد میان پشتوها بوده است، وجود رئیسجمهوری تاجیک که میتواند اوضاع را خرابتر کند!و اما آیا کرزای قدرت را به آرامی واگذار خواهد کرد؟ انتقال آرام و بیحاشیه قدرت در افغانستان هیچگونه سابقه و ریشه تاریخی ندارد. از ده مردی که در سه دهه گذشته در افغانستان بر مسند قدرت نشستهاند، چهار نفر به قتل رسیدهاند.در بریتانیا بدترین سناریو برای یک سیاستمدار این است که سرنوشتش به دست مجلس اعیان سپرده شود . در افغانستان البته تبعات فردی و شخصی چنین شکستی کمتر است . کرزای در مرحله نخست تمام تلاش خود را به کار گرفت تا پیروز میدان شود. پس از آن تقلا کرد تا مانع از برگزاری دور دوم شود. اما تمام این تلاشها بیفرجام به پایان رسید . برگزاری دور دوم برای هر دو طرف فرصتی طلایی ست: غرب شاید در نهایت به دولتی مشروع و محبوب در افغانستان برسد که بتواند به آن به چشم یک متحد نگاه کند. هر کسی که بتواند از این فرصت دوم بهترین استفاده را بکند، آینده افغانستان را در دست خواهد داشت . تلگراف 21 اکتبر / ترجمه : سارا معصومی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 592]