اگر می‌خواهید هیچ وقت درد نکشید باید ...؟!

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: اگر می‌خواهید هیچ وقت درد نکشید باید ...؟!

تحقیقات نشان می دهند سیستم عصبی بدن برای انتقال پیام های درد و بویایی از کانال های مشترکی استفاده می کند. در نتیجه بی حسی یا استفاده از مسکن ها می تواند اثرات سوئی رو حس بویایی انسان داشته باشد. اگر فکر می کنید دنیای بدون درد می تواند دنیای بهتری باشد، بد نیست با انسان هایی آشنا شوید که در زندگی هرگز دردهای جسمی را تجربه نکرده و نخواهند کرد. البته این امنیت بی نظیر زندگی این تعداد بسیار معدود از انسان ها نیست که باعث می شود درد را تجربه نکنند بلکه نقص در یکی از کانال های عصبی اصلی آنهاست که امکان ارسال پیام های درد به سلول های مجاور را از بین می برد. تحقیقات تازه نشان می دهند پیام های عصبی حس بویایی نیز باید از همین کانال عصبی و دروازه های پروتئینی آن عبور کنند. جان وایس از دانشکده پزشکی سارلند در هامبورگ آلمان و همکارانش با مطالعه روی 3 داوطلب که 2 نفر از آنها از یک خانواده و هر 3 به شکل مادرزادی دچار بی حسی نسبت به درد بودند، این حقیقت را کشف کردند که این افراد فاقد حس بویایی نیز هستند. این 3 نفر که دید خوب و شنوایی طبیعی داشتند، هرگز از نقص در حس بویایی شکایتی نکرده بودند اما آزمون های انجام شده با استفاده از رایحه های گوناگون نشان می دادند در میان افراد خانواده شان تنها کسانی هستند که حس بویایی ندارند. آنها در برابر پنبه آغشته به سرکه بالزامیک، عطرها، رایحه پرتقال و قهوه هیچ عکس العملی از خود نشان ندادند. در حالی که خانواده این افراد و دیگر داوطلبانی که دارای احساس درد بودند، توانستند بوها و رایحه های گوناگون را به خوبی از یکدیگر تفکیک کنند. وایس و همکارانش پیش از این می دانستند افراد فاقد احساس درد در یکی از کانال های یون سدیم که Nav1.7 نامیده می شود و در غشای عقده های عصبی که بخشی از دستگاه عصبی خودکار به شمار می روند، قرار گرفته، نقص دارند؛ اما نمی توانستند ارتباط میان این نقص و فقدان حس بویایی را درک کنند. آنها در خلال جراحی های گوناگون به بررسی عصب های بویایی موجود در بینی افراد سالم پرداختند و دریافتند کانال های Nav1.7 در غشای سلولی سلول های عصبی این منطقه وظیفه انتقال پیام های عصبی را به عهده دارند. وایس و همکارانش موش های آزمایشگاهی را پرورش دادند که فاقد کانال Nav1.7 در سلول های عصبی وابسته به حس بویایی شان بودند. مطالعه روی این موش ها نشان می داد سلول های عصبی آنها پیام های دریافت بو را ایجاد می کنند اما راهی ارتباطی برای مخابره این پیام ها به سلول های عصبی مجاور وجود نخواهد داشت. مطالعه رفتار این موش های فاقد کانال عصبی Nav1.7 در بخش بویایی نشان می داد آنها در برابر رایحه انواع غذاها مانند خمیر بادام زمینی و شیر، همچنین بوی ادرار جنس مخالف عکس العملی نشان نمی دهند. موش های مادری که فاقد این کانال عصبی بودند، زمانی که از فرزندان شان جدا می شدند نیز نمی توانستند آنها را از سایر بچه موش ها تشخیص دهند. این عدم تشخیص به وضوح از دست دادن حس بویایی را در آنها نشان می داد. فرانک زوفال، یکی از اعصای این تیم می گوید: «ارتباط عصبی میان درد و حس بویایی کاملا غیرمنتظره است. هنوز نمی دانیم چرا برای انتقال این پیام ها کانال های عصبی مشابهی وجود دارد و اینکه آیا حس های دیگری نیز درگیر خواهند شد؟ از سوی دیگر بسیاری از ما درد را مرتبط با سیستم حسی می دانیم اما حقیقت این است که نور خیره کننده، صداهای کرکننده و خوردن فلفل تند هم می تواند آزاردهنده و دردناک باشد. نکته دیگری نیز وجود دارد، با شناخت دقیق مکانیسم درد و بی حسی در برابر آن می توانیم به افرادی که دچار دردهای مزمن هستند کمک کنیم یا این واقعیت را بپذیریم که استفاده از مسکن ها می تواند اثرات جانبی ناخوشایندی روی حس بویایی داشته باشد».

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 242]