واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مسلمان در هیچ چارچوبی نمی گنجد!
برزیلدر سال 1500 میلادی، هنگامی كه پرتغال برزیل را به اشغال خود درآورد، مهاجرت شهروندان آندولسی را ممنوع نمود؛ اما با این حال، بسیاری از مسلمانان خود را به برزیل رسانده، جماعتی از مسلمانان را تشكیل دادند. تا اواخر قرن شانزدهم میلادی، رقم مسلمانان كاملا افزایش یافت. در آن زمان، با اجرای احكام دادگاه های تفتیش عقاید، تعداد قابل توجهی از مسلمانان زیر شكنجه كشته شدند. (1594م)پرتغالیها در قرن هفدهم میلادی شروع به انتقال بردههای آفریقایی خود به برزیل نمودند. در میان بردگان مذكور، مسلمانانی از قبایل یوربا، هووسا، فولانس و ماندینگو وجود داشتند. اینان كسانی بودند كه شاه «بنین» در هنگام لشكركشی به مناطق مسلمان نشین آفریقا، آنها را به اسارت گرفته، به پرتقالیها و اروپاییان دیگر فروخته بود. در میان اسرای مزبور، علمایی وجود داشت كه با علوم اسلامی و ادبیات عربی به خوبی آشنا بودند. آنها حتی توانسته بودند موجب اسلام آوردن برخی از اسرای دیگر شوند. بردههای آفریقایی در برزیل، علی رغم همه دشواری ها، توانستند در طول بیستسال همچنان مسلمان بمانند. شمار مساجد و كلاس های آموزش قرآن كه آنها تاسیس كردند، به صدها باب میرسد و مسلمانان برزیلی آفرو كه در «ایالتباهیا» در شمال شرقی كشور به ویژه در سالوادر پایتخت آن روز برزیل، قدرت قابل توجهی كسب كرده بودند، در سال های1807 تا 1835م نه مرتبه علیه حكومت دست به شورش و قیام زدند. تاثیر و نفوذ این مسلمانان در سراسر برزیل چنان گسترش یافت كه مسلمانان ایالاتی چون ریودو ژانیرو، بزرگترین قیام مسلمانان برزیلی با هدایت مدارس دینی سالوادور وقوع یافت. مهمترین ویژگی این قیام، علاقمند شدن سفیدها و دو رگهها به اسلام بود. قیام مذكور در رسیدن به اهداف خود موفق نبود و حكومت برزیل از آن پس، برای جلوگیری از تاثیرگذاری مسلمانان بر دیگران، تصمیمات سختی گرفت. هرگونه فعالیت اسلامی ممنوع اعلام شد؛ حتی كسانی كه با مسلمانان همكاری میكردند، محكوم به اعدام شدند. در چنین شرایط دشواری هزاران مسلمان برزیل را ترك كرده، به آفریقا بازگشتند و یا حكومت آنها را به اجبار بازگرداند. آنها كه ماندند، با پنهان ساختن اعتقادات خود به زندگی ادامه دادند.بردههای آفریقایی در برزیل، علی رغم همه دشواری ها، توانستند در طول بیستسال همچنان مسلمان بمانند. شمار مساجد و كلاس های آموزش قرآن كه آنها تاسیس كردند، به صدها باب میرسد و مسلمانان برزیلی آفرو كه در «ایالتباهیا» در شمال شرقی كشور به ویژه در سالوادر پایتخت آن روز برزیل، قدرت قابل توجهی كسب كرده بودنداز سال های 1860م، با آغاز مهاجرت های جدید از آسیا، دوره جدیدی در گسترش حضور مسلمانان شروع شد. مسلمانان در ابتدا از سوریه و لبنان و بعدها به دنبال تاسیس حكومت اسرائیلی، از فلسطین به این منطقه مهاجرت كردند. آنها از سال1929م با سازماندهی جدید جمعیت هایی را تاسیس كردند. سازمان كنفرانس اسلامی در سال1956م برای بررسی وضع مسلمانان برزیل نمایندهای به این كشور اعزام نمود. چهار سال پس از آن، اولین مسجد آمریكای لاتین در شهرستان پائولو با حضور هیات نمایندگی سازمان كنفرانس اسلامی افتتاح گردید. در هجدهم اكتبر 1970م، اولین كنگره تشكل های اسلامی برزیل در سان پائولو برگزار شد. در كنگره مذكور كه وزیر اوقاف مصر آن را افتتاح نمود، هیات های متعددی از آمریكای جنوبی و كشورهای اسلامی شركت نمودند. در برزیل بیش از 400 هزار مسلمان زندگی میكند؛ اكثر آنها در شهر سان پائولو و اطراف آن ساكن هستند. مسلمانان از حقوق اسلامی قابل توجهی برخوردارند و به خوبی سازماندهی شدهاند.مسلمانان برزیل در ده شهر از هفت استان دارای انجمن و جمعیت هستند. هر كدام از این جمعیت ها دارای مركز و هفت جمعیت دارای مسجد است. جمعیت هایی كه دارای مسجد میباشند، در شهرهای زیر فعالیت میكنند: كوریتیبا، لوندرنیا، پاراناگوآ، سائوپائولو، بارتوس، كویابا و برازیلیا. یك مسلمان سوری در «مارائوس»، مركز ایالت «آمازوناس»، دارای ایستگاه خصوصی تلویزیون میباشد و از این طریق برنامههای اسلامی پخش میكند. سوریهایها بدون هیچ اكراهی در هر شغلی كار میكنند و از این رو، در برزیل ضربالمثلی به این مضمون رواج یافته است: «من مثل سوریها كار میكنم».در سال1977م سفرای هفده كشور اسلامی اقدام به ایجاد یك مركز اسلامی در برزیل كردند. جمعیت های اسلامی در سال1979م، با همكاری یكدیگر «فدراسیون اسلامی» را تاسیس نمودند. در سال 1981م، شعبهای از جمعیت «اسلام و غرب» كه مركز آن در ژنو میباشد، در شهر برازیلیا تاسیس شد. به دنبال فعالیت های مذكور، دانشگاه برازیلیا در آوریل 1981م اقدام به برگزاری سمینار بینالمللی «تمدن اسلامی» كرد.
آرژانتینمسلمانان رانده شده از آندلس در قرن شانزدهم میلادی، موجب ورود اسلام به آرژانتین شدند. ولی مسلمانان مذكور بر اثر فشارهای مردم بومی منطقه، به تدریج مجبور به فاصله گرفتن از دین خود گردیدند. وضعیت جمعیتی مسلمانان آرژانتین با مهاجرت مسلمانان سوری در فاصله سال های 1880 تا 1955م، وارد مرحله جدیدی شد. براساس گزارشی در كنسولگری تركیه در بوینس آیرس، در سالهای 1911 تا1913م، قریب46 هزار نفر از كشور عثمانی به این منطقه مهاجرت كردهاند. امروزه بالغ بر 400 هزار مسلمان در آرژانتین زندگی میكنند. یك دهم این رقم را شیعیان و تعداد كمی از آنها را نیز دروزیان تشكیل میدهند. بوینس آیرس، پایتخت آرژانتین، بیشترین تعداد مسلمان را در خود جای داده است. اعراب مسیحی سوری در جامعه آرژانتین به راحتی در هر زمینه اجتماعی مشغول فعالیت هستند. این امر بر مسلمانان نیز تاثیر گذارده و حتی آنها را با خطر از دست دادن هویت اصلی خود مواجه نموده است. ویژگیهای اسلامی در میان مسلمانان رو به ضعف است؛ آنها حتی به عربی نیز صحبت نمیكنند. بر اساس قوانین آرژانتین، استفاده از اسامی اسلامی ممنوع است؛ بنابراین، مسلمانان مجبور به استفاده از نام چنین تضییقاتی، رقم قابل توجهی از مسلمانان به عادات و رسوم آرژانتینیها خو گرفته، به تدریج فرهنگ اسلامی در آرژانتین رو به افول میباشد.تاسیس تشكل های اسلامی در آرژانتین همواره با محدودیت هایی مواجه بوده است. اولین تشكل اسلامی در سال 1918م تحت عنوان «مركزاسلامی» در بوینس آیرس تاسیس شد.تاسیس تشكل های اسلامی در آرژانتین همواره با محدودیت هایی مواجه بوده است. اولین تشكل اسلامی در سال 1918م تحت عنوان «مركزاسلامی» در بوینس آیرس تاسیس شد. اعضای مركز یاد شده بیشتر در مكان های مختلفی فعالیت داشتند، اما در سال 1968 با همكاری همه مسلمانان، مكان مستقلی برای این مركز به عنوان تنها محل معنوی مسلمانان ساخته شد. در این كشور هیچ مسجدی وجود ندارد. البته ساخت دو مسجد در بوینس آیرس و كوردوبا طراحی شده است. در بوینس آیرس جمعیت اسلامی دیگری تحت عنوان «جمعیت اسلامی عرب - آرژانتین» در سال 1960م تاسیس شد. همین جمعیت اولین مدرسه اسلامی در بوینس آیرس را راهاندازی نمود. جمعیت های دیگر اسلامی در شهرهای «مندوزا»، «كوردوبا»، «روساریو»، و «توجومان» بیشتر حالت كلوپ دارند. ترجمه فعلی قرآن به زبان اسپانیولی ترجمه دقیقی نیست. زبان عربی در «دانشگاه ملی كوردوبا»، و «دانشگاه سالوادور» در بوینس آیرس تدریس میشود.
ونزوئلامسلمانان برای اولین بار در زمان استعمار اسپانیاییها به ونزوئلا آمدند. از آن پس، مهاجرت هایی از هند صورت گرفت. مهاجران با دشواری های بسیاری مواجه بودند؛ از این رو، اسلام جایگاه قابل توجهی در این كشور بدست نیاورد. مسلمانانی كه در نیمه دوم قرن بیستم از كشورهایی مانند سوریه، لبنان، فلسطین و پاكستان برای اشتغال به ونزوئلا مهاجرت كردند، گروه جدیدی تشكیل دادند. این گروه كه نسبتبه مسلمانان اولیه در اعتقادات دینی خود با سختی خاصی مواجه نبودند، توانستند اولین جماعت متشكل مسلمان را بوجود آورند.در سال1966م در كاراكاس، پایتخت ونزوئلا، اولین «مركز اسلامی» تاسیس شد. مركز در ابتدا عبارت از یك مسجد بود، اما بعدها و به مرور، برخی پروژههای دیگر در قالب این مركز شكل گرفت، به ویژه مدرسهای با آموزش زبان عربی راهاندازی شد. در این مدرسه كه از سوی حكومتبه رسمیتشناخته شده است، برخی غیر از مسلمانان نیز برای آشنایی با دین اسلام ثبت نام میكنند. مركز یاد شده همچنین دارای یك كتابخانه و یك چاپخانه میباشد و آثار دینی را به زبان عربی و زبانهای دیگر منتشر میكند. تعداد مسلمانان بیش از 50 هزار نفر است و اكثر آنها در كاراكاس زندگی میكنند. مسلمانان در «كاراكاس»، «جزیره مارگایتا»، و «سان فیلیپ» دارای سه مسجد میباشند و علاوه بر آن، دارای كلوپ و انجمن های متعددی كه هر یك نمازخانهای دارند، میباشند. در سال 1980م بخش های «فلسفه اسلامی» و «تحقیقات عربی» در دانشگاه كاراكاس آغاز بكار نمود. از سال 1988م نیز فعالیت هایی برای تاسیس این بخشها در «دانشگاه مریدا» آغاز شده است.
كلمبیامهاجرت مسلمانان به كلمبیا در اثنای جنگ جهانی دوم، از كشورهای لبنان، سوریه و فلسطین صورت گرفت. در آن ایام3 تا 4 هزار نفر مسلمان به كلمبیا مهاجرت كردند. امروزه قریب 20 هزار نفر مسلمان در كلمبیا زندگی میكنند كه اكثر آنها در سال های اخیر از سوریه و لبنان به این كشور مهاجرت كردهاند. بیشتر مسلمانان در بوگوتا، پایتخت كلمبیا ساكن هستند. شهرهای «پارانایكا»، «مائیكو»، «كالی» و «سان آندرسن» به ترتیب بیشترین جمعیت مسلمان را در خود جای دادهاند.كشور كلمبیا فاقد مسجد است، ولی مراكز اسلامی در بناهای اجارهای، از نمازخانه و كلاسهای آموزش قرآن برخوردار میباشند.كشورهای دیگرمسلمانان در قرن نوزدهم میلادی به عنوان كارگرهای قراردادی به جامائیكا مهاجرت كردند. تعداد مسلمانان در سال 1982 به 14 هزار نفر رسید. آنها اولین انجمن خود را در سال 1950 تاسیس كردند. امروزه در جامائیكا دو مسجد وجود دارد. پاناما یكی دیگر از كشورهای آمریكای مركزی است كه اولین جمعیت اسلامی در آن، در سال 1930م تحت عنوان ( ISLAM MISSION) تاسیس شد. نام این جمعیت در سال1967م به «جمعیت اسلامی هند - پاكستان» تغییر كرد. این نام نیز در سال 1974م به جمعیت اسلامی پاناما تغییر یافت. امروزه همچنین در مكزیك، شیلی، بارباروس، باهاما، كوراكائو، گرانادا، دومینیكن، پورتوریكا، جزیره سان كریستوبال، مارتیینیكو و پرو مسلمانان با جمعیت اندك، اما تشكل های قابل توجه حضور دارند. تعداد مسلمانان در كشورهای گویانای فرانسه، كوبا، پاراگوئه، اروگوئه، اكوادور و بولیوی بسیار كم است و آنها در این كشورها به صورت اقلیت های دینی بسر میبرند.منبع: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامیترجمه: غلام وفائیلینک مطالب مرتبط:سوگند به قرآن کریم در کنگره امریکا!معجزه ساحل كالیفرنیاافزایش محبوبیت نام محمد در بریتانیا
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 562]