واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آسیای میانه و قفقاز - بر اساس افشاگری های مورد ادعای ویکی لیکس،هیچ کس در آمریکا از حامد کرزی دلخوشی ندارد مایکل اوهانلونرئیس جمهوری افغانستان شاید زیرک باشد اما دیوانه، ضعیف و خودمحور هم است. این جملاتی است که بر اساس اسناد ویکی لیکس میان مقام های امریکایی رد و بدل شده است. اکنون پرسش اینجاست که آیا امریکایی ها با بر زبان راندن این سخنان در حقیقت اهمیت رابطه میان کاخ سفید و حامد کرزی را زیر سوال برده اند؟ آیا امریکایی ها با عیان کردن این موضع گیری در حقیقت می خواهند به افغان ها بفهمانند که خود را برای روزهای پس از صدام حسین مهیا کنید؟ نخستین مساله این است که خیال ما باید از رها شدن قدرت توسط حامد کرزی در سال 2014 جمع شود . در این سال مدت زمان قانونی برای حضور کرزی در قدرت در چهارچوب دو دوره متوالی به پایان می رسد . این مساله از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است حتی اگر ما به توانمندی های کرزی و لابی وی در قدرت در کشوری از هم گسیخته مانند افغانستان هم مطمئن باشیم. البته این احتمال وجود دارد که حامد کرزی در فرصت باقی مانده قانون اساسی را تغییر دهد یا به گونه ای روند انتخابات را دستکاری کند تا بقای در قدرت وی تضمین شود . وی حتی می تواند از اختیارهای خود در حوزه ریاست جمهوری کمال استفاده را بکند و برگزاری هرگونه انتخابات را تحریم کند . کرزی می تواند مذاکرات با گروه های معارض و شبه نظامی را ادامه دهد و بدین ترتیب حذف وی به عنوان تنها فرد قابل قبول مخالفان برای مذاکره ، عاقلانه نخواهد بود . احتمال کودتای نظامی هم مطرح است . تمام این سخنان فرضیاتی بیش نیست اما تحقق هرکدام می تواند برای امنیت افغانستان بسیار مخرب باشد. هیچ چیز در لابه لای اسناد ویکی لیکس وجود نداشت که بتواند صحه ای بر این نگرانی ها باشد اما کوچکترین مسائل در خصوص افغانستان و امنیت این کشور می تواند برای ما شک برانگیز باشد. برای مواجهه با تمایل حامد کرزی برای بقای در قدرت ، ایالات متحده با گزینه های بسیاری روبه رو است . اگر اوضاع هر روز بد و بدتر شود، امریکا می تواند کرزی را به خروج از قدرت حتی پیش از سال 2014 میلادی هم تشویق کند . راه دیگری که پیش روی ایالات متحده این است آغاز جنگ روانی و تبلیغ این مساله است که حامد کرزی نمی تواند و نباید پس از سال 2014 میلادی بر مسند قدرت تکیه زده باشد. تحقق این امر برای امریکایی ها بسیار آسان تر است. انها می توانند در گوش مردمان افغان بخوانند که کشور شما به رهبری جدید با نگاهی جدید نیاز دارد. باید برای مردمانی که چند دهه را در خشونت و دیکتاتوری گذرانده اند توضیح داد که تغییر شخص در جریان گردش قدرت در کشورهایی که می خواهند دموکراسی را تجربه کنند، بسیار عادی است . اغاز این روند از همین امروز می تواند نیت جامعه جهانی را به رخ افغان ها بکشاند. البته اگر امریکا وعده مشوق های امنیتی و اقتصادی هم به دیگر رهبران افغان بدهد، بر احتمال همکاری آنها افزوده خواهد شد . نه سال از حمله آمریکا و متحدانش به افغانستان می گذرد و این در حالی است که دستاوردهای این کشور در افغانستان بسیار ناچیز است. وقت آن فرا رسیده است که ساختارها و نهادهای سیاسی در افغانستان تقویت شوند. باید به میهن پرستان و اصلاح طلبان در افغانستان مجالی برای سخن گفتن داده شود . باید اعتراف کنیم که این بار حامد کرزی کابینه مرتب و شسته رفته ای از حرفه ای ها را چیده است اما متاسفانه تضارب آرا در این اعضا بسیار ناچیز است . مخالفان در افغانستان مانند رقیب کهنه کرزی در انتخابات ریاست جمهوری یعنی عبدالله عبدالله کم نیستند اما فعالیت این افراد سازمان دهی نشده است . دولت افغانستان به حرکت های سیاسی نیاز دارد که از تفکیک های قومیتی فاصله بگیرد و بیشتر به اصول رهبری و استادنداردهای بین المللی نزدیک شود . البته حامد کرزی همواره مخالف تشکیل احزاب در افغانستان بوده و ادعا می کند که افغان ها از روزهای حاکمیت کمونیست در دهه های هفتاد و هشتاد خاطره بدی دارند و حاضر به تکرار آن نیستند. البته از آن روزها زمان بسیاری گذشته است و برخی ادعا می کنند که مخالفان شکل گیری احزاب در افغانستان در حقیقت می خواهند صف منتقدان دولت را از هم گسیخته و نامرتب ببینند. وقت باب کردن فعالیت های فرهنگی ، سیاسی و اجتماعی در افغانستان فرا رسیده است. شاید بسیاری از امریکایی ها با انتقاد از این پیشنهاد ادعا کنند که ما هنوز در افغانستان کارهای بسیاری برای انجام دادن داریم اما حقیقت این است که این حرکت های ساختاری می تواند دستیابی ما به اهداف دور و نزدیک در افغانستان را میسر کند . /سوال استریت ژورنال سیزدهم دسامبر / ترجمه : سارا معصومی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 162]