واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: جمعه ۲۸ فروردین ۱۳۹۴ - ۱۱:۰۰
محققان دانشگاه صنعتی شیراز در تحقیقات آزمایشگاهی خود نانوپوششی طراحی کردهاند که التهابات ناشی از کاربرد مواد قابل کاشت در بدن را کاهش میدهد؛ این نانوپوشش از مواد زیست سازگار تهیه شده و به دلیل خواص مطلوب خود، عمر مفید بالایی دارد. به گزارش سرویس علمی ایسنا، دکتر مرتضی علیزاده، هیأت علمی دانشگاه صنعتی شیراز و محقق طرح اظهار کرد: آلیاژ نیکل - تیتانیوم در مقایسه با سایر مواد کاشتنی فلزی، رفتار مکانیکی نزدیکتری به بافت استخوانی داشته و تأثیر بالاتری بر رشد استخوان و تسریع درمان بافت آسیب دیده دارد. لذا این آلیاژ گزینه بسیار مطلوبی برای استفاده در مهندسی بافت خواهد بود. با این حال زیست سازگاری این آلیاژ به دلیل میزان نیکل بالا و واکنش با بافت اطراف خود کم بوده و مشکلاتی نظیر التهاب پوست و تاول زدن در آن مناطق را ایجاد میکند. به گفته علیزاده، هدف از انجام این تحقیق، ایجاد یک پوشش زیست سازگار با محیط بدن برای استفاده بر روی ایمپلنتها یا مواد کاشتنی از جنس نیکل - تیتانیوم بوده است. وی با بیان این که از نتایج این طرح میتوان در حوزه مهندسی بافت بهره برد، خاطرنشان کرد: نزدیک به 50 درصد وزن کاشتنیهای نیکل - تیتانیوم، از نیکل تشکیل شده است. با کاربرد این ماده در مهندسی بافت، یونهای نیکل در بدن آزاد شده سبب بروز مشکلاتی برای بیمار میشود. این امر ایجاب میکند تا جراحی ثانویه انجام شده و مواد کاشتنی از بدن خارج شود. محقق طرح تصریح کرد: پوشش طراحی شده در این کار تحقیقاتی، نانوکامپوزیتی از جنس پودر هیدروکسی آپاتیت و نانوذرات اکسید تیتانیوم است. این پوشش به عنوان سدی در برابر نفوذ یونهای نیکل در بدن عمل میکند. به گفته این محقق، خاصیت زیست فعالی پوشش به دلیل حضور ذرات هیدروکسی آپاتیت منجر به تشکیل ترکیبات کلسیم فسفات در فصل مشترک مواد کاشتنی و استخوان میشود. این امر موجب یکنواختی فصل مشترک کاشتنی و استخوان میشود. علاوه بر این افزودن نانوذرات اکسید تیتانیوم در پوشش، مقاومت الکتروشیمیایی پوشش در محیط بدن را بالا برده و عمر مفید مواد کاشتنی را افزایش میدهد. علیزاده گفت: کاهش ریسک ایجاد مشکلات حساسیتی و مسمومیتهای ناشی از تماس نیکل با بافت اطراف کاشت و جلوگیری از جراحی ثانویه به منظور خارج کردن ماده کاشتنی از فواید استفاده از نانوپوشش پیشنهادی خواهد بود. علیزاده در ادامه با اشاره به نحوه ساخت و بررسی این نانوپوشش اظهار کرد: در این طرح برای ایجاد پوشش از روش رسوب دهی الکتریکی استفاده شد. در واقع نانوپوششی با ترکیب فلز روی به عنوان زمینه پوشش، ذرات هیدروکسی آپاتیت به عنوان عامل زیست سازگار و اکسید تیتانیوم جهت افزایش خواص مکانیکی و خوردگی آن تولید شد. مشخصات این نانوپوشش توسط آزمونهای XRD، SEM و HR-TEM مطالعه شده است. نتایج این تحقیقات که حاصل همکاری دکتر مرتضی علیزاده و دکتر رسول امینی از اعضای هیأت علمی دانشگاه صنعتی شیراز، دکتر عرفان صلاحی نژاد، عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی خواجه نصیر و محمد میرک حاصل شده، در مجله Surface And Interface Analysis منتشر شده است. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]