واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > اروپا - ر از یک ساعت پس از آنکه دیوید کامرون به عنوان نخست وزیری بریتانیا انتخاب شد، باراک اوباما رئیسجمهوری ایالات متحده در تماسی تلفنی این پیروزی را به وی تبریک گفت فرد بارنزکمتر از یک ساعت پس از آنکه دیوید کامرون به عنوان نخست وزیری بریتانیا انتخاب شد، باراک اوباما رئیسجمهوری ایالات متحده در تماسی تلفنی این پیروزی را به وی تبریک گفت . این حرکت تنها نشان دهنده تواضع و مهربانی اوباما بود . اما ادبیاتی که باراک اوباما در این تماس تلفنی به کار برد ، چندان دوستانه و صمیمی نبود . در بیانیهای که دقایقی پس از قطع تلفن از سوی کاخ سفید در خصوص این گفتگو منتشر شد ، به نقل از باراک اوباما آمده است: همانگونه که به نخست وزیر هم گفتم، ایالات متحده هیچ رفیق شفیق و متحدی مانند بریتانیا ندارد، من نیز برای چندمین بار بر تعهد شخصی خود به رابطه خاص میان واشنگتن و لندن تاکید میکنم. با استناد به نقش باراک اوباما در بر هم ریختن رابطه قوی میان دو کشور ، میتوان سخنان او با کامرون را به نوعی تغییر دررویکرد در سیاست خارجی تشبیه کرد. شاید هم بتوان این اظهار نظرها را سخنانی شاد از جانب یک رئیس جمهور دانست . دیوید کامرون در ماه جولای به واشنگتن سفر کرده بود . اما حتی پیش از این سفر نیز ، نزول در روابط میان دو متحد قدیمی آغاز شده بود . وینستون چرچل در سال 1964 ،واژه روابط خاص را برای رابطه میان ایالات متحده و بریتانیا به کار برد. اما همین روابط خاص در نیم دهه گذشته دائما روند نزولی خود را بدون هیچگونه اعتراضی از جانب امریکاییها یا انگلیسیها طی کرده است . در همین بارده زمانی حتی رهبران سیاسی این دو کشور به شکل احمقانهای بر روند کاهش روابط نیز تاثیر گذار بودهاند . در ماه می 2009 یک مقام از وزارت امور خارجه واژگانی بیسابقه و البته بسیار مضر در توصیف رابطه با بریتانیا به کار برد:" هیچچیز خاصی در مورد بریتانیا وجود ندارد . بریتانیا نیز درست مانند 190 کشور دیگر موجود بر نقشه است . شما نباید انتظار رابطه ای یا رفتاری خاص از ما را داشته باشید . " این سخنان پس از رفتار نه چندان مودبانه با گوردون براون در کاخ سفید از زبان این مقام امریکایی به گوش رسید . یک سال پس از این تاریخ ، کمیتهای پارلمانی در بریتانیا اعلام کرد که واژه " رابطه خاص " باید از فرهنگ روابط دو جانبه لندن - واشنگتن حذف شود. در بخشی از بیانیه این کمیته امده بود: این واژگان میتوانند نوعی از انتظارهای خاص در خصوص منفعت رابطه با بریتانیا را در اذهان امریکاییها ایجاد کنند. باراک نیز در یک سال و شش ماه گذشته سهم خود را برای کاهش رابطه با بریتانیا به خوبی پرداخت کرده است . تا هفته گذشته باراک اوباما از به کار بردن واژه " رابطه خاص " برای روابط واشنگتن و بریتانیا حذر میکرد . کامرون نیز در پنجمین سالگرد حادثه یازدهم سپتامبر در سخنانی تاکید کرد که اتحاد بریتانیا با ایالات متحده باید محکم و پایدار باشد اما این دوستی نباید تبدیل به نوعی بردهداری انگلیسیها توسط دوستان امریکایی شود . کامرون با انتقاد از تونی بلر نخست وزیری سابق بریتانیا تاکید کرد که در جریان حمله به عراق و افغانستان ، بریتانیا تبدیل به متحد بدون انتقاد و حرف و حدیث امریکایی ها شده بود . در بیانیه ماه فوریه وزارت امور خارجه امریکا در خصوص مناقشه میان بریتانیا و ارژانتین ، این خصومت ورزیها به نهایت رسید . در این بیانیه آمده بود: ایالات متحده متوجه عزم راسخ بریتانیاییها برای حضور در این جزایر است اما هیچگونه موضعی در قبال حق و حقوق هیچ کدام از طرفین در این مناقشه اتخاذ نخواهد کرد . نکته جالب در این بیانیه این بود که ارژانتین هیچگونه ادعای قانونی را در خصوص این جزایر مطرح نکرده و البته دشمن سرسخت امریکایی ها نیز است . به نظر میرسد که این اظهار نظر وزارت امور خارجه تنها ترفندی بود برای قربانی کردن متحد قدیمی و در عوض خوش رقصی برای ارژانتینیها . این استراتژی باراک اوباما در قبال مناقشه ارژانتین با بریتانیا دقیقا در تناقض کامل با موضع رئیسجمهوری سابق ریگان است . در جریان جنگ فالکان در سال 1982 میلادی ، ریگان برای حمایت از دولت نظامی در ارژانتین تحت فشار بود . اما در نهایت ترجیح داد جانب مارگارت تاچر نخست وزیری وقت بریتانیا را رها نکند . در بخشهایی از کتاب " ریگان و تاچر " آمده است : برای تمام نخست وزیران بریتانیا از چرچیل تا غیره همواره تحت تاثیر قرار دادن شکل و طرز فکر روسای جمهور ایالات متحده با نوعی از مقاومت روبهرو بوده است . برای انگلیسیها " رابطه خاص " به معنای فرصتی خاص برای تاثیر گذاری بر واشنگتن است . تاچر و کارتر درست مانند جورج بوش و تونی بلر این حد از تاثیر گذاری بر سیاستهای یکدیگر را در چنته داشتند . اکنون پرسش اینجاست که ایالات متحده چه منفعتی را در ربطه با بریتانیا دنبال میکند . پاسخ چیزی بیش از این است که لندن متحدی ست که مانند ما سخن میگوید و ارزشها و اولویتهای سیاسی شبیه به ما را دارا است . در این بحث شکی نیست که سیاست امریکا برای انگلیسیها بیش از سیاست بریتانیا در قبال واشنگتن ، حائز اهمیت است . اما واشنگتن بدون اتحاد جدی و عمیق خود با بریتانیا باید در سطح جهانی تنها بماند . کنار هم چیدمان این همکاریها ، کار چندان آسانی نیست. با وجود سخنان زیبای باراک اوباما پس از پیروزی کامرون ، اما ناگفته پیداست که او چین، روسیه و اتحادیه اروپا را به بریتانیا ترجیح میدهد . او برخلاف تمامی روسای جمهور ، گمان نمیکند که رابطه نزدیک فردی با رهبران خارجی ضرورتی داشته باشد . کامرون فردی نزدیک به ایالات متحده است . اما متحد اصلی او در این ائتلاف نیک گلگ است که چندان مانند اقای نخست وزیر فکر نمیکند . کلگ اندک اعتقادی به روابط فرامرزی و فراقاره ای ندارد . از سوی دیگر همکاریهای میان بریتانیا و ایالات متحده در چند سال اخیر بیشتر نظامی بوده است . کامرون اما وعده کاهش بودجه نظامی را داده است . باید بپذیریم که در قالب ائتلاف حاکم در بریتانیا ، کامرون فرد ضعیف ماجرا است . برای بهبود روابط خاص میان دو کشور ، این رئیسجمهوری امریکا است که باید بخش اعظم بار این مسئولیت را به دوش بکشد . تنها کافی ست که باراک اوباما نگاهی به افغانستان بیندازد تا متوجه حضور بیش از 10 هزار سرباز انگلیسی در افغانستان شود . باراک هرگاه چشم باز کند، دوستی را در سطح جهانی کنار خود خواهد دید، جای تعجب ندارد که این دوست بریتانیا باشد . ویکلی استاندارد 18 می / ترجمه : سارا معصومی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 370]