محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803091041
اغلب زنان شالیکار گیلانی دستمزد ندارند
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۲۳ فروردین ۱۳۹۴ - ۱۰:۱۶
تقسیم کار بین زن و مرد آری تقسیم زمین، پول و تسهیلات خیر؟ به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه گیلان، میزان اشتغال زنان در بخش کشاورزی، در کشورهای مختلف جهان و بخصوص در کشورهای در حال توسعه به یک میزان نیست، اما در هر حال مشارکت آنان در فعالیت‌های مختلف مرتبط با بخش کشاورزی و همچنین تدارک و تولید غذا قابل ملاحظه است. هرچند که بسیاری از زنان کشاورز در جوامع مختلف دستخوش گرفتاری‌های خانوادگی بوده که همین امر از توانایی و کارآیی تلاش‌های ایشان کاسته و از تحقق عملی نیروی‌شان در توسعه و پیشرفت کشاورزی جلوگیری می‌کند. در بسیاری از کشورهای دنیا زنان بین 60 تا 80 درصد نیروی کار کشاورزی را تشکیل داده‌اند و از آنجایی که در جوامع جهان سومی 75 تا 90 درصد کل جمعیت به کشاورزی وابسته است، این نتیجه حاصل می‌آید که بخش اعظمی از جمعیت زنان مستقیما درگیر فعالیت‌های کشاورزی هستند. گیلان نیز استانی کشاورزی است و در این استان محصولات استراتژیکی چون برنج، چای، ابریشم، زیتون، فندق و... تولید می‌شود و زنان گیلانی سهم زیادی در تولید این محصولات دارند. 25 سال کار بدون دستمزد گلنار . ت یکی از زنان شالیکار شهرستان رشت در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا با بین اینکه سه فرزند دارد و 25 سال است که دوشادوش شوهرش در شالیزار به تولید برنج می‌پردازد، گفت: از زمان کودکی وارد شالیزار شدم و در مزرعه برنج پدرم کار می‌کردم و پس از ازدواج نیز همچنان علاوه بر خانه‌داری به کشاورزی هم می‌پردازم. وی اضافه کرد: هیچ گاه در قبال کاری که در شالیزار انجام داده‌ام مزدی دریافت نکرده‌ام. نمی‌خواهم دخترم مانند من بشود وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر دختر بزرگم هم در شالیزار کار می‌کند و من دوست ندارم که فرزندم همانند من پس از 25 سال هیچ مزدی را از انجام کاری که بسیار هم سخت است، نداشته باشد و حداقل باید بیمه شود تا پس از 30 سال کار در مزرعه بتواند از مزایای دولت استفاده کند. کار زن کشاورز جزء هزینه تمام شده تولید برنج محاسبه نمی‌شود گل‌بهار. ک یکی دیگر از زنان شالیکار شهرستان شفت در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا گفت: زحمت‌هایی که زنان شالیکار در مزارع‌شان می کشند جزء هزینه‌های تمام شده برنج حساب نمی‌شود این در حالیست که اگر همین کار را زن کشاورز در شالیزار دیگری به عنوان کارگر انجام دهد، روزی 50 تا 80 هزار تومان مزد دریافت می‌کند. وی اضافه کرد: اگر تولید و فروش برنج برای شالیکاران به اندازه‌ای درآمد داشت که شوهرم را گاهی شرمنده عدم تامین نیازهای خانواده نمی‌دیدم، نداشتن دستمزد برایم مهم نبود. کبری. ت یکی از زنان شالیکار شهرستان فومن نیز در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا درخصوص مسئولیت‌های زنان روستایی گفت: اگرچه مردان ما هم در تولید برنج و سایر محصولات کشاورزی زحمات زیادی می‌کشند، اما اغلب مسئولیت‌های خانه بر دوش زنان روستایی است که علاوه بر حضور در مزارع در خانه هم باید انجام دهند. مردان پس از برداشت برنج به قهوه‌خانه ها می روند و زنان باز هم کار می‌کنند وی اضافه کرد: مردان ما پس از برداشت برنج به قهوه‌خانه‌ها می‌روند و اوقات فراغت سپری می‌کنند، اما زنان روستایی پس از برداشت برنج کارشان تمام نمی‌شود و علاوه بر رسیدگی به کارهای خانه باید به دام و طیور خانگی هم رسیدگی کنند و در اوقات فراغت محصولات صنایع‌دستی درست می‌کنند. شهربانو یکی دیگر از بانوان شالیکار این شهرستان در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا گفت: علیرغم اینکه زنان کار بیشتری در تولید محصولات کشاورزی دارند، از دسترسی به زمین و تسهیلات بانکی دور هستند. وی اضافه کرد: اگر هم آموزشی قرار است برای روستاییان برگزار شود کارشناسان فقط برای مردان این کلاس‌ها را برگزار می‌کنند و زنان فقط براساس تجربه‌هایی که دارند کشاورزی می‌کنند و از آموزش‌ها بهره چندانی نمی‌برند. به گزارش گروه دریافت خبر ایسنا، برخی از موارد لازم منابع توسعه برای دسترسی زنان کشاورز نظیر دسترسی به زمین و منابع طبیعی است و تا زمانی که زنان به عنوان یک نیروی انسانی فعال در فرآیند توسعه روستایی مشارکت دارند، دسترسی آنان به زمین ضروری است. در غیر این صورت مشکلاتی از قبیل صدمه به منابع طبیعی (به دلیل عدم دسترسی به زمین مرغوب)، عدم انگیزه کافی برای فعالیت، عدم دسترسی به وام و اعتبارات و ... بروز می‌کند. دسترسی به نهاده‌ها و خدمات زنان کشاورز به دلیل عدم مداخله در تصمیم‌گیری امور جاری مزرعه و خانواده، دسترسی کمتری به نهاده‌ها و خدمات دارند. این امر موجب کاهش توانایی آنان در بهبود فعالیت‌ها و ایجاد خلاقیت و نوآوری در محیط کار می‌شود. دسترسی به اعتبارات اکثر زنان روستایی به دلیل نداشتن وثیقه‌هایی همانند زمین، از شانس چندانی برای استفاده از اعتبارات و تسهیلات بانکی برخوردار نیستند. در بسیاری از موارد زنان کشاورز برای دسترسی به اعتبارات، متکی به همسران، آشنایان یا وام‌دهندگانی هستند که اغلب از آنان بهره بالایی را طلب می‌کنند. یکی از راه‌حل‌ها به منظور دسترسی زنان کشاورز به اعتبارات مناسب رفع موانع قانونی، آموزش اجتماعی و تشکیل تعاونی‌های زنان روستایی است. دسترسی به تکنولوژی یکی دیگر از مشکلات زنان کشاورز عدم دسترسی به تکنولوژی مناسب است. تکنولوژی موجود به دلایل مختلف کمتر به رفع مسایل و مشکلات زنان کشاورز پرداخته و تنها تا حدودی بار مشکلات مردان را کاسته است. به منظور رفع این مشکل در ابتدا باید نحوه فعالیت و مشکلات زنان روستایی شناسایی شده تا بتوان نسبت به ایجاد و خلق تکنولوژی مناسب اقدام کرد. دسترسی به آموزش آموزش یکی از منابع حیاتی توسعه است (در بسیاری از کشورهای دنیا، زنان بین 60 تا 80 درصد نیروی کار کشاورزی را تشکیل داده‌اند) که به منظور تواناسازی هر انسان باید در دسترس باشد. مطالعات، گویای وضعیت اسفبار عدم دسترسی زنان و دختران به آموزش در مقایسه با مردان و پسران است. برخی از عوامل مؤثر در عدم دسترسی دختران و زنان کشاورز به آموزش عبارتند از نیاز شدید والدین به نیروی کار دختران کشاورز، عدم توجه کافی کارشناسان و برنامه‌ریزان آموزشی به زنان و دختران کشاورز، عدم وجود مدارس یا مکان‌های مناسب برای آموزش دختران کشاورز، هزینه‌های تحصیلی، عدم تصور یک نقش حیاتی، مؤثر و اساسی برای دختران و زنان کشاورز، وجود برخی سنن و اعتقادات اجتماعی و فرهنگی غلط در ارتباط با دختران و ازدواج‌های زودرس. حال پرسش اساسی اینجاست که فارغ از لزوم فرهنگ‌سازی در روستاها برای تکریم زنان کشاورز در برنامه‌ریزی‌های تشکل‌ها و شرکت‌های خصوصی نه فقط در یک روز خاص بلکه در عمل و تمام شبانه‌روز، چه تمهیدات و تدبیرهایی پیش‌بینی شده است!؟ برای مادرانی که کشاورزان امروزی را زاده و تربیت کرده‌اند و زنانی که همسران کشاورزان امروز و فردای ما هستند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها