تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816710444
مرندی: اشتباه است، اجازه نمیدهیم
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > سلامت - درصورت انتقال مدیریت دانشگاههای علوم‌پزشکی به وزارت علوم، این دانشگاه‌ها از امکانات بیمارستانی محروم می‌شوند. امید کریمی: دو، سه سال پیش مجلس هفتم هوس کرد، همه جای نظام آموزشی ایران را تغییر دهد. طرح حذف کنکور، ماحصل این تلاش است که البته چند مدتی است که زمزمه مسکوت ماندنش به گوش می‌رسد. اما آن هوس که کمیته آموزش و تحقیقات مجلس هفتم باعث و بانی‌اش بود، چند فرزند دیگر هم داشت که یکی، ادغام دو وزارتخانه آموزش پزشکی و وزارت علوم بود، دیگری هم جداکردن آموزش پزشکی از وزارت بهداشت. اولی که همین چند ماه پیش هم دوباره مطرح شد، با مخالفت وزرای آموزش و پرورش مواجه شد، هم محمود فرشیدی مخالف این اتفاق بود و هم علیرضا علی‌احمدی مخالف است. اما بحث جدا شدن آموزش پزشکی از وزارت بهداشت و بازگشتش به بدنه وزارت علوم در سال 85 تا پای رأی‌گیری هم رفت، اما رایزنی‌های کامران باقری‌لنکرانی، وزیر بهداشت، مانع از چنین اتفاقی شد. هرچند عموم دانشگاههای علوم پزشکی از این اتفاق خوشحال بودند، دلیل آن هم امکانات فراوانی بود که وزارت علوم نسبت به وزارت بهداشت داشت. اما اکنون و کمتر از دو هفته مانده به پایان دولت نهم، دوباره ناکارآمدی آموزش پزشکی، زیر نظر وزارت بهداشت، سوژه شده است. هرچند به عقیده بسیاری آموزش پزشکی اکنون با سیستم درمانی ایران، چنان به هم تنیده شده است که نمی‌توان آنها را از هم جدا کرد. این‌بار البته صدا از مجلس به گوش نمی‌رسد، ادعای ناکارآمدی سیستم آموزشی وزارت بهداشت از فرهنگستان علوم پزشکی شنیده می‌شود. هرچند این فرهنگستان در این مخالفت بی‌سابقه هم نیست. دکتر رضا ملک‌زاده، معاون پژوهشی فرهنگستان علوم پزشکی چندی پیش با انتقاد از وضعیت نظام آموزش پزشکی در نتیجه ادغام آن با درمان گفت: «وزارت بهداشت انتظار دارد عضو هیأت علمی اورژانس را اداره کند، به بخش برسد، بیمار ویزیت کند در آخر اگر زمانی باقی ماند او درس هم بدهد در حالی که این شکل باید تغییر کند.»به عقیده ملک‌زاده که در دوره‌ای وزیر بهداشت هم بوده است، تفکیک آموزش پزشکی از وزارت علوم و اتصال آن به وزارت بهداشت کار غلطی بوده است: «با وجود مخالفت سه هزار عضو هیأت علمی این کار در سال 65 انجام شد و هدف نیز تربیت پزشک برای کشور بود اما حالا آن قدر پزشک زیاد تربیت شده که مشکلاتی را ایجاد کرده است. اولین اشکال آن قطع ارتباط با علوم پایه و دومین مشکل آن ادغام با سازمانهای بهداری و ایجاد دانشگاههای علوم پزشکی خدمات بهداشتی و درمانی است.»او همین ادغام را باعث کاهش مهارت دانش آموختگان علوم پزشکی دانسته است. اما پاسخ ملک‌زاده را، وزیر بهداشت داده است؛ لنکرانی البته بحث اصلاحات در آموزش پزشکی را مطرح می‌کند: «یکی از دانشگاههای آمریکا طی یک بررسی متوجه شده است 75 درصد فارغ‌التحصیلان پزشکی آن دانشگاه مهارت کافی برای کارکردن با گوشی پزشکی را نداشتند. مهارت بالینی یکی از گرفتاری‌های آموزش پزشکی در دنیا است و به همین دلیل وزارت بهداشت چندین سال است که بحث اصلاحات نظام آموزش پزشکی را پیگیری کرده و پروژه اصلاحات در دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی نیز که در دولت قبلی شروع شده بود را حمایت کرده و آن را ادامه داده است. در بررسی‌های خود متوجه شدیم اصلاحات تنها با یک مرکز نیاز آموزش پزشکی کشور را برطرف نمی‌کند به همین دلیل این موضوع را در کشور با توجه به امکاناتی که داشتیم گسترش دادیم. تقریباً در تمام دانشگاههای علوم پزشکی کشور یک پروژه اصلاحات در حال انجام است و بحث ادغام دروس به صورت عمودی و افقی نیز به طور جدی پیگیری می‌شود.» مخالفتی سابقه‌دارالبته این پاسخ وزیر بهداشت چندان قاطع نیست، دکتر علیرضا مرندی، نماینده فعلی مجلس هشتم و وزیر بهداشت در دولت‌های میرحسین موسوی و هاشمی رفسنجانی و همچنین یکی از معتمدین سازمان بهداشت جهانی، با بازگشت آموزش پزشکی به وزارت علوم، به شدت مخالفت می‌کند، طبیعی هم هست؛ در دوران وزارت او بود که آموزش پزشکی، جزی از وزارت بهداشت شد، سال 1365. مرندی در این‌باره به خبر می‌گوید: «خود دکتر ملک‌زاده، پس از اینکه وزیر شد، روزی به دفتر من آمد و اعتراف کرد که این طرح خوبی بوده است. حالا عجیب است فردی که موافق بوده، اینچنین تغییر جهت می‌دهد. البته ایشان از این مخالفت‌ها زیاد داشته است. او و تیمی که در فرهنگستان علوم پزشکی هستند، مثل دکتر فاضل.»در ابتدای دولت سیدمحمد خاتمی هم بحث بازگشت آموزش پزشکی به وزارت علوم دوباره مطرح شد. دکتر فرهادی که اولین وزیر بهداشت دولت خاتمی بود، پیش از ورود به دولت و مجموعه مدیریتی وزارت بهداشت هم با این طرح مخالف بوده است. این روایت را از زبان مرندی بخوانید: «آمدند و گفتند این طرح اشتباهی بوده است، ما می‌خواهیم آن را برگردانیم. اما قبل از تصمیم، تحقیق کردند. پس از دو تحقیق که یکی از آنها را دکتر قربان بهزادیان‌نژاد (رئیس فعلی ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی) بر عهده داشت، او مشاور وزیر بود. دکتر سیاری هم طرح دیگری را عهده‌دار شد. هر دو به این نتیجه رسیدند که طرح خوبی بوده است. سراغ من آمدند و حلالیت طلبیدند.»اما این مخالفت که خود به خود موافقت شد را رها کنیم و به مجلس ششم برویم؛ جایی که در آن جدا شدن آموزش پزشکی از وزارت بهداشت به طور جدی مطرح شد. دکتر مصطفی معین، وزیر علوم، دکتر ملک‌زاده و دکتر فاضل شرح وظایف جدید وزارت علوم را نوشتند و به مجلس بردند. یکی از مواد این لایحه، الحاق آموزش پزشکی به وزارت علوم بود. به روایت مرندی، نمایندگان در شور اول به این ماده واحده رأی دادند: «دکتر فرهادی در ایران نبود، اما وقتی که آمد در نامه‌ای به آقای خاتمی، خواست که این اجازه را ندهند، این اتفاق هم نیفتاد.»اما در دولت بعدی خاتمی هم تلاش برای تأیید تا مخالفت ادغام این آموزش پزشکی وجود داشت؛ گویا پزشکیان، وزیر بهداشت دولت دوم خاتمی از WHO خواست تا کارشناسانی را به ایران بفرستد تا چسبیدن آموزش پزشکی به وزارت بهداشت را بررسی کنند. مرندی در این باره می‌گوید: «سازمان بهداشت جهانی کارشناسانی را به ایران فرستاد که شش هفته‌ای ایران بودند و همه بیمارستان علوم پزشکی را بررسی کردند. چندصد صفحه گزارش نوشتند، نتیجه شد که این کار خوبی بوده است. در محافل بین‌المللی هم خیلی مطرح شد. اکنون هم WHO، هم یونسکو و بسیاری دیگر از سازمانهای بین‌المللی این طرح را تأیید کرده‌اند.» این ادعا را دو سال پیش هم باقری‌لنکرانی مطرح کرده بود که یکی از دلایل ناکامی مجلس در بازگرداندن آموزش پزشکی به وزارت علوم بود. روایت ادغامدهه 60 خاطرات عجیب و غریبی دارد؛ یکی از آنها پزشکان هندی و پاکستانی هستند. آنها هیچ از زبان ما نمی‌فهمیدند و ما هم، اما با آن صورت تیره و کدر، با ایما و اشاره چیزی می‌فهمیدند و نسخه‌ای با انبوهی از دارو می‌دادند دست بیمار. اما همین کمبود پزشک وطنی، دلیلی بود که در وانفسای جنگ، دولت چهارم بخواهد آموزش پزشکی را به وزارت بهداشت واگذار کند. مرندی در آن زمان وزیر بهداشت بود. او در این‌باره می‌گوید: «هم محدودیت نیروی انسانی داشتیم و هم آموزش پزشکی ما نیاز به ارتباط با جامعه داشت. ما می‌خواستیم به سمت جامعه‌نگری حرکت کنیم، مسلماً این اتفاق افتاده است. البته اکنون با ایده‌آل بسیار فاصله داریم.» همین ایده‌آل، دلیل انتقاد دکتر ملک‌زاده به حضور آموزش پزشکی در وزارت بهداشت است. او گفته است: «در سال 52 پروفسور دیتریک با بازدید از پنج دانشکده پزشکی مشکلاتی را برشمرد که پس از گذشته 36 سال از آن همچنان این مشکلات باقی است و به جز بخش امکانات و توسعه فضای آموزشی ما همچنان با مشکلات بسیاری مواجه‌ایم. نتیجه افت کیفی آموزش پزشکی این شده است که پزشکانی با مهارت کم و آموزش نادرست تربیت کرده‌ایم.»اما دکتر مرندی پاسخ را در ناقص اجرا شدن ادغام آموزش پزشکی در وزارت بهداشت می‌داند: «ما که آمدیم بیرون ادغام ادامه پیدا نکرد. ادغام باید تا مراحل بهداشت هم پیش می‌رفت، اما بعد از ما این اتفاق نیفتاد. ما حتی انترن‌ها را می‌بردیم در خانه بهداشت، اما مخالفان بعدی، مانع شدند و ساعات حضور دانشجوهای پزشکی در محیط درمانی را کم کردند. به همین دلیل اکنون استاد و دانشجو به خوبی با مسائل محیطی آشنا نیستند.»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 218]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها