محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829147850
ماجرای درددل جوانی با قرائتی در مورد لیسانس سگشناسی!
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: من جایی رفتم. اینجا حالا اسم نمی‌برم، چون می‌ترسم لو برود كه كجاست. تا وارد سالن شدم برای سخنرانی، دیدم همه خانم هستند. گفتم: آخر اینجا شما مثلاً می‌خواهید برایش درس بخوانید به درد شما نمی‌خورد. حالا فرض كنید مثلاً حفاری نفت، زن می‌تواند چاه نفت در دریا حفاری كند؟ یكی گفت: آقای قرائتی گیر نده، ما یك مدرك لیسانس می‌خواهیم. شما بگو: لیسانس سگ شناسی، من چه كار دارم به اینكه به درد من می‌خورد یا نمی‌خورد؟ روح من جذب می‌كند یا نمی‌كند؟ به گزارش برنا، حجت الاسلام محسن قرائتی در سلسله مباحث درس‌هایی از قرآن،به بحث تربیت فرزند در خانه پرداخت. در قسمت‌هایی از سخنرانی آمده است: چطور مهندس یك سالن می‌سازد مهندس است، آنوقت مادر آدم می‌سازد. خوب آدم سازی كه مهمتر از سالن سازی است. چطور مهندسی كه ماشین می‌سازد خیلی پز دارد، خوب آدم سازی كه مهمتر از ماشین سازی است. مهندس فوقش آمده یك سالن ساخته، سالن كه سالن نمی‌سازد، ولی شما اگر آدم تربیت كنی، آدم، آدم می‌سازد. سالن، سالن نمی‌سازد ولی آدم، آدم می‌سازد.چه كسی گفته كه شغل یعنی استخدام دولتی و بیرون خانه، كه حالا سر و دست می‌شكنند. این تهاجمی كه الان به سمت این دانشگاه‌ها آمده است، كه مثلاً فرض كنید كه شصت تا فوق لیسانس می‌خواهند اینقدر ثبت نام می‌كنند. علم خوب است، اما اینهایی كه می‌روند همه برای علم می‌روند یا برای مدرك می‌روند؟ اگر جای دیگر دو برابر این درس یاد دادند، مدرك نباشد، می‌رود. نه من برای مدرك می‌روم. این مدرك گرایی، فرهنگ غلطی است. من جایی رفتم.اینجا حالا اسم نمی‌برم، چون می‌ترسم لو برود كه كجاست. تا وارد سالن شدم برای سخنرانی، دیدم همه خانم هستند. گفتم: آخر اینجا شما مثلاً می‌خواهید برایش درس بخوانید به درد شما نمی‌خورد. حالا فرض كنید مثلاً حفاری نفت، زن می‌تواند چاه نفت در دریا حفاری كند؟ یكی گفت: آقای قرائتی گیر نده، ما یك مدرك لیسانس می‌خواهیم. شما بگو: لیسانس سگ شناسی، من چه كار دارم به اینكه به درد من می‌خورد یا نمی‌خورد؟ روح من جذب می‌كند یا نمی‌كند؟ طلبه‌ها هم متأسفانه همینطور هستند. حضرت عباسی ما طلبه داریم كه والله بالله تالله مجتهد شو نیست. الكی می‌رود درس خارج می‌نشیند. ده سال هم هست درس خارج می‌خواند و مجتهد هم نمی‌شود. بابا حالا مگر علم فقط فقه و اصول است؟ نهج‌البلاغه، حضرت علی سواد ندارد؟ خوب آن مقداری كه شما در قم ایستادی درس‌های خارج می‌خوانی، یك دور، دو دور، سه دور نهج‌البلاغه بخوان عوض فلان كتاب! من خودم روحم درس خارجی نبود. دو، سه سال درس خارج خواندم، اما دیدم روحم پس می‌زند. گرایش روحی من نیست. درس خارج را رها كردم در تفسیر قرآن رفتم. حالا مثلاً خودم را كمتر از اینهایی نمی‌دانم كه سی سال در حوزه هستند، آنهایی كه سی سال است مرتب درس می‌خوانند، من خودم را كمتر از آنها نمی‌دانم. برای اینكه اگر رسائل و مكاسب و كفایه و جواهر سواد است، خوب قرآن و نهج‌البلاغه هم حتماً آن مقداری كه می‌خواهم آن را بفهمم، البته آن هم ارزش هست. منتهی اگر من گرایش به آن ندارم، شعر خوب خوب است. اما اگر شما ذوق شعر نداری، برو سراغ غیر شعر. گیر نده!یك سوره به نام سوره نوح داریم. آیه اولش این است. «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِإِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا» (نوح/1) یعنی ما حضرت نوح را فرستادیم. یك پیش‌نماز به جای قل هو الله، رفت سوره‌ی نوح را بخواند. گفت: «غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لاَ الضَّالِّینَ» (فاتحه/7) «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا» یادش رفت. بعدش چیست؟ دوباره گفت: تند بخوانم بلكه یادم بیاید. «إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا»، «إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا»... یعنی ما نوح را فرستادیم. «إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا» یك نفرگفت: آقا نوح نمی‌رود یكی دیگر را بفرست! (خنده حضار)
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 475]
-
گوناگون
پربازدیدترینها