محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842364530
حامد شهبازی لیبی؛ از جنگ داخلی تا جولان اسلحه به دست‌ها
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: حامد شهبازی
لیبی؛ از جنگ داخلی تا جولان اسلحه به دست‌ها
لیبی در نبود یک راه حل سیاسی برای جنگ داخلی این کشور، در برابر نیروهای افراطی فریب خورده ای که از سوی سازمانهای جاسوسی غربی ماموریتهای مشخصی دارند تا از ظهور جنبشهای اسلامی جلوگیری نمایند، آسیب پذیر است.
تقریبا چهارسال پس از آنکه نیروهای شورشی تحت حمایت ناتو و حمایتهای غرب باعث سرنگونی معمر قذافی دیکتاتور لیبی شدند، این کشور آفریقایی درگیر ناآرامی و هرج و مرج گسترده‌ای شده که ارمغان آن دولتی شکست خورده است. بنا بر تعریف "دولت شکست خورده" (Failed State) دولتی است که در قبال حفظ برخی شرایط اساسی و مسئولیتهای یک دولت مستقل و دارای حاکمیت شکست خورده است و گرچه اجماع کلی درباره این تعریف وجود ندارد، برخی از ویژگی‌های چنین دولتی اینگونه عنوان شده است: 1-فقدان کنترل بر سرزمین خود یا انحصاری شدن استفاده مشروع از نیروی فیزیکی. 2- از بین رفتن اقتدار مشروع به منظور اتخاذ تصمیم‌های جمعی. 3-ناتوانی در ارائه خدمات عمومی. 4-ناتوانی در تعامل با دیگر دولتها به عنوان یک عضو کامل جامعه بین المللی. ویژگی‌های مشترک یک دولت شکست خورده شامل دولتی مرکزی می شود که آنچنان ضعیف یا ناکارآمد است که کنترل عملی کمی بر سرزمین خود دارد؛ خدمات عمومی از کارایی لازم برخوردار نیست؛ فساد و جرم جنایت به طور گسترده ای وجود دارد؛ جمعیت به شدت پراکنده شده و تمرکز جمعیتی دیده نمی شود و در عین حال اقتصاد به شدت نابسامان است. با توجه به این ویژگی‌ها لیبی دارای دولتی شکست خورده است که حاصل سیاستهای نادرست و مداخله‌های غربی‌ها به منظور پیشبرد اهداف خود است؛ واقعیتی که مقام معظم رهبری در فرمایشات اخیر خود در دیدار شاعران و ذاکران اهل بیت در تبیین تحولات اخیر در خاورمیانه به ویژه تحولات یمن نسبت به آن هشدار دادند و «نقشه اولیه طراحی شده توسط بدخواهان ملت یمن را، ایجاد خلأ قدرت و بوجود آوردن شرایطی مشابه وضعیت بسیار بد و رقت بار لیبی خواندند و گفتند: خوشبختانه در تحقق چنین هدفی ناکام ماندند زیرا جوانان مؤمن، علاقمند و معتقد به راه و روش حضرت امیرالمؤمنین (ع) اعم از شیعه، سنی، زیدی و حنفی مقابل آنان ایستادند و از این به بعد نیز ایستادگی کرده و پیروز خواهند شد. در واقع شکست انتخابات سال گذشته میلادی به منظور دستیابی به وحدت سیاسی در لیبی هنگامی مشهود‌تر شد که ائتلاف موسوم به "طلوع لیبی" نتیجه انتخابات را رد کرده و کنترل طرابلس را به دست گرفت. دولتی که از سوی جامعه بین الملل به رسمیت شناخته شد، در توبروک؛ منطقه‌ای در شرق لیبی در امتداد ساحل مدیترانه و نزدیکی مرز مصر مستقر شد در حالی که ائتلاف "طلوع لیبی" دولتی رقیب موسوم به "کنگره عمومی ملی" جدید را در پایتخت تشکیل داد. در حالی که نیروهای متحد با دولت توبروک درگیر جنگ با نیروهای "طلوع لیبی" بودند این درگیری بتدریج بین المللی شد و مصر و امارات عربی متحده اقدام به حملات هوایی علیه مواضع این ائتلاف کردند در عین حال که گفته می شود ترکیه، قطر و سودان در سطوح مختلف از این ائتلاف حمایت کرده اند. ظهور گروهک تروریستی داعش در نواحی استراتژیک لیبی به پیچیدگی درگیری‌ها در نفت خیزترین کشور آفریقا افزود و نگرانی‌های امنیتی را برای کشورهای همسایه به وجود آورده است. در این میان ظهور ژنرال خلیفه بالقاسم حفتر به عنوان چهره‌ای بانفوذ و تعیین کننده، این درگیری خونین را با شرایط جدیدی مواجه کرد.حفتر که سیاستهای ضداسلامی‌اش مشهور است، از روابط نزدیکی با سازمان جاسوسی آمریکا(سیا) برخوردار است و پس از سرنگونی قذافی، به نتیجه رساندن ماموریتهای طراحی شده از سوی این سازمان را در دستور کار خود دارد. بر این اساس، در اوایل ماه مارس، حفتر به عنوان فرمانده نیروهای نظامی وفادار به دولت توبروک منصوب شد. نقش حفتر در رژیم قذافی، روابط نزدیکش با واشنگتن و گمانه‌زنی‌هایی که درباره جاه‌طلبی‌های وی وجود دارد، وی را به چهره‌ای بحث برانگیز در میان بسیاری از مردم لیبی تبدیل کرده است با این وجود وی در میان افرادی که نسبت به گروه‌های اسلامگرا ابراز انزجار می کند، فردی قابل احترام است. حفتر در ابتدا به عنوان یک نظامی وفادار به قذافی شهره بود و نقش مهمی به عنوان یکی از "افسران آزاد" در انقلاب سال 1969 ایفا کرد که باعث سرنگونی سلطنت "ادریس السنوسی" شد. حفتر یکی پس از دیگری پله‌های ترقی را طی کرده و ضمن آنکه در جنگ اعراب و رژیم صهیونیستی در سال 1973 فرماندهی یک گردان ارتش را بر عهده داشت در جنگ 1980-1987 لیبی با چاد فرمانده نیروهای نظامی لیبی بود و گفته می شود مسئول جنایات جنگی در هنگامی بود که نیروهای نظامی‌اش متهم به استفاده از بمبهای ناپالم و گازهای سمی بودند. حفتر سالها بعد به عنوان شهروند آمریکا از سال 1990 تا 2011 در ویرجینیای شمالی زندگی کند و بخش اعظم حضور خود در آمریکا را مشغول همکاری با سازمان سیا بود تا اینکه در مارس 2011 به لیبی بازگشت تا با رژیم قذافی وارد جنگ شود و گفته می شود وی برای انجام ماموریتهای سیا به لیبی بازگشت. سال گذشته میلادی،حفتر خواستار انحلال یکجانبه پارلمان لیبی و ایجاد "کمیته ریاست جمهوری" به منظور اداره کشور تا زمانی شد که انتخابات جدید برگزار شود. وی "آشوبهای" لیبی را توجیهی برای نیروهای نظامی به منظور به دست گرفتن زمام امور اعلام کرد. این در حالی است که بسیاری از ناظران اقدامات وی را کودتاهی نظامی به منظور سرکوب اخوان المسلمین تلقی می کنند که توانست مقام دوم را در انتخابات سال 2012 لیبی از آن خود کند. ژنرال متمرد بسیاری در دولت لیبی وی را ژنرالی متمرد می دانند که تشنه قدرت است و اقدامات وی علیه شخصیتهای اسلامگرا را زیر سوال برده اند و حفتر به اتکای نیروهای نظامی سرکوب گروه های اسلامگرا را در دستور کار خود قرار داده است و از این رو شماری از تحلیلگران جنگ حفتر علیه جنبشهای اسلامی در لیبی را با اقدامات ژنرال عبدالفتاح السیسی رییس جمهوری مصر برابر می دانند که وی نیز با سرکوب اسلام گرایان مصر، مسیر به قدرت رسیدن خود را هموار کرد و هر دو شخصیت نظامی بدون تمایز بین اسلامگرایان میانه رویی چون اخوان المسلمین با جناح های تندرویی چون داعش و انصار الشریعه(منتسب به القاعده) که اقدامات و جنایات آنها حتی از سوی رهبران و ملتهای مسلمان بشدت محکوم شده، در حال ارسال این پیام به غرب هستند که مواضع ضد اسلامی آنها با آنچه که "جنگ جهانی علیه تروریسم" می نامند، همخوانی دارد و این در حالی است که کمتر کسی یافت می شود که شکل گیری داعش و القاعده را بدون حمایتهای گسترده مالی و لجستیکی غرب و برخی کشورهای عربی میسر بدانند و اکنون بر همگان مبرهن است که غرب و جریان وهابی و سلفی با هدف سرکوب اسلام معتدل و صلح طلب در کشورهای اسلامی و عربی، به دنبال اسلام هراسی و اسلام ستیزی به منظور پیگیری اهداف بلند مدت خود در منطقه هستند و حمایت غرب از نظامیانی چون السیسی و حفتر که پس از به قدرت رسیدن، نخستین اولویت خود را سرکوبی جریان اسلامی معتدل قرار دادند، بر سناریوی بدقت طراحی شده‌ای مبتنی است. و از این رو شاهدیم که حفتر تا کنون تمایلی به مذاکره با ائتلاف "طلوع لیبی" که شامل جناح سیاسی اخوان المسلمین لیبی و جبهه "وفاداری به شهیدان" در داخل این ائتلاف است، طفره رفته است. برعکس این ائتلاف "طلوع لیبی" است که از مذاکره با حفتر امتناع کرده است. سازمان ملل در تلاش برای متحد کردن جناحهای سیاسی مختلف لیبی علیه تهدید فزاینده داعش میزبان مذاکراتی در مراکش بین آنها بوده است که متاسفانه تلاشهای سازمان ملل به منظور سوق دادن دو دولت لیبی به سوی مذاکره به دلیل بی اعتمادی بین دو طرف و این باور متقابل که صرفا از طریق تداوم نزاع مسلحانه آنها می توانند امنیت سرزمین و منابع کشور را بیشتر تامین کنند نتیجه بخش نبوده است. در واقع، حفتر به دلیل حمایتهای جدی مصر و ابوظبی احتمالا متقاعد شده که وی از طریق جنگ و نه دیپلماسی می توانند دستاوردهای بیشتری را به چنگ آورد. میراث نامبارک رژیم خودکامه و تفرقه افکن قذافی که جناحهای متنوع لیبی را به جان یکدیگر انداخته، چشم اندازهای بروز هرگونه اقتدار مرکزی که مشروعیت گسترده ای را در این کشور جنگ زده از آن خود کند، را در هاله ای از ابهام فروبرده است. در واقع، از زمان سرنگونی قذافی در سال 2011، لیبی به چنان هرج و مرجی کشیده شده که هیچگونه امنیت معناداری در خارج از طرابلس و بنغازی دیده نمی شود. رژیم قذافی گروه‌های اسلامی را بشدت سرکوب کرد که آنها به تشکیل ائتلاف طلوع لیبی روی آورده که حضور در قدرت در طرابلس را نبردی دشوار می دانند که در کوتاه مدت، به نتیجه نخواهد رسید. گروه های اسلامگرا، حفتر را جنایتکار جنگی بازمانده از رژیم پیشین می بینند که کمر همت به نابودی آنها بسته است که قطعا چشم انداز احتمالی به منظور آنکه دو دولت لیبی به توافقی برای تقسیم قدرت دست یابند، تضعیف خواهد کرد. با عنایت به این واقعیت که هیچگونه مصالحه‌ای بین دو دولت در کوتاه مدت قابل پیش بینی نیست، تداوم نزاع خونین بین دولتهای توبروک و طرابلس بسیار محتمل به نظر می رسد. سونامی ژئوپولیتیک سقوط قذافی سونامی ژئوپولیتیکی را در سراسر آفریقا و داخل خاورمیانه زمینه ساز شد. لیبی اکنون به بزرگترین انبار سلاحهای کوچک و بزرگ تبدیل شده و مرزهای قابل رسوخ آن به طور مستمر میزبان بازیگران شبه نظامی مسلح به سلاحهای سنگین از جمله جدایی طلبان توارگ و گروه‌هایی است که ارتش ملی مالی را در مارس 2012مجبور به خروج از تیمبوکتو و گائو کرد. این در حالی است که سازمان ملل اسنادی را درباره سرازیر شدن سلاح از لیبی به سوی مصر، غزه، نیجر، سومالی و سوریه در اختیار دارد. تعداد کشورهای ضعیف و در حال فروپاشی در آفریقا از این واقعیت حکایت دارد که شبکه‌های بین المللی که تحت هدایت سرویسهای جاسوسی کشورهای غربی به ویژه آمریکا قرار دارند، همچنان از فقدان اقتدار مرکزی و بی قانونی گسترده در سراسر منطقه توسعه نیافته قاره سیاه به منظور گسترده ساختن نفوذ خود بهره می گیرند. به ویژه در خصوص لیبی به عنوان یک کشور شکست خورده دارای ذخایر غنی نفت، باید گفت که درنبود یک راه حل سیاسی برای جنگ داخلی این کشور، لیبی در برابر نیروهای افراطی فریب خورده ای که از سوی سازمانهای جاسوسی غربی ماموریتهای مشخصی دارند تا از ظهور جنبشهای اسلامی یا دولتهای اسلامی جلوگیری نمایند که به دنبال حفظ استقلال خود در برابر نیروهای هژمونیک هستند، آسیب پذیر است. تداوم جنگ داخلی لیبی صرفا یک پیروز خواهد داشت و آن کشورهای غربی و البته آمریکا که ظهور دولتهای مستقل را در منافات با اهداف و منافع خود می بینند و اجازه به قدرت رسیدن جنبشهای برخواسته از درون مردم را نمی دهد؛ امری که رهبر معظم انقلاب بخوبی در بیانات روشنگرانه خود به آن تاکید داشتند:« این طبیعت امریکاست که در همه قضایا بجای اینکه از مظلوم حمایت کند، طرف ظالم را می گیرد، اما آنها نیز در این موضوع ضربه خواهند دید و شکست خواهند خورد.» انتهای پیام/.
94/01/24 - 00:55
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
گوناگون
پربازدیدترینها