واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: ویکتور نخستین کسی بود که ابراز نمود .. تمام نیازهای انرژی ما امروز از انفجار درونی در طی فرایندی که ماده ای به طور بازگشت ناپذیر نابود می شود، تامین می گردد. به عنوان نمونه می توان به سوخت های فسیلی اشاره نمود که امروزه در مقادیر بسیار زیاد مورد استفاده قرار می گیرند. انرژی موجود در یک مخزن سوخت فقط وقتی آزاد می شود که سوخت موردنظر در داخل سیلندر موتور بسوزد. به عبارت دیگر، انرژی وقتی آزاد می شود که یک انفجار درونی رخ دهد. تمامی نیازمندی های انرژی را در دنیای پیشرفته امروزی از این روش به دست می آورند. با وجود این، مشخص شده است که این راه یک روش غیرموثر برای به دست آوردن انرژی است. حتی بهترین موتورهای اتومبیل با مناسب ترین طراحی نیز نمی توانند بیشتر از سی درصد انرژی آزاد شده را مورد استفاده قرار دهند. به عبارت دیگر، وقتی که سوخت فسیلی با روش انفجار درونی مورد استفاده قرار می گیرد، هفتاد درصد انرژی از دست می رود و ین قضیه بدون در نظر گرفتن نوع موتور و هدفی که برای آن از انرژی استفاده می شود، برای همه مشابه است. همه شما حتما گرداب را که برای شناگران رودخانه خطرناک محسوب می شودف در رودخانه ها دیده اید. یک گرداب وقتی تشکیل می شود که آب به چرخش در آید و این کار موجب می شود تا مقدار زیادی از انرژی متمرکز شده عرضه شود. اگر در یک گرداب گیر کنید، حتی اگر شناگر قدرتمندی هم باشید، نمی توانید خودتان را خلاص کنید یا جریان گرداب را درهم نوردید. تصور می شود آبی که مسیر پرپیچ و خم را طی می کند، پس از این که انرژی حیات خود را از دست داد، خود را با حرکات گردابی دوباره شارژ می کند. شما طبیعتا گیاهان فراوانی را در کنار محلی که گرداب ها تشکیل می شوند، خواهید دید و به ندرت ممکن است گردابی را مشاهده کنید کهدر ساحل مجاور آن گیاهی رشد نکرده باشد. این واقعیت به این معناست که گیاهان رشد کرده در ساحل رودخانه مجاور گرداب، نیروی زندگی و حیات را از رودخانه دریافت می کنند. آب، گرداب نیروی زندگی و حیات را از رودخانه دریافت می کنند. آب، گرداب را تشکیل می دهد و خود را با استفده از انرژی حاصل شده از این فرآیند بازسازی نموده وانرژی را به خود باز می گرداند. ویکتور حدس زد که این انرژی حاصل از روند انفجار درونی می تواند به طور موثر برای حرکت ماشین ها به کار گرفته شود و ضمنا منابع طبیعی نیز از طریق قطع درختان جنگل ها کاهش نیابند. استخراج نفت و زغال سنگ از اعماق زمین برای سلامت و حیات زمین نامناسب و مضر می باشد و در حالی که طبیعت منابع انرژی فراوانی دارد که می توان از آن ها استفاده نمود، دیگر نیازی به این کار وجود ندارد. انرژی طبیعت، یک انرژی با منبع تمام ناشدنی است. براساس نظریه ویکتور ( که یک نویسنده و مخترع است)، وسایل کم مصرف مفید فراوانی ساخته شده و به عنوان اختراع به ثبت رسیدند. ویکتور آب تازه چشمه های نشات گرفته از کوه را به عنوان آب زنده می شناخت او دریافت که چنین آبی می تواند زندگی و حیات را به محیط اطراف تزریق و وارد نماید و برای دستیابی به سلامت کامل، مواد آلی مناسب را فراهم کند. ولی انسان امروزی با ایجاد سدها و کانال های آب که همگی ساخت دست بشر هستند، نیروی زندگی و حیات را در آب نابود کرده است. مهم ترین هدیه ویکتور به دنیای امروز، پیشنهاد ونظر او مبنی بر این که نیروی زندگی و حیات جدا شده از آب می تواند با فراهم نمودن حرکات گردابی، دوباره به آب بازگردد، می باشد. آبی که دچار کمبود نیروی حیات شده است، سعی می کند تا با هر وسیله ممکن این انرژی را دوباره به خود برگرداند. این وضعیت، بسیار شبیه فردی است که برای دستیابی به هوا تلاش می کند. اگر فرصتی دست دهد، آب فورا حرکتش را تغییر می دهد و حرکات گردابی را در خود ایجاد می کند. شما می توانید این حرکت را با ریختن یک سطل آب روی یک سینک تماشا کنید. آب در هنگام عبور از سوراخ سینک فورا شروع به حرکت گردابی می کند. آب با این حرکت خود نشان می دهد که سعی می کند تا انرژی حیات از دست رفته را به خود بازگرداند. این نیرو مرکزگرا (نزدیک شونده به سمت مرکز) است، در حالی که نوع انفجار انرژی، مرکزگریز (دور شونده از مرکز) می باشد. ویکتور نخستین کسی بود که ابراز نمود، ایجاد جریان غیرطبیعی در آب موجب جدا شدن نیروی زندگی و حیات از آن می گردد و از این رو فاقد انرژی می شود. رشد و پیشرفت شهرها نیاز به استفاده از مخازن آب و دریاچه های قرار گرفته در صدها مایل دورتر از شهر را ایجاب می کند. برای فراهم نمودن آب مورد نیاز شهروندان و در دسترس قرار دادن آب مورد نیاز آن ها، پمپ های توربینی دارای فشار بالا در چندین محل، در طول مسیر کار گذاشته می شوند تا آب را از طریق لوله های صاف و رابط های دارای زاویه قائمه با لوله اصلی به داخل شهر منتقل کنند. این حرکت غیرطبیعی موجب می شود تا نیروی زندگی و حیات از آب جدا شده و هنگامی که به شیر آب منزل شما می رسد، فاقد انرژی باشد. بنابراین هیچ گونه نیروی حیات در چنین آبی وجود ندارد. هنگامی که این آب را می نوشید، نمی تواند وظیفه خود را برای شرکت در واکنش های بدن شما ایفا نماید. به عبارت دیگر، اول سعی می کند سطح انرژی خود را افزایش دهد تا بتواند کارهای طراحی شده برای خود را به انجام برساند. تنها راهی که می تواند انرژی مورد نیاز خود را از طریق آن کسب کند، اقتباس انرژی از بدن شماست. هنگامی که با کسب انرژی از بدنتان، به سطح انرژی برابر با سطح انرژی بدن شما دست یافت. شروع به فعالیت می نماید. از این رو نوشیدن هر لیوان از این موجب کاهش بیشتر انرژی شما می گردد. منبع : آ.ر.هری - مترجم : رضا محتشمی توتکابنی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 297]